Hymenochaete rubiginosa (Dicks.) Lév. 1846

Szczecinkowiec rdzawy (Hymenochaete rubiginosa (Fr.) Lev.) – gatunek grzybów z rodziny szczeciniakowatych (Hymenochaetaceae)^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hymenochaete, Hymenochaetaceae, Hymenochaetales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1785 r. James Dickson nadając mu nazwę Helvella rubiginosa. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1846 r. Joseph-Henri Léveillé, przenosząc go do rodzaju Hymenochaete^[1].

Synonimów naukowych takson ten ma 16^[2].

Nazwę polską podali Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda w 1968 r^[3]. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako pleśniak rdzawy, skórnik rdzawy, a W. Wojewoda w 2003 zaproponował nazwę szczeciniak rdzawy^[4] (jest ona niespójna z aktualnym nazewnictwem naukowym w Index Fungorum).

Morfologia

Owocnik

Bardzo cienki, przyrośnięty do drzewa tylko środkową częścią, troszkę dzwonkowaty, odstający od podłoża na odległość do 2 cm, gęsto dachówkowaty; ciemny, czerwonobrązowy z wąskim czarnym pasem^[5].

Warstwa zarodnikonośna

Czerwonobrązowa; gładka, z ostrymi szczecinkami na powierzchni widocznymi tylko przy dużym powiększeniu, przeważnie pokrywające dużą powierzchnię drewna i zrastające się kapelusikami; niektóre okazy nie mają brzegów kapelusza^[5].

Miąższ

Ciemnobrązowy, łykowaty^[5].

Występowanie i siedlisko

Poza Antarktydą występuje na wszystkich kontynentach, także na wielu wyspach^[6]. W Polsce jest pospolity^[4].

Rozwija się przeważnie na pniakach lub pniach obumarłych dębów lub kasztanach jadalnych^[5].

Przypisy