dcsimg

Lifespan, longevity, and ageing

provided by AnAge articles
Observations: Not much is known about the longevity of these animals, but one specimen lived 10.9 years in captivity (Richard Weigl 2005).
license
cc-by-3.0
copyright
Joao Pedro de Magalhaes
editor
de Magalhaes, J. P.
partner site
AnAge articles

Untitled

provided by Animal Diversity Web

In recent years, it has been found that Great fruit-eating bats sometimes experience Alopecia, a syndrome that can cause hair loss. Populations of Great fruit-eating bats in Tabasco, Mexico had a high prevalence of Alopecia. It is not yet known whether diet or hormones are the cause for the syndrome, but more research is being conducted.

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliographic citation
Vega, E. 2013. "Artibeus lituratus" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Artibeus_lituratus.html
author
Elizabeth Vega, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Christopher Yahnke, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Alecia Stewart-Malone, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Laura Podzikowski, Special Projects
original
visit source
partner site
Animal Diversity Web

Associations

provided by Animal Diversity Web

Great fruit-eating bats are thought to have developed harems as a social structure and to help protect against predation, with one male to every few females. Great fruit-eating bats are known to fall prey to birds, such as owls.

Known Predators:

  • Owls (Tytonidae)

Anti-predator Adaptations: cryptic

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliographic citation
Vega, E. 2013. "Artibeus lituratus" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Artibeus_lituratus.html
author
Elizabeth Vega, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Christopher Yahnke, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Alecia Stewart-Malone, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Laura Podzikowski, Special Projects
original
visit source
partner site
Animal Diversity Web

Morphology

provided by Animal Diversity Web

Great fruit-eating bats belong to the family Phyllostomidae, a family of "leaf-nosed bats", who have a "horn" projection from the nose. Great fruit-eating bats are one of the largest fruit eating canopy bats, with a long wingspan used to travel long distances in search of fruit among the canopies and trees. Great fruit-eating bats have an average body mass of 65.9 g, body width of 4.5 mm, and a single wing length of 23.0 mm. These bats have light to dark brown fur.

Average mass: 65.9 g.

Average wingspan: 23.0 mm.

Other Physical Features: endothermic ; bilateral symmetry

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliographic citation
Vega, E. 2013. "Artibeus lituratus" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Artibeus_lituratus.html
author
Elizabeth Vega, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Christopher Yahnke, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Alecia Stewart-Malone, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Laura Podzikowski, Special Projects
original
visit source
partner site
Animal Diversity Web

Life Expectancy

provided by Animal Diversity Web

Information is not yet available about the lifespan of great fruit-eating bats in the wild or in captivity.

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliographic citation
Vega, E. 2013. "Artibeus lituratus" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Artibeus_lituratus.html
author
Elizabeth Vega, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Christopher Yahnke, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Alecia Stewart-Malone, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Laura Podzikowski, Special Projects
original
visit source
partner site
Animal Diversity Web

Habitat

provided by Animal Diversity Web

Great fruit-eating bats are mostly tree dwelling, roosting in tree cavities or on branches. Great fruit-eating bats have dispersed to urban areas, however, where they may roost in buildings. Great fruit-eating bats will roost above ground from 2.7 to 28 m in tree canopies and also inhabit caves.

Range elevation: 2.7 to 28 m.

Habitat Regions: tropical ; terrestrial

Terrestrial Biomes: forest

Other Habitat Features: urban ; caves

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliographic citation
Vega, E. 2013. "Artibeus lituratus" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Artibeus_lituratus.html
author
Elizabeth Vega, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Christopher Yahnke, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Alecia Stewart-Malone, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Laura Podzikowski, Special Projects
original
visit source
partner site
Animal Diversity Web

Distribution

provided by Animal Diversity Web

Great fruit-eating bats (Artibeus lituratus) range from Mexico to Southern Brazil.

Biogeographic Regions: neotropical (Native )

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliographic citation
Vega, E. 2013. "Artibeus lituratus" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Artibeus_lituratus.html
author
Elizabeth Vega, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Christopher Yahnke, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Alecia Stewart-Malone, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Laura Podzikowski, Special Projects
original
visit source
partner site
Animal Diversity Web

Trophic Strategy

provided by Animal Diversity Web

Great fruit-eating bat are frugivores; their diet consist of mainly fruits but they feed on nectar. Great fruit-eating bats demonstrates a group-foraging behavior, where scouts are assigned to locate a tree with fruit and then "report" back to the harem. The harem will later follow the scouts to the tree location for feeding. Great fruit-eating bats remove fruit from trees and take it back to a feeding area. The bats will fly around the fruit, take a bite, and perform a twisting movement to remove the fruit from the tree. Great fruit-eating bats will feed on fruit from several trees, switching from up to 2 to 5 fruit trees in one night.

Plant Foods: fruit; nectar

Primary Diet: herbivore (Frugivore , Nectarivore )

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliographic citation
Vega, E. 2013. "Artibeus lituratus" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Artibeus_lituratus.html
author
Elizabeth Vega, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Christopher Yahnke, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Alecia Stewart-Malone, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Laura Podzikowski, Special Projects
original
visit source
partner site
Animal Diversity Web

Associations

provided by Animal Diversity Web

Great fruit-eating bats play a significant role in the ecosystem. Being a frugivore, the bats disperse seeds from fruit in their fecal matter. However, more research is needed to fully understand the plant species that make up the diet of great fruit-eating bats, in order to pinpoint the specific species of seeds they disperse. Great fruit-eating bats may also serve as a host for parasitic bat flies and mites.

