Chrobotek cienki (Cladonia macilenta Hoffm.) – gatunek grzybów należący do rodziny chrobotkowatych (Cladoniaceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cladonia, Cladoniaceae, Lecanorales, Lecanoromycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Niektóre synonimy naukowe[3]:
Nazwa polska według Krytycznej listy porostów i grzybów naporostowych Polski[2].
Dawniej gatunek ten na podstawie obecności lub braku kwasu tamnoliowego dzielono na dwie odmiany: Cladonia macilenta var. macilenta Hoffm. oraz Cladonia macilenta var. bacillaris (Ach.) Schaer. Według Index Fungorum ta druga odmiana podniesiona została do rangi odrębnego rodzaju Cladonia bacillaris (Ach.) Genth 1835[1].
Plecha pierwotna trwała, lub zanikająca, złożona z drobnych, wcinanych lub karbowanych łusek. Mają długość 1-6 mm i szerokość 2-5 mm. Z plechy tej wyrastają podecja o wysokości 20-30 mm i grubości 1-4 mm. Są wałeczkowate, pojedyncze lub słabo rozgałęzione, zakończone spiczasto lub okrągławo, bez kieliszków. Powierzchnia jest barwy białawej, szarawej lub zielonej. Podecja są bez łusek, ewentualnie posiadają łuski tylko w dolnej części, natomiast na całej długości gęsto pokryte są urwistkami[4][5].
Plecha zawiera glony protokokkoidalne. Na szczytach podecjów często występują czerwone apotecja lecideowe o średnicy 0,5-1,5 mm. W jednym worku powstaje po 8 bezbarwnych, jednokomórkowych askospor o rozmiarach 8-14 × 2,5-3,5 μm[5]. Na szczytach podecjów i na łuskach licznie występują czerwone pyknidia o jajowatym lub wałeczkowatym kształcie. Powstają w nich pykniospory o rozmiarach 3-8 × 0,5-1 μm[4].
Reakcje barwne: K + żółte, trwałe lub K-, C + i KC + żółto-kanarkowe lub C- i KC-, P + pomarańczowe lub P-[4].
Występuje na wszystkich kontynentach świata z wyjątkiem Antarktydy, ale spotykany jest na niektórych należących do Antarktyki wyspach. Występuje także na wielu wyspach. Na półkuli północnej północna granica zasięgu sięga po północne wybrzeże Grenlandii i Półwyspu Skandynawskiego[6]. W Polsce występuje pospolicie na terenie całego kraju[5].
Rośnie najczęściej na próchnicznej lub piaszczystej glebie, na próchniejącym drewnie oraz u podstawy pni drzew. Szczególnie często spotykany jest w lasach iglastych, zwłaszcza na obrzeżach dróg leśnych, a także na wrzosowiskach i torfowiskach[5].
Jest kilka podobnych chrobotków. Najbardziej podobny jest chrobotek Floerkego (Cladonia floerkeana), na dokładkę występuje on na tych samych siedliskach, co chrobotek cienki i również jest pospolity. Odróżnia się większymi apotecjami i reakcjami barwnymi[5]. Morfologiczne odróżnienie tych gatunków jest trudne.
Chrobotek cienki (Cladonia macilenta Hoffm.) – gatunek grzybów należący do rodziny chrobotkowatych (Cladoniaceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów.
.JPG)
