Mesocottus haitej és una espècie de peix pertanyent a la família dels còtids i l'única del gènere Mesocottus.[4]
És un peix d'aigua dolça, bentopelàgic i de clima temperat.[5]
Es troba a Mongòlia i Rússia.[5][7][8][9][10]
És inofensiu per als humans.[5]
Mesocottus haitej és una espècie de peix pertanyent a la família dels còtids i l'única del gènere Mesocottus.
The Amur sculpin (Mesocottus haitej), also known as the Ussuri sculpin, is a species of freshwater ray-finned fish belonging to the family Cottidae, the typical sculpins. This species is found in eastern Asia where it is found in Russia, China and Mongolia - in the Amur River basin and some adjacent territories (the Tugur and the Uda Rivers flowing into the Sea of Okhotsk north from the Amur River, north-west of Sakhalin Island opposite the mouth of the Amur River). The Amur sculpin grows to a maximum published total length of 20 cm (7.9 in).[1] This species is the only known member of its genus, Mesocottus. According to the result of a pilot phylogenetic analysis, the freshwater Mesocottus is a sister lineage to the Cottus clade.[2]
The Amur sculpin (Mesocottus haitej), also known as the Ussuri sculpin, is a species of freshwater ray-finned fish belonging to the family Cottidae, the typical sculpins. This species is found in eastern Asia where it is found in Russia, China and Mongolia - in the Amur River basin and some adjacent territories (the Tugur and the Uda Rivers flowing into the Sea of Okhotsk north from the Amur River, north-west of Sakhalin Island opposite the mouth of the Amur River). The Amur sculpin grows to a maximum published total length of 20 cm (7.9 in). This species is the only known member of its genus, Mesocottus. According to the result of a pilot phylogenetic analysis, the freshwater Mesocottus is a sister lineage to the Cottus clade.
Mesocottus haitej Mesocottus generoko animalia da. Arrainen barruko Cottidae familian sailkatzen da.
Mesocottus haitej Mesocottus generoko animalia da. Arrainen barruko Cottidae familian sailkatzen da.
Mesocottus haitej is een straalvinnige vissensoort uit de familie van de donderpadden (Cottidae).[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1869 door Dybowski.
Bronnen, noten en/of referenties
Hajtej[2] (Mesocottus haitej) – gatunek słodkowodnej ryby skorpenokształtnej z rodziny głowaczowatych (Cottidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Mesocottus.
Syberia – dorzecze Amuru (rz. Szyłka, Anjuj, Amazar, Arguń, Bira, Bureja, Bidżan, Ingoda, Zeja), występuje w dorzeczach Ussuri, Sungari, Olekmy (rz. Niukża) w Cieśninie Tatarskiej w rzekach północnego Sachalinu (rz.Tym’, Teńgi), Mongolii (rz. Onon, Bałż, Church, Kerulen), Północnej Korei (rz. Yalu), północnej części Chin (rz. Neń, Toudaobai He), również w jeziorach (Chanka, Dalai Nur).
Dorasta maksymalnie do 20 cm długości. Gatunek słabo poznany. Łączy w sobie cechy dalekowschodniego Trachidermus fasciatus i endemicznych głowaczowców jeziora Bajkał, dlatego uważany jest za ewolucyjne ogniwo pośrednie. Pierwszego opisu hajteja dokonał Benedykt Dybowski, który badał również ryby skorpenokształtne w Bajkale. Wrzecionowate bezłuskie ciało. Skóra gruba, boki ciała i grzbiet pokryte są gęsto osadzonymi małymi kostnymi kolcami nie występującymi tylko na stronie brzusznej. Głowa uzbrojona, bardzo szeroka, spłaszczona z szerokim, końcowym otworem gębowym. Szczęki jednakowej długości sięgające na wysokości środka oka. Blaszka zębowa słabo zróżnicowana, zęby rozmieszczone pośrodku szczęk są większe od pozostałych. Lemiesz (vomer) uzębiony. Brak zębów na kościach podniebiennych. Na przedpokrywie (preoperculum) dobrze rozwinięte 4 kolce, górny dłuższy, bardzo ostry, gładki, bez poprzecznych wyrostków. Guzkowate wyrostki filtracyjne w ilości 4–6 są pokryte maleńkimi ostrymi igiełkami. Błony podskrzelowe zrośnięte z szeroką przegrodą międzyskrzelową (cieśnią) z ledwo widocznym szwem (zmarszczką). Zaczątkowa zmarszczka w poprzek cieśni (isthmus) wyraźnie odznaczająca się. Przednie otwory nosowe (nozdrza) w formie zawężających się spłaszczonych rurek, tylne w formie otworków. Oczy małe, szeroko rozmieszczone. Na podbródku dwa małe otworki (pory). W części zaocznej i potylicznej małe epidermalne guzki o pomarszczonej powierzchni oraz szczątkowe dwa podłużne grzebienie. Z zewnętrznej strony każdego grzebienia w obszarze kości skrzydłowousznej (pteroticum) ledwo zauważalny mniejszy grzebień. W dolnej i górnej części kości pokrywowej (operculum) dobrze wyrażony grzebień. Trzon ogonowy krótki, z zaokrągloną płetwą ogonową. Ubarwienie szare, niekiedy brązowe, brzuch jaśniejszy. Płetwy grzbietowe przeważnie stykają się ze sobą u podstawy. Za pierwszą płetwą grzbietową do końca nasady ogona 3 ciemne poprzeczne pasy, które dochodzą do linii bocznej. Pigment gromadzący się na promieniach płetw piersiowych, grzbietowych i ogonowej układa się w ciemne poprzeczne prążki. Owalne, wachlarzowate płetwy piersiowe kończą się na wysokości pierwszego promienia D2. Płetwy brzuszne dosyć krótkie, nie dochodzą do otworu odbytowego. Płetwa odbytowa zaczyna się zaraz za otworem odbytowym na wysokości jednakowej z D2. Kość zaskoblowa (postcleithrum) obecna.