Ecosystem Impact: disperses seeds

Commensal/Parasitic Species:

  • bat flies (Nycteribiidae)
  • mites (Tydeidae)
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliographic citation
Vega, E. 2013. "Artibeus lituratus" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Artibeus_lituratus.html
author
Elizabeth Vega, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Christopher Yahnke, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Alecia Stewart-Malone, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Laura Podzikowski, Special Projects
original
visit source
partner site
Animal Diversity Web

Benefits

provided by Animal Diversity Web

Great fruit-eating bats are one of the fruit-eating bat species that plays a significant role in the seed dispersal of plants in forests as well as in urban areas. Although this economic benefit is difficult to quantify.

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliographic citation
Vega, E. 2013. "Artibeus lituratus" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Artibeus_lituratus.html
author
Elizabeth Vega, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Christopher Yahnke, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Alecia Stewart-Malone, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Laura Podzikowski, Special Projects
original
visit source
partner site
Animal Diversity Web

Benefits

provided by Animal Diversity Web

Little information is available about any negative impacts of this species to humans.

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliographic citation
Vega, E. 2013. "Artibeus lituratus" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Artibeus_lituratus.html
author
Elizabeth Vega, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Christopher Yahnke, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Alecia Stewart-Malone, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Laura Podzikowski, Special Projects
original
visit source
partner site
Animal Diversity Web

Conservation Status

provided by Animal Diversity Web

There are no known threats to the population of this species. Great fruit-eating bats are listed as Least Concern on the IUCN Red List.

US Federal List: no special status

CITES: no special status

State of Michigan List: no special status

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliographic citation
Vega, E. 2013. "Artibeus lituratus" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Artibeus_lituratus.html
author
Elizabeth Vega, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Christopher Yahnke, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Alecia Stewart-Malone, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Laura Podzikowski, Special Projects
original
visit source
partner site
Animal Diversity Web

Behavior

provided by Animal Diversity Web

Great fruit-eating bats, like many other bats, use echolocation for orientation and locating food. Echolocation is the process of emitting sound waves and then analyzing the returning echoes to determine food location and nearby obstacles. Great fruit-eating bats are unique as they use scent in conjunction with echolocation to locate fruit. Little information is known about the specific calls of the great fruit-eating bats, but information about the calls of New World leaf-nosed bats, and relatives the, Jamaican fruit-eating bats is available. Bats differ in intensity and frequency of their calls depending on their diet and environment.

Communication Channels: acoustic ; chemical

Perception Channels: tactile ; ultrasound ; echolocation ; chemical

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliographic citation
Vega, E. 2013. "Artibeus lituratus" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Artibeus_lituratus.html
author
Elizabeth Vega, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Christopher Yahnke, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Alecia Stewart-Malone, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Laura Podzikowski, Special Projects
original
visit source
partner site
Animal Diversity Web

Reproduction

provided by Animal Diversity Web

Great fruit-eating bats are polygamous, with groups called harems consisting of one male and several females.

Mating System: polygynous

More research needed to fully understand the reproductive behavior and patterns of great fruit-eating bats. Great fruit-eating bats vary reproductive patterns regionally. In northern neotropical regions, reproductive patterns are monoestrous, while in southern regions seasonal bimodal polyestry (two reproduction peaks annually during the wet season) is observed. The first peak occurs between June to October and the second from October to March. Some hypothesize that rainfall may also play a role in the reproductive patterns of great fruit-eating bats.

Breeding interval: Great fruit-eating bats reproduce twice annually in southern regions and once annually in northern regions.

Range number of offspring: 1 to 2.

Key Reproductive Features: iteroparous ; seasonal breeding ; gonochoric/gonochoristic/dioecious (sexes separate); sexual ; viviparous

Little information is available about the parental investment involved in caring for the young of great fruit-eating bats.

Parental Investment: pre-fertilization (Protecting: Female); pre-hatching/birth (Provisioning: Female)

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
The Regents of the University of Michigan and its licensors
bibliographic citation
Vega, E. 2013. "Artibeus lituratus" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Artibeus_lituratus.html
author
Elizabeth Vega, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Christopher Yahnke, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Alecia Stewart-Malone, University of Wisconsin-Stevens Point
editor
Laura Podzikowski, Special Projects
original
visit source
partner site
Animal Diversity Web

Habitat ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Viven en bosques húmedos y secos, bosques riparios, bosques secundarios, plantaciones de banano y charrales, bosques alterados, junto a potreros de gran extensión.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
partner site
INBio

Behavior ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Tienen hábitos nocturnos.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
partner site
INBio

Distribution ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Distribucion en Costa Rica: De acuerdo con los reportes, se estima que se distribuyen en las tierras bajas y medias de todo el país. Se localizan desde el nivel del mar hasta los 2.600 m.s.n.m.
Distribucion General: Desde México hasta el sur de Brasil, norte de Argentina, Bolivia; Trinidad y Tobago y Antillas Menores. Se encuentran entre el nivel del mar hasta los 1.700 m.s.n.m..
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
partner site
INBio

Trophic Strategy ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Forrajean en las partes más altas del dosel y se alimentan de frutos, polen e insectos. Su dieta incluye frutos de "higuerón" (Ficus cahuitensis, F. nymphaeifolia), "hoja de estrella" (Piper auritum), "achiotillo" (Vismia panamensis), "guarumo" (Cecropia obtusifolia),
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
partner site
INBio

