Bovista aestivalis is a small puffball in the family Agaricaceae. It is generally found in the coastal regions of California, but was reported from Korea in 2015.[1] This fungus is often confused with Bovista dermoxantha, because of its similar peridium, and Bovista plumbea. The surest way to tell the species apart is to examine the spores and exoperidium, respectively, with a microscope.[2]
The fruit body is 1.5–3.0 cm broad and varies in shape from spherical to pulvinate (cushion-shaped). It is attached to the substrate by dense masses of hyphae. At first, the exoperidium is white; originally covered in dense filaments, it breaks up into buff, fine warts. With age, a brown, thin endoperidium becomes exposed underneath.[2] The spores are released through a ragged pore at the top of the puffball. The gleba is soft, changing from white, to olive and eventually medium-brown.[3]
The spherical| spores are 3.5–4.5 µm in diameter and moderately thick-walled with smooth warts. In the center lies an oil droplet and a stub-like pedicel. In addition, there is a capillitium from the central part of the gleba with numerous minute pits.[4]
Bovista aestivalis is generally scattered and/or in small groups on edges of grassy areas along paths. They can also be found in coastal dunes among herbs and shrubs. When watered, they will fruit during the summer months and throughout the autumn and winter after periods of rain. Because of their small size, they are often inconspicuous; despite their edibility, they are often too small to be of value.[5]
The puffball was first described scientifically in 1851 by German mycologist Hermann Friedrich Bonorden with the name Lycoperdon aestivale.[6] Vincent Demoulin transferred it to the genus Bovista in 1979.[7] Obsolete synonyms for Bovista aestivalis include Bovista cepiformis (Bull.) Massee, Globaria furfuraceum (Schaeff.) Quel. 1873, Lycoperdon aestivale Bonord. 1851, Lycoperdon cepiforme Bull. 1791, Lycoperdon ericetorum var. cepiforme (Bull.) Bowerman 1961, and Lycoperdon furfuraceum Schaeff. 1770.[8] The specific epithet, aestivalis, is derived from Latin and means "pertaining to the summer".[9]
Bovista aestivalis is a small puffball in the family Agaricaceae. It is generally found in the coastal regions of California, but was reported from Korea in 2015. This fungus is often confused with Bovista dermoxantha, because of its similar peridium, and Bovista plumbea. The surest way to tell the species apart is to examine the spores and exoperidium, respectively, with a microscope.
Kurzawka zmienna (Bovista aestivalis (Bonord.) Demoulin) – gatunek grzybów z rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae)[1]. Często (błędnie) uważany za purchawki. Różni się od nich brakiem płonnej części (trzonu pod owocnikiem)[2].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Bovista, Agaricaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1851 r. Hermann Friedrich Bonorden nadając mu nazwę Lycoperdon aestivale. Uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1979 r. Vincent Demoulin[1].
Nazwę polską podał Franciszek Błoński w 1889 r.[4] Wanda Rudnicka-Jezierska w swojej monografii rzędu purchawkowych opisywała ten gatunek pod nazwą kurzawka otrębiasta[5]. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako purchawka zmienna, kurzawka pośrednia i prochówka otrębiasta[4].
Kulisty, o wysokości 0,5-4,5 cm, czasami nawet do 10 cm i nieco mniejszej szerokości. Kształt zmienny: gruszkowaty, walcowaty, kulistawy, w dolnej części pomarszczony Z podstawy wyrastają szarawe strzępki grzybni łączące go z podłożem. Zewnętrzna osłona (egzoperydium) u młodych owocników biała i niemal gładka, później szorstka, otrębiasta, ziarnista i popękana na poletka. Osłona wewnętrzna (endoperydium) pergaminowata, jedwabista, słabo błyszcząca, gładka, szarobrązowa. Dojrzały owocnik otwiera się na szczycie kolistym ujściem o średnicy 0,5-1 cm. Brzegi otworu są płatowate. Wnętrze dojrzewającego owocnika wypełnia gleba. Początkowo jest oliwkowa, potem oliwkowobrązowa, w końcu ma barwę jasnej umbry. Podglebie słabo wykształcone, z drobnymi, widocznymi dopiero przez lupę komorami. Jest początkowo białe, potem oliwkowo-żółte, w końcu jasnoumbrowe. Jest zwarte i przechodzi w glebę płynnie, bez żadnej zauważalnej granicy[5].
Zarodniki kuliste, żółte, pokryte bardzo drobnymi brodawkami, punktowane i bez sterygm. Rozmiar 3,5-4,8 μm. Włośnia o barwie od oliwkowej do umbrowej, budowa typowa dla purchawek (Lycoperdon). Jest silnie dichotomicznie rozgałęziona. Jej strzępki mają grubość 4,5-11 μm, są septowane lub posiadają rzekome septy. Boczne rozgałęzienia strzępek włośni są cienkościenne i posiadają liczne, drobne jamki[5].
Kurzawka zmienna jest szeroko rozprzestrzeniona w Ameryce Północnej i Europie, podano także jej stanowiska na Wyspach Salomona[6]. W Europie jest dość pospolita[5]. Na terenie Polski w piśmiennictwie naukowym podano liczne jej stanowiska[4].
Rośnie na obrzeżach dróg leśnych, na polanach, w murawach, zaroślach, na ugorach, wrzosowiskach, rzadko w lasach liściastych i mieszanych, a czasami nawet w parkach miejskich i na podkładach kolejowych. Pojawia się od czerwca do października, ale stare owocniki utrzymują się często do kwietnia następnego roku[4]. Preferuje gleby piaszczyste, miejsca suche i nasłonecznione[5].
Saprotrof[4]. Młode, jeszcze białe owocniki są jadalne[7] .
Podobna jest kurzawka ołowiana (Bovista plumbea) i kurzawka czerniejąca (Bovista nigrescens). Czasami odróżnienie tych gatunków możliwe jest tylko badaniem mikroskopowym. Pomocne przy oznaczaniu może być miejsce występowania[2].
Kurzawka zmienna (Bovista aestivalis (Bonord.) Demoulin) – gatunek grzybów z rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae). Często (błędnie) uważany za purchawki. Różni się od nich brakiem płonnej części (trzonu pod owocnikiem).
.JPG)
.JPG)
