Die poumantisgarnaal (Odontodactylus scyllarus) is 'n mantisgarnaal wat in die westelike Stille- en Indiese oseane voorkom; vanaf Guam tot by die ooskus van Afrika suidwaarts tot by KwaZulu-Natal in water wat tot 50 m diep is. In Engels staan die seedier bekend as die Peacock mantis shrimp.
'n Kenmerk van die seedier is die breë en kleurvolle stert. Die seedier word tot 180 mm lank, die mannetjies is smaraggroen terwyl die wyfies meer olyfkleurig is. Daar is tieragtige kolletjies op die kante van die lyf tot by die kop. Daar is twee groot oë boaan die blou kop. Tussen die oë is twee paralelle lyne. Die antennas en bene is rooi-oranje met groen areas. Die dier leef in gate wat hulle selfmaak en sanderige en rommel areas. Die mantisgarnaal verdedig sy gebied aggressief. Dit het ook die vinnigste kloue ooit waarmee slagoffers aangeval word; tewens die dier het al die glas van akwariums gekraak. Die kloue word gebruik om krappe, slakke, wurms en vis dood te maak. Die spesie kom algemeen voor.
Die poumantisgarnaal (Odontodactylus scyllarus) is 'n mantisgarnaal wat in die westelike Stille- en Indiese oseane voorkom; vanaf Guam tot by die ooskus van Afrika suidwaarts tot by KwaZulu-Natal in water wat tot 50 m diep is. In Engels staan die seedier bekend as die Peacock mantis shrimp.
'n Kenmerk van die seedier is die breë en kleurvolle stert. Die seedier word tot 180 mm lank, die mannetjies is smaraggroen terwyl die wyfies meer olyfkleurig is. Daar is tieragtige kolletjies op die kante van die lyf tot by die kop. Daar is twee groot oë boaan die blou kop. Tussen die oë is twee paralelle lyne. Die antennas en bene is rooi-oranje met groen areas. Die dier leef in gate wat hulle selfmaak en sanderige en rommel areas. Die mantisgarnaal verdedig sy gebied aggressief. Dit het ook die vinnigste kloue ooit waarmee slagoffers aangeval word; tewens die dier het al die glas van akwariums gekraak. Die kloue word gebruik om krappe, slakke, wurms en vis dood te maak. Die spesie kom algemeen voor.
Strašek paví (Odontodactylus scyllarus; Linnaeus, 1758) je velký korýš z čeledi straškovitých obývající oblast Tichého a Indického oceánu[1] od ostrova Guam až po východní pobřeží Afriky,[2] kde vyhledává písčité či bahnité dno.[2] Jedná se o denního i nočního dravce dorůstajícího 3 - 18 centimetrů,[2] který požírá malé rybičky a ostatní korýše.[1] Často je chován v akváriích.[1]
Vyskytuje se v hloubce mezi 3 - 40 metrů, nejčastěji ale obývá oblasti o hloubce 10 - 30 metrů.[2] Jeho tělo má tvar obráceného písmene U a má většinou zelenou až olivínovou barvu s leopardími skvrnami po těle.[2]
Strašek paví se chová v akváriích pro svojí pestrou barevnost, atypický vzhled a aktivní chování. Nedoporučuje se chovat ve společenství dalších obyvatel akvária, jelikož se jedná o dravce, který většinu okolních ryb pozře.[1] Často se tudíž chová samostatně ve vlastním akváriu, ve kterém vyžaduje vodu o teplotě mezi 22 - 28 °C se salinitou 33 - 36 PSU.[2] Pro chov se doporučuje použít akvárium o objemu aspoň 100 litrů. Jelikož strašek může dorůst v průměru velikosti okolo 13 centimetrů, nedoporučuje se chov ve skleněném akváriu, jelikož by ho mohl rozbít či prasknout.[2] Jeho údery předními končetinami mohou dosáhnout síly až 1400 N. Z toho důvodu se používají plexisklová akvária.[3]
Obrázky, zvuky či videa k tématu strašek paví ve Wikimedia Commons
Strašek paví (Odontodactylus scyllarus; Linnaeus, 1758) je velký korýš z čeledi straškovitých obývající oblast Tichého a Indického oceánu od ostrova Guam až po východní pobřeží Afriky, kde vyhledává písčité či bahnité dno. Jedná se o denního i nočního dravce dorůstajícího 3 - 18 centimetrů, který požírá malé rybičky a ostatní korýše. Často je chován v akváriích.
