Multimedia w Wikimedia Commons Likaon[7] (Lycaon) – rodzaj ssaka z rodziny psowatych (Canidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje jeden współcześnie żyjący gatunek występujący w Afryce[8][9].
Morfologia
Długość ciała samców 84,5–138,5 cm, samic 93–141 cm, długość ogona samców 32–42 cm, samic 31–37 cm; masa ciała samców 21–34,5 kg, samic 18–26,5 kg[8].
Systematyka
-
Lycaon: gr. λυκος lýkos – wilk; κυων kuōn, κυνος kunos – pies[10]
-
Cynhyaena: gr. κυων kuōn, κυνος kunos – pies; ύαινα ýaina – hiena[11]. Gatunek typowy: Hyaena picta Temminck, 1820.
-
Hyenoides (Hyaenoides): rodzaj Hyaena Brisson, 1762, hiena; -οιδης -oidēs – przypominający[12]. Nazwa antydatowana przez Lycaon i Cynhyaena.
-
Kynos: gr. κυων kuōn, κυνος kunos – pies[13]. Nazwa antydatowana przez Lycaon, Cynhyaena i Hyenoides.
Podział systematyczny
Do rodzaju należy jeden współcześnie występujący gatunek[7][9]:
oraz wymarły[14]:
Przypisy
-
↑ Lycaon, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
-
↑ J. Brookes: A synopsis of the species of the class Mammalia. W: F. Cuvier, E. Griffith: The animal kingdom: arranged in conformity with its organization. Cz. 5. Londyn: Printed for G.B. Whittaker, 1827, s. 151. (ang.)
-
↑ F. Cuvier: Dictionnaire des sciences naturelles, dans lequel on traite méthodiquement des différens êtres de la nature, considérés soit en eux-mêmes, d'après l'état actuel de nos connoissances, soit relativement à l'utilité qu'en peuvent retirer la médecine, l'agriculture, le commerce et les artes. Suivi d'une biographie des plus célèbres naturalistes. T. 59. Paryż, Strasbourg: F. G. Levrault, Le Normant, 1829, s. 454. (fr.)
-
↑ P. Boitard: Le Jardin des plantes: description et murs des mammifères de la Ménagerie et du Muséum d'histoire naturelle. Paryż: J.J. Dubochet et Ce, Éditeurs, 1842, s. 215. (fr.)
-
↑ E. Rüppell. „Abh. Mus. Senckenb., Frankfurt”. 3 (2), s. 163, 1842 (niem.).
-
↑ P. Gervais: Histoire naturelle des mammifères avec l'indication de leurs moeurs et de leurs rapports avec les arts, le commerce et l'agriculture. Paryż: L. Curmer, 1855, s. 53. (fr.)
-
↑ a b W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński, W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 149. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.)
-
↑ a b C. Sillero-Zubiri: Family Canidae (Dogs). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 424. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.)
-
↑ a b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Lycaon. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2015-07-12]
-
↑ Palmer 1904 ↓, s. 389.
-
↑ Palmer 1904 ↓, s. 209.
-
↑ Palmer 1904 ↓, s. 337.
-
↑ Palmer 1904 ↓, s. 359.
-
↑ A. Hartstone-Rose, L. Werdelin, D.J. De Ruiter, L.R. Berger & S.E. Churchill. The Plio-Pleistocene ancestor of wild dogs, Lycaon sekowei n. sp. „Journal of Paleontology”. 84 (2), s. 299-308, 2010. DOI: 10.1666/09-124.1 (ang.).
Bibliografia
- T.S. Palmer: Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. Waszyngton: Government Printing Office, 1904, s. 71-718, seria: North American Fauna. (ang.)
