Lecanoromycetes és la classe més gran de fongs liquenitzats.[1] Pertany al subfílum Pezizomycotina dins la divisió Ascomycota.[2] Els ascs dels Lecanoromycetes sovint alliberen espores per dehiscència.[1]
Lecanoromycetes és la classe més gran de fongs liquenitzats. Pertany al subfílum Pezizomycotina dins la divisió Ascomycota. Els ascs dels Lecanoromycetes sovint alliberen espores per dehiscència.
Skivelavsvampene (Lecanoromycetes) tilhører rækken Sæksvampe (Ascomycota). De danner en klasse, som rummer føgende ordener:
Jens H. Petersen, Svamperiget ISBN 87-7288-659-5
Skivelavsvampene (Lecanoromycetes) tilhører rækken Sæksvampe (Ascomycota). De danner en klasse, som rummer føgende ordener:
Underklasse: Acarosporomycetidae Orden: Acarosporales Underklasse: Ostropomycetidae Orden: Agyriales Orden: Gyalectales Orden: Ostropales Orden: Prikvortelav-ordenen (Pertusariales) Orden: Trichotheliales Underklasse: Lecanoromycetidae Orden: Skivelav-ordenen (Lecanorales) Orden: Skjoldlav-ordenen (Peltigerales) Orden: Væggelav-ordenen (Teloschistales)Die Lecanoromycetes sind eine Klasse der Schlauchpilze. Mit rund 13.500 Arten sind sie die artenreichste Pilz-Klasse.[1] Zu ihr gehören die meisten Flechtenbildenden Pilze.
Der Großteil der Arten bildet apothecische Fruchtkörper. Einige Familien (Porinaceae, Thelenellaceae und Verwandte) bilden auch perithecische Fruchtkörper. Die Asci sind meist bitunicat, auch wenn die Struktur anders ist als bei den anderen bitunicaten Klassen. Häufig sind die Asci vielschichtig, manchmal aber auch prototunicat (Caliciaceae), oder unitunicat (Porinaceae, Coenogoniaceae). Der Öffnungsmechanismus der Asci ist bei den meisten Arten rostrat, semifissitunicat oder bilabiat.[2] Die Ascus-Wände und die verdickte Spitze färben sich mit Iod blau. Die Ascosporen sind ein- bis mehrfach septiert, selten pluriloculär, sowie hyalin oder pigmentiert.[3] Es werden teilweise über 100 Sporen pro Ascus gebildet, dieses Merkmal hat sich jedoch mehrmals unabhängig innerhalb der Klasse entwickelt.[1]
Die Paraphysen sind einfach oder verzweigt, und häufig an der Spitze geschwollen. Das Hymenium ist häufig gelartig.[3]
Die Lecanoromycetes bilden ein großes Spektrum an sekundären Inhaltsstoffen; dazu zählen Polyketid-Abkömmlinge (wie Depside, Depsidone, Anthrachinone und Xanthone), Terpene und Pulvinsäure-Derivate.
Die Nebenfruchtformen (Anamorphe), sofern bekannt, bilden Pyknidien.[3]
Der überwiegende Teil der Arten bildet meist mit verschiedenen Grünalgen Flechten. Als Photobionten kommen Chlorococcales (die häufigsten Gattungen sind Asterochloris, Coccomyxa, Dictyochloropsis, Trebouxia), fädige Grünalgen (Trentepohlia, Pycopeltis), sowie Cyanobakterien (Calothrix, Nostoc, Scytonema, Stigonema) vor. In manchen Flechten, besonders häufig in der Ordnung Peltigerales, kommen Cyanobakterien als sekundäre Photobionten neben Grünalgen vor. Zur Klasse gehören rund 90 Prozent aller Flechtenbildenden Pilzarten.[1]
Manche Arten wachsen auf anderen Flechten (lichenicol), manche leben als Saprobiont.[3]
Die Lecanoromycetes sind eng mit den Eurotiomycetes verwandt. Ob sie die Schwestergruppe sind, ist noch nicht geklärt.[1]
Die innere Systematik dieser artenreichen Gruppe ist noch im Fluss. Die beiden Unterklassen Acarosporomycetidae und Ostropomycetidae sind höchstwahrscheinlich natürliche Verwandtschaftsgruppen, also monophyletische Taxa. Der Umfang der größten Unterklasse, Lecanoromycetidae, ist noch nicht abschließend geklärt.[1] Hibbett et al. (2007) gliedern die Klasse wie folgt:[4]
Die Systematik der Lecanoromycetes hat sich seit Beginn der DNA-Sequenz-Analysen gegenüber der auf phänotypischen Merkmalen, besonders der Öffnungsbereiche der Asci, basierenden Systematik sehr stark verändert.
