dcsimg

Associations

provided by BioImages, the virtual fieldguide, UK
In Great Britain and/or Ireland:
Foodplant / spot causer
Cladosporium dematiaceous anamorph of Cladosporium orchidearum causes spots on live Coelogyne

Foodplant / feeds on
acervulus of Colletotrichum coelomycetous anamorph of Colletotrichum orchidearum feeds on pseudobulb of Coelogyne

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
BioImages
project
BioImages

Distribution ( Spanish; Castilian )

provided by IABIN
Chile Central
license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
Universidad de Santiago de Chile
author
Pablo Gutierrez
partner site
IABIN

Coelogyne ( Azerbaijani )

provided by wikipedia AZ
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipediya müəllifləri və redaktorları
original
visit source
partner site
wikipedia AZ

Coelogyne: Brief Summary ( Azerbaijani )

provided by wikipedia AZ

Coelogyne (lat. Coelogyne) - səhləbkimilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipediya müəllifləri və redaktorları
original
visit source
partner site
wikipedia AZ

Целогина ( Meadow Mari )

provided by wikipedia emerging languages
 src=
Целогина (Coelogyne barbata)
 src=
Целогина (Coelogyne calcicola)
 src=
Целогина (Coelogyne cristata )
 src=
Целогина (Coelogyne fimbriata )
 src=
Целогина (Coelogyne miniata)
 src=
Целогина (Coelogyne pulchella)
 src=
Целогина (Coelogyne usitana)

Целогина (лат. Coelogyne) – Orchidaceae кушкыл-влакын тукымыш пура, Азийын шуко верлаште кушшо пеледыш.

Тӱрлык-влак

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Целогина ( Komi )

provided by wikipedia emerging languages
 src=
Целогина (Coelogyne cristata )
 src=
Целогина (Coelogyne barbata)
 src=
Целогина (Coelogyne calcicola)
 src=
Целогина (Coelogyne fimbriata )
 src=
Целогина (Coelogyne miniata)
 src=
Целогина (Coelogyne mooreana)
 src=
Целогина (Coelogyne pulchella)
 src=
Целогина (Coelogyne usitana)

Целогина (лат. Coelogyne) – Орхидея котырись (Orchidaceae) быдмас увтыр. Целогина увтырӧ пырӧны 200 вид. Целогина пантасьӧ Азияын да Океанияын.

Виддэз

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Целогина ( Udmurt )

provided by wikipedia emerging languages
 src=
Целогина (Coelogyne barbata)
 src=
Целогина (Coelogyne calcicola)
 src=
Целогина (Coelogyne cristata )
 src=
Целогина (Coelogyne fimbriata )
 src=
Целогина (Coelogyne miniata)
 src=
Целогина (Coelogyne mooreana)
 src=
Целогина (Coelogyne pulchella)
 src=
Целогина (Coelogyne usitana)

Целогина (лат. Coelogyne) – Орхидной будосъёс (Orchidaceae) семьяысь Азилэн но Океанилэн сяськаё будос. Дуннеын тодмо ог 200 пӧртэм.

Видъёс

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Целогина ( Moksha )

provided by wikipedia emerging languages
 src=
Целогина (Coelogyne cristata )
 src=
Целогина (Coelogyne barbata)
 src=
Целогина (Coelogyne calcicola)
 src=
Целогина (Coelogyne fimbriata )
 src=
Целогина (Coelogyne miniata)
 src=
Целогина (Coelogyne mooreana)
 src=
Целогина (Coelogyne pulchella)
 src=
Целогина (Coelogyne usitana)

Целогина (латинокс Coelogyne) — Орхидея тъналста панчф касыкссь. 200 калопне (вид). Васьфневихть Азиеса ди Океаниеса.

Видне

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Целогина ( Komi )

provided by wikipedia emerging languages
 src=
Целогина (Coelogyne cristata )
 src=
Целогина (Coelogyne barbata)
 src=
Целогина (Coelogyne calcicola)
 src=
Целогина (Coelogyne fimbriata )
 src=
Целогина (Coelogyne miniata)
 src=
Целогина (Coelogyne mooreana)
 src=
Целогина (Coelogyne pulchella)
 src=
Целогина (Coelogyne usitana)

Целогина (латин Coelogyne) – Орхидея котырса быдмӧг увтыр. Сійӧ быдмӧ Азияын да Океанияын.

Сикасъяс

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Целогина: Brief Summary ( Meadow Mari )

provided by wikipedia emerging languages
 src= Целогина (Coelogyne barbata)  src= Целогина (Coelogyne calcicola)  src= Целогина (Coelogyne cristata )  src= Целогина (Coelogyne fimbriata )  src= Целогина (Coelogyne miniata)  src= Целогина (Coelogyne pulchella)  src= Целогина (Coelogyne usitana)

Целогина (лат. Coelogyne) – Orchidaceae кушкыл-влакын тукымыш пура, Азийын шуко верлаште кушшо пеледыш.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Целогина: Brief Summary ( Komi )

provided by wikipedia emerging languages
 src= Целогина (Coelogyne cristata )  src= Целогина (Coelogyne barbata)  src= Целогина (Coelogyne calcicola)  src= Целогина (Coelogyne fimbriata )  src= Целогина (Coelogyne miniata)  src= Целогина (Coelogyne mooreana)  src= Целогина (Coelogyne pulchella)  src= Целогина (Coelogyne usitana)

Целогина (латин Coelogyne) – Орхидея котырса быдмӧг увтыр. Сійӧ быдмӧ Азияын да Океанияын.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Целогина: Brief Summary ( Udmurt )

provided by wikipedia emerging languages
 src= Целогина (Coelogyne barbata)  src= Целогина (Coelogyne calcicola)  src= Целогина (Coelogyne cristata )  src= Целогина (Coelogyne fimbriata )  src= Целогина (Coelogyne miniata)  src= Целогина (Coelogyne mooreana)  src= Целогина (Coelogyne pulchella)  src= Целогина (Coelogyne usitana)

Целогина (лат. Coelogyne) – Орхидной будосъёс (Orchidaceae) семьяысь Азилэн но Океанилэн сяськаё будос. Дуннеын тодмо ог 200 пӧртэм.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Целогина: Brief Summary ( Moksha )

provided by wikipedia emerging languages
 src= Целогина (Coelogyne cristata )  src= Целогина (Coelogyne barbata)  src= Целогина (Coelogyne calcicola)  src= Целогина (Coelogyne fimbriata )  src= Целогина (Coelogyne miniata)  src= Целогина (Coelogyne mooreana)  src= Целогина (Coelogyne pulchella)  src= Целогина (Coelogyne usitana)

Целогина (латинокс Coelogyne) — Орхидея тъналста панчф касыкссь. 200 калопне (вид). Васьфневихть Азиеса ди Океаниеса.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Целогина: Brief Summary ( Komi )

provided by wikipedia emerging languages
 src= Целогина (Coelogyne cristata )  src= Целогина (Coelogyne barbata)  src= Целогина (Coelogyne calcicola)  src= Целогина (Coelogyne fimbriata )  src= Целогина (Coelogyne miniata)  src= Целогина (Coelogyne mooreana)  src= Целогина (Coelogyne pulchella)  src= Целогина (Coelogyne usitana)

Целогина (лат. Coelogyne) – Орхидея котырись (Orchidaceae) быдмас увтыр. Целогина увтырӧ пырӧны 200 вид. Целогина пантасьӧ Азияын да Океанияын.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Coelogyne

provided by wikipedia EN

Wikimedia Commons has media related to Coelogyne.
Wikispecies has information related to Coelogyne.

Coelogyne is a genus of over 200 sympodial epiphytes from the family Orchidaceae, distributed across India, China, Indonesia and the Fiji islands, with the main centers in Borneo, Sumatra and the Himalayas. They can be found from tropical lowland forests to montane rainforests. A few species grow as terrestrials or even as lithophytes in open, humid habitats. The genera Bolborchis Lindl., Hologyne Pfitzer and Ptychogyne Pfitzer are generally included here. The genus is abbreviated Coel. in trade journals.