Vyskytuje se v hloubce mezi 3 - 40 metrů, nejčastěji ale obývá oblasti o hloubce 10 - 30 metrů. Jeho tělo má tvar obráceného písmene U a má většinou zelenou až olivínovou barvu s leopardími skvrnami po těle.
Påfuglerejen, Odontodactylus scyllarus er en stor stomatopoda der lever fra Guam til østafrika.[1]
O. scyllarus er en af de større, mere farvefulde stomatopoda, som i størrelse fra 3-18 cm.[1] De er primært grønne, med orange ben og leopard-lignende pletter på de forreste skjold.[1]
Påfuglerejens evne til at se polariseret lys[2] har ledt til forskning for at afgøre om deres øjnes evner kan replikeres til at læse CDere og lignende optiske lagringsenheder.[3][4] Dog overgås påfuglerejens polarisationsyn af Gonodactylus smithii.
Påfuglerejen, Odontodactylus scyllarus er en stor stomatopoda der lever fra Guam til østafrika.
Odontodactylus scyllarus Guametik Ekialdeko Afrikaraino bizi den Stomatopoda bat da[1]. Bere kolore distiratsuak direla eta, hainbat izen arrunt jaso izan ditu, bereziki ingelesezko literaturan: indioilar mantis izkira, arlekin mantis izkira edo pailazo mantis izkira gisa. Akuarioetako merkataritzan oso ale garestiak dira, euren kolore biziak direla eta. Askorentzat peste arriskurtsutzat hartu behar dira.
O. scyllarus Stomatopodaren barruko espezie handienetako bat da. Bere morfologian izkiraren antza du, baina bere pintzak biltzeko duen modua dela eta Mantis religiosa edo marisorgin baten antza du. 3 eta 18 zentimetro arteko tamaina dute. Oinarrizko kolorea berde betalizatua da, baina gorria ere izan daiteke, eta emea arra baino argiagoa izaten da. Gazteak horiak izan ohi dira. Leopardoaren antzeko ilungunean ditu goiko geruaren aldean. Hankak laranjak dira eta aurpegia urdin elektriko. Gorputzeko beste elementu batzuk kolore bizikoak dira, eta apendize gehienetan dekorazio gorria dute. Antenula trirramidoak dituzte (hau da, hiru puntarekin amaitzen direnak) eta aurpegiaren bukaeran bi antena luze eta lauak, kolore bizikoak eta fanera gorri bizikoak. Hanka luzeak eta indartsuak dira, marisorginen antzeko itsurarekin, baina kolpeak emateko gaitasun handiarekin. Ehizatzeko zein borrokarako erabiltzen dituzte, mugimendu oso azkar eta zehatzekin. Jarraian hiru maxilipedo pare dituzte, erabilera anitzekoak, [[torax+]ean beste hiru pare dituzte, lokomoziorako erabiliak eta abdomenaren azpian bost pare hanka lokomotriz, brankiak eramaten dituztenak[2].
Bere begiak prominenteak dira, globulotsuak, pedunkularrak eta orientagarriak modu independiente batean[3]. Inguruan duen guztiaren distantzia zehazki neurtzeko gaitasun handia ematen diote. Milaka fazeta ditu hiru banda ezberdinetan banatuta, eta bakoitzak sasi-pupila independiente bat du. Argi polarizatua ikusteko gaitasuna dute, modu zirkularrean zein linealean[4]. DVDen irakurketan hobekuntzak egiteko ikertu dituzte ezaugarri hau dela eta[5][6]. Begiaren erdialdeko bandak koloreak ikus ditzake, gizakiak dituen hiru errezeptoreak baino gehiago dituzte, 12 pigmentu ezberdin ikus ditzaketelarik, infragorri eta ultramoreak barne[7]. Koloreetan ikustea animalia ordena honen ezaugarrieta bat da, eta O. scyllarusek gaitasun berezia du[8].
