Strobilomyces is a genus of boletes (mushrooms having a spongy mass of pores under the cap). The only well-known European species is the type species S. strobilaceus (also named S. floccopus), known in English as "old man of the woods".
Members of the genus can be distinguished by the following characteristics:
The genus name comes from the Ancient Greek word Strobilos (στρόβιλος), meaning "pine cone", a reference to the appearance of S. strobilaceus. The ending "-myces" is a standard suffix meaning "mushroom" (Ancient Greek: μύкης). In some older classification systems it is assigned to a separate family Strobilomycetaceae,[2] but more recent phylogenetic evidence merges it into the larger family Boletaceae (suborder Boletineae).[3] These results corroborate older DNA analyses by K. Høiland (1987), which suggested that Strobilomyces is only distantly related to more familiar boletes such as Suillus, but was in fact more closely related to the Earth Balls (Scleroderma).[4]
Many more species have been discovered in warmer countries. The mycologist E. J. H. Corner described several new species from Malaysia including S. foveatus.[5] According to recent estimates, about 40 species are known.[6]
Strobilomyces is a genus of boletes (mushrooms having a spongy mass of pores under the cap). The only well-known European species is the type species S. strobilaceus (also named S. floccopus), known in English as "old man of the woods".
Members of the genus can be distinguished by the following characteristics:
the cap and stipe are covered in soft hairy or woolly scales, while most boletes have smooth elongated spores, those of Strobilomyces are roughly spherical and prominently ornamented, and as might be expected from its "dry" fibrous appearance, it is resistant to decay (whereas most mushrooms in the Boletaceae are soft and decompose notoriously rapidly).Strobilomyces est un genre de champignons basidiomycètes de la famille des Boletacées.
Leur nom a été tiré du grec strobilos, « pomme de pin », en référence à l'aspect de l'espèce-type, originellement nommée strobilomyces strobilaceus.
Strobilomyces est un genre de champignons basidiomycètes de la famille des Boletacées.
Leur nom a été tiré du grec strobilos, « pomme de pin », en référence à l'aspect de l'espèce-type, originellement nommée strobilomyces strobilaceus.
Žvynbaravykis (lot. Strobilomyces) – žvynbaravykinių (Strobilomycetaceae) šeimos grybų gentis.
Lietuvoje auga viena rūšis – tikrasis žvynbaravykis (Strobilomyces strobilaceus).
Strobilomyces is een geslacht van schimmels behorend tot de familie Boletaceae. Volgens de Index Fungorum wordt het geslacht ingedeeld bij de familie Boletaceae. Het geslacht Strobilomyces bevat volgens de Index Fungorum onder andere de soort Strobilomyces strobilaceus (geschubde boleet).
Strobilomyces is een geslacht van schimmels behorend tot de familie Boletaceae. Volgens de Index Fungorum wordt het geslacht ingedeeld bij de familie Boletaceae. Het geslacht Strobilomyces bevat volgens de Index Fungorum onder andere de soort Strobilomyces strobilaceus (geschubde boleet).
Strobilomyces Berk. (szyszkowiec) – rodzaj grzybów z rodziny borowikowatych (Boletaceae)[1]. W Polsce występuje jeden gatunek[2].
Grzyby kapeluszowe o kapeluszu pokrytym grubymi i odstającymi łuskami. Wysyp zarodników brązowopurpurowy, zarodniki siateczkowate[3].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Boletaceae, Boletales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Synonim nazwy naukowej: Eriocorys Quél.[4].
Nazwę polską nadała Alina Skirgiełło w 1960 r., wcześniej Franciszek Błoński używał nazwy łuskogrzyb[2].
Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[5]. Nazwy polskie według Władysława Wojewody[2].
Strobilomyces Berk. (szyszkowiec) – rodzaj grzybów z rodziny borowikowatych (Boletaceae). W Polsce występuje jeden gatunek.
Strobilomyces Berk., 1851
Шишкогриб (лат. Strobilomyces) — род грибов семейства болетовых (Boletaceae).
Это заготовка статьи по микологии. Вы можете помочь проекту, дополнив её. 