Name

The name Coelogyne was first published as Caelogyne in 1821 by John Lindley.[1] and is derived from the Ancient Greek words κοῖλος (koîlos, hollow) and γῠνή (gunḗ, woman), referring to the concave stigma.

A few species are commonly known as "necklace orchids", because of their long, pendant, multi-flowered inflorescence.

Description

This genus lacks the saccate base of the labellum, a typical characteristic which is present in the other genera in the subtribe Coelogyninae. The free lip has high lateral lobes along the basal part of the labellum (hypochile) and smooth, toothed or warty keels.

The pseudobulbs of one internode vary in size. They may be closely or widely spaced through sympodial growth along the rhizome.

Inflorescences often show a small to very large number of showy, medium-sized to large flowers. They may arise either from the apex of the newly completed pseudobulb at the end of the growing season (as in Coelogyne fimbriata), or may precede the new growth in early spring (as in Coelogyne cristata). The typical colour range of this genus is white, through tawny brown to green, and occasionally peachy tones. All species have four pollinia.

They have often a sweet scent, attracting different kinds of pollinators, such as bees, wasps and beetles.

Distribution

The cooler growing species such as Coelogyne fimbriata, Coelogyne ovalis, Colegyne fuliginosa, Coelogyne cristata, Coelogyne flaccida, Coelogyne nitida originate in the Himalayan region of India and southeast Asia.

Taxonomy

The traditional taxonomy of the genus Coelogyne is still disputed. Coelogyne has been subdivided in 23 sections or subgenera by De Vogel (1994) and Clayton. Molecular data show that Coelogyne is paraphyletic and should be reorganised. It should include the genera Neogyna and Pholidota, and several sections should be removed, including Cyathogyne, Tomentosae, Rigidiformes, Veitchiae and Verrucosae. This new genus Coelogyne should then contain about 160 species.[2]

The type species is Coelogyne cristata.

Species

The database IPNI gives 415 entries for this genus, but a large number are invalid or have become synonyms. These are not mentioned in the following traditional list.

Hybrids

Coelogyne hybrids include:

  • Coelogyne Memoria W. Micholitz (C. mooreana × C. lawrenceana)
  • Coelogyne Linda Buckley (C. mooreana × C. cristata)
  • Coelogyne Burfordiense (C. pandurata × C. asperata).
  • Coelogyne South Carolina (C. pandurata × C. burfordiense), sometimes called "the black orchid" because of the black coloration of the heavily patterned and structured lip.

Cultivation

The wide distribution of this genus has resulted in a wide variety of temperature requirements from species to species, some requiring cool to cold conditions to grow and bloom reliably, while others need decidedly warmer temperatures to achieve the same.

The orchids in this genus require a decided rest period during winter in which they receive no feed, very little water (enough to prevent pseudobulbs shrivelling), cool to cold temperatures and high light. These conditions seem to aid flowering in spring for some growers, though others report that more constant conditions can also produce regular flowering.

References

  1. ^ Lindley, J. 1821. Collectanea Botanica, ad pl. 33 and pl. 37
  2. ^ Gravendeel, B. (2000). Reorganising the orchid genus Coelogyne: A phylogenetic classification based on morphology and molecules. Nationaal Herbarium Nederland.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Coelogyne: Brief Summary

provided by wikipedia EN
Wikimedia Commons has media related to Coelogyne. Wikispecies has information related to Coelogyne.

Coelogyne is a genus of over 200 sympodial epiphytes from the family Orchidaceae, distributed across India, China, Indonesia and the Fiji islands, with the main centers in Borneo, Sumatra and the Himalayas. They can be found from tropical lowland forests to montane rainforests. A few species grow as terrestrials or even as lithophytes in open, humid habitats. The genera Bolborchis Lindl., Hologyne Pfitzer and Ptychogyne Pfitzer are generally included here. The genus is abbreviated Coel. in trade journals.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Coelogyne ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Coelogyne es un género con unas 195 especies de orquídeas epífitas . Estas orquídeas con formas de volantes se distribuyen ampliamente por sur de Asia y las islas del Pacífico occidental.[1]

Hábitat

Estas especies son epífitas o litófitas se distribuyen ampliamente por el Sur de Asia desde India y Sri Lanka hasta el archipiélago de Malasia, Papúa Nueva Guinea y Filipinas.

Descripción

Pueden tener pseudobulbos a lo larga del rizoma juntos o espaciados con una o dos hojas apicales, que salen del ápice del pseudobulbo o del de nueva formación e inflorescencias de flores espectaculares y delicadas de gran variedad de color.

Taxonomía

El género fue descrito por John Lindley y publicado en Collectanea Botanica , ad pl. 33. 1821.[2]

Etimología

Coelogyne (abreviado Coel.): nombre genérico que deriva del griego: "kolios"= "hendidura" y "gyne" = "hembra" refiriéndose al profunda cavidad estigmática característica de este género.

Especies de Coelogyne

Referencias

Bibliografía

  • Leroy-Terquem, Gerald and Jean Parisot. Orchids: Care and Cultivation. London: Cassel Publishers Ltd., 1991.
  • Schoser, Gustav. Orchid Growing Basics. New York: Sterling Publishing Co., Inc., 1993.
  • White, Judy. Taylor’s Guide to Orchids. Frances Tenenbaum, Series Editor. New York: Houghton-Mifflin, 1996.
  • Alec Pridgeon. The Illustrated Encyclopedia of Orchids. Published by the Timber Press.
  • Bechtel, Cribb and Launert. The Manual Of Cultivated Orchid Species. Published by The MIT Press.

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Coelogyne: Brief Summary ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Coelogyne es un género con unas 195 especies de orquídeas epífitas . Estas orquídeas con formas de volantes se distribuyen ampliamente por sur de Asia y las islas del Pacífico occidental.​

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Coelogyne ( French )

provided by wikipedia FR

Coelogyne est un genre de la famille des Orchidaceae et de la sous-famille des Epidendroideae.

Il comporte 190 espèces, 2 sous-espèces et 12 variétés, ce qui fait 204 taxons en tout. On trouve les Coelogyne sous tous les climats, chaud, tempéré, frais et froid, en Asie du sud et du sud-est jusqu'aux îles du Pacifique du sud-ouest à l'est. La plupart des espèces sont surtout épiphytes, bien que beaucoup soient lithophytes ou terrestres.

Il est donc important de savoir d'où vient une plante. Les espèces chaudes comme pandurata, dayana ou speciosa ne demandent pas de repos alors que les espèces plus froides (C. cristata) demandent un repos hivernal au sec. Elles peuvent avoir des pseudo-bulbes serrés ou espacés le long du rhizome avec 1 ou 2 feuilles plicatives.
L'inflorescence se fait soit à l'apex d'un pseudobulbe soit à l'apex d'une nouvelle pousse.

Liste des Espèces

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Coelogyne: Brief Summary ( French )

provided by wikipedia FR

Coelogyne est un genre de la famille des Orchidaceae et de la sous-famille des Epidendroideae.

Il comporte 190 espèces, 2 sous-espèces et 12 variétés, ce qui fait 204 taxons en tout. On trouve les Coelogyne sous tous les climats, chaud, tempéré, frais et froid, en Asie du sud et du sud-est jusqu'aux îles du Pacifique du sud-ouest à l'est. La plupart des espèces sont surtout épiphytes, bien que beaucoup soient lithophytes ou terrestres.