Cechy biometryczne płetw: D1 VIII-IX; D2 12-15; P 16-17; A 10–13; V I, 3-4.
Linia boczna pełna biegnąca pośrodku tułowia, a na niej 35 otworków połączonych z wąskimi podskórnymi kanalikami systemu sejsmosensorycznego. Promieni skrzelowych 6. Wyrostków pylorycznych 5. Kręgi w liczbie 32–33.
Ryba bentopelagiczna, zimnolubna, zasadniczo rzeczny gatunek wiodący osiadły tryb życia. Posiadająca słabą umiejętność pływania, latem odbywająca niewielkie wędrówki behawioralne w poszukiwaniu chłodniejszej wody. Prowadzi denny tryb życia przeważnie trzymając się odcinków rzek ze żwirowatym dnem, rzadziej piaszczystym. W jeziorach występuje bardzo rzadko. Jej pożywienie to głównie zoobentos (larwy chruścików, jętek, widelnic, ochotki itp.), również drobne ryby. Ryby w wieku powyżej roku (1+) mają długość 65 mm, 2+ – 115 mm, 3+ – 145-150 mm, oraz w wieku 4+ – 160 mm. Maksymalna długość życia to 5 lat. Dojrzałość płciową osiągają w 3 roku życia przy długości 10–11 cm. Większość dojrzałych osobników ma rozmiar 10–13 cm. Tarło odbywa się w maju i czerwcu przy temperaturze wody 10–16 °C. Liczba złożonej ikry to 2822 jaj – określona dla jednego zbadanego osobnika.
Znaczenia gospodarczego nie ma. Przypuszczalnie stanowi konkurencję pokarmową dla cenniejszych gatunków ryb, lipienia i lenoka.
Ma ona swojego pasożyta z rodzaju żyropalców Gyrodactylus haiteji żerującego na płetwach wykrytego w 1986 roku na hajteju w rzece Somna w Rosji. W Krainie Zabajkalskiej hajtej w rzekach (Onon, Ingoda, Olenguj, Ilja z dopływami) uważany jest za gatunek zagrożony wyginięciem.
Hajtej (Mesocottus haitej) – gatunek słodkowodnej ryby skorpenokształtnej z rodziny głowaczowatych (Cottidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Mesocottus.
黑龍江中杜父魚，為輻鰭魚綱鮋形目杜父魚亞目杜父魚科的其中一種。
本魚分布於中國黑龍江、松花江、嫩江、烏蘇里江；蒙古；俄羅斯薩哈林島以北的河流、鴨綠江、顎嫩河等流域。
本魚體為紡錘型，頭扁平，尾部較細。口端位，口裂大。眼接近於頭背部，兩眼間距小。體無鱗，背面和體側被小刺。背鰭兩個，第一背鰭棘高略小於第二背鰭軟條高；胸鰭大型；腹鰭胸位且小型；臀鰭基底長且與第二背鰭相對；尾鰭呈圓形。體呈褐色，腹部較淺，在第一背鰭後，側線上方有3塊黑斑，除腹鰭外，各鰭均具小黑點。體長可達20公分。
為耐低溫的底棲魚類，主要是生活在石礫底的河道中，通常棲息於底層，鑽入石下，不善活動，游泳能力差，僅能做短距離游動。主要以水生昆蟲和小魚為食。
小型魚類，經濟價值不高。
![[8]](http://content.foto.mail.ru/mail/kapitan_dimon/_answers/i-58.jpg){kind=link}