Miadlikowska et al. haben folgendes, vorläufiges Kladogramm erstellt, bei dem besonders die Stellung der Candelariales und der Umbilicariales unsicher ist.[1]
Die Lecanoromycetes sind eine Klasse der Schlauchpilze. Mit rund 13.500 Arten sind sie die artenreichste Pilz-Klasse. Zu ihr gehören die meisten Flechtenbildenden Pilze.
Lecanoromycetes is the largest class of lichenized fungi.[1] It belongs to the subphylum Pezizomycotina in the phylum Ascomycota.[2] The asci (spore-bearing cells) of the Lecanoromycetes most often release spores by rostrate dehiscence.[1]
They are monophyletic (a group of taxa composed only of a common ancestor).[3]
The are several genera in the Lecanoromycetes that have not been placed into any order or family. These are:[4]
Lecanoromycetes is the largest class of lichenized fungi. It belongs to the subphylum Pezizomycotina in the phylum Ascomycota. The asci (spore-bearing cells) of the Lecanoromycetes most often release spores by rostrate dehiscence.
They are monophyletic (a group of taxa composed only of a common ancestor).
Lecanoromycetes[1] estas fungoj el la subfilumo Pezizomycotina. Ili ĉefe simbiozas kun verdalgoj en likenoj.
Iliaj teleomorfoj formas ĉefe periteciojn kun dutunikaj askoj kaj parafizoj. Iliaj anamorfoj, se ili ekzistas, formas piknidiojn.
Lecanoromycetes estas fungoj el la subfilumo Pezizomycotina. Ili ĉefe simbiozas kun verdalgoj en likenoj.
Lecanoromycetes es una clase de hongos perteneciente a la división Ascomycota y subdivisión Pezizomycotina. La clase tiene alrededor de 13,500 especies y por tanto, es la clase de hongos más rica en especies. Las especies consisten en hongos formadores de líquenes.
La mayoría de las especies forman apotecios como cuerpos fructíferos. Los sacos de esporas (ascas) son generalmente de estructura compleja, pero en las familias Caliciaceae, Porinaceae y Coenogoniaceae tienen un tipo diferente de estructura. Algunas bolsas de esporas forman más de 100 esporas, pero este número depende de la evolución dentro de la clase. Algunas familias, como las Porinaceae y Thelenellaceae, también forman peritecios como cuerpos fructíferos.
Las paráfisis son de forma simple o ramificadas y a menudo se hinchan en la parte superior. El himenio es a menudo gelatinoso. Son anamorfos y por ello la reproducción es asexual donde forman picnidios en su ciclo vital.
La clase cuenta aproximadamente el 90% de todos los hongos formadores de líquenes. En algunos casos, los hongos viven en otros líquenes como parásito o saprofitos. La mayoría de las especies viven como líquenes en una simbiosis mutualista junto con algas verdes. Algunos líquenes (generalmente en el orden Peltigerales) viven también junto con las cianobacterias.
Los lecanoromicetos están estrechamente relacionados con la clase Eurotiomycetes. La clasificación dentro de la clase todavía está cambiando y no está definida. No todas las especies de la subclase más grande Lecanoromycetidae aún se han clasificado. Hibbett et al. (2007) clasifica la clase de la siguiente manera:
Lecanoromycetes es una clase de hongos perteneciente a la división Ascomycota y subdivisión Pezizomycotina. La clase tiene alrededor de 13,500 especies y por tanto, es la clase de hongos más rica en especies. Las especies consisten en hongos formadores de líquenes.
Lecanoromycetes on alakaareen Pezizomycotina kuuluva luokka. Se on sienikunnan laajin luokka ja siihen kuuluvat suurin osa jäkälälajeista. Siihen kuuluvia alaluokkia ovat Acarosporomycetidae, Lecanoromycetidae ja Ostropomycetidae. Luokkaan kuuluu 10 lahkoa, 64 heimoa ja yli 13500 lajia.[2]
Lecanoromycetes on alakaareen Pezizomycotina kuuluva luokka. Se on sienikunnan laajin luokka ja siihen kuuluvat suurin osa jäkälälajeista. Siihen kuuluvia alaluokkia ovat Acarosporomycetidae, Lecanoromycetidae ja Ostropomycetidae. Luokkaan kuuluu 10 lahkoa, 64 heimoa ja yli 13500 lajia.