Il est donc important de savoir d'où vient une plante. Les espèces chaudes comme pandurata, dayana ou speciosa ne demandent pas de repos alors que les espèces plus froides (C. cristata) demandent un repos hivernal au sec. Elles peuvent avoir des pseudo-bulbes serrés ou espacés le long du rhizome avec 1 ou 2 feuilles plicatives.
L'inflorescence se fait soit à l'apex d'un pseudobulbe soit à l'apex d'une nouvelle pousse.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Coelogyne ( Galician )

provided by wikipedia gl Galician

Xénero Coelogyne Coelogyne cristata
Coelogyne cristata Clasificación científica Reino: Plantae División: Magnoliophyta Clase: Liliopsida Orde: Asparagales Familia: Orchidaceae Subfamilia: Epidendroideae Tribo: Dendrobieae Subtribo: Coelogyninae Xénero: Coelogyne Lindl. 1821

Coelogyne Lindl.1821. É un xénero cunhas 200 especies de orquídeas epífitas da subtribo Coelogyninae da familia Orchidaceae. Estas orquídeas con formas de volantes distribúense amplamente polo Sur da Asia e as illas do Pacífico Occidental.

Etimoloxía

O seu nome "Coelogyne" (Coel.) do Grego "kolios"= "fendedura" e "gyne" = "femia" referindose á profunda cavidade estigmática característica deste xénero.

Sinónimos :

  • Bolborchis
  • Chelonanthera Bl. 1825
  • Gomphostylis Wall ex Lindley 1836 [1837]
  • Hologyne Pfitz. 1907
  • Ptychogyne Pfitz. 1907

Hábitat

Estas especies son epífitas o litófitas. Distribuense amplamente por el Sur da Asia, desde a India e Sri Lanka até o arquipélago de Malasia, Papúa Nova Guinea e as Filipinas.

Descrición

Poden ter pseudobulbos ao longo do rizoma, xuntos ou espazados con unha ou dúas follas apicais, que saen do ápice do pseudobulbo ou do de nova formación, e inflorescencias de flores espectaculares e delicadas de grande variedad de cor.

Especies de Coelogyne

Notas

  • Leroy-Terquem, Gerald and Jean Parisot. Orchids: Care and Cultivation. London: Cassel Publishers Ltd., 1991.
  • Schoser, Gustav. Orchid Growing Basics. New York: Sterling Publishing Co., Inc., 1993.
  • White, Judy. Taylor’s Guide to Orchids. Frances Tenenbaum, Series Editor. New York: Houghton-Mifflin, 1996.
  • Alec Pridgeon. The Illustrated Encyclopedia of Orchids. Published by the Timber Press.
  • Bechtel, Cribb and Launert. The Manual Of Cultivated Orchid Species. Published by The MIT Press.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia gl Galician

Coelogyne: Brief Summary ( Galician )

provided by wikipedia gl Galician

Coelogyne Lindl.1821. É un xénero cunhas 200 especies de orquídeas epífitas da subtribo Coelogyninae da familia Orchidaceae. Estas orquídeas con formas de volantes distribúense amplamente polo Sur da Asia e as illas do Pacífico Occidental.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia gl Galician

Coelogyne ( Italian )

provided by wikipedia IT

Coelogyne Lindl., 1821 è un genere di piante della famiglia delle Orchidacee cui appartengono oltre 200 specie originarie in prevalenza dell'Asia e dell'Oceania.[1]

Il nome deriva dalle parole greche "Kailos" con significato di cavo e "gyne" con significato di parte femminile (in questo caso il pistillo), quindi pistillo incavato.

Descrizione

Il genere comprende piante di taglia molto variabile, da molto piccola a grande, generalmente epifite, dotate di pseudobulbi che possono essere addensati oppure distanziati lungo un rizoma e hanno normalmente 1 o 2 foglie plicate.
L'infiorescenza è costituita da racemi che si originano o dalla base di uno pseudobulbo maturo o dall'apice di uno nuovo e portano in genere molti fiori duraturi, profumati, cerosi.[2]

Tassonomia

Il genere Coelogyne comprende le seguenti specie:[1]

Distribuzione e habitat

Coelogyne è un genere originario dell'Asia fino all'Oceania, dall'India all'Indonesia, fino alle Isole Figi.[2]

Coltivazione

Le specie appartenenti a questo genere possono essere conservate in cesti appesi, contenitori in teak o vasi, che permettano di estendere le radici in aria. Crescono meglio nei composti ben drenati. Le specie originarie di climi caldi come C. pandurata e C. speciosa non necessitano di riposo, mentre le specie originarie di climi più freddi hanno bisogno di un periodo di riposo a secco in inverno.[2]

Note

  1. ^ a b (EN) Coelogyne, su Plants of the World Online, Royal Botanic Gardens, Kew. URL consultato il 9 febbraio 2021.
  2. ^ a b c Coelogyne, in Internet Orchid Species Photo Encyclopedia. URL consultato il 12 marzo 2014.

Bibliografia

  • (EN) Chase M.W., Cameron K.M., Freudenstein J.V., Pridgeon A.M., Salazar G., van den Berg C. & Schuiteman A., An updated classification of Orchidaceae (PDF), in Botanical Journal of the Linnean Society, 177 (2), 2015, pp. 151-174.

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

Coelogyne: Brief Summary ( Italian )

provided by wikipedia IT

Coelogyne Lindl., 1821 è un genere di piante della famiglia delle Orchidacee cui appartengono oltre 200 specie originarie in prevalenza dell'Asia e dell'Oceania.

Il nome deriva dalle parole greche "Kailos" con significato di cavo e "gyne" con significato di parte femminile (in questo caso il pistillo), quindi pistillo incavato.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

Ertmenė ( Lithuanian )

provided by wikipedia LT

Ertmenė (Coelogyne) – gegužraibinių (Ochidaceae) šeimos augalų gentis, kuri aprašyta 1825 m. pagal Nepale aptiktą skiauterėtąją ertmenę. Genties pavadinimas iš dviejų graikiškų žodžių: koelos – tuščiaviduris ir gyne – moteriškas, nes šios genties augalų piestelės purkos yra su ertme.

Augalai paplitę Pietryčių Azijoje.

Rūšys

Gentyje yra apie 200 rūšių:

Nuorodos


Vikiteka

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipedijos autoriai ir redaktoriai
original
visit source
partner site
wikipedia LT

Ertmenė: Brief Summary ( Lithuanian )

provided by wikipedia LT

Ertmenė (Coelogyne) – gegužraibinių (Ochidaceae) šeimos augalų gentis, kuri aprašyta 1825 m. pagal Nepale aptiktą skiauterėtąją ertmenę. Genties pavadinimas iš dviejų graikiškų žodžių: koelos – tuščiaviduris ir gyne – moteriškas, nes šios genties augalų piestelės purkos yra su ertme.

Augalai paplitę Pietryčių Azijoje.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Vikipedijos autoriai ir redaktoriai
original
visit source
partner site
wikipedia LT

Coelogyne ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

Coelogyne is een geslacht met ongeveer 200 soorten tropische orchideeën uit de onderfamilie Epidendroideae.

Het zijn voornamelijk epifytische orchideeën uit laagland- en montane regenwouden van India, China en Zuidoost-Azië, die worden gekenmerkt door een lange bloeiaar met vele middelgrote tot grote, witte Bloemen - vandaar de Engelse naam 'Necklace orchids'.

Naamgeving en etymologie

De botanische naam Coelogyne is een samenstelling van Oudgrieks κοῖλος, koilos (hol) en γυνή, gunē (vrouw) en slaat op de holle stempel van de bloem.

Kenmerken

 src=
Coelogyne fuscescens met pseudobulben.

Coelogyne-soorten zijn middelgrote tot grote (70 cm), robuuste, epifytische, terrestrische of lithofytische orchideeën met een sympodiale groei, een hangende, liggende of rechtopstaande stengel, voorzien van tot 15 cm lange pseudobulben en één of twee geplooide bladeren.

 src=
Coelogyne tomentosa:
Detail van de bloemlip.

