Dydelf czarnouchy[3] dydelf północny[4], opos północny, oposum (Didelphis marsupialis) – gatunek torbacza z rodziny dydelfowatych.
Od Argentyny, poprzez Boliwię i północną Brazylię, pozostałe północne kraje Ameryki Południowej, przez Amerykę Środkową, aż do południowego Meksyku[2].
Głowa wraz z tułowiem o długości 40–45 cm, ogon osiąga 30–35 cm. Masa ciała 2–5,5 kg. Swym kształtem przypomina szczura. Pysk jego jest wydłużony, ogon długi i chwytny, nie owłosiony. Barwa futra zmienna, od szarej do prawie czarnej bądź rudawej. Wzdłuż głowy biegną 3 ciemniejsze linie.
Prowadzi głównie naziemny i nocny tryb życia, dzień spędza w szczelinach skalnych lub pustych pniach drzew. Sprawnie się wspina po drzewach, zamieszkuje tereny leśne lub gęsto pokryte krzewami. Jest spotykany w pobliżu siedzib ludzkich. Jest zwierzęciem wszystkożernym lecz najczęściej żywi się drobnymi ssakami, ptakami, żabami i owadami[5].
Dydelf czarnouchy żyje samotnie z wyjątkiem okresu rozmnażania. Gniazda buduje z liści i łodyg. Ciąża krótka, trwająca 12-13 dni, w miocie 8-18 sztuk o wielkości ziaren fasoli. Młode przebywają przytwierdzone do sutków w torbie lęgowej matki przez 60-70 dni. Przez kolejny miesiąc są przyczepione do sierści matki i są przez nią karmione, po czym usamodzielniają się. Dojrzałość płciową osiągają już w pierwszym roku życia, a na swobodzie żyją do kilku lat.
Skórka dydelfa jest mało atrakcyjna jako materiał futrzarski, mimo tego jest odławiany dla futra, jak również dla mięsa. Do najcenniejszych należą te o czarnym umaszczeniu[5]. W skali roku zabija się do kilku milionów sztuk rocznie[4][6], co nie ma wpływu na stabilność populacji[2].
Dawniej zaliczano jako podgatunek dydelfa czarnouchego, D. m. virginiana – obecnie klasyfikowany jako odrębny gatunek, dydelf wirginijski (D. virginiana).
Dydelf czarnouchy dydelf północny, opos północny, oposum (Didelphis marsupialis) – gatunek torbacza z rodziny dydelfowatych.