Πεταλίδα (λέγεται και πατελίδα) είναι η κοινή ονομασία γαστερόποδων μαλακίων που ανήκουν στην οικογένεια των Πατελλιδών. Το γνωστότερο είδος είναι το εδώδιμο Patella cerulea, που ζει και στις ελληνικές ακτές. Το όστρακό της έχει σχήμα κώνου και ακτινωτές προεξοχές στην εξώτερη επιφάνειά του. Στην περιφέρειά του έχει δόντια και στο εσωτερικό του έχει γαλάζιους ιριδισμούς.
Οι πεταλίδες προσκολλώνται στους βράχους, όπως τα μύδια και τα στρείδια, και για να προστατεύονται από την ξηρασία στη διάρκεια της αμπώτιδας προσαρμόζουν καλά το όστρακό τους στα βράχια, σκάβοντας ένα μικρό κοίλωμα. Όταν γίνεται πλημμυρίδα, μετακινούνται έρποντας και μετά επιστρέφουν στη θέση τους. Με απόφαση της ελληνικής Κυβέρνησης, απαγορεύεται η εμπορία των ζώντων δολωμάτων πεταλίδας, εφόσον το μήκος τους ανέρχεται μέχρι το ανώτατο όριο των 3 εκατοστών.[1]
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Interface το 2015 τα δόντια της πεταλίδας είναι το ανθεκτικότερο βιολογικό υλικό και μπορούν να συγκριθούν μόνο με τις ισχυρότερες ίνες του άνθρακα του εμπορίου. Τα δόντια άντεξαν σε πίεση 4,9 GPa.[2][3][4][5]
Πεταλίδα (λέγεται και πατελίδα) είναι η κοινή ονομασία γαστερόποδων μαλακίων που ανήκουν στην οικογένεια των Πατελλιδών. Το γνωστότερο είδος είναι το εδώδιμο Patella cerulea, που ζει και στις ελληνικές ακτές. Το όστρακό της έχει σχήμα κώνου και ακτινωτές προεξοχές στην εξώτερη επιφάνειά του. Στην περιφέρειά του έχει δόντια και στο εσωτερικό του έχει γαλάζιους ιριδισμούς.
Οι πεταλίδες προσκολλώνται στους βράχους, όπως τα μύδια και τα στρείδια, και για να προστατεύονται από την ξηρασία στη διάρκεια της αμπώτιδας προσαρμόζουν καλά το όστρακό τους στα βράχια, σκάβοντας ένα μικρό κοίλωμα. Όταν γίνεται πλημμυρίδα, μετακινούνται έρποντας και μετά επιστρέφουν στη θέση τους. Με απόφαση της ελληνικής Κυβέρνησης, απαγορεύεται η εμπορία των ζώντων δολωμάτων πεταλίδας, εφόσον το μήκος τους ανέρχεται μέχρι το ανώτατο όριο των 3 εκατοστών.