De bloeiwijze ontstaat op de pseudobulben of aan de top van de stengel, en is een lange, eindstandige tros met vele middelgrote tot grote, opvallende bloemen, meestal wit gekleurd, met een contrasterend gekleurde bloemlip. Het geslacht onderscheidt zich van andere in de subtribus door zijn bloemlip en gynostemium. De lip is steeds losbadig, nooit zakvormig, min of meer duidelijk drielobbig, de zijlobben lateraal tegen het gynostemium aanliggend, de middenlob voorzien van opvallende versieringen zoals tanden, haren, papillen of parallelle richels, die tot onder het gynostemium doorlopen. Dat laatste is steeds gevleugeld en draagt één meeldraad met vier pollinia.

Vele soorten verspreiden een zoete geur, die vooral bijen, wespen en kevers aantrekt.

Habitat en verspreiding

Coelogyne-soorten komen voor van koele montane regenwouden tot vochtige tropische laaglandwouden, in India, Sri Lanka, China, Indonesië, Réunion, Nieuw-Caledonië en de Fiji-eilanden, met als zwaartepunten Borneo en Sumatra en de Himalaya. Enkele soorten groeien als terrestrische planten en lithofyten op open, vochtige plaatsen.

Taxonomie

De taxonomie van Coelogyne is onzeker en verandert nog steeds. Klassiek wordt het geslacht onderverdeeld in een twintigtal sectie (biologies of subgenera, maar recent DNA-onderzoek[1] heeft aangetoond dat Coelogyne een parafyletische groep is en dus nog zal worden gereorganiseerd.

De samenstelling van het geslacht varieert van auteur tot auteur. Momenteel worden er ongeveer 195 soorten erkend, maar elk jaar worden er nog nieuwe soorten gevonden.

De typesoort is Coelogyne cristata Lindl. (1821).

Zie ook

Bronnen, noten en/of referenties
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL

Coelogyne: Brief Summary ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

Coelogyne is een geslacht met ongeveer 200 soorten tropische orchideeën uit de onderfamilie Epidendroideae.

Het zijn voornamelijk epifytische orchideeën uit laagland- en montane regenwouden van India, China en Zuidoost-Azië, die worden gekenmerkt door een lange bloeiaar met vele middelgrote tot grote, witte Bloemen - vandaar de Engelse naam 'Necklace orchids'.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL

Celogyne ( Polish )

provided by wikipedia POL
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Celogyne, kapturzyk[4] (Coelogyne Lindl.) – rodzaj roślin z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Należą do niego 199 gatunki, spośród których typowym jest C. cristata Lindley[2].

Systematyka

Pozycja systematyczna według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG III z 2009)

Jeden z rodzajów podplemienia Coelogyninae należącego do plemienia Arethuseae w obrębie podrodziny epidendronowych (Epidendroideae) z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Storczykowate są kladem bazalnym w rzędzie szparagowców Asparagales w obrębie jednoliściennych[1][5].

Pozycja rodzaju w systemie Reveala (1994–1999)

Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa jednoliścienne (Liliopsida Brongn.), podklasa liliowe (Liliidae J.H. Schaffn.), nadrząd Lilianae Takht., rząd storczykowce (Orchidales Raf), podrząd Orchidineae Rchb., rodzina storczykowate (Orchidaceae Juss.), plemię Coelogyneae Pfitzer, podplemię Coelogyninae Benth., rodzaj Coelogyne Lindl.[6].

Gatunki

Przypisy

  1. a b Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-08-02].
  2. a b Index Nominum Genericorum. [dostęp 2010-08-02].
  3. Coelogyne. Topicos.org. [dostęp 2015-12-13].
  4. Krystyna Oszkinis: Storczyki. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2004, s. 223. ISBN 83-09-01774-X.
  5. Florida Museum of Natural History: Orchid Tree: a phylogeny of epiphytes (mostly) on the tree of life (ang.). [dostęp 2010-08-02].
  6. Crescent Bloom: Coelogyne (ang.). The Compleat Botanica. [dostęp 2010-08-02].
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Celogyne: Brief Summary ( Polish )

provided by wikipedia POL

Celogyne, kapturzyk (Coelogyne Lindl.) – rodzaj roślin z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Należą do niego 199 gatunki, spośród których typowym jest C. cristata Lindley.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Coelogyne ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

Cœlogyne é um gênero de plantas com aproximadamente 202 espécies que pertence à família das orquídeas, ou Orchidaceae. São facilmente reconhecidas por sua robustez e abundantes flores, intrigantes e delicadas, frequentemente de cor creme, mas também brancas, verdes ou alaranjadas, muitas das quais perfumadas durante o dia e que geralmente duram semanas.

Originárias de ampla área do Sudeste Asiático, e Sudoeste do Pacífico, a variedade deste gênero é muito grande. Há espécies grandes e pequenas, algumas têm pseudobulbos espaçados em vários centímetros, outras os têm amontoados, sempre com uma ou duas folhas. Suas flores crescem tanto do ápice dos pseudobulbos como de um broto novo e podem ser pendentes ou em inflorescências eretas. Em todas as estações há espécies floridas, porém a maioria floresce durante a primavera.

Algumas espécies são amplamente cultivadas em todo o mundo; entretanto, como a maioria delas cresce rapidamente, logo se transformam em um problema para colecionadores de orquídeas com espaço insuficiente. De modo geral os cultivadores escolhem umas poucas espécies para ter em suas coleções, mas elas estão sempre presentes.[1]

Existem registros da antiga utilização dos pseudobulbos de algumas espécies para fins medicinais na China, entretanto modernamente sua utilidade é exclusivamente ornamental.[2]

Etimologia

O nome deste gênero "Cœlogyne" (Cœl.) deriva da latinização de duas palavras gregas: κοῖλος (koilos), que significa cavidade, côncavo, profundo; e γυνή (gyné), que significa mulher, fêmea, numa referência à profunda cavidade estigmática do gênero, bem semelhante à genitália feminina.[3]

Sinônimos:

  • Bolborchis
  • Chelonanthera Bl. (1825)
  • Gomphostylis Wall ex Lindley 1836 [1837]
  • Hologyne Pfitz. (1907)
  • Ptychogyne Pfitz. (1907)

Distribuição

 src=
Monte Kinabalu:
Um importante centro de biodiversidade em Borneu onde encontram-se diversas espécies endêmicas de Coelogyne.[4]

As espécies de Coelogyne são originárias de ampla área do Sul e Sudeste Asiáticos, estendendo-se desde o Himalaia, Índia e Sri Lanka, ocorrendo em todos os países continentais entre estes e a Península da Malásia, e também em quase todas as ilhas do Sudoeste do Pacífico, chegando até as Ilhas Fiji, Nova Caledônia e Ilhas de Reunião.[carece de fontes?]

Apresentam dois pontos principais de dispersão, a cadeia de montanhas do Himalaia e duas ilhas do sudeste do Pacífico, especificamente Bornéu[5] e Sumatra.[6] Pelo fato de estarem dispersas por tantas ilhas o número de espécies endêmicas, que só ocorrem em um local específico, é muito elevado, ultrapassando 70% das espécies.[carece de fontes?]

Cerca de 30% das espécies são bem conhecidas e comuns em cultivo, outros 30% são espécies conhecidas mas raras em cultivo, 30% são espécies muito raras tanto na natureza como em cultivo; e os 10% restantes são espécies conhecidas somente pela sua publicação original, as quais nunca foram registradas novamente, permanecendo como espécies duvidosas ainda por serem esclarecidas, plantas aberrantes, extintas, ou possíveis sinônimos das espécies conhecidas.[7]

Bornéu é o local onde é registrada a ocorrência de mais espécies,[8] 65, a grande maioria endêmica. O Himalaia registra 43 espécies, seguido por Sumatra[9] com 40, Tailândia e Indochina com 34 e a Península da Malásia com 24.[carece de fontes?]

Habitat e hábito

 src=
Vista no Monte Bukit Terisek:
Situado no parque Nacional Taman Negara, Malásia, coberto por floresta tropical úmida.

