El capgròs pàl·lid (Carcharodus lavatherae) és un lepidòpter ropalòcer de la família Hesperiidae.[1][2]
Es distribueix pel nord-oest d'Àfrica, centre i sud d'Europa, Àsia Menor, Transcaucàsia, Caucas i nord-oest d'Iran.[2]
Prefereix llocs secs, rocosos i herbosos. Les erugues es poden alimentar de Lavatera thuringiaca, Stachys recta i Stachys germanica.[2]
Vola en una sola generació perllongada, començant a mitjans de maig a les zones més càlides de la seva distribució i fins al setembre.[2]
El capgròs pàl·lid (Carcharodus lavatherae) és un lepidòpter ropalòcer de la família Hesperiidae.
De Antoarngroukopke (Carcharodus lavatherae) is in soarte yn it skaai fan de Carharodus
Yn Nederlân komt de flinter net foar. De flinter komt wol foar yn Spanje, súd- Frankryk, Itaalje de Balkan en Grikelân. Hy fljocht fan 200 oant 1600 meter heech. De flinter hâldt fan drûge soere greiden. De flinter is it leafst op plakken mei in soad blommen. De populaasjes binne oer it generaal lyts. As it waarm is sykje de flinters plakken mei fochtige grûn om dêr te drinken.
De flinter fljocht yn maaie, juny en july.
It Antoarngroukopke ûnderskiedt him fan oare groukopkes troch de griene glâns op de boppekant fan de wjukken en it lichem.
De aaikes wurde ien foar ien ôfset op de blêden fan stachys soarten. De lytse rûpen meitsje spinsels mei blêden wêrûnder se ûnder it iten skûlje. Earst libje de rûpen fan de siedden fan de weardplant, letter ite se ek de blêden. Se oerwinterje yn it tredde of fjirde stadium as larve. De ferpopping fynt plak oan de ûnderkant fan de weardplant.
De Antoarngroukopke (Carcharodus lavatherae) is in soarte yn it skaai fan de Carharodus
Het andoorndikkopje (Carcharodus lavatherae) is een dagvlinder uit de familie hesperiidae, de dikkopjes.
De soort komt voor van het rijndal in Midden-Duitsland tot Noord-Afrika en van Zuidoost-Frankrijk tot Klein-Azië. De soort komt niet in Nederland en België voor, de dichtstbijzijnde vliegplaatsen zijn op bloemrijke hellingen bij Lorch en St. Goarhausen in de Duitse deelstaat Hessen.
Het andoorndikkopje is bekend van de volgende waardplanten: bergandoorn (Stachys recta) en in Zuid-Europa vooral Sideritis Scordioides. De vlinder legt haar eieren in een kelk van de waardplant waarvan de bloemkroon net afgevallen is. In de eerste twee stadia leeft het rupsje van het onrijpe zaad. Vanaf het derde stadium leef het tussen samengesponnen bladeren. In dit stadium, maar soms ook in het vierde stadium overwinteren de rupsen in een samengesponnen blad in de strooisellaag. De rupsen groeien zeer traag en kennen zes stadia, waar andere dikkopjes er maar 5 hebben. De vliegtijd is van eind mei tot eind juli
De vlinder leeft op droge, warme plaatsen langs rotshellingen en in graslanden die niet of slechts licht beweid worden.
Het andoorndikkopje (Carcharodus lavatherae) is een dagvlinder uit de familie hesperiidae, de dikkopjes.
Costo capìtol a l'é mach në sboss. Da finì.
La ruva a viv an dzora a la Stachys recta. Un o doi sfarfalament, da magg a aost.
Present an tuta Italia, an gavand la Sardegna, pì an montagna che an pianura.
Costo capìtol a l'é mach në sboss. Da finì.
AmbientLa ruva a viv an dzora a la Stachys recta. Un o doi sfarfalament, da magg a aost.
DistribussionPresent an tuta Italia, an gavand la Sardegna, pì an montagna che an pianura.
Carcharodus lavatherae este o specie de fluture din familia Hesperiidae. Este întâlnită din Germania centrală până în Africa de Nord și din sud-estul Franței pânî în Anatolia.
Anvergura este de 28–34 mm. Adulții zboară între lunile mai și iulie, depinzând de locație.