Reproduction ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Algunas hembras preñadas fueron recolectadas en enero y febrero (estación seca), mayo a julio (inicios de la estación lluviosa). Asimismo, se capturaron hembras lactantes de abril a setiembre (final de la estación seca, hasta mediados de la estación lluviosa).
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
partner site
INBio

Diagnostic Description ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Longitud de la cabeza y cuerpo 87-101 mm, longitud de la cola 0 mm, longitud del pie 17-21 mm, longitud de la oreja 22-25 mm, longitud del antebrazo 69-78 mm, peso 53-73 g..Es muy grande y regordete con hombros anchos y poderosos. La parte dorsal es café (café amarillento, canela o café oscuro). La parte ventral es café parduzco. El pelaje es bastante corto, suave y no está escarchado. Las rayas faciales son de color blanco, usualmente diferentes, en ocasiones imperceptibles o muy tenues. La raya superior es más ancha que la inferior. El hocico es corto y ancho. La superficie dorsal del uropatagio y de las patas es bastante peluda.
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
partner site
INBio

Diagnostic Description ( Spanish; Castilian )

provided by INBio
Localidad del tipo: Paraguay, Asunción
Depositario del tipo:
Recolector del tipo:
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
INBio, Costa Rica
author
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
partner site
INBio

Ratpenat frugívor sud-americà gros ( Catalan; Valencian )

provided by wikipedia CA

El ratpenat frugívor sud-americà gros (Artibeus lituratus) és una espècie de ratpenat estenodermatiní que viu a Sud-amèrica i a Centreamèrica.[1]

Subespècies

  • Artibeus lituratus koopmani
  • Artibeus lituratus lituratus
  • Artibeus lituratus palmarum

Referències

Enllaços externs

En altres projectes de Wikimedia:
Commons
Commons Modifica l'enllaç a Wikidata
Viquiespècies
Viquiespècies



license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autors i editors de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CA

Ratpenat frugívor sud-americà gros: Brief Summary ( Catalan; Valencian )

provided by wikipedia CA

El ratpenat frugívor sud-americà gros (Artibeus lituratus) és una espècie de ratpenat estenodermatiní que viu a Sud-amèrica i a Centreamèrica.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autors i editors de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CA

Great fruit-eating bat

provided by wikipedia EN

The great fruit-eating bat (Artibeus lituratus) is a bat species found from Mexico to Brazil and Argentina, as well as in Antigua and Barbuda, Barbados, Grenada, Martinique, Saint Lucia, Saint Vincent and the Grenadines and Trinidad and Tobago.

Description

They weigh 10.5 grams (0.37 oz) at birth and grow to 65 grams (2.3 oz) as adults.[2] The heart of A. lituratus contains unique membranous structures not seen in any other mammal. The functions of these differences are still being studied, but may possibly aid in keeping the heart in the correct position while upside down, flight assistance, and energy reservation.[3]

Threats

Reproductive damage within A. lituratus has been linked with the insecticide deltamethrin.[4]

Gallery

References

  1. ^ Barquez, R.; Perez, S.; Miller, B.; Diaz, M. (2015). "Artibeus lituratus". IUCN Red List of Threatened Species. 2015: e.T2136A21995720. doi:10.2305/IUCN.UK.2015-4.RLTS.T2136A21995720.en. Retrieved 19 June 2022.
  2. ^ Longevity, ageing, and life history of Artibeus lituratus accessed 6 October 2010
  3. ^ Alves, Júlia Guimarães Mendes; Freitas, Mariella Bontempo; Cruz, Jader S.; Paglia, Adriano (2022-07-06). "The heart of a flying mammal: shared and unique features of the cardiac anatomy of the great fruit-eating bat Artibeus lituratus". Brazilian Journal of Mammalogy (91): e91202246. doi:10.32673/bjm.vi91.46. ISSN 2764-0590.
  4. ^ Oliveira, Jerusa Maria de; Lima, Graziela Domingues de Almeida; Destro, Ana Luiza Fonseca; Condessa, Suellen; Zuanon, Jener Alexandre Sampaio; Freitas, Mariella Bontempo; Oliveira, Leandro Licursi de (2021-09-01). "Short-term intake of deltamethrin-contaminated fruit, even at low concentrations, induces testicular damage in fruit-eating bats (Artibeus lituratus)". Chemosphere. 278: 130423. doi:10.1016/j.chemosphere.2021.130423. ISSN 0045-6535. PMID 33819891.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Great fruit-eating bat: Brief Summary

provided by wikipedia EN

The great fruit-eating bat (Artibeus lituratus) is a bat species found from Mexico to Brazil and Argentina, as well as in Antigua and Barbuda, Barbados, Grenada, Martinique, Saint Lucia, Saint Vincent and the Grenadines and Trinidad and Tobago.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Artibeus lituratus ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Artibeus lituratus, es una especie de murciélago de la familia Phyllostomidae originaria de Sur y Centroamérica.

Es encontrado desde México a Brasil y Argentina, así como también en Barbados, Grenada, Martinica, Santa Lucía, San Vicente y las Granadinas y en Trinidad y Tobago.

Referencias

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Artibeus lituratus: Brief Summary ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Artibeus lituratus, es una especie de murciélago de la familia Phyllostomidae originaria de Sur y Centroamérica.

Es encontrado desde México a Brasil y Argentina, así como también en Barbados, Grenada, Martinica, Santa Lucía, San Vicente y las Granadinas y en Trinidad y Tobago.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Artibeus lituratus ( Basque )

provided by wikipedia EU

Artibeus lituratus Artibeus generoko animalia da. Chiropteraren barruko Stenodermatinae azpifamilia eta Phyllostomidae familian sailkatuta dago

Erreferentziak

  1. (Ingelesez)Mammals - full taxonomy and Red List status Ugaztun guztien egoera 2008an
  2. Olfers (1818) 15 In Eschwege 224. or..