Desde as florestas tropicais quentes do litoral até às florestas chuvosas das montanhas frias do Himalaia, do nível do mar até três mil metros de altitude. Há espécies de clima frio, intermediário ou quente, seco ou úmido, sombrio ou luminoso. De modo geral são epífitas, ocasionalmente rupícolas ou terrestres em locais mais frios e abertos.[10]

A diversidade das espécies aumenta com a altitude, através de seus quatro principais habitats:

  • Florestas perenes litorâneas úmidas até 1,5 mil metros de altitude, onde a chuva e a temperatura são mais uniformes ao longo do ano e esta raramente baixa de 21 °C. Nesta área geralmente são epífitas e com folhas largas pois a luminosidade é baixa. Não são comummente encontradas próximas ao solo, a menos que estejam em escarpas ou áreas muito íngremes. A popular Coelogyne mayeriana habita este tipo de floresta.[11]
  • Florestas tropicais de monções, também até 1,5 mil metros de altitude. As espécies desta área estão mais acostumadas a certa sazonalidade, enfrentando clima seco durante parte do ano e, conforme a altitude, frio moderado também. Algumas das espécies encontradas aqui estão entre as mais comuns em cultivo, tais como Coelogyne cristata, Coelogyne flaccida e Coelogyne nitida.[12]
  • Florestas tropicais de altitude, entre 900 e 1,8 mil metros, principalmente em três das grandes ilhas do Pacífico, Bornéu, Sumatra e Java,[12] onde o clima é similar ao das florestas perenes, porém diminui a temperatura com a altitude. A espécie mais comum aqui é a Coelogyne tomentosa, mas é uma das áreas com maior número de espécies.[13]
  • Florestas tropicais de altitude, entre 1,5 mil e 2,9 mil metros, com temperaturas ainda mais frias, encontram-se espécies vivendo epífitas ou sobre as rochas e amontoados de folhas secas entre a densa camada de arbustos e ervas que cobrem o solo destas matas. Nesta área poucas espécies existem, vale notar a Coelogyne mooreana.[14]

Descrição

 src=
Coelogyne fuscescens:
Vista mostrando os pseudobulbos alongados e inflorescência proteranta dessa espécie.
 src=
Coelogyne pulchella:
Uma espécie raramente vista em cultivo, mostrando a inflorescência ereta e vistosas flores de tamanho médio.
 src=
Coelogyne tomentosa:
Detalhe das calosidades presentes no labelo das flores dessa espécie que no Brasil é erroneamente conhecida como Coelogyne massangeana.

Sempre crescendo de modo simpodial, tanto cespitoso como escandente ou pendente, com rizomas que podem chegar a mais de 15 cm de comprimento, as Cœlogyneces (plural de Cœlogyne) são plantas invariavelmente robustas. São consideradas grandes entre as orquídeas, como a Coelogyne rumphii e a Coelogyne trinervis, que podem atingir até 70 centímetros de altura, ou pequenas, como a Coelogyne ovalis e Coelogyne miniata, que não passam de 20 centímetros, porém, quando bem cultivadas, sempre crescem profusamente, tornando-se touceiras de tamanho considerável.[7]

As principais características que diferenciam as Cœlogyneces dos outros gêneros de sua subtribo estão principalmente no labelo e coluna de suas flores. O labelo é sempre livre, nunca em formato de saco; sempre com três lobos mais ou menos evidentes, os laterais eretos ao lado da coluna; apresenta calosidades simples ou complicadas, com verrugas, papilas ou pêlos e pode conter diversas lamelas paralelas que se estendem por sob a coluna, a qual é sempre é alada ou espatulada.[2]

Muitas das espécies emitem forte perfume e são polinizadas por abelhas, vespas e besouros.[15]

Os pseudobulbos

Apresentam formatos e tamanhos variadíssimos, ovais, fusiformes, tetragonais, medindo de 3 a 20 cm de comprimento, comportando uma ou duas folhas de formatos e tamanhos variados, mais ou menos coriáceas com uma ou diversas nervuras pelo verso.[7]

A inflorescência

Têm comprimentos e aparências variadas, retas ou em zig-zag, podem ser pendentes (Coelogyne flaccida) arqueadas (Coelogyne mayeriana) ou eretas (Coelogyne calcicola e a raríssima Coelogyne pulchella), apresentando poucas ou muitas flores, e brotam de quatro modos diferentes denominados:[7]

As flores

Abrem simultaneamente (Coelogyne trinervis e Coelogyne suaveolens) ou em sucessão rápida (Coelogyne lawrenceana) ou durante meses (Coelogyne bilamellata e Coelogyne speciosa) e podem apresentar brácteas persistentes ou caducas. São pequenas como na Coelogyne miniata e Coelogyne ovalis, médias (Coelogyne viscosa e Coelogyne tomentosa) ou grandes (Coelogyne lawrenceana). Podem ser vistosas (Coelogyne cristata e Coelogyne barbata) ou discretas (Coelogyne bilamellata e Coelogyne speciosa). A cores variam entre amarelo, verde, alaranjado, salmão e marrom claro, porém as mais comuns apresentam cor creme ou branca, quase sempre com labelo de cor contrastante ou com vistosa mácula. A coluna contém dois pares de polínias abrigadas por antera ventral na extremidade da coluna.[7]

Taxonomia

 src=
John Lindley:
Botânico inglês que estabeleceu o gênero Coelogyne e descreveu grande número de suas espécies.

Coelogyne Lindl., Coll. Bot.: t. 33 (1824), está subordinado à subtribo Coelogyninae, tribo Arethuseae da subfamília Epidendroideae de Orchidaceae. A espécie tipo é a Coelogyne cristata Lindl..
Etimologia: O nome do gênero vem do grego Kailus, que significa oco, e gyne que significa fêmea, referindo-se à grande cavidade estigmática existente na coluna de suas flores.[16]
Sinônimos: Hologyne Pfitzer,[17] espécie tipo Hologyne miniata (Blume) Pfitzer; e Ptychogyne Pfitzer,[18] espécie tipo Ptychogyne flexuosa (Rolfe) Pfitzer.[carece de fontes?]

Histórico

No decorrer de suas expedições pelo sudeste asiático o explorador dinamarquês Nathaniel Wallicch enviou do Nepal três espécimes de plantas então desconhecidas da ciência ao botânico inglês John Lindley. Em 1821 Lindley afirma estar em posse de três espécies de orquídeas diferentes de qualquer outro gênero então conhecido; distintas pela sua peculiar cavidade estigmática, posicionamento da antera, formato da coluna e modo de crescimento, concluindo então tratar-se de um gênero novo ao qual chamou Coelogyne. Eram estas espécies a Coelogyne cristata, Coelogyne punctulata e Coelogyne nitida. Logo depois acrescenta mais duas, a Coelogyne fimbriata, e a Coelogyne speciosa.[19]

Desde sua criação, principalmente devido à descoberta e inclusão de novas espécies, o gênero foi reorganizado inúmeras vezes. Em 1840, mais de trinta espécies já eram conhecidas de Lindley de modo que dividiu o gênero em três subgêneros e cinco seções.[7]

Em 1907 eram tantas as espécies que Kraenzlin e Pfitzer fizeram uma revisão nos nomes existentes e dividiram Coelogyne em duas séries, subdivididas em cinco subséries e catorze seções. Além disso, removeram grande número de espécies atribuindo-as a outros treze gêneros.[20]

Depois desta revisão Coelogyne foi estudada novamente diversas vezes com diferentes propostas de divisão infragenérica por Friedhelm Reinhold Butzin (1972), Gunnar Seidenfaden (1975), Udai Chandra Pradhan (1979), Atulananda Das e Sudhanshu Kumar Jain (1980), Eduard Ferdinand de Vogel (1993) e depois De Vogel novamente com Barbara Gravendeel (1999).[15]

Esta última revisão admite 23 seções, mantendo 12 das originalmente criadas por Pfitzer e Kraenzlin. É o tratamento aceite hoje em dia, enquanto espera-se para breve uma nova proposta de circunscrição genérica resultante de análises filogenéticas.[2]

Divisão infragenérica e Espécies

Coelogyne é um gênero heterogêneo cuja divisão infragenérica é complexa. O banco de dados do Royal Botanical Garden, Kew aceita 195 espécies em 2008, mas há 210 outros nomes relegados a sinonímia. Coelogyne já abrigou espécies da maioria dos gêneros de sua subtribo, os quais dele foram desmembrados ao longo dos anos[21] Além disso novas espécies ainda têm sido descritas mesmo em 2008.[22]

Filogenia

 src=
Pholidota chinensis:
Pholidota é um dos gêneros que futuramente pode ser unificado com Coelogyne.