Larvele au fost observate hrănindu-se cu speciile Stachys recta și Sideritis scordioides în sudul Europei.
Carcharodus lavatherae este o specie de fluture din familia Hesperiidae. Este întâlnită din Germania centrală până în Africa de Nord și din sud-estul Franței pânî în Anatolia.
Čišljakov kosmičar (znanstveno ime Carcharodus lavatherae) je dnevni metulj iz družine debeloglavčkov, ki je razširjen od osrednje Nemčije do Severne Afrike in od jugovzhodne Francije do Anatolije.
Premer kril čišljakovega kosmičarja je med 28 in 34 mm. Na leto se pojavlja ena generacija metuljev, ki letajo med majem in julijem, odvisno od lokacije.[1]
Gosenice se v Sloveniji hranijo na pokončnem čišljaku (Stachys recta) in sklepnjaku (Sideritis scordioides).[2]
Čišljakov kosmičar (znanstveno ime Carcharodus lavatherae) je dnevni metulj iz družine debeloglavčkov, ki je razširjen od osrednje Nemčije do Severne Afrike in od jugovzhodne Francije do Anatolije.
Головчак чистецевий поширений у Західній, Південній, Східній Європі, Північній Африці та Туреччині. Ареал виду простягається від Південно-Східної Франції до Південного Уралу.
В Україні локальний, вкрай рідкісний вид. Трапляється нечисленно або поодиноко в південноукраїнських степах (Одеська й Миколаївська області). Постійно відзначається у Харківській, Донецькій, Луганській областях та Гірському Криму.
Розмах крил — 28-34 мм. Крила коричнево-жовтого забарвлення з численними коричневими і білуватими плямами квадратної форми. Кінцеві зони антен потовщені і мають чорний колір.
Метелики літають з травня по липень. Яйця відкладаються по одному на листя і стебла кормових рослин — лаватери і чистця. Досягнувши другого-третього віку, гусениці зимують.
Carcharodus lavatherae (Esper, 1783)
Толстоголовка чистецовая[1][2] (лат. Carcharodus lavatherae) — бабочка из семейства толстоголовок.
Lavathera (латинское, ботаническое) — хатьма, растение семейства мальвовых (Malvaceae), одно из кормовых растений гусеницы.[1][2]..
Северная Африка, Южная и Юго-восточная Европа, Турция, Закавказье, Кавказ, степная зона Украины и России к востоку до Южного Урала[2].
Для территории Восточной Европы является редким степным видом. На западе ареала населяет равнины юго-запада Словакии и низины Венгрии, по Трансильванским возвышенностям и предгорьям Южных Карпат в Румынии. На Украине встречается локально, очень редко в южно-украинских степях (Одесская и Николаевская области). Постоянно отмечается в Харьковской, Донецкой и Луганской областях[3]. В Крыму вид обитает на горном массиве Кара-Даг, горах Ашламалык, Бор-Кая, Сель-Бухра, в посёлках Краснокаменка и Инкерман[4]. В европейской части России населяет полосы, расположенные в северной части степной и южной части лесостепной зон, вплоть до Южного Урала. На Кавказе встречается в предгориях и горах Центрального и Восточного Кавказа.
Бабочки населяют каменистые склоны южных экспозиций, меловые степи, разнотравно-злаковые степи, склоны с выходами известняка, балки. На Центральном Кавказе встречается на лугах субальпийского пояса (на высотах от 1500 до 2300 м над ур. м.), лугах в ущельях и по долинам горных рек.
Развивается в одном поколении за год. Время лёта с середины июня по начало августа. Бабочки питаются на цветущих сложноцветных растениях. В жаркую погоду самцы образуют скопления по берегам луж и ручьев, на влажной почве. Самцы характеризуются ярко выраженым территориальным поведением — сидят на кончиках стеблей высоких трав и ветвях кустов и «охраняют» свои участки площадью около 10 м2. Любых приближающихся бабочек самцы отгоняют за пределы своего участка. Яйца откладываются самками по одному на листья и стебли кормовых растений — хатьма и чистец. Достигнув второго-третьего возраста, гусеницы зимуют[1][2].
Толстоголовка чистецовая (лат. Carcharodus lavatherae) — бабочка из семейства толстоголовок.