dcsimg
Image of Terana

Terana caerulea

Pięknoskórnik modry ( Polish )

provided by wikipedia POL
Pulcherricium caeruleum, Cobalt Crust fungus.JPG

Pięknoskórnik modry (Terana coerulea (Lam.) Kuntze) – gatunek grzybów z rodziny korownicowatych (Phanerochaetaceae)[1]. Deutsche Gesellschaft für Mykologie uznało ten gatunek za „grzyba roku” („Pilz des Jahres”) 2009[2].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Terana, Phanerochaetaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi [1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1779 r. Jean-Baptiste de Lamarck nadając mu nazwę Byssus coerulea. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1891 r. Otto Kuntze, przenosząc go do rodzaju Terana[1].

Synonimy naukowe[3]:

  • Athelia caerulea (Lam.) Chevall. 1826
  • Athelia coerulea (Lam.) Chevall. 1826
  • Auricularia phosphorea Sowerby 1815
  • Byssus caerulea Lam. 1779
  • Byssus phosphorea L. 1764
  • Corticium caeruleum (Lam.) Fr. 1838
  • Dematium violaceum Pers. [1801
  • Pulcherricium caeruleum (Lam.) Parmasto 1968
  • Thelephora caerulea (Lam.) Schrad. ex DC. 1805
  • Thelephora coerulea (Lam.) Schrad. ex DC. 1805
  • Thelephora indigo Schwein. 1822

Nazwę polską podał Władysław Wojewoda w 2003 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako nalotek modry, powłocznik modry i koralak błękitny[4].

Morfologia

Wytwarza owocniki resupinatowe, czyli rozpostarte i ściśle przylegające do podłoża, z hymenium na wolnej powierzchni. Odznaczają się ciemnoniebieską barwą. Brzeg jest nieco uniesiony. Owocnik ma 2-6 mm grubości, jest ciemnoniebieski z jaśniejszym brzegiem[5]. Ma woskowatą lub aksamitną w dotyku powierzchnię, gdy wyschnie jest kruchy i łamliwy. Zwykle wyrasta na martwym drewnie drzew liściastych, jesionów, wierzb, leszczyn. Wysyp jest biały[5]. Zarodniki są elipsoidalne, gładkie, cienkościenne, bezbarwne lub jasnoniebieskie, o wymiarach 7-12 × 4-7 µm. Podstawki zawierają cztery zarodniki, są buławkowate, bezbarwne lub niebieskawe, o wymiarach 40-60 × 5-7 µm[6].

Występowanie i siedlisko

Saprotrof. Występuje w ciepłym klimacie, opisywany był z Azji, Afryki, Nowej Zelandii, Ameryki Północnej, Wysp Kanaryjskich, Europy[7], Tajwanu[8], Tajlandii[9] i Turcji[10]. Obecnie w Polsce prawdopodobnie nie występuje (ostatnio notowany w 1933 z Poznania, umieszczony na Czerwonej liście z kategorią EX jako wymarły lub zaginiony[11].

Biochemia

Wykazano, że barwnik odpowiedzialny za ciemnoniebieskie zabarwienie owocników Terana caerulea to polimer związków zbliżonych budową do kwasu teleforowego[12].

Grzyb eksponowany na działanie zewnętrznych czynników, takich jak wysoka temperatura (42° C), toksyczne opary rozpuszczalników lub roztwór toluenu wytwarza antybiotyk nazwany kortalkeronem (wodzian 2-hydroksy-6H-3-pirono-2-karboksyaldehydu), który hamuje wzrost Streptococcus pyogenes[13]. Zbadano szlak biosyntezy tego związku, wychodzący od glukozy[14][15][16]. Z T. caerulea wyizolowano związki o tzw. szkielecie benzobisbenzofuranoidowym, nazwane kortycynami A, B i C[17].

