Dapsa – rodzaj chrząszczy z rodziny wygłodkowatych i podrodziny Lycoperdininae.
Chrząszcze o wydłużonym i umiarkowanie wypukłym ciele długości od 3 do 5,5 mm. Oskórek mają połyskujący, krótko owłosiony, gęsto i grubo punktowany. Ubarwienie ich może być żółte, brązowe lub ciemnorudobrązowe, najczęściej z kontrastującymi, zwykle czarnymi plamami na pokrywach. Niekiedy to tło pokryw jest czarne a owalne plamy na nich jasne[1].
Czułki zwieńczone są wyraźnie trójczłonowymi buławkami pozbawionymi guzków wierzchołkowych na członie ostatnim. Głowę charakteryzują dobrze wykształcone, szeroko od siebie oddalone i nieco ku przodowi zbieżne szwy gularne. Poprzeczne przedplecze ma głęboką bruzdę nasadową, prawie równoległe lub nieco trójkątne bruzdy boczne, lekko ząbkowane lub faliste krawędzie boczne, zaopatrzoną w błonę strydulacyjną krawędź przednią oraz bardzo ostre i wystające kąty przednie. Przedpiersie zaopatrzone jest w parę dołków przed panewkami bioder i bardzo wąski, sięgający tylnych brzegów bioder wyrostek międzybiodrowy. Śródpiersie jest wyposażone w dłuższy niż szerszy wyrostek międzybiodrowy z listewką środkową i rozwidlonym szczytem. Wydłużone i wypukłe pokrywy największą szerokość osiągają w okolicy przedniej ⅓ i mają słabo wystające barki. Zapiersie ma słabo wyniesiony wyrostek międzybiodrowy i zwykle dwie pary dołków za biodrami. Odnóża samców mogą mieć guzki lub kolce na krętarzach przedniej pary oraz ząbki, kolce lub wygięcia na goleniach przedniej i środkowej pary. Spośród pięciu widocznych, luźno połączonych sternitów (wentrytów) odwłoka te od drugiego do czwartego są podobnych długości i łącznie tak długie jak pierwszy[1].
Narządy rozrodcze samca odznaczają się obecnością dodatkowego wewnętrznego sklerytu o łukowatym kształcie, parą apofiz zespolonych na ⅓ swych długości oraz tęgim, silnie zesklerotyzowanym i słabo zakrzywionym edeagusem, niekiedy z nieco rozgałęzionym płatem środkowym. Często w endofallusie występują tęgie kolce. Samica ma wydłużoną, co najmniej częściowo zesklerotyzowaną torebkę kopulacyjną, mały i błoniasty zbiornik nasienny oraz bardzo drobne gruczoły dodatkowe[1].
Przedstawiciele rodzaju zasiedlają Palearktykę i północną część krainy orientalnej: Indie, Nepal i Mjanmę[1]. W Polsce występuje tylko D. denticollis[2][3] (zobacz też: wygłodkowate Polski).
Rodzaj ten wprowadził w 1829 roku Pierre André Latreille. Należą doń gatunki[4]:
Dapsa – rodzaj chrząszczy z rodziny wygłodkowatych i podrodziny Lycoperdininae.