Ikus, gainera

(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visit source
partner site
wikipedia EU

Artibeus lituratus: Brief Summary ( Basque )

provided by wikipedia EU

Artibeus lituratus Artibeus generoko animalia da. Chiropteraren barruko Stenodermatinae azpifamilia eta Phyllostomidae familian sailkatuta dago

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visit source
partner site
wikipedia EU

Artibeus lituratus ( Italian )

provided by wikipedia IT

Il grande artibeo (Artibeus lituratus Olfers, 1818) è un pipistrello della famiglia dei Fillostomidi diffuso nell'America centrale e meridionale.[1][2]

Descrizione

Dimensioni

Pipistrello di medie dimensioni, con la lunghezza della testa e del corpo tra 87 e 101 mm, la lunghezza dell'avambraccio tra 69 e 78 mm, la lunghezza del piede tra 17 e 21 mm, la lunghezza delle orecchie tra 22 e 25 mm e un peso fino a 73 g.[3]

Aspetto

Il corpo è tozzo, con le spalle larghe e robuste. La pelliccia è corta e vellutata e si estende fino alle zampe. Le parti dorsali variano dal bruno-giallastro al marrone scuro, mentre le parti ventrali sono bruno-grigiastre. Il muso è corto e largo. La foglia nasale è ben sviluppata e lanceolata. Due strisce chiare ben distinte sono presenti su ogni lato del viso, la prima è larga e si estende dall'angolo esterno della foglia nasale fino a dietro l'orecchio, mentre la seconda parte dall'angolo posteriore della bocca e termina alla base del padiglione auricolare. Il labbro inferiore ha una verruca al centro circondata da altre più piccole. Il trago è giallastro ed ha tre piccole dentellature sul bordo posteriore. È privo di coda, mentre l'uropatagio è ridotto ad una sottile membrana marrone lungo la parte interna degli arti inferiori ed è privo di peli. Il calcar è corto. Sono presenti 2 molari sulle semi-arcate superiori e 3 in quelle inferiori. Il cariotipo è 2n=30 (femmine) 31 (maschi) FNa=56.

Biologia

Comportamento

Si rifugia nelle grotte, gallerie, cavità degli alberi e nel denso fogliame. Gruppi di 1-20 individui sono stati osservati sotto le fronde delle palme, tra piante rampicanti e sotto le chiome degli alberi tra 2,7-28 metri dal suolo.Solitamente le colonie sono formate da un maschio adulto e diverse femmine. Le dimensioni dei gruppi e i siti di riposo variano quasi quotidianamente. L'attività predatoria e di nutrimento inizia 45 minuti circa prima del tramonto e raggiunge il massimo nelle 2-4 ore successive, sebbene sia molto ridotta nelle notti di luna piena.

Alimentazione

Si nutre di frutti di specie native di Ficus, Dipteryx e Piper. Vengono consumati nei rifugi anche 15-27 nella stessa notte.

Riproduzione

Esistono due periodi riproduttivi. In Colombia si riproduce durante tutto l'anno. Femmine gravide sono state osservate tra ottobre e novembre in Ecuador e Colombia, a febbraio in Venezuela e nello stato brasiliano del Pará e tra aprile e maggio a Trinidad e Tobago. Un secondo picco è presente tra giugno e luglio in Venezuela, a luglio nello stato brasiliano del Minas Gerais e agosto in Amazzonia. A Panama le nascite avvengono tra marzo e aprile e tra agosto e settembre.

Distribuzione e habitat

Questa specie è diffusa dalle coste pacifiche e atlantiche del Messico fino all'Argentina settentrionale e alcune delle Piccole Antille.

Vive nelle foreste sempreverdi e semi-decidue fino a 1.700 metri di altitudine. È poco comune o assente da zone aride e ambienti altamente disturbati.

Tassonomia

Sono state riconosciute 3 sottospecie:

Stato di conservazione

La IUCN Red List, considerato il vasto areale e la popolazione presumibilmente numerosa, classifica A.lituratus come specie a rischio minimo (LC).[1]

Note

  1. ^ a b c (EN) Barquez, R., Perez, S., Miller, B. & Diaz, M. 2008, Artibeus lituratus, su IUCN Red List of Threatened Species, Versione 2020.2, IUCN, 2020.
  2. ^ (EN) D.E. Wilson e D.M. Reeder, Artibeus lituratus, in Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference, 3ª ed., Johns Hopkins University Press, 2005, ISBN 0-8018-8221-4.
  3. ^ Reid, 2009.

Bibliografia

  • Alfred L.Gardner, Mammals of South America, Volume 1: Marsupials, Xenarthrans, Shrews, and Bats, University Of Chicago Press, 2008. ISBN 9780226282404
  • Fiona A. Reid, A field guide to the Mammals of Central America and Southeast Mexico, Oxford University Press, 2009. ISBN 9780195343236

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

Artibeus lituratus: Brief Summary ( Italian )

provided by wikipedia IT

Il grande artibeo (Artibeus lituratus Olfers, 1818) è un pipistrello della famiglia dei Fillostomidi diffuso nell'America centrale e meridionale.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

Grote vruchtenvampier ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

De grote vruchtenvampier (Artibeus lituratus) is een zoogdier uit de familie van de bladneusvleermuizen van de Nieuwe Wereld (Phyllostomidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Olfers in 1818.