Fijiko $1,07 zigilu batean agertzen da[9].
Odontodactylus scyllarus Guametik Ekialdeko Afrikaraino bizi den Stomatopoda bat da. Bere kolore distiratsuak direla eta, hainbat izen arrunt jaso izan ditu, bereziki ingelesezko literaturan: indioilar mantis izkira, arlekin mantis izkira edo pailazo mantis izkira gisa. Akuarioetako merkataritzan oso ale garestiak dira, euren kolore biziak direla eta. Askorentzat peste arriskurtsutzat hartu behar dira.
Odontodactylus scyllarus est stomatopodum familiae Odontodactylidarum, classis Malacostracorum, et subphyli Crustaceorum, quod in oceanis Indico et Pacifico habitat.
.png){kind=small}
Haec stipula ad crustaceum spectat. Amplifica, si potes! Odontodactylus scyllarus is een bidsprinkhaankreeftensoort uit de familie van de Odontodactylidae.[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1758 door Linnaeus.
Bronnen, noten en/of referenties
Rawka błazen, niewłaściwie zwana krewetką boksującą lub krewetką modliszkową (Odontodactylus scyllarus) – gatunek ciepłolubnego skorupiaka drapieżnego, wyróżniającego się jaskrawym, atrakcyjnym ubarwieniem.
Rawka błazen ma budowę ciała typową dla podgromady rawek, dla których charakterystyczne są: podłużne ciało z dużym odwłokiem oraz chwytne odnóża tułowiowe II pary (szczękonóża), co upodabnia te zwierzęta do lądowych modliszek. U tego gatunku odnóża te wyposażone są na końcach w daktylokształtne zgrubienia, służące jak rękawice bokserskie - do uderzania przeciwnika. Odnóża te noszą nazwę młotów. Zadawanie bardzo szybkich i silnych ciosów młotami jest możliwe dzięki wyjątkowo odpornej budowie ich zakończeń. Tworzy je szkielet z podłużnych kryształów bardzo twardego hydroksyapatytu, uelastyczniony chitozanem. Pod spodem dodatkowo znajduje się amortyzująca poduszka, utkana z długich, odpowiednio ustawionych włókien chitozanu.
Osobliwą cechą tego skorupiaka są również oczy - prawdopodobnie najlepiej rozwinięte wśród wszystkich zwierząt. Poruszają się one niezależnie i umożliwiają nie tylko 360-stopniowy zakres widoczności, ale również widzenie m.in. w ultrafiolecie i podczerwieni, a także rozróżnianie polaryzacji światła. Długość ciała wynosi 3-18 cm.
Rawka błazen jest bardzo groźnym drapieżnikiem w swojej klasie wielkości. Żywi się ogólnie skorupiakami i mięczakami, których pancerze i muszle z łatwością rozbija. Potrafi również uśmiercać nawet duże ryby (brak danych - jako zdobycz, czy w samoobronie). Podczas ataku zasypuje przeciwnika niezwykle silnymi uderzeniami młotów, które ponadto zdolne są do bardzo mocnego uścisku. Prędkość ciosów, najwyższa w świecie zwierzęcym, dochodzi do 100 km/godz., a ich działanie wzmacniane jest przez efekt kawitacji. Zużyte w ten sposób odnóża odrastają. Rawka błazen podobno wyróżnia się inteligencją.
Zwierzę to zamieszkuje u-kształtne nory, wykopane w podłożu. Jest aktywne w ciągu całej doby. Żyje nawet do 20 lat. Dorosłe błazny (samice?) opiekują się jajami, nosząc je ze sobą.
