Guidance for identification
Capel fin a 6 cm, seuli o rupì, da brun càud a brun giàun, soens dëstiss e angrisent, a marca l'ùmid, gris brunastr ciàir con ël sech, pì brun al disch. Bòrd strià, an pressa pla. Lamele pòch s-ciasse, pansarùe, grise peui da gris brunastr a brun cicolata. Gamba àuta fin a 10 cm e larga fin a 0,5 cm, veuida, fràgil, da bianca a òcra giaunastra o brunastra, fibrilosa-setosa. Carn monëtta.
A chërs an sla tèra patanùa, ant ij sot-bòsch, ant le bordure erbose.
A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
Sensa anteresse alimentar.
Psathyrella spadiceogrisea (Schaeffer) R. Maire
Capel fin a 6 cm, seuli o rupì, da brun càud a brun giàun, soens dëstiss e angrisent, a marca l'ùmid, gris brunastr ciàir con ël sech, pì brun al disch. Bòrd strià, an pressa pla. Lamele pòch s-ciasse, pansarùe, grise peui da gris brunastr a brun cicolata. Gamba àuta fin a 10 cm e larga fin a 0,5 cm, veuida, fràgil, da bianca a òcra giaunastra o brunastra, fibrilosa-setosa. Carn monëtta.
AmbientA chërs an sla tèra patanùa, ant ij sot-bòsch, ant le bordure erbose.
Comestibilità A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
Sensa anteresse alimentar.
Kruchaweczka wąskoblaszkowa (Psathyrella spadiceogrisea (Schaeff.) Maire ) – gatunek grzybów z rodziny kruchaweczkowatych (Psathyrellaceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Psathyrella, Psathyrellaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1774 r. Jacob Christian Schäffer nadając mu nazwę Agaricus spadiceogriseus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1937 r. René Charles Maire, przenosząc go do rodzaju Psathyrella[1]. Ma ponad 20 synonimów łacińskich. Niektóre z nich[2]:
Franciszek Błoński w 1888 r. opisywał ten gatunek pod nazwą bedłka szarobrunatna lub łączak szarobrunatny (w 1889 r.), a Stanisław Domański w 1955 r. jako kruchawka brunatnoszara. Władysław Wojewoda w 2003 r. zaproponował nazwę kruchaweczka wąskoblaszkowa[3].
Średnica 2-6 cm, kształt początkowo półkolisty, dzwonkowaty, potem rozpostarty, w końcu wywinięty. Brzeg początkowo podwinięty, potem ostry i nieco pofałdowany. Powierzchnia gładka, tylko u młodych owocników pokryta białymi kłaczkami będącymi resztkami osłony. Jest higrofaniczny; w stanie wilgotnym żłobkowany od prześwitujących blaszek. Młode okazy mają barwę miodową, żółtobrązową, orzechowobrązową lub kakaowobrązową, starsze blakną i stają się szarobrązowe lub szarobeżowe[4].
Szerokie i dość gęste, przyrośnięte do trzonu. Początkowo są jasnobeżowe, później ciemnopurpurowobrązowe[4].
Wysokość 4-10 cm, grubość 4-7 mm. Jest cylindryczny, kruchy, w środku pusty, u podstawy nieco korzeniasty. Powierzchnia gładka, jedwabista, pokryta podłużnie ułożonymi włókienkami. Barwa młodych okazów biaława, u starszych, oraz po uciśnięciu żółtawoochrowa[4].
Cienki, kruchy, nasiąkający wodą. Początkowo barwy brudnobiałej, później jasnobrązowej. Bez wyraźnego zapachu i smaku[4].
Wysyp zarodników ciemnobrązowy z fioletowym odcieniem. Zarodniki elipsoidalne, o rozmiarach 6–10 × 3–5,5 μm, gładkie z wyraźną porą rostkową. W KOH ciemnobrązowe. Pleurocystydy workowate, cienkościenne, o rozmiarach do 50 × 15 μm. Cheilocystydy również workowate, rozrzucone w hymenium[5].
W Europie gatunek szeroko rozprzestrzeniony. Występuje także w Ameryce Północnej, Azji i Australii[6]. Na terenie Polski podano liczne stanowiska[3].
Rośnie w lasach liściastych i przy drogach. Saprotrof, którego grzybnia rozwija się na zbutwiałych liściach, na próchnicy i różnego rodzaju substancjach organicznych. Owocniki pojawiają się od marca do listopada[3].
Kruchaweczka wąskoblaszkowa (Psathyrella spadiceogrisea (Schaeff.) Maire ) – gatunek grzybów z rodziny kruchaweczkowatych (Psathyrellaceae).
Шапка темно–сіро–бура, якщо висихає, то стає ніби ясно–сірувато–охряною. Вона радіально–смугаста. Діаметр шапки до 5 см, форма у молодих плодових тіл — у вигляді широкого дзвоника, у зрілих — випукло–розпростерта. У псатирели сіро–бурої ніжка завдовжки до 9 см, завширшки до 0,6 см, центральна, циліндрична гладенька, біля основи дещо потовщена та вкрита якимись оригінальними волосинками, які нагадують більше лусочки, здається білуватою, у верхній частині ніби борошниста.
Росте на ґрунті або на старих пеньках у листяних лісах. Утворює плодові тіла у серпні–жовтні.
Псатирелла сіро–бура — їстівний шапковий гриб. Ознак подібних до отруйних грибів вона не має.