O gênero Coelogyne, bem como diversos outros gêneros desta subtribo, totalizando 45 espécies, em 2000, passaram por uma análise molecular preliminar, ou seja seu DNA foi estudado, produzindo resultados muito interessantes. O gênero sofrerá uma nova revisão, pela Dra. Barbara Gravendeel. Com base neste estudo, constatou-se a existência de dois grupos distintos de espécies, e duas alternativas possíveis:[15]

  • A primeira seria a ampliação do gênero para conter diversos outros gêneros afins em um total aproximado de 530 espécies pois incluiria até mesmo 265 espécies de Dendrochilum. Esta solução foi aparentemente descartada;
  • A segunda alternativa é a divisão do gênero em dois, um deles, mantendo o nome Coelogyne, abrangeria cerca de 160 espécies, algumas nossas conhecidas, tais como C. lentiginosa, C. fimbriata, C. flaccida, C. speciosa e C. lawrenceana, e englobaria também o gênero Pholidota. Uma maneira fácil de reconhecer estas espécies de Coelogyne, se bem que não é uma regra infalível, é o fato de serem bifoliadas. O outro grupo é parente mais próximo de Dendrochilum e Chelonistele e constitui-se pelas espécies geralmente unifoliadas, com flores que abrem simultâneamente e inclui as famosas Coelogyne pandurata e Coelogyne tomentosa, mais conhecida pelo seu sinônimo C. massangeana.

Cultivo

 src=
Coelogyne trinervis:
Uma espécie de clima quente que aprecia bastante luminosidade. É muito fácil de cultivar e sempre floresce abundantemente.
 src=
Coelogyne miniata:
Uma espécie pequena de crescimento desordenado. É uma das poucas espécies com flores avermelhadas.
 src=
Coelogyne speciosa:
Planta pequena de flores grandes que no entanto somente nos impressiona quando vista de perto pois tem curtas inflorescências que escondem as flores verdes sob as folhas. Florescem em sequência durante vários meses.

Coelogyne, em certa medida, é um gênero injustiçado pela maioria dos orquidófilos. Paradoxalmente, um dos motivos que ocasionam essa injustiça é exatamente uma de suas qualidades; normalmente são plantas fáceis de cultivar e que em pouco tempo formam grandes touceiras. Os colecionadores consideram as plantas grandes demais pois poderiam ter diversas espécies no local ocupado por uma única Coelogyne. Além disso, excetuadas algumas espécies, geralmente as flores não são grandes e suas cores são discretas.[carece de fontes?]

Alguns colecionadores iniciantes, seduzidos pela beleza de uma Coelogyne cristata plenamente florida, escolhem começar sua coleção por esta espécie mas depois de alguns anos sem nunca conseguir fazê-la florir novamente, concluem que são plantas que não vale a pena ter. Na verdade é muito fácil fazer as Coelogyne florescerem; como para a maioria das plantas, basta reproduzir as condições climáticas próprias de seu habitat original, principalmente no que se refere às regas e temperatura. Assim é muito importante verificar a origem de cada espécie para saber qual é o cultivo indicado.[carece de fontes?]

Por serem tantas as espécies, sempre existe alguma que se adapte perfeitamente às condições de cultivo de cada um. Existem espécies de clima quente, moderado e frio. Quase todas gostam de muita luz.[carece de fontes?]

Espécies de clima quente (Coelogyne parishii, Coelogyne tomentosa, Coelogyne fimbriata Coelogyne flaccida) não apresentam dificuldades de cultivo na maior parte do Brasil, As Coelogyne de clima quente adaptam-se perfeitamente ao calor e podem ser cultivadas da mesma maneira que são cultivadas a grande maioria das espécies brasileiras. Geralmente são plantas grandes, portanto aconselha-se que sejam plantadas em um vaso ou cachepot de madeira que deixe muito espaço livre para a planta crescer intocada por alguns anos. Devem ser regadas de maneira mais ou menos uniforme ao longo do ano. A melhor temperatura para estas espécies varia entre 15 e 35 °C.[16]

Espécies de clima intermediário, (Coelogyne cristata, Coelogyne lawrenceana, Coelogyne nitida) são originárias do Himalaia e montanhas de Bornéu. A maioria das espécie provém de áreas de clima intermediário. Na natureza, geralmente o fim de sua floração coincide com a chegada das monções, famosas chuvas torrenciais praticamente diárias que ocorrem na primavera e parte do verão no sudeste asiático. Assim, após o fim da floração durante cerca de três a quatro meses são necessárias regas abundantes. A partir de então, as chuvas começam a escassear, assim as regas devem ser paulatinamente reduzidas até que serem quase suprimidas no fim do outono ou começo do inverno.[16]

Mesmo durante o verão estas espécies, sendo plantas de maior altitude, não enfrentam temperaturas demasiado quentes, no entanto, durante o inverno, a temperatura diminui muito. Quando o cultivo é feito em locais quentes, durante o inverno a ventilação é importante para evitar excesso de temperatura nas horas de sol, ou a floração será prejudicada. Além disso, na natureza, a variação diária de temperatura que estas plantas estão sujeitas é maior que a enfrentada pelas espécies de clima quente.[carece de fontes?]

Na natureza, o local predileto destas plantas é o alto das árvores, onde tomam sol moderado no verão e mais sol no inverno. É importante que a exposição à luz seja grande no período em que começam a aparecer os brotos.[16]

A adubação deve ser intensificada desde o momento em que aparecem as primeiras raízes nos brotos novos até o momento em que termina o período de crescimento dos novos pseudobulbos. Então coloca-se a planta em repouso, diminui-se a adubação no final do outono e para-se no inverno, da mesma maneira com as regas.[carece de fontes?]

É importante saber que a grande maioria das Coelogyne detesta ser replantada, sendo que algumas podem recusar-se a florescer por um ou dois anos após o replante. Elas suportam muito bem substratos que já começaram a se decompor e estão bastante ácidos. Dê preferência a substratos que conservem bastante umidade, mas por outro lado permitam grande arejamento nas raizes e lembre-se de proporcionar ótima drenagem. Este é um dos motivos pelos quais as Coelogyne gostam de substrato antigo, com o tempo ficam mais porosos e permitem a entrada de mais ar, além de deixarem a água escorrer rapidamente, Além disso sua acidez não as incomoda. Chachepots de madeira são uma boa solução para aumentar a ventilação nas raízes.[7]

Híbridos

 src=
Coelogyne Bufordiensis:
É um dos híbridos mais populares no Brasil, invariavelmente vendido como Coelogyne pandurata.
 src=
Coelogyne Unchained Melody:
Outro híbrido comum no Brasil, também erroneamente conhecido como Coelogyne Intermedia.

