Dapsa denticollis ye una especie de coleópteru de la familia Endomychidae.
Dapsa denticollis ye una especie de coleópteru de la familia Endomychidae.
Dapsa denticollis es una especie de coleóptero de la familia Endomychidae.
Dapsa denticollis es una especie de coleóptero de la familia Endomychidae.
Dapsa denticollis is een keversoort uit de familie zwamkevers (Endomychidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1817 door Germar.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDapsa denticollis – gatunek chrząszcza z rodziny wygłodkowatych i podrodziny Lycoperdininae.
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1817 roku przez Ernsta Friedricha Germara jako Endomychus denticollis[1].
Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 4 do 4,5 mm. Powierzchnię ciała porasta krótkie, dość skąpe, przylegające owłosienie oraz pokrywa wyraźne punktowanie. Ubarwienie ciała jest rdzawoczerwone lub czerwonożółte, czasem z czarnymi: głową, przedpleczem, sternitami tułowia i podstawą odwłoka. Typowo pokrywy zdobią 3 czarne plamy: dwie środkowe i jedna wspólna wierzchołkowa, ale znane są aberracje o wszystkich plamach zlanych, plamach środkowych zanikłych oraz plamie wierzchołkowej zanikłej. Cienkie czułki mają trzeci człon trzykrotnie dłuższy niż szeroki, a buławkę nieco spłaszczoną. Wewnętrzna krawędź żuwaczki zaopatrzona jest w ząb. Przedplecze na przedniej krawędzi zaopatrzone jest w błonę strydulacyjną, na bokach w ostre i hakowate zęby, a nasadę ma dwuzatokowo wyciętą. Tarczka jest zaokrąglona i punktowana. Punkty na zaokrąglonych pokrywach są grubsze niż na przedpleczu. Wąskie przedpiersie nie sięga za panewki bioder przedniej pary. U samca golenie odnóży środkowej i tylnej pary mają wierzchołki zagięte dośrodkowo[2].
Owad ten zamieszkuje nasłonecznione: pobrzeża rzek, skarpy, zbocza pagórków, skraje lasów i lasy liściaste, gdzie bytuje w ściółce oraz w mchach porastających stare pnie i pniaki, zwłaszcza brzozowe[2][3].
Gatunek palearktyczny, znany z Albanii[4], Austrii, Bułgarii, Chorwacji, Czech, Niemiec, Polski, Rumunii, Serbii, Słowacji, Słowenii, Ukrainy, Węgier i Włoch[1]. Występuje od nizin po niższe położenia górskie, z dala od terenów uprawnych[3]. W Polsce rzadki, znany z 3 stanowisk, w tym jednego współczesnego[2][3]. W 2002 umieszczony został na Czerwonej liście zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce jako gatunek o słabo rozpoznanym statusie[5]. Jako gatunek narażony na wyginięcie umieszczony został na Czerwonych listach Czech, Słowacji i Austrii. Na czerwonej liście Niemiec figuruje jako regionalnie wymarły[6].
Dapsa denticollis – gatunek chrząszcza z rodziny wygłodkowatych i podrodziny Lycoperdininae.
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1817 roku przez Ernsta Friedricha Germara jako Endomychus denticollis.
Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 4 do 4,5 mm. Powierzchnię ciała porasta krótkie, dość skąpe, przylegające owłosienie oraz pokrywa wyraźne punktowanie. Ubarwienie ciała jest rdzawoczerwone lub czerwonożółte, czasem z czarnymi: głową, przedpleczem, sternitami tułowia i podstawą odwłoka. Typowo pokrywy zdobią 3 czarne plamy: dwie środkowe i jedna wspólna wierzchołkowa, ale znane są aberracje o wszystkich plamach zlanych, plamach środkowych zanikłych oraz plamie wierzchołkowej zanikłej. Cienkie czułki mają trzeci człon trzykrotnie dłuższy niż szeroki, a buławkę nieco spłaszczoną. Wewnętrzna krawędź żuwaczki zaopatrzona jest w ząb. Przedplecze na przedniej krawędzi zaopatrzone jest w błonę strydulacyjną, na bokach w ostre i hakowate zęby, a nasadę ma dwuzatokowo wyciętą. Tarczka jest zaokrąglona i punktowana. Punkty na zaokrąglonych pokrywach są grubsze niż na przedpleczu. Wąskie przedpiersie nie sięga za panewki bioder przedniej pary. U samca golenie odnóży środkowej i tylnej pary mają wierzchołki zagięte dośrodkowo.
Owad ten zamieszkuje nasłonecznione: pobrzeża rzek, skarpy, zbocza pagórków, skraje lasów i lasy liściaste, gdzie bytuje w ściółce oraz w mchach porastających stare pnie i pniaki, zwłaszcza brzozowe.
Gatunek palearktyczny, znany z Albanii, Austrii, Bułgarii, Chorwacji, Czech, Niemiec, Polski, Rumunii, Serbii, Słowacji, Słowenii, Ukrainy, Węgier i Włoch. Występuje od nizin po niższe położenia górskie, z dala od terenów uprawnych. W Polsce rzadki, znany z 3 stanowisk, w tym jednego współczesnego. W 2002 umieszczony został na Czerwonej liście zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce jako gatunek o słabo rozpoznanym statusie. Jako gatunek narażony na wyginięcie umieszczony został na Czerwonych listach Czech, Słowacji i Austrii. Na czerwonej liście Niemiec figuruje jako regionalnie wymarły.
Dapsa denticollis là một loài bọ cánh cứng trong họ Endomychidae. Loài này được Germar miêu tả khoa học năm 1817.[1]
Dapsa denticollis là một loài bọ cánh cứng trong họ Endomychidae. Loài này được Germar miêu tả khoa học năm 1817.