Rawka błazen zamieszkuje morza gorącej strefy Indopacyfiku od wyspy Guam na Marianach po wschodnie wybrzeża Afryki. Zasiedla wody przybrzeżne na głębokości 3-40 (zwykle 10-30), a według innych danych[jakich?] - 10-70 m, o dnie piaszczystym, żwirowym lub pokrytym muszlami, często w sąsiedztwie raf. Preferencje te wynikają prawdopodobnie z konieczności kopania przez to zwierzę nor o odpowiednich parametrach.
Skorupiak ten jest wyjątkowo atrakcyjnie ubarwiony, jednak drapieżność i agresywność rawki błazna wyklucza bezpieczny chów akwaryjny innych zwierząt z dużymi osobnikami tego gatunku. Cechy te wymuszają również ostrożność ze strony nurka czy akwarysty, któremu potrafi ona zranić, złamać, a nawet podobno uciąć palec. Niezwykła siła zwierzęcia powoduje konieczność trzymania go we wzmocnionych akwariach, najlepiej akrylowych, ponieważ akwarium standardowe może pęknąć pod jego uderzeniami.
Obecnie[kiedy?] prowadzone są[przez kogo?] badania naukowe nad stworzeniem pamięci holograficznych i płyt DVD, współpracujących z szerokim spektrum światła tak, jak oczy rawki błazna. Budowa zakończeń młotów może w przyszłości posłużyć za wzorzec do konstrukcji lekkich i bardzo wytrzymałych ubiorów ochronnych, jak kaski robocze czy kamizelki kuloodporne.
Rawka błazen, niewłaściwie zwana krewetką boksującą lub krewetką modliszkową (Odontodactylus scyllarus) – gatunek ciepłolubnego skorupiaka drapieżnego, wyróżniającego się jaskrawym, atrakcyjnym ubarwieniem.
Odontodactylus scyllarus face parte din grupa „Racilor cu clești” (Stomatopoda), grupa mai mare (Malacostraca) din încrengătura crustaceelor. Până în prezent au fost identificate ca. 400 de specii, care au mărimi diferite ce ating o mărime maximă de 30 cm. Carapacea acoperă la aceste animale numai primele trei segmente ale toracelui. Ele sunt în general animale agresive fiind active mai mult noaptea, trăiesc solitar pe fundul mării unde se ascund așteptând prada între stânci sau în nisip. Cele mai multe specii dintre ele trăiesc în mările calde tropicale ca în de exemplu apropiere de coastele Californiei sau Tailandei.
Racul trăieste in apele dulci (râuri si bălti)
Culoarea corpului racului este verde-cafenie, asemănătoare mediului în care trăiește. această culoare este dată de 2 pigmenți: roșu si albastru. prin fierbere, pigmentul albastru se distruge si rămâne cel rosu. corpul e acoperit cu o crustă alcauită din calcar si chitină. Animalele care au corpul alcătuit cu crustă fac parte din grupa crustaceelor. Crusta formează un schelet extern sub care se găsesc mușchii.
Odontodactylus scyllarus face parte din grupa „Racilor cu clești” (Stomatopoda), grupa mai mare (Malacostraca) din încrengătura crustaceelor. Până în prezent au fost identificate ca. 400 de specii, care au mărimi diferite ce ating o mărime maximă de 30 cm. Carapacea acoperă la aceste animale numai primele trei segmente ale toracelui. Ele sunt în general animale agresive fiind active mai mult noaptea, trăiesc solitar pe fundul mării unde se ascund așteptând prada între stânci sau în nisip. Cele mai multe specii dintre ele trăiesc în mările calde tropicale ca în de exemplu apropiere de coastele Californiei sau Tailandei.