Apesar de híbridos naturais serem razoavelmente comuns dentre as espécies de orquídeas pertencentes a um mesmo gênero e que convivem em um mesmo local, não há registros oficiais de híbridos naturais de Coelogyne.[23]

Existem evidências que a Coelogyne Unchained Melody, um híbrido artificial registrado apenas em 1995, tenha sido coletado inúmeras vezes na natureza pois esta planta era enviada regularmente da Índia para a Inglaterra durante o século XIX, em uma época que a produção de híbridos artificiais de orquídeas estava dando os primeiros passos na Inglaterra. Ambos os pais desta espécie, Coelogyne cristata e Coelogyne flaccida são muito comuns e convivem no mesmo local na Índia, entretanto sua coleta nunca foi registrada oficialmente e a origem destas plantas híbridas permanece incerta.[7]

Este híbrido é muito cultivado no Brasil, onde é erroneamente conhecido como Coelogyne Intermedia. A origem deste erro remonta às mesmas remessas de plantas para a Inglaterra, pois eram enviadas identificadas com esse nome. Sabe-se hoje que Coelogyne Intermedia é uma planta diferente, resultante do cruzamento da Coelogyne cristata com a Coelogyne tomentosa, um híbrido impossível de ocorrer naturalmente pois estas espécies não são geograficamente encontradas próximas o suficiente para serem fertilizadas por agentes polinizadores naturais.[carece de fontes?]

O primeiro híbrido artificial deste gênero ocorreu somente em 1906. Quando comparados a outras orquídeas, são poucos os híbridos artificiais deste gênero registrados na Royal Horticultural Society, cerca de quarenta, mas mesmo assim alguns são comummente cultivados no Brasil:[carece de fontes?]

  • Coelogyne Brymeriana (C. asperata × C. dayana)
  • Coelogyne Unchained Melody (C. cristata × C. flaccida)
  • Coelogyne Burfordiensis (C. pandurata × C. asperata).
  • Coelogyne Mem. W. Micholitz (C. mooreana × C. lawrenceana)
  • Coelogyne Linda Buckley (C. mooreana × C. cristata)
  • Coelogyne South Carolina (C. pandurata × C. Burfordiense)

Referências

  1. Williams, Bryan (1980). Orchids. Salamander.
  2. a b c Pridgeon, Alec M.; Cribb, Phillip; Chase, Mark W.; Rasmussen, Finn N. (2005). Genera Orchidacearum: Epidendroideae vol. 4. OUP Oxford ISBN 978-0198507123
  3. «Orquidário Cuiabá - Coelogyne graminifolia Reichb.f. 1874» (html). Orquidariocuiaba.com. Consultado em 16 de março de 2010[ligação inativa]
  4. Woods, J.J.,Beaman, R.S. e Beaman, J.H. (1993). The Plants of Mount Kinabalu: Part 2. Orchids. Kew Publishing. ISBN 0 947643 46 X
  5. Wood, J.J. (2004). Orchids of Borneo, Vol. 4: Revised Classification & Selection of Species Sabah Society and Kew Publishing. ISBN 967 99947 5 9
  6. Comber, J.B. (2001); Orchids of Sumatra; Ed.:Royal Botanic Gardens, Kew Publishing. ISBN 1842460277.
  7. a b c d e f g h Clayton, Dudley (2002). The genus Coelogyne - a synopsis. Natural History Publications (Borneo), Kota Kinabalu in association with Royal Botanic Gardens, Kew. ISBN 983 812 048 0
  8. Wood, J.J. and Cribb, P.J. (1994). A Checklist of the Orchids of Borneo. Kew Publishing. ISBN 0 947643 59 1
  9. Comber, J.B. (2001). Orchids Of Sumatra. Kew Royal Botanic Gardens. ISBN 1842460277
  10. Labe,Phillippe (2002). Les Coelogyne. Boletim da OCP francesa.
  11. O'Byrne, Peter (1994). Lowland orchids of Papua New Guinea. SNP Publishers ISBN 978-9810060824
  12. a b Comber, J.B. (1990). Orchids Of Java. Kew Royal Botanic Gardens. ISBN 947643214
  13. Wood, J.J. (1997). Orchids Of Borneo. The Sabah Society and Kew: Bentham-Moxon Trust, Volume 3. ISBN 967 99947 5 9
  14. Chan, C.L. (1994). Orchids Of Borneo. The Sabah Society and Kew: Bentham-Moxon Trust, Volume 1. ISBN 967 99947 3 2
  15. a b c Gravendeel, B. (2000). Reorganising the orchid genus Coelogyne. A phylogenetic classification based on molecules and morphology. Thesis, Leiden. ISBN 90-71236-48-X. Publicado na internet
  16. a b c d Torelli, Gianantonio (1996). Il genere Coelogyne e la sua coltivazione.
  17. Pfitzer em H.G.A.Engler (ed.), Pflanzenr., IV, 50(32): 131 (1907).
  18. Pfitzer em H.G.A.Engler (ed.), Pflanzenr., IV, 50(32): 18 (1907).
  19. Lindley, John (1821). Collectanea botanica, or, Figures and botanical illustrations of rare and curious exotic plants, London, printed by Richard and Arthur Taylor, Shoe-Lane.
  20. Pfitzer,E. e & Kraenzlin,F. (1907). Orchidaceae - Monandrae - Coelogyninae in Das Planzenreich. Regnis Vegetabilis Conspcetus. W Engelmann (Leipzig).
  21. Teuscher, H. (1976). Coelogyne and Pleione. American Orchid Society Bulletin 45(8):688
  22. Röth, J. & O. Gruß. (2001). Coelogyne usitana, eine neue Art von den Philippinen. Orchidee 52.
  23. R. Govaerts, M.A. Campacci (Brazil, 2005), D. Holland Baptista (Brazil, 2005), P.Cribb (K, 2003), Alex George (K, 2003), K.Kreuz (2004, Europe), J.Wood (K, 2003, Europe) World Checklist of Orchidaceae. The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew. Publicada na Internet acessada em 25 de Outubro de 2008.

Ver também

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Coelogyne: Brief Summary ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

Cœlogyne é um gênero de plantas com aproximadamente 202 espécies que pertence à família das orquídeas, ou Orchidaceae. São facilmente reconhecidas por sua robustez e abundantes flores, intrigantes e delicadas, frequentemente de cor creme, mas também brancas, verdes ou alaranjadas, muitas das quais perfumadas durante o dia e que geralmente duram semanas.

Originárias de ampla área do Sudeste Asiático, e Sudoeste do Pacífico, a variedade deste gênero é muito grande. Há espécies grandes e pequenas, algumas têm pseudobulbos espaçados em vários centímetros, outras os têm amontoados, sempre com uma ou duas folhas. Suas flores crescem tanto do ápice dos pseudobulbos como de um broto novo e podem ser pendentes ou em inflorescências eretas. Em todas as estações há espécies floridas, porém a maioria floresce durante a primavera.

Algumas espécies são amplamente cultivadas em todo o mundo; entretanto, como a maioria delas cresce rapidamente, logo se transformam em um problema para colecionadores de orquídeas com espaço insuficiente. De modo geral os cultivadores escolhem umas poucas espécies para ter em suas coleções, mas elas estão sempre presentes.

Existem registros da antiga utilização dos pseudobulbos de algumas espécies para fins medicinais na China, entretanto modernamente sua utilidade é exclusivamente ornamental.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Coelogyne ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Coelogyne là một chi thực vật có hoa trong họ Lan.[1]

Hình ảnh

Chú thích

  1. ^ The Plant List (2010). Coelogyne. Truy cập ngày 20 tháng 8 năm 2013.

