dcsimg

Associations

provided by BioImages, the virtual fieldguide, UK
Foodplant / saprobe
fruitbody of Psathyrella spadiceogrisea is saprobic on dead, decaying debris of Magnoliopsida
Remarks: season: Spring and Autumn

Foodplant / saprobe
fruitbody of Psathyrella spadiceogrisea is saprobic on dead, decaying debris of Poaceae
Remarks: season: Spring and Autumn

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
BioImages
project
BioImages

123pilze.de ( German )

provided by EOL authors

Guidance for identification

license
cc-publicdomain
original
visit source
partner site
EOL authors

Psathyrella spadiceogrisea ( Pms )

provided by wikipedia PMS
Drapò piemontèis.png Vos an lenga piemontèisa Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

Capel fin a 6 cm, seuli o rupì, da brun càud a brun giàun, soens dëstiss e angrisent, a marca l'ùmid, gris brunastr ciàir con ël sech, pì brun al disch. Bòrd strià, an pressa pla. Lamele pòch s-ciasse, pansarùe, grise peui da gris brunastr a brun cicolata. Gamba àuta fin a 10 cm e larga fin a 0,5 cm, veuida, fràgil, da bianca a òcra giaunastra o brunastra, fibrilosa-setosa. Carn monëtta.

Ambient

A chërs an sla tèra patanùa, ant ij sot-bòsch, ant le bordure erbose.

Comestibilità

WHMIS Class D-1.svg A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
Sensa anteresse alimentar.

Arferiment bibliogràfich për chi a veul fé dj'arserche pì ancreuse

Psathyrella spadiceogrisea (Schaeffer) R. Maire

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia PMS

Psathyrella spadiceogrisea: Brief Summary ( Pms )

provided by wikipedia PMS

Capel fin a 6 cm, seuli o rupì, da brun càud a brun giàun, soens dëstiss e angrisent, a marca l'ùmid, gris brunastr ciàir con ël sech, pì brun al disch. Bòrd strià, an pressa pla. Lamele pòch s-ciasse, pansarùe, grise peui da gris brunastr a brun cicolata. Gamba àuta fin a 10 cm e larga fin a 0,5 cm, veuida, fràgil, da bianca a òcra giaunastra o brunastra, fibrilosa-setosa. Carn monëtta.

Ambient

A chërs an sla tèra patanùa, ant ij sot-bòsch, ant le bordure erbose.

Comestibilità

WHMIS Class D-1.svg A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
Sensa anteresse alimentar.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia PMS

Kruchaweczka wąskoblaszkowa ( Polish )

provided by wikipedia POL
 src=
Młody owocnik
Psathyrella spadiceogrisea G39 (5).JPG

Kruchaweczka wąskoblaszkowa (Psathyrella spadiceogrisea (Schaeff.) Maire ) – gatunek grzybów z rodziny kruchaweczkowatych (Psathyrellaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Psathyrella, Psathyrellaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1774 r. Jacob Christian Schäffer nadając mu nazwę Agaricus spadiceogriseus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1937 r. René Charles Maire, przenosząc go do rodzaju Psathyrella[1]. Ma ponad 20 synonimów łacińskich. Niektóre z nich[2]:

  • Agaricus spadiceogriseus Schaeff. 1774
  • Drosophila exalbicans Romagn. 1952
  • Drosophila spadiceogrisea (Schaeff.) Quél. 1886
  • Drosophila vernalis (J.E. Lange) Kühner & Romagn. 1953
  • Pilosace spadiceogriseus (Schaeff.) Kuntze 1898)
  • Pratella spadiceogrisea (Schaeff.) Kirchn. & W. Eichler 1894
  • Psathyra spadiceogrisea (Schaeff.) P. Kumm. 1871
  • Psathyrella exalbicans (Romagn.) Bon 1983
  • Psathyrella groegeri G. Hirsch 1984
  • Psathyrella obtusata var. utriformis Kits van Wav. 1982
  • Psathyrella vernalis (J.E. Lange) M.M. Moser 1967
  • Psilocybe spadiceogrisea (Schaeff.) Boud. 1911

Franciszek Błoński w 1888 r. opisywał ten gatunek pod nazwą bedłka szarobrunatna lub łączak szarobrunatny (w 1889 r.), a Stanisław Domański w 1955 r. jako kruchawka brunatnoszara. Władysław Wojewoda w 2003 r. zaproponował nazwę kruchaweczka wąskoblaszkowa[3].

Morfologia

Kapelusz

Średnica 2-6 cm, kształt początkowo półkolisty, dzwonkowaty, potem rozpostarty, w końcu wywinięty. Brzeg początkowo podwinięty, potem ostry i nieco pofałdowany. Powierzchnia gładka, tylko u młodych owocników pokryta białymi kłaczkami będącymi resztkami osłony. Jest higrofaniczny; w stanie wilgotnym żłobkowany od prześwitujących blaszek. Młode okazy mają barwę miodową, żółtobrązową, orzechowobrązową lub kakaowobrązową, starsze blakną i stają się szarobrązowe lub szarobeżowe[4].

Blaszki

Szerokie i dość gęste, przyrośnięte do trzonu. Początkowo są jasnobeżowe, później ciemnopurpurowobrązowe[4].