Tavus mantis karidesi, harlequin mantis karidesi veya boyalı mantis karidesi olarak bilinen Odontodactylus scyllarus, Guam’dan Doğu Afrika’ya Hindu-Pasifik’te yaşayan büyük mantis karideslerindendir.[1]
O. scyllarus genellikle 3 ila 18 santimetre arasında değişen, büyük ve çok renkli mantis karideslerinden birisidir.[1] Bu karideslerde çoğunlukla yeşil renk hakim olmakla beraber turuncu ayakları ve sert ön kısımlarında ise leopar deseni bulunmaktadır.[1]
Dairesel polarize ışık görebilme kabiliyetlerinin, CD ve benzeri optik depolama cihazlarında kullanılabilirliğini belirlemek için bilimsel çalışmalara yol açmıştır.[2][3]
Odontodactylus scyllarus oyuklarda yaşadığından, mercan resiflerinin 3 ila 40 metre derinliklerindeki gevşek alt katmanlarında “U” şeklinde delikler oluşturarak yaşarlar.[1]
O. scyllarus kürek şeklindeki yırtıcı uzantıları ile bir darbecidir.[1] Aktif bir avcı, tüketim için karından bacaklılar,kabuklular ve midyeleri[1] tercih eder ve avının yumuşak dokularına erişinceye kadar darbeleriyle parçalar. Saatte 80 km hızla avını darbelediği bildirilmiştir. Dünyada yaşayan en hızlı darbeci hayvandır. Darbeleri, 22 kalibrelik bir tabancanın etkisi gibi, vuruş başına 91 kglık bir güçle vurur. Ayrıca uzantılarının yüzeyi, kırılmaya çok dayanıklı bir şekilde katmanlı ve oldukça yoğun olarak hidroksiapatitten oluşur. Darbeleriyle en kalın akvaryum camını kırabilir. Vücudunun bileşim maddesi, potansiyel sentez ve mühendislikte kullanımı için araştırılmaktadır.[4][5][6][7]
Tavus mantis karidesi, harlequin mantis karidesi veya boyalı mantis karidesi olarak bilinen Odontodactylus scyllarus, Guam’dan Doğu Afrika’ya Hindu-Pasifik’te yaşayan büyük mantis karideslerindendir.
Odontodactylus scyllarus là một loài tôm tít bản địa Ấn Độ Dương-Thái Bình Dương, từ Guam đến Đông Phi.[1]
O. scyllarus là một trong các loài tôm tít lớn hơn, màu sắc sặc sỡ hơn thường thấy, dài từ 3 đến 18 xentimét (1,2 đến 7,1 in).[1] Chúng chủ yếu có màu xanh lá cây, với chân màu cam và các đốm giống con báo ở giáp trước.[1]
Khả năng nhìn thấy ánh sáng phân cực tròn của chúng đã dẫn đến việc người ta nghiên cứu để xác định nếu các cơ chế mà mắt của chúng hoạt động có thể được nhân rộng để sử dụng trong đọc đĩa CD và các thiết bị quang học tương tự như lưu trữ thông tin.[2][3] Chúng là loài đào hang xây dựng các lỗ hình chữ U trong chất nền mềm ở gần rạn san hô trong nước có độ sâu khác nhau, từ 3 đến 40 mét (9,8 đến 131,2 ft).[1]
.jpg)
Bài viết liên quan đến lớp Giáp mềm này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Odontodactylus scyllarus là một loài tôm tít bản địa Ấn Độ Dương-Thái Bình Dương, từ Guam đến Đông Phi.
O. scyllarus là một trong các loài tôm tít lớn hơn, màu sắc sặc sỡ hơn thường thấy, dài từ 3 đến 18 xentimét (1,2 đến 7,1 in). Chúng chủ yếu có màu xanh lá cây, với chân màu cam và các đốm giống con báo ở giáp trước.
