Pikas

Pica alpina (Ochotona dauurica).

Ochotona hyperborea yesoensis.

A dos ocotónidos (Ochotonidae) é unha familia de mamíferos lagomorfos que, na actualidade, só está integrada por un único xénero, Ochotona, que comprende trinta especies (aínda que tamén se coñecen numerosos xéneros e especies extintas).

Son pequenos animais coñecidos vulgarmente como picas, e tamén como lebres asubidoras e coellos de roca (aínda que non están estreitamente emparentados cas lebres nin cos coellos, que forman parta doutra familia de lagomorfos, a dos lepóridos).

Taxonomía

Descrición

Familia

A familia foi descrita en 1896 polo zoólogo briánico Thomas, en Proc. Zool. Soc. Lond., 1896: 1026.^[2]

Xénero actualmente vivente

Pola suá parte, o único xénero actual definiuno en 1795 o naturalista alemán Heinrich Friedrich Link, en Beitr. Naturgesch., 2: 74.^[3], que tomou como especie tipo a Ochotona minor, rebautizando a especie Lepus dauuricus Pallas, 1776 (hoxe coñecida como Ochotona dauurica).^[3]

Sinónimos

Da familia

A familia coñeceuse tamén polo sinónimos:^[2]

• Lagomina Gray, 1825
• Lagomyidae Lilljeborg, 1866
• Prolaginae Gureev, 1960

Do xénero vivo

Pola súa parte, o xénero Ochotona coñeceuse tamén como:^[3]

• Abra Gray, 1863
• Abrama Strand, 1928
• Argyrotona Rekovetz, 1988
• Buchneria Erbajeva, 1988
• Lagomys G. Cuvier, 1800
• Lagotona Kretzoi, 1941
• Ogotoma Gray, 1867
• Tibetholagus Argyropulo & Pidoplichko, 1939
• Tibetolagus Argyropulo, 1948

Etimoloxía

Familia e xénero

Os nomes científicos Ochotona e Ochotonidae, derivan do nome mongol ochodona, co que os mongois denominan ás picas;^[4] e, no segundo caso, coa adición á raíz do nome xenérico o sufixo do latín científico -ĭidae, co que se forman os nomes das familias de animais.

Nome vulgar

O nome común máis utilizado, pica, deriva da palabra piika, usada polos pobos tungús do leste de Siberia para designar a estes animais.^[5] que comezou a usarse en inglés en 1827,^[6] e de aí pasou aos demais idiomas europeos.

Características

O aspecto das picas recorda ao dun hámster, pero os dous pares de dentes incisivos superiores identifícanos como lagomorfos, e non como roedores. A súa fórmula dentaria é 2.0.3.2 / 1.0.2.3.

Caracterízanse polos seus membros curtos, os traseiros e o dianteiros da mesma medida, as orellas pequenas e arredondadas, e por careceren de cola visíbel.

O seu tamaño varía entre os 10 e os 30 cm, e o seu peso, ente os 100 e os 200 g.

Bioloxía e ecoloxía

As picas son propias de climas fríos, e habitan principalmente en Asia, América do Norte e nalgunhas partes de Europa Oriental.
O nome de lebres asubiadoras co que algúns as designan débese ao seu agudo grito de alerta.
Viven xeralmente en grupos familiares que comparten as tarefas de recolección de comida e vixilancia.
Desenvolven o máximo nivel de actividade antes do inverno. Debido a que non hibernan, necesitan abrigarse e alimentarse durante o inverno. Antes da chegada deste, as picas xuntan herba fresca e a deixan en montóns para que seque. Unha vez que a herba secou, almacénana nos seus tobos para consumila durante o inverno. É común que as picas rouben o feo doutras goridas; en tales casos, as disputas que resultan son ás veces aproveitadas por depredadores veciños como furóns e aves de rapina.^[7]

Clasificación

Xéneros

Xénero Ochotona: subxéneros, especies e subespecies

Notas

Véxase tamén

Bibliografía

• Walker, E. (1975): Mammals of the World. 2 Vols. Sixth edition. Baltimore, Maryland, USA and London UK: Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-5789-8.
• Wilson, D. E. & Reeder, D. M., editors (2005): Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, 3rd ed. Baltimore, Maryland, USA: Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-8221-0.

Outros artigos

• Lagomorfos
• Ochotona