Guidance for identification
Dzwonkówka mała (Entoloma subradiatum (Kühner & Romagn.) M.M. Moser) – gatunek grzybów z rodziny dzwonkówkowatych (Entolomataceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Entoloma, Entolomataceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozowali w 1954 r. R. Kühner i H.Ch.L, Romagnesi nadając mu nazwę Rhodophyllus subradiatus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1978 r. M. Moser[1].
Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3].
Średnica 1,5–3 cm, wyjątkowo do 5 cm, stożkowatowypukły, z wiekiem płaskowypukły, w końcu wklęsły z niewielkim garbem lub bez. Brzeg początkowo lekko podgięty, potem wyprostowany i nieco pofalowany. Jest silnie higrofaniczny. W stanie wilgotnym przeźroczysty, prążkowany do połowy lub 3/4 promienia, ciemnobrązowy z czerwonawym lub szarym odcieniem, na środku zazwyczaj wyraźnie ciemniejszy (prawie czarny). W stanie suchym wyblakły, promieniście smugowaty, gładki lub delikatnie chropowaty, zwłaszcza na środku[4].
W liczbie 20–40, z międzyblaszkami (l=3–5), dość gęste lub gęste, szeroko przyrośnięte do wykrojonych, często zbiegające ząbkiem, brzuchate, o szerokości do 4 mm. Początkowo białawe, potem różowe, czasami z brązowawym odcieniem. Ostrza zębate[4].
Wysokość 2,7–6,5 cm, grubość 1,5–4 mm, cylindryczny, czasami nieznacznie poszerzony u podstawy, początkowo pełny, potem pusty. Powierzchnia biaława lub jasno szarobrązowa, zazwyczaj włóknista lub prążkowana srebrzystymi włókienkami. Wierzchołek czasami oprószony[4].
Cienki, w kapeluszu dość twardy, Zapach i smak mniej lub bardziej mączny[4].
Zarodniki 8–11× 7–10,5 μm, w widoku z boku 5-7-kątne. Podstawki 32–47 × 9–16 μm, 4–zarodnikowe, czasami zdarzają się 2–zarodnikowe, ze sprzążkami. Cystyd brak. Strzępki skórki kapelusza cylindryczne, o szerokości 2,5–7 μm. Warstwa podskórkowa dobrze rozwinięta, złożona z nabrzmiałych strzępek. Strzępki skórki i górnej warstwy tramy zawierają wewnątrzkomórkowy brązowy pigment. We wszystkich strzępkach sprzążki[4].
Znane jest występowanie dzwonkówki małej tylko w niektórych krajach Europy oraz w jednym miejscu w Kanadzie[5]. Prawdopodobnie jest szerzej rozprzestrzeniona, ale łatwa do przeoczenia z powodu niewielkich rozmiarów, mylona też bywa z innymi dzwonkówkami[4]. W literaturze naukowej na terenie Polski do 2003 r. podano 6 stanowisk. Jej rozprzestrzenienie, częstość występowania i stopień zagrożenia w Polsce nie są znane[3].
Owocniki rosną na ziemi, w lasach, parkach, na wydmach i polanach, w ogrodach botanicznych. Pojawiają się od lipca do października[3].
Dzwonkówka mała (Entoloma subradiatum (Kühner & Romagn.) M.M. Moser) – gatunek grzybów z rodziny dzwonkówkowatych (Entolomataceae).
Entoloma subradiatum je grzib[2], co go nojprzōd ôpisoł Kühner & Romagn., a terŏźnõ nazwã doł mu Meinhard (Michael) Moser 1978. Entoloma subradiatum nŏleży do zorty Entoloma i familije Entolomataceae.[3][4][5]
Entoloma subradiatum je grzib, co go nojprzōd ôpisoł Kühner & Romagn., a terŏźnõ nazwã doł mu Meinhard (Michael) Moser 1978. Entoloma subradiatum nŏleży do zorty Entoloma i familije Entolomataceae.