Khả năng nhìn thấy ánh sáng phân cực tròn của chúng đã dẫn đến việc người ta nghiên cứu để xác định nếu các cơ chế mà mắt của chúng hoạt động có thể được nhân rộng để sử dụng trong đọc đĩa CD và các thiết bị quang học tương tự như lưu trữ thông tin. Chúng là loài đào hang xây dựng các lỗ hình chữ U trong chất nền mềm ở gần rạn san hô trong nước có độ sâu khác nhau, từ 3 đến 40 mét (9,8 đến 131,2 ft).
蟬形齒指蝦蛄（學名：Odontodactylus scyllarus），又名雀尾螳螂蝦（譯自英文名：Peacock mantis shrimp）、紋華青龍蝦，為齒指蝦蛄科齒指蝦蛄屬下的一個種，主要分布於印度尼西亞巴里島附近的水域。在生態習性上擁有類似拳擊手的所有特徵，平時為了捕食堅硬甲殼類獵物，會將前方部位像螳螂爪一樣的伸曲爪以22口徑手槍子彈的威力瞬間彈出，像類似拳擊手出拳動作迅速將目標的堅硬外殼擊碎，全身上下最堅硬的部位也剛好正是伸曲爪，根據專家指出喜好養寵物的人必須用「防彈強化玻璃缸」才能安全飼養這種蝦蛄。
雀尾螳螂蝦长度在3～18厘米（1.2～7.1英寸）之间[1]，体色通常为绿色，足为橘黄色。头胸部有斑点。[1]
.jpg)
|access-date=中的日期值 (帮助) 蟬形齒指蝦蛄（學名：Odontodactylus scyllarus），又名雀尾螳螂蝦（譯自英文名：Peacock mantis shrimp）、紋華青龍蝦，為齒指蝦蛄科齒指蝦蛄屬下的一個種，主要分布於印度尼西亞巴里島附近的水域。在生態習性上擁有類似拳擊手的所有特徵，平時為了捕食堅硬甲殼類獵物，會將前方部位像螳螂爪一樣的伸曲爪以22口徑手槍子彈的威力瞬間彈出，像類似拳擊手出拳動作迅速將目標的堅硬外殼擊碎，全身上下最堅硬的部位也剛好正是伸曲爪，根據專家指出喜好養寵物的人必須用「防彈強化玻璃缸」才能安全飼養這種蝦蛄。
分類 界 : 動物界 Animalia 門 : 節足動物門 Arthropoda 亜門 : 甲殻亜門 Crustacea 綱 : 軟甲綱 Malacostraca 亜綱 : トゲエビ亜綱Hoplocarida 目 : シャコ目 Stomatopoda 科 : ハナシャコ科 Odontodactylidae 属 : ハナシャコ属 Odontodactylus 種 : モンハナシャコ O. scyllarus 学名 Odontodactylus scyllarusモンハナシャコ (紋花蝦蛄、学名：Odontodactylus scyllarus) は、シャコ目・ハナシャコ科に分類されるシャコの一種。
日本では相模湾以南に分布する。
体長15cm程度。体色は青緑色と赤色、等様々な色をしている、眼柄は青色、尾扇の縁は赤色からなり非常に鮮やかで目立つ。
浅い海のサンゴ礁や砂底に穴をほりその中に生息する。肉食性で、捕脚を高速で打ち出し、貝などを割る。
掘った巣穴を珊瑚の残骸で補強するなど知性的な一面を持つ。 捕脚は海性動物最速の速さでパンチを繰り出す事ができ、その加速は体長15cmの時点で二十二口径の拳銃に匹敵する。そのパンチ力から海のボクサーとも呼ばれる。
また、主にシャコ同士の縄張り争いなどで、捕脚を展開し先端を棘状にした状態でパンチをすることがある。
他にも、モンハナシャコの目は10万もの色を識別できる。それは人間の10倍であり、ほかの生物には知覚できない「円偏光」を見るなどの高い視覚を持つ[1]。
この項目は、動物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（Portal:生き物と自然／プロジェクト:生物）。
モンハナシャコ (紋花蝦蛄、学名：Odontodactylus scyllarus) は、シャコ目・ハナシャコ科に分類されるシャコの一種。