Przypisy

  1. a b c Index Fungorum (ang.). [dostęp 2013-11-12].
  2. Deutsche Gesellschaft für Mykologie e.V, dgfm-ev.de [dostęp 2017-11-26] (niem.).
  3. Species Fungorum (ang.). [dostęp 2013-11-12].
  4. Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  5. a b Miller HR, Miller OK. (2006). North American Mushrooms: a Field Guide to Edible and Inedible Fungi. Guilford, Conn: Falcon Guide. p. 433. ​ISBN 0-7627-3109-5
  6. Ellis, J. B.; Ellis, Martin B. (1990). Fungi Without Gills (Hymenomycetes and Gasteromycetes): an Identification Handbook. London: Chapman and Hall. p. 165. ​ISBN 0-412-36970-2​.
  7. Krieglsteiner GJ. (1983). "The blue corticium Pulcherricium caeruleum and its occurence in Europe". Zeitschrift für Mykologie 49(1): 61–72.
  8. Wu S-H, Chen Z-C. (1989). "Pulcherricium caeruleum new record (Fr. Parm. Corticiaceae, Basidiomycetes). A new record from Taiwan". Taiwania 34(1): 1–4.
  9. Hjorstam K, Ryvarden L. (2008). "Aphylophorales from Northern Thailand". Nordic Journal of Botany 2(3): 273–281.
  10. Sesli E. (2008). "Checklist of the Turkish ascomycota and basidiomycota collected from the Black Sea region". Mycotaxon 99: 71–74
  11. Wojewoda, W., Ławrynowicz, M., 2006, Czerwona lista grzybów wielkoowocnikowych w Polsce. Red list of macrofungi in Poland.
  12. Neveu A, Baute R, Bourgeois G, Deffieux G. (1974)."Recherches sur le pigment bleu du champignon Corticium caeruleum (Schrad. ex Fr.) Fr. (Aphyllophorales)". Bulletin de la Societe de pharmacie de Bordeaux 113(3): 77–85.
  13. Baute R, Baute M-A, Deffieux G, Filleau M-J. (1976). "Cortalcerone, a new antibiotic induced by external agents in Corticium caeruleum". Phytochemistry 15(11): 1753–1755.
  14. Baute R, Baute M-A, Deffieux G, Filleau M-J. (1977). "Conversion of glucose to cortalcerone via glucosone by Corticium caeruleum". Phytochemistry 16(12): 1895–1897.
  15. Baute M-A, Baute R. (1984). Occurrence among macrofungi of the bioconversion of glucosone to cortalcerone. Phytochemistry 23(2): 271–274.
  16. Baute R, Baute M-A, Deffieux G. (1987). Proposed pathway to the pyrones cortalcerone and microthecin in fungi". Phytochemistry 26(5): 1395–1397.
  17. Briggs LH, Cambie RC, Dean IC, Hodges R, Ingram WB, Rutledge PS. (1976). "Chemistry of fungi. XI. Corticins A, B, and C, benzobisbenzofurans from Corticium caeruleum". Australian Journal of Chemistry 29: 179–190
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Pięknoskórnik modry: Brief Summary ( Polish )

provided by wikipedia POL
Pulcherricium caeruleum, Cobalt Crust fungus.JPG

Pięknoskórnik modry (Terana coerulea (Lam.) Kuntze) – gatunek grzybów z rodziny korownicowatych (Phanerochaetaceae). Deutsche Gesellschaft für Mykologie uznało ten gatunek za „grzyba roku” („Pilz des Jahres”) 2009.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Blåskinn ( Swedish )

provided by wikipedia SV

Blåskinn (Terana caerulea) är en svamp som hör till de basidiesvampar som kallas skinnsvampar. Svampen är en saprofyt och växer på döda stammar och grenar av lövträd, däribland ask.

Beskrivning

Blåskinn har då det är en skinnsvamp en fruktkropp som är tätt tryckt och utbredd över underlaget den växer på, lik ett skinn. Fruktkroppen är blå i färgen och blir 3–7 centimeter stor. Skinnsvampen kan ses under hösten. Den blå färgen blir blekare vid torka och intensivare vid fuktigare förhållanden.

Artens sporer har en storlek på 9 x 5 µm och är ellipsoida till formen.

Förekomst

Blåskinn är sällsynt. I Europa förekommer arten främst i kalkrika trakter i de södra och mellersta delarna. I Norden har den påträffats i västra Norge.

Referenser

  • Nylén, Bo. Svampar i Norden och Europa, 2000.

Noter

  1. ^ Parmasto (1968) , In: Consp. System. Corticiac. (Tartu):132
  2. ^ [a b] E.M. Fries (1838) , In: Epicr. syst. mycol. (Upsaliae):562
  3. ^ [a b] Chevall. (1826) , In: Fl. gén. env. Paris (Paris) 1:85
  4. ^ Schwein. (1822) , In: Schr. naturf. Ges. Leipzig 1:107
  5. ^ Sowerby (1815) , In: Col. fig. Engl. Fung. Mushr. (London) 3:pl. 350
  6. ^ [a b] Lamarck & de Candolle (1805) , In: Fl. franç., Edn 3 (Paris) 2:107
  7. ^ Pers. (1801) , In: Syn. meth. fung. (Göttingen) 2:697
  8. ^ Lam. (1779) , In: Fl. franç. (Paris) 1:(103)
  9. ^ L. (1764) , In: Sp. pl., Edn 2 2:614

Externa länkar


Mushroom.svg Denna svampartikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att tillföra sådan.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia författare och redaktörer
original
visit source
partner site
wikipedia SV