Liên kết ngoài


Bài viết liên quan đến tông lan Arethuseae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI

Coelogyne: Brief Summary ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Coelogyne là một chi thực vật có hoa trong họ Lan.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI

贝母兰属 ( Chinese )

provided by wikipedia 中文维基百科

贝母兰属学名Coelogyne)是兰科下的一个属,为附生兰陆生兰。该属共有近200种,分布于热带亚洲大洋洲[1]

特征

附生草本。根状茎常延长,匍匐或多少悬垂,通常具较密生的节,节上被鳞片状鞘。假鳞茎常较粗厚,以一定距离着生于根状茎上,基部常被箨状鞘,顶端生 (1-) 2枚叶。叶通常长圆形至椭圆状披针形,一般质地较厚,基部具柄。花葶生于假鳞茎顶端,常与幼叶同时出现于幼嫩假鳞茎顶端,初时发自近老假鳞茎基部的根状茎上,有时在花葶基部或上部近花序轴处具多枚二列套叠的、宿存的革质颖片;总状花序直立或俯垂,通常具数朵花,较少超过20朵或减退为单花的;花苞片常较大,近舟状,对折,脱落;花较大或中等大,常白色或绿黄色,唇瓣多有斑纹;萼片相似,有时背面有龙骨状突起;花瓣常为线形,较少与萼片近等宽;唇瓣常以狭窄的基部着生于蕊柱基部,3裂或罕有不裂;侧裂片直立并多少围抱蕊柱;唇盘上有2-5条纵褶片或脊,后者常分裂或具附属物;蕊柱较长,上端两侧常具翅,翅可围绕蕊柱顶端,无蕊柱足;花药内倾;花粉团4个,成2对,蜡质,附着于1个粘质物上;柱头凹陷;蕊喙较大。蒴果中等大,常有棱或狭翅。

全属约200种,分布于亚洲热带和亚热带南缘至大洋洲。我国有26种,主要产西南、少数也见于华南。 本属曾被E. Pfitzer et Fr. Kraenzlin (Pflanzenreich IV. 50. Heft 32. 1907) 分为14个组,其中有些组的建立仅根据细微的差别,令人难以掌握。但考虑到此属的种类很多,我国只占一小部分,故除命名上的变动以及少数组予以归并外,大部分均暂予保留,以待进一步研究。[2]

参考文献

  1. ^ 中国种子植物科属词典. 中国数字植物标本馆. (原始内容存档于2012-04-11).
  2. ^ 中国植物志,第十八卷,贝母兰属. 中国植物物种信息数据库.

外部链接

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
维基百科作者和编辑

贝母兰属: Brief Summary ( Chinese )

provided by wikipedia 中文维基百科

贝母兰属(学名:Coelogyne)是兰科下的一个属,为附生兰陆生兰。该属共有近200种,分布于热带亚洲大洋洲

license
cc-by-sa-3.0
copyright
维基百科作者和编辑

セロジネ ( Japanese )

provided by wikipedia 日本語
セロジネ Coelogyne cristata Orchi 103.jpg
セロジネ・クリスタタ
Coelogyne cristata
分類APG III : 植物界 Plantae 階級なし : 被子植物 angiosperms 階級なし : 単子葉類 monocots : キジカクシ目 Asparagales : ラン科 Orchidaceae 亜科 : セッコク亜科 Epidendroideae : Coelogyneae : セロジネ属 Coelogyne
 src=
クリスタタ
花の拡大図

セロジネ属 Coelogyne は、ラン科植物の分類群の一つ。多くは白っぽい花を穂状に着ける。洋ランの一つとして古くから栽培される

特徴[編集]

セロジネは東南アジアを中心に分布するラン科植物の群で、洋ランとして古くから栽培されてきた。大きな葉を持つ着生ランで、白っぽい花を穂状に垂らして咲くものがよく知られているが、形態的にはより多様である。

学名は「へこみ」と「女性」を意味する2語からなり、これは柱頭が深く凹んでいることに由来するとされる。学名の読みとしてはコエロギネも有力だが、園芸ではセロジネが定着している[1][2]

特徴[編集]

普通は樹上や岩の上に着生する常緑性の多年草[3]。茎は捕捉横に這い、先端に偽鱗茎を生じる。偽鱗茎は肥厚した卵形などで、互いに接して生じるか、やや間を開ける。鱗茎の先端に1から4枚の葉をつける。葉は楕円形で、やや硬くて肉厚。

花は偽鱗茎の先端に葉の展開と共に出るものと、偽鱗茎の基部から出すものがある。花茎には1花を付けるものから総状に多数花を付けるものまであり、花茎は立ち上がるものから下垂するものまである。また蕾は長い苞葉に包まれる。花茎の花は一斉に開花するタイプと次々に開花しながら花茎が伸び続けるタイプがあり、後者では数年に渡って伸び続ける種もある。

花は小型ないし中型で色彩は白から緑が多いが赤みを帯びる種もある。唇弁には黄色や黒っぽい斑紋が入るものが多い。萼片は披針形から長楕円形、側花弁は萼片より幅が狭いものが多い。唇弁は三裂し、側裂片が蕊柱を包むように位置する。距はない。蕊柱は長くて側面に板状の突起がある。花粉塊は4個。

分布[編集]

スリランカからインド、インドネシアを経てフィージー諸島に渡る分布域がある[4]

分類[編集]

約150種が知られる[5]

利用[編集]

園芸方面では、丈夫で育てやすい初心者向けの洋ランとして古くから知られている。園芸方面での略号は Coel. である。色彩的には地味ながら根強い人気があり[6]、白っぽい花は「華やかさを内に秘めた控えめな女性を連想させる」[7]とも。病害虫の発生が少ないことも栽培のしやすさに繋がっている[8]

ヒマラヤ周辺を原産とする低温に強いが夏の高温が苦手なもの、逆に低地産で低温にやや弱く、夏の暑さに強いタイプがある。前者としてはクリスタータ、オクラセアが、後者としてはマッサンゲアナ、ムーレアナなどが有名[9]。クリスタータについて塚本他(1956)は『もっとも一般に知られた栽培容易な品種の一つ』と紹介している[10]。またオクラセアは香りが強い。その香りは柑橘系でさわやかとのこと[11]

原種が流通することも多いが、交配も数は少ないものの古くから行われている。特に以下の種が有名である。

  • C. Intermedia インテルメディア;クリスタータ×マッサンゲナナ

この品種は1913年に登録されたもので、春に8から10個の花をつけた花茎を半下垂させる。花色は白で唇弁に黄色が入る。古い品種であるが、未だに人気がある[12]。低温に強く強健で栽培しやすく、香りもよく、もっとも作りやすい品種でもあり、現在セロジネとして流通しているのは主としてこの品種である[13]

 src=
インテルメディア

出典[編集]

  1. ^ 宇田川(1997)p.172
  2. ^ 宇田川(1997)は文中での学名仮名表記にコエロギネを使いながら、記事名はセロジネとしている
  3. ^ 唐沢監修(1996)p.134
  4. ^ 唐沢監修(1996)p.134
  5. ^ 宇田川(1997)p.172
  6. ^ 岡田(2010)p.141
  7. ^ 宇田川(1997)p.172
  8. ^ 岡田(2010)p.141
  9. ^ 岡田(2010)p.141
  10. ^ 塚本他(1956)p.86
  11. ^ 河村(2012)p.43
  12. ^ 土橋(1993)p.190
  13. ^ 岡田(2010)p.141

参考文献[編集]

  • 宇田川芳雄、「セロジネ」『朝日百科 植物の世界 9』、(1997)、朝日新聞社.p.172-173
  • 唐澤耕司監修、『蘭 山渓カラー図鑑』(1996)、山と渓谷社
  • 岡田弘、『咲かせ方がよくわかる はじめての洋ランの育て方』、(2011),主婦の友社
  • 河村賢治、「香りのランを集めよう」、JOGAレビュー、No.19、2012
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
ウィキペディアの著者と編集者
original
visit source
partner site
wikipedia 日本語

セロジネ: Brief Summary ( Japanese )

provided by wikipedia 日本語
 src= クリスタタ
花の拡大図

セロジネ属 Coelogyne は、ラン科植物の分類群の一つ。多くは白っぽい花を穂状に着ける。洋ランの一つとして古くから栽培される

license
cc-by-sa-3.0
copyright
ウィキペディアの著者と編集者
original
visit source
partner site
wikipedia 日本語