Les Lecanoromycetes sont une classe de champignons ascomycètes. Avec plus de 13 500 espèces reconnues il s'agit même de la plus importante classe du règne des Fungi ; comportant 10 ordres et 64 familles actuellement, elle en est aussi la plus diversifiée et rassemble en outre près de 90 % des lichens du groupe des ascomycètes[1].
Une vaste étude phylogénétique réalisée en 2007 par plus d'une soixantaine de chercheurs[2], dont le classement est adopté par The Tree of Life Web Project et Myconet[3] définit trois sous-classes et dix ordres de Lecanoromycetes:
Les Lecanoromycetes sont une classe de champignons ascomycètes. Avec plus de 13 500 espèces reconnues il s'agit même de la plus importante classe du règne des Fungi ; comportant 10 ordres et 64 familles actuellement, elle en est aussi la plus diversifiée et rassemble en outre près de 90 % des lichens du groupe des ascomycètes.
Lecanoromycetes è una ampia classe di funghi lichenizzati della divisione Ascomycota[1].
Lecanoromycetes comprende la maggior parte (90%) delle specie di licheni (> 13 500) ed è quindi una delle classi più diversificate di tutti i funghi in termini di complessità fenotipica. La maggior parte delle specie ha apoteci come corpi fruttiferi, solo 64 famiglie presentano invece periteci [2].
È noto che la maggior parte dei membri dei Lecanoromycetes produce un'ampia varietà di composti secondari unici, in particolare derivati polichetidici (come depsidi e depsidoni, antrachinoni e xantoni) terpeni e derivati dell'acido pulvinico.[3]
Lecanoromycetes è una ampia classe di funghi lichenizzati della divisione Ascomycota.
De Lecanoromycetes is een klasse uit de Ascomycota. De klasse telt ongeveer 13.500 soorten en is daarmee de meest soortenrijke klasse van schimmels. Het grootste deel van de soorten bestaat uit korstmossen-vormende schimmels.
De meeste soorten vormen apothecia als vruchtlichamen. De sporenzakjes (ascus, meervoud asci) zijn meestal complex van structuur maar bij de families Caliciaceae, Porinaceae en Coenogoniaceae hebben een ander soort structuur. Sommige sporenzakjes vormen meer dan 100 sporen, maar dit aantal is afhankelijk van de evolutie binnen de klasse. Sommige families, zoals de Porinaceae en Thelenellaceae, vormen ook perithecia als vruchtlichamen.
De parafyses zijn eenvoudig van vorm of vertakt, en bovenaan vaak gezwollen. Het hymenium is vaak gelatineus.
De klasse telt ongeveer 90% van alle korstmosvormende schimmels. In sommige gevallen leeft de schimmel op andere korstmossen als een parasiet of een saprofyt. De meeste soorten leven als korstmossen in een mutualistische symbiose samen met groenwieren. Sommige korstmossen (meestal in de orde Peltigerales) leven (ook) samen met cyanobacteriën.
De Lecanoromycetes zijn nauw verwant aan de Eurotiomycetes. De classificatie binnen de klasse is nog steeds in beweging. Nog niet alle soorten van de grootste subklasse Lecanoromycetidae zijn ingedeeld. Hibbett et al.(2007) deelt de klasse als volgt in:
Dit artikel of een eerdere versie ervan is (gedeeltelijk) vertaald vanaf de Duitstalige Wikipedia, die onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
De Lecanoromycetes is een klasse uit de Ascomycota. De klasse telt ongeveer 13.500 soorten en is daarmee de meest soortenrijke klasse van schimmels. Het grootste deel van de soorten bestaat uit korstmossen-vormende schimmels.
Lecanoromycetes – kantlaver – er en klasse av sekksporesopper. Det er den største klassen i soppriket, med mer enn 13500 arter[1] De fleste av klassens arter danner lav i symbiose med grønnalger eller blågrønnbakterier, og de fleste lavarter hører til denne klassen.
Lecanoromycetes – kantlaver – er en klasse av sekksporesopper. Det er den største klassen i soppriket, med mer enn 13500 arter De fleste av klassens arter danner lav i symbiose med grønnalger eller blågrønnbakterier, og de fleste lavarter hører til denne klassen.
Miseczniaki (Lecanoromycetes O.E. Erikss. & Winka) – klasa workowców (Ascomycota), której typem nomenklatorycznym jest misecznica (Lecanora)[1]. W tzw. "systemie Adla 2012" klad Lecanoromycetes jest gałęzią kladu Pezizomycotina[2].