Bronnen, noten en/of referenties
Geplaatst op:
05-08-2012
Dit artikel is een beginnetje over biologie. U wordt uitgenodigd om op bewerken te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen. Beginnetje
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL

Artibeus lituratus ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

Artibeus lituratus é uma espécie de morcego da família Phyllostomidae. É um dos maiores morcegos do Brasil e um dos mais comuns em áreas urbanas e de Mata Atlântica no país.[3]

Pode ser encontrada no México, Belize, Guatemala, El Salvador, Honduras, Nicarágua, Costa Rica, Panamá, Colômbia, Venezuela, Guiana, Suriname, Guiana Francesa, Trinidad e Tobago, Brasil, Equador, Peru, Bolívia e Pequenas Antilhas (Santa Lúcia, Martinica, Barbados, São Vicente e Granadinas e Granada).[2]

Etimologia

Artibeus do grego significa: aquele que carrega ou anda direito ou com linhas ao redor, possivelmente em referência às linhas retas da face em espécies do gênero. O epíteto lituratus do latim significa corrigido.[4]

Distribuição

Esta espécie pode ser encontrada desde a parte central do México até o sul do Brasil, também na Argentina. No Brasil ocorre especialmente no Espirito Santo e também já foi relatado nas Pequenas Antilhas e em Trinidade e Tobago (PASSOS et al., 2006 e RUI et al., 1999).[3][5]

Habitat e comportamento

Estes indivíduos costumam habitar árvores, empoleirando-se em galhos ou se estabelecendo em cavidades, porém dispersam para áreas urbanas, onde podem se refugiar em prédios, sendo uma das espécies de morcego mais bem adaptadas ao meio urbano, como enfatiza. Podem pousar de 2,7 a 28 m acima do solo, seja em copas de árvores ou em cavernas (Morrison,1980)[6] e (NOVAES et. al.,2009).[7]

Utilizam-se da ecolocalização para orientação e procura por comida (Stockwell, 2001[8]), como muitos outros morcegos, este é o processo de emitir ondas sonoras e, em seguida, analisar os ecos de retorno para determinar a localização de alimentos ou obstáculos próximos.

Descrição

 src=
Ilustração feita a partir de um registro fotográfico

Artibeus lituratus, normalmente apresentam cor marrom escuro, pesa entre 44 e 87 g, com envergadura de 32 a 33 cm (PASSOS et. al., 2003),[3] sendo então considerado um dos maiores morcegos brasileiros. Estes indivíduos possuem parte ventral do corpo sempre mais clara que a dorsal, na face há duas listras brancas, largas e bem delimitadas que se estendem da região da folha nasal até as orelhas. A folha nasal apresenta a borda inferior da ferradura fusionada medianamente ao lábio e bordas laterais livres. As asas são da mesma cor do corpo do animal e suas extremidades podem ser brancas, mais claras que as asas ou da mesma cor da asa. A membrana interfemoral é larga e moderadamente peluda, com pelagem mais densa na parte dorsal (RUI et. al.,1999).[5]

Ecologia

Dieta

A dieta é baseada em insetos, folhas e principalmente frutos, cujas sementes são dispersas em voo (NOVAES, 2009).[7] Consomem maior proporção frutos do que folhas, 89% frutos, 13% folhas da sua dieta, entre os frutos Cecropia sp. foi o mais consumido (26%), seguido de Musa paradisiaca (20%), Myrciaria jaboticaba (18%) e Prunus persica (17%). Eugenia uniflora, Syzygium jambos, Eryobotrya japonica e Carica papaya estes juntos corresponde a 16% da dieta (PASSOS et. al.,2003).[3]

Os Artibeus lituratus geralmente se empoleiram nas árvores durante o dia, mas alteram o local de dormitório dentro de áreas que varia de 0,5 a 2,5 ha. Esses morcegos mudam o comportamento alimentar de acordo com o luar, nas noites em que as luas cheias ocorrem, os tempos de alimentação e forrageio diminuem. Acredita-se que façam isso para evitar serem vistos por predadores como corujas (Morrison, 1980).[6]

Os indivíduos desta espécie demonstra um comportamento de forrageamento em grupo, onde os batedores são designados para localizar árvores com frutas e depois volta ao harém, do harém mais tarde seguirá os batedores até o local da árvore para se alimentar. Costumam remover a fruta das árvores e a levam de volta a uma área de alimentação. Os morcegos vão voar ao redor da fruta, dar uma mordida e executar um movimento de torção para remover a fruta da árvore. Podem se alimentar de frutas de várias árvores, variando de 2 a 5 árvores frutíferas em uma noite (Oprea et. al, 2007).[9]

Predadores

O Didelphis albiventris (gambá de orelha branca) é um predador oportunista de Artibeus lituratus. Foi constatado pela primeira vez a predação de indivíduos de A. lituratus por indivíduos de Didelphis albiventris (Gazarini, 2008)[10]

Ficheiro:Artibeus lituratus ssp. koopmani.jpg
Harém de Artibeus lituratus

Reprodução

Os Artibeus lituratus vivem em haréns, compostos sempre por apenas um macho e várias fêmeas, variando de 4 a 5 até 15 a 20 membros. No inverno como a disponibilidade de alimentos diminui, os grupos consiste de 4 a 5 membros (Morrison, 1980).[6]

Os padrões reprodutivos variam regionalmente, nas regiões neotropicais do norte são monoestricos (um pico de reprodução anual), e nas regiões do sul, são poliestricos bimodal sazonal (dois picos reprodutivos anuais). O primeiro pico ocorre entre junho e outubro, o segundo de outubro a março. Podem ter de um a dois filhotes (Willig, 1985).[11]