Trzon

Wysokość 4-10 cm, grubość 4-7 mm. Jest cylindryczny, kruchy, w środku pusty, u podstawy nieco korzeniasty. Powierzchnia gładka, jedwabista, pokryta podłużnie ułożonymi włókienkami. Barwa młodych okazów biaława, u starszych, oraz po uciśnięciu żółtawoochrowa[4].

Miąższ

Cienki, kruchy, nasiąkający wodą. Początkowo barwy brudnobiałej, później jasnobrązowej. Bez wyraźnego zapachu i smaku[4].

Cechy mikroskopowe

Wysyp zarodników ciemnobrązowy z fioletowym odcieniem. Zarodniki elipsoidalne, o rozmiarach 6–10 × 3–5,5 μm, gładkie z wyraźną porą rostkową. W KOH ciemnobrązowe. Pleurocystydy workowate, cienkościenne, o rozmiarach do 50 × 15 μm. Cheilocystydy również workowate, rozrzucone w hymenium[5].

Występowanie i siedlisko

W Europie gatunek szeroko rozprzestrzeniony. Występuje także w Ameryce Północnej, Azji i Australii[6]. Na terenie Polski podano liczne stanowiska[3].

Rośnie w lasach liściastych i przy drogach. Saprotrof, którego grzybnia rozwija się na zbutwiałych liściach, na próchnicy i różnego rodzaju substancjach organicznych. Owocniki pojawiają się od marca do listopada[3].

Przypisy

  1. a b c Index Fungorum (ang.). [dostęp 2016-05-05].
  2. Species Fungorum (ang.). [dostęp 2013-04-15].
  3. a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d E. Gerhardt "Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik", KDC, Warszawa 2006
  5. MushroomExpert (ang.). [dostęp 2016-05-05].
  6. Discover Life Maps. [dostęp 2016-05-016].
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Kruchaweczka wąskoblaszkowa: Brief Summary ( Polish )

provided by wikipedia POL
 src= Młody owocnik Psathyrella spadiceogrisea G39 (5).JPG

Kruchaweczka wąskoblaszkowa (Psathyrella spadiceogrisea (Schaeff.) Maire ) – gatunek grzybów z rodziny kruchaweczkowatych (Psathyrellaceae).

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Psathyrella spadiceogrisea ( Ukrainian )

provided by wikipedia UK

Будова

Шапка темно–сіро–бура, якщо висихає, то стає ніби ясно–сірувато–охряною. Вона радіально–смугаста. Діаметр шапки до 5 см, форма у молодих плодових тіл — у вигляді широкого дзвоника, у зрілих — випукло–розпростерта. У псатирели сіро–бурої ніжка завдовжки до 9 см, завширшки до 0,6 см, центральна, циліндрична гладенька, біля основи дещо потовщена та вкрита якимись оригінальними волосинками, які нагадують більше лусочки, здається білуватою, у верхній частині ніби борошниста.

Поширення та середовище існування

Росте на ґрунті або на старих пеньках у листяних лісах. Утворює плодові тіла у серпні–жовтні.

Практичне використання

Псатирелла сіро–бура — їстівний шапковий гриб. Ознак подібних до отруйних грибів вона не має.

Примітки

  1. Schaeff., Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam nascuntur Icones 4: 59, t. 237 (1774)
  2. Batsch, Elenchus fungorum: 61 (1783)
  3. (Schaeff.) P. Kumm., Der Führer in die Pilzkunde: 70 (1871)
  4. (Schaeff.) Quél., Enchiridion Fungorum in Europa media et praesertim in Gallia Vigentium 0: 117 (1886)
  5. (Schaeff.) Quél.: 117 (1886)
  6. (Schaeff.) Kirchn. & W. Eichler, Jahreshefte der Gesellschaft für Naturkunde in Württemberg: 448 (1894)
  7. (Schaeff.) Kuntze, Revisio generum plantarum 3: 504 (1898)
  8. (Schaeff.) Boud., Icones Mycologicae: 68 (1911)
  9. J.E. Lange, Flora Agaricina Danica 5: Vll (1940)
  10. Arnolds, Bibliotheca Mycologica 90: 435 (1982)
  11. Psathyrella spadiceogrisea. www.mycobank.org. Процитовано 2016-04-26T11:06:47+02:00.

Джерела

  • Psathyrella spadiceogrisea//CBS-KNAW Fungal Biodiversity Center Utrecht, 2016. — URL
  • Maire, R.; Werner, R.G. 1937. Fungi maroccani. Catalogue raisonne des champignons connus jusqu'ici au Maroc. Mémoires de la Société des Sciences Naturelles du Maroc. 45:1-147
  • Гриби Хмельниччини. Навчальний посібник. Говорун В. Д., Тимощук О. О. — Хмельницький: Поліграфіст-1, 2014. — 176 с. — С.74
Wiki letter w.svg
На цю статтю не посилаються інші статті Вікіпедії.
Будь ласка, скористайтеся підказкою та розставте посилання відповідно до прийнятих рекомендацій.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Автори та редактори Вікіпедії
original
visit source
partner site
wikipedia UK