Klasę miseczniaków utworzyli Ove Eriksson i Katarina Winka w artykule Supraordinal taxa of Ascomycota, opublikowanym w „Myconet” z 1997[3]:
Lecanoromycetes cl. nov. O.E. Erikss. & Winka
Klasa ta jest zaliczana według kodeksu Index Fungorum do typu Ascomycota. Należą do niej[4]:
Miseczniaki (Lecanoromycetes O.E. Erikss. & Winka) – klasa workowców (Ascomycota), której typem nomenklatorycznym jest misecznica (Lecanora). W tzw. "systemie Adla 2012" klad Lecanoromycetes jest gałęzią kladu Pezizomycotina.
Lecanoromycetes é a maior das classes de fungos liquenizados.[1] Pertence ao subfilo Pezizomycotina no filo Ascomycota.[2] Os ascos de Lecanoromycetes na maioria dos casos libertam os esporos por deiscência rostrada.[1]
Na classificação adotada pelo The Tree of Life Web Project e Myconet[3] definem-se três subclasses e dez ordens de Lecanoromycetes:
Lecanoromycetes é a maior das classes de fungos liquenizados. Pertence ao subfilo Pezizomycotina no filo Ascomycota. Os ascos de Lecanoromycetes na maioria dos casos libertam os esporos por deiscência rostrada.
Na classificação adotada pelo The Tree of Life Web Project e Myconet definem-se três subclasses e dez ordens de Lecanoromycetes:
subclasse Acarosporomycetidae ordem Acarosporales subclasse Ostropomycetidae ordem Agyriales ordem Baeomycetales ordem Ostropales ordem Pertusariales subclasse Lecanoromycetidae ordem Lecanorales ordem Peltigerales ordem Teloschistales incertae sedis ordem Candelariales ordem UmbilicarialesНараховує 13500 видів і є класом грибів з найбільшим таксономічним багатством. Близько 90% усіх лишайників належать до леканороміцетів.
Мають різноманітну форму. Характерною ознакою леканороміцетів є наявність аск (органи статевого спороношення) та апотецій (рідше перитеції). Аски унітунікатні, леканорового типу. Покриви аскоспор утворюються з мембран навколоядерного мішка. [1] Утворюють симбіоз із великою кількістю водоростей з родів Asterochloris, Coccomyxa, Dictyochloropsis, Trebouxia, Trentepohlia, Phycopeltis та ціанобактерій Calothrix, Nostoc, Scytonema, Stigonema.
Аллоцетрарія Океза (Allocetraria oakesiana)
Кладонія зірчаста (Cladonia stellaris)
Ласалія пухирчаста (Lasallia pustulata)
Лептогіум насічений (Leptogium saturninum)
Лобарія легеневоподібна (Lobaria pulmonaria)
Алекторія паросткова (Alectoria sarmentosa)
Lecanoromycetes là lớp lớn nhất trong số các lớp nấm địa y.[1] Nó thuộc về phân ngành Pezizomycotina trong ngành Ascomycota.[2] Các tế bào ascus (tế bào mang bào tử) của lớp này giải phóng các bào tử qua các kẽ nứt.[1]
Lecanoromycetes là lớp lớn nhất trong số các lớp nấm địa y. Nó thuộc về phân ngành Pezizomycotina trong ngành Ascomycota. Các tế bào ascus (tế bào mang bào tử) của lớp này giải phóng các bào tử qua các kẽ nứt.
Lecanoromycetes O.E. Erikss. et Winka, 1997
Дочерние таксоныЛеканоромицеты (лат. Lecanoromycetes) — класс грибов, включающий в себя приблизительно 13 500 преимущественно лихенизированных видов. Содержит около 90 % видов лишайников отдела Аскомицетов[1]. Класс принадлежит подотделу Pezizomycotina отдела Ascomycota[2].
Класс Леканоромицеты согласно базе данных Catalogue of Life[3] подразделяется следующим образом: порядки; семейства, не отнесённые к порядкам; роды, не отнесённые к семействам.
Леканоромицеты (лат. Lecanoromycetes) — класс грибов, включающий в себя приблизительно 13 500 преимущественно лихенизированных видов. Содержит около 90 % видов лишайников отдела Аскомицетов. Класс принадлежит подотделу Pezizomycotina отдела Ascomycota.