Importância

São animais que percorrem grandes distâncias, sendo responsáveis pela disseminação de diversas espécies de vegetais (Charles - Dominque et al,1981).[12] Nas fezes de A. lituratus foram observados três tipos de sementes de espécies vegetais pioneiras e/ou colonizadoras, o que pode demonstrar a importância do morcego para regeneração de áreas modificadas (Tabarelli & Mantovani (1997).[13]

Referências

  1. Simmons, N.B. (2005). Wilson, D.E.; Reeder, D.M. (eds.), eds. Mammal Species of the World 3 ed. Baltimore: Johns Hopkins University Press. pp. 312–529. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494
  2. a b «IUCN red list Artibeus lituratus». Lista vermelha da IUCN. Consultado em 29 de março de 2022
  3. a b c d Passos, Jordania (22 de janeiro de 2016). «Artibeus lituratus (Chiroptera, Phyllostomidae): biologia e dispersão de sementes no Parque do Museu de Biologia Prof. Mello Leitão, Santa Teresa (ES)» (PDF). Natureza on line. Consultado em 23 de maio de 2018
  4. «Ficha especie: Artibeus lituratus (Olfers)». Museo Nacional de Costa Rica. Consultado em 26 de maio de 2018
  5. a b Rui, Ana Maria; Fabián, Marta Elena; Menegheti, João Oldair. Distribuição geográfica e análise morfológica de Artibeus lituratus Olfers e de Artibeus fimbriatus Gray (Chiroptera, Phyllostomidae) no Rio Grande do Sul, Brasil. Revista Brasileira de Zoologia, v. 16, n. 2, p. 447-460, 1999.
  6. a b c Morrison, D. Foraging and Day-Roosting Dynamics of Canopy Fruit Bats in Panama. Journal of Mammology, Vol.61 No.1: 20-29, 1980.
  7. a b Novaes, Roberto Leonan Morim; Nobre, Carla Clarissa. Dieta de Artibeus lituratus (Olfers, 1818) em área urbana na cidade do Rio de Janeiro: frugivoria e novo registro de folivoria. Chiroptera Neotropical, v. 15, n. 2, p. 487-493, 2009.
  8. Stockwell, E. Morphology and flight manoeuvrability in New World leaf-nosed bats (Chiroptera: Phyllostomidae). Journal of Zoology, Vol.254 No.4: 505-514, 2001.
  9. Oprea, M., D. Brito, P. Mendes, S. Lopes, R. Fonseca. 2007. A note on the diet and foraging behavior of Artibeus lituratus (Chiroptera,Phyllostomidae) in an urban park in southeastern Brazil. Biota Neotropica, Vol.7 No 2.
  10. Gazarini, J.; Brito, J. E. C.; Bernardi, I. P. Predações oportunísticas de morcegos por Didelphis albiventris no sul do Brasil. Chiroptera Neotropical 14(2), Dezembro, 2008.
  11. Willig, M. Reproductive Patterns of Bats from Caatingas and Cerrado Biomes in Northeast Brazil. Journal of Mammology, Vol.66 No. 4: 668-681, 1985.
  12. Charles–Dominique P., Atramentowicz M., Charles-Dominique M., Gerard & Prevost M. F. Les mammiferes frugivores arboricoles noctunes dúne forêt guyanaise: inter-relations plantes-animaux. Revue d’Écologie (La Terre et al Vie) 35: 341–345, 1981.
  13. Tabarelli M. & Mantovani W. Colonização de clareiras naturais na floresta atlântica do Sudeste do Brasil. Revista Brasileira de Botânica 20(1): 57–66, 1997.
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Artibeus lituratus: Brief Summary ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

Artibeus lituratus é uma espécie de morcego da família Phyllostomidae. É um dos maiores morcegos do Brasil e um dos mais comuns em áreas urbanas e de Mata Atlântica no país.

Pode ser encontrada no México, Belize, Guatemala, El Salvador, Honduras, Nicarágua, Costa Rica, Panamá, Colômbia, Venezuela, Guiana, Suriname, Guiana Francesa, Trinidad e Tobago, Brasil, Equador, Peru, Bolívia e Pequenas Antilhas (Santa Lúcia, Martinica, Barbados, São Vicente e Granadinas e Granada).

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Artibeus lituratus ( Swedish )

provided by wikipedia SV


Artibeus lituratus[2][3] är en däggdjursart som först beskrevs av Ignaz von Olfers 1818. Artibeus lituratus ingår i släktet Artibeus, och familjen bladnäsor.[4][5] IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.[1]

Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[4] Wilson & Reeder (2005) skiljer mellan tre underarter.[6]

Denna fladdermus förekommer i Central- och Sydamerika från Mexikos kustområden till Bolivia, östra Paraguay och södra Brasilien. Den vistas i skogar och andra regioner med träd.[1] Arten lever i låglandet och i bergstrakter upp till 2620 meter över havet.[7]

Artibeus lituratus är med en vikt av cirka 70 g en av de större arterna i släktet. Den har huvudsakligen mörkbrun päls. Hudfliken vid näsan (bladet) liknar ett horn.[8] Det finns tydliga ljusa linjer i ansiktet och de bruna håren på kroppen har inga vita spetsar.[7] Kroppslängden (inklusive svans) är 81 till 102 mm, underarmlängden 68 till 75 mm och öronens längd 10 till 27 mm.[9]