Blåskinn: Brief Summary ( Swedish )

provided by wikipedia SV

Blåskinn (Terana caerulea) är en svamp som hör till de basidiesvampar som kallas skinnsvampar. Svampen är en saprofyt och växer på döda stammar och grenar av lövträd, däribland ask.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia författare och redaktörer
original
visit source
partner site
wikipedia SV

Кортициум синий ( Russian )

provided by wikipedia русскую Википедию
Царство: Грибы
Подцарство: Высшие грибы
Подотдел: Agaricomycotina
Порядок: Полипоровые
Семейство: Фанерохетовые
Род: Terana Adans., 1763
Вид: Кортициум синий
Международное научное название

Terana coerulea (Lam.) Kuntze, 1891

Commons-logo.svg
Изображения
на Викискладе
NCBI 1329063EOL 203613MB 493426

Корти́циум си́ний (лат. Terana coerulea) — вид кортициоидных грибов монотипного рода Terana, легко определяемый без микроскопии благодаря насыщенно-синей окраске.

Описание

Плодовые тела однолетние (иногда перезимовывающие), распростёртые, кортициоидные, сначала мелкие и округлые, затем срастающиеся краями в сплошные корки, приросшие к субстрату, лишь по краю с возрастом иногда отходящие от его поверхности. Толщина такой корки не превышает 0,2—0,8 мм. Поверхность окрашена в насыщенный тёмно-синий цвет, мягкая и бархатистая, гладкая или пупырчатая, при высыхании выцветает до серовато- или буровато-синего, затвердевает и иногда растрескивается. Стерильный край у молодых грибов беловатый, с возрастом становится одного цвета с основной спороносной частью — гименофором.

 src=
Terana — один из самых красивых кортициоидных грибов

Гифальная система мономитическая. Гифы с пряжками и с септами, ветвистые. Приповерхностные гифы тонкостенные, 2—3 мкм толщиной, срединные гифы 4—5 см толщиной, ветвистые, переплетённые, гифы основания прямые и почти не переплетающиеся, маловетвистые. Содержимое клеток гиф синее, межклеточное пространство также синее, стенки же бесцветные или желтовато-бурые. Цистиды отсутствуют. Характерно наличие дендрогифидий — неправильно ветвистых видоизменённых конечных гиф, образующихся из зачатков базидий.

Базидии узкобулавовидной формы, бесцветные или синие, 35—45×5—6 мкм, с 4 стеригмами. Споры тонкостенные, эллиптические, бесцветные, 7—9×4—6 мкм, неамилоидные.

Экология и ареал

Сапротроф, вызывающий белую гниль широколиственных пород. В Европе отмечен на ольхе чёрной, дубах каменном и турецком, буке, ясене, вязе шершавом, акации ивовой и ломоносе виноградолистном.

Широко распространённый в Южной Европе, на Кавказе, в Северной Америке и в тропиках Азии (Китай, Индия, Непал, Иран, Япония, Таиланд, Индонезия) и Африки вид. В Центральной, Восточной и Северной Европе очень редок. В Скандинавии известен из двух мест, в одном из которых (на острове Фюн) с 1882 года не обнаружен, в другом (на юго-западном берегу Норвегии) встречен неоднократно. Сведения о нахождении Terana в 1863 году Фрисом в Смоланде, по-видимому, ошибочны.

Синонимы

Рода
Вида
  • Athelia coerulea (Lam.) Chevall., 1826
  • Auricularia phosphorea (L.) Sowerby, 1815
  • Byssus coerulea Lam., 1779basionym
  • Byssus phosphorea L., 1753, nom. conf.
  • Conferva phosphorea (L.) Dillwyn, 1809
  • Corticium coeruleum (Lam.) Fr., 1838
  • Dematium violaceum Pers., 1801
  • Hypochnus coeruleus (Lam.) Fr., 1818
  • Mycinema phosphoreum (L.) C.Agardh, 1824
  • Pulcherricium coeruleum (Lam.) Parmasto, 1968
  • Sporotrichum azureum Link, 1809
  • Thelephora atrocoerulea Trog, 1832
  • Thelephora coerulea (Lam.) Schrad. ex Schleich., 1805 : Fr., 1828
  • Thelephora fimbriata Roth, 1800
  • Thelephora indigo Schwein., 1822

Примечания

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Авторы и редакторы Википедии

Кортициум синий: Brief Summary ( Russian )

provided by wikipedia русскую Википедию

Корти́циум си́ний (лат. Terana coerulea) — вид кортициоидных грибов монотипного рода Terana, легко определяемый без микроскопии благодаря насыщенно-синей окраске.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Авторы и редакторы Википедии