茶漬綱(學名:Lecanoromycetes)是子囊菌門盤菌亞門的一個綱[2],包含約九成的已知地衣真菌,其下共有14個目,種類達上萬種,是真菌界中物種數最多的綱之一[3]。本綱中的地衣在陸域生態系中扮演重要角色,廣泛分佈於全球各地[4],南極洲亦有本綱的地衣生長[5]。
茶漬綱地衣的子囊果多為子囊盤(apothecium),其次則為子囊殼(perithecium),後者只出現在某幾個科中。除了形成子囊果外,本綱物種還可透過粉芽、裂芽(英语:Isidium)等無性生殖的方式繁殖、散播,另外有些類群有可以產生分生孢子的分生孢子器(英语:pycnidia),但其是否能透過分生孢子繁殖仍有待更多研究闡明[4]。茶漬剛地衣的子囊多為單囊壁(unitunicate),少數為雙囊壁(bitunicate),原囊壁(prototunicate)則更為少見[4]。
許多茶漬綱地衣可以產生多種次級代謝物,有避免草食動物取食、病原感染與抵擋紫外線等功能[4]。
茶漬綱的地衣多生長於樹皮或岩石上,也可能生長於樹葉、土壤、苔蘚或其他地衣上,大多數物種為陸生,但也有少數可生長在淡水、甚至潮上帶(英语:Supralittoral zone)的海水中。多數物種與一或二種綠藻、藍綠菌等行光合作用的共生物(photobiont)建立互利共生的關係,其中又以綠藻為大宗,約佔了九成[6]。真菌從光合共生物中取得有機養分(在某些情況下還能取得藍綠菌以固氮作用產生的氮原),並提高共生物對紫外線、劇烈的溫度變化與脫水等逆境的抗性[4]。絕大多數形成地衣的茶漬綱的真菌都行絕對互利共生(obligate mutualists),不能以其他營養方式生存,不過點盤菌屬(英语:Stictis)的部分物種除了可與光合共生物形成地衣外,也可以在其他基質上行腐生生長。另外本綱有些類群在演化上丟失了形成地衣的能力,而不會形成地衣,而是以腐生或寄生等其他營養方式生長[4]。
有關茶漬綱真菌與光合共生物專一性的研究仍少,有一些研究顯示茶漬綱中某些目、科的類群主要與某一類綠藻或藍綠菌形成地衣。共生物的種類可能有助於茶漬綱真菌的分類[4]。
2006年一篇分子種系發生學研究以六個基因的序列分析真菌類群的親緣關係,結果顯示茶漬綱與散囊菌綱為姊妹群,而兩者構成的演化支又與李基那地衣綱(英语:Lichinomycetes)為姊妹群,其中李基那地衣綱的類群、與部份散囊菌綱的類群也會形成地衣,因此地衣的特徵可能是這三個類群真菌的共衍徵[7]。不過也有研究認為茶漬綱與李基那地衣綱為姊妹群,而地衣為兩者的共衍徵[8],亦有研究認為上述類群的地衣可能都是獨立演化出來的[9]。分子時鐘(英语:molecular clock)顯示茶漬綱可能在約3.7億年前的泥盆紀晚期與散囊菌綱分支,並在石炭紀大量演化,現生茶漬綱物種的冠群(英语:crown group)可能多在那時出現[10]。2013年,在約4.1億年前的泥盆紀岩層中發現了與現生茶漬綱地衣相似的地衣化石,此化石與若干早前出土的地衣琥珀有助對分子時鐘估計出的演化年代進行修正[11]。
茶漬綱(學名:Lecanoromycetes)是子囊菌門盤菌亞門的一個綱,包含約九成的已知地衣真菌,其下共有14個目,種類達上萬種,是真菌界中物種數最多的綱之一。本綱中的地衣在陸域生態系中扮演重要角色,廣泛分佈於全球各地,南極洲亦有本綱的地衣生長。
チャシブゴケ菌綱(Lecanoromycetes)は、地衣類で最も大きい綱である[1]。子嚢菌門チャワンタケ亜門に属する[2]。チャシブゴケ菌綱の子嚢はのほとんどはその嘴状構造が裂開することにより胞子を放出する[1]。
チャシブゴケ菌綱(Lecanoromycetes)は、地衣類で最も大きい綱である。子嚢菌門チャワンタケ亜門に属する。チャシブゴケ菌綱の子嚢はのほとんどはその嘴状構造が裂開することにより胞子を放出する。
접시지의강(Lecanoromycetes)은 지의류 균류 중에서 가장 큰 강이다.[1] 자낭균문의 주발버섯아문에 속한다.[2]
접시지의강 (Lecanoromycetes)