En hane och flera honor bildar en flock som påminner om ett harem. Gruppen har vanligen 2 till 5 medlemmar och ibland upp till 20 medlemmar. De äter huvudsakligen frukter samt pollen och nektar. För att hitta födan använder arten ekolokalisering och luktsinnet. Ofta utforskar en individ området och när den hittade ett lämpligt träd följer hela flocken efter. Som pollenätare spelar de en betydande roll för växternas pollinering. Artibeus lituratus jagas av ugglor och rovfåglar.[8]

Flocken vilar under stora blad eller i annan tät växtlighet men inte i trädens håligheter.[7]

I norra delar av utbredningsområdet har honor vanligen en kull per år och i sydliga regioner förekommer ofta två kullar, en i varje regntid. Per kull föds en eller två ungar[8] efter cirka 106 dagar dräktighet. Den äldsta kända individen levde nästan 11 år i fångenskap.[10]

Källor

  1. ^ [a b c] 2008 Artibeus lituratus Från: IUCN 2012. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2012.2 <www.iucnredlist.org>. Läst 2012-10-24.
  2. ^ Wilson, Don E., and DeeAnn M. Reeder, eds. (1992) , Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, 2nd ed., 3rd printing
  3. ^ Wilson, Don E., and F. Russell Cole (2000) , Common Names of Mammals of the World
  4. ^ [a b] Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.) (9 april 2011). ”Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2011 Annual Checklist.”. Species 2000: Reading, UK. http://www.catalogueoflife.org/annual-checklist/2011/search/all/key/artibeus+lituratus/match/1. Läst 24 september 2012.
  5. ^ ITIS: The Integrated Taxonomic Information System. Orrell T. (custodian), 2011-04-26
  6. ^ (2005) , website Artibeus lituratus, Mammal Species of the World
  7. ^ [a b c] Alfred L. Gardner, red (2008). Artibeus lituratus (på engelska). Mammals of South America, Volume 1. University of Chicago Press. sid. 308. ISBN 0-226-28240-6
  8. ^ [a b c] E. Vega (9 april 2013). ”Great fruit-eating bat” (på engelska). Animal Diversity Web. University of Michigan. http://animaldiversity.org/accounts/Artibeus_lituratus/. Läst 5 februari 2016.
  9. ^ Eisenberg & Redford, red (2000). Artibeus lituratus (på engelska). Mammals of the Neotropics. University of Chicago Press. sid. 90. ISBN 0-2261-9542-2
  10. ^ Longevity, ageing, and life history of Artibeus lituratus, läst 5 februari 2016

Externa länkar

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia författare och redaktörer
original
visit source
partner site
wikipedia SV

Artibeus lituratus: Brief Summary ( Swedish )

provided by wikipedia SV


Artibeus lituratus är en däggdjursart som först beskrevs av Ignaz von Olfers 1818. Artibeus lituratus ingår i släktet Artibeus, och familjen bladnäsor. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.

Inga underarter finns listade i Catalogue of Life. Wilson & Reeder (2005) skiljer mellan tre underarter.

Denna fladdermus förekommer i Central- och Sydamerika från Mexikos kustområden till Bolivia, östra Paraguay och södra Brasilien. Den vistas i skogar och andra regioner med träd. Arten lever i låglandet och i bergstrakter upp till 2620 meter över havet.

Artibeus lituratus är med en vikt av cirka 70 g en av de större arterna i släktet. Den har huvudsakligen mörkbrun päls. Hudfliken vid näsan (bladet) liknar ett horn. Det finns tydliga ljusa linjer i ansiktet och de bruna håren på kroppen har inga vita spetsar. Kroppslängden (inklusive svans) är 81 till 102 mm, underarmlängden 68 till 75 mm och öronens längd 10 till 27 mm.

En hane och flera honor bildar en flock som påminner om ett harem. Gruppen har vanligen 2 till 5 medlemmar och ibland upp till 20 medlemmar. De äter huvudsakligen frukter samt pollen och nektar. För att hitta födan använder arten ekolokalisering och luktsinnet. Ofta utforskar en individ området och när den hittade ett lämpligt träd följer hela flocken efter. Som pollenätare spelar de en betydande roll för växternas pollinering. Artibeus lituratus jagas av ugglor och rovfåglar.

Flocken vilar under stora blad eller i annan tät växtlighet men inte i trädens håligheter.

I norra delar av utbredningsområdet har honor vanligen en kull per år och i sydliga regioner förekommer ofta två kullar, en i varje regntid. Per kull föds en eller två ungar efter cirka 106 dagar dräktighet. Den äldsta kända individen levde nästan 11 år i fångenskap.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia författare och redaktörer
original
visit source
partner site
wikipedia SV

Artibeus lituratus ( Ukrainian )

provided by wikipedia UK

Середовище проживання

Країни поширення: Аргентина, Барбадос, Беліз, Болівія, Бразилія, Колумбія, Коста-Рика, Еквадор, Сальвадор, Гренада, Гватемала, Гондурас, Мартиніка, Мексика, Нікарагуа, Панама, Перу, Сент-Люсія, Сент-Вінсент і Гренадини, Тринідад і Тобаго, Венесуела. Зустрічаються в листяних і напів-вічнозелених лісах до 1700 метрів над рівнем моря.

Морфологічні й генетичні особливості

Довжина голови й тіла від 87 до 101 мм, довжина передпліччя між мм, 69 і 78, довжина стопи між 17 і 21 мм, довжина вух від 22 до 25 мм і вага до 73 гр.

Шерсть коротка, гладка, і поширюється на ноги. Забарвлення спини жовтувато-коричневого до темно-коричневого, черево сірувато-буре. Писок короткий і широкий. Лист носа добре розвинений, ланцетний. Є дві світлі смуги на кожній стороні обличчя. Мембрани крил чорнуваті. Не має хвоста.

Каріотип: 2n=30 (самиці) 31 (самці) FNa=56.

Життя

Плодоїдний. Ховається в печерах, тунелях, дуплах дерев і в густому листі групами з 1-20 особин.

Джерела


license
cc-by-sa-3.0
copyright
Автори та редактори Вікіпедії
original
visit source
partner site
wikipedia UK

Artibeus lituratus ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Artibeus lituratus là một loài động vật có vú trong họ Dơi mũi lá, bộ Dơi. Loài này được Olfers mô tả năm 1818.[2]

Hình ảnh

Chú thích

  1. ^ Barquez, R., Perez, S., Miller, B. & Diaz, M. 2008. Artibeus lituratus trong IUCN 2010. Sách đỏ IUCN về các loài bị đe dọa. Phiên bản 2010.4. www.iucnredlist.org Tra cứu ngày 16 tháng 4 năm 2011.
  2. ^ Wilson, D. E.; Reeder, D. M. biên tập (2005). “Artibeus lituratus”. Mammal Species of the World . Baltimore: Nhà in Đại học Johns Hopkins, 2 tập (2.142 trang). ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494.

Tham khảo

Liên kết ngoài

 src= Phương tiện liên quan tới Artibeus lituratus tại Wikimedia Commons


Hình tượng sơ khai Bài viết dơi này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI

Artibeus lituratus: Brief Summary ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Artibeus lituratus là một loài động vật có vú trong họ Dơi mũi lá, bộ Dơi. Loài này được Olfers mô tả năm 1818.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI

Большой фруктоядный листонос ( Russian )

provided by wikipedia русскую Википедию
Царство: Животные
Подцарство: Эуметазои
Без ранга: Вторичноротые
Подтип: Позвоночные
Инфратип: Челюстноротые
Надкласс: Четвероногие
Подкласс: Звери
Инфракласс: Плацентарные
Надотряд: Лавразиотерии
Отряд: Рукокрылые
Подотряд: Летучие мыши
Семейство: Листоносые
Подсемейство: Фруктоядные листоносы
Вид: Большой фруктоядный листонос
Международное научное название

Artibeus lituratus (Olfers, 1818)

Синонимы
Artibeus intermedius Allen, 1897
Охранный статус Wikispecies-logo.svg
Систематика
на Викивидах
Commons-logo.svg
Изображения
на Викискладе
ITIS 631840NCBI 27634EOL 327359

Большо́й фруктоя́дный листоно́с[1] (лат. Artibeus lituratus) — вид летучих мышей семейства листоносых, обитающий в Центральной и Южной Америке.

Описание

Длина тела от 87 до 101 мм, длина предплечья от 69 до 78 мм, длина стопы от 17 до 21 мм, длина ушей от 22 до 25 мм, масса до 73 грамм.

Шерсть короткая и гладкая, покрывает ноги. Окраска шерсти на спине от желтовато-коричневого до тёмно-коричневого цвета, брюхо серовато-бурое. Морда короткая и широкая. Лист носа хорошо развит, ланцетный. Имеется две светлые полосы по обеим сторонам морды. Мембраны крыльев черноватые. Хвост отсутствует.

Кариотип: 2n = 30 (самки) 31 (самцы) FNa = 56.

Распространение

Ареал вида охватывает территорию следующих стран: Аргентина, Барбадос, Белиз, Боливия, Бразилия, Колумбия, Коста-Рика, Эквадор, Сальвадор, Гренада, Гватемала, Гондурас, Мартиника, Мексика, Никарагуа, Панама, Перу, Сент-Люсия, Сент-Винсент и Гренадины, Тринидад и Тобаго, Венесуэла. Встречается в лиственных и полу-вечнозелёных лесах на высоте до 1700 метров над уровнем моря.

Образ жизни

Плодоядные. Ведут ночной образ жизни, днём укрываются в пещерах, туннелях, дуплах деревьев и в густой листве. Держатся группами до 20 особей.

Примечания

  1. Полная иллюстрированная энциклопедия. «Млекопитающие» Кн. 2 = The New Encyclopedia of Mammals / под ред. Д. Макдональда. — М.: Омега, 2007. — С. 462. — 3000 экз.ISBN 978-5-465-01346-8.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Авторы и редакторы Википедии

Большой фруктоядный листонос: Brief Summary ( Russian )

provided by wikipedia русскую Википедию

Большо́й фруктоя́дный листоно́с (лат. Artibeus lituratus) — вид летучих мышей семейства листоносых, обитающий в Центральной и Южной Америке.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Авторы и редакторы Википедии

왕과일먹는박쥐 ( Korean )

provided by wikipedia 한국어 위키백과

왕과일먹는박쥐(Artibeus lituratus)는 주걱박쥐과(신세계잎코박쥐과)에 속하는 남아메리카중앙아메리카 박쥐의 일종이다. 멕시코부터 브라질아르헨티나까지 지역에서 발견되며, 앤티가 바부다바베이도스, 그레나다, 마르티니크, 세인트루시아, 세인트빈센트 그레나딘, 트리니다드 토바고에서도 서식한다. 태어날 때 몸무게는 10.5g 정도이고, 다 자라면 65g에 이른다.[2]

각주

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia 작가 및 편집자