Multimedia w Wikimedia Commons Torbik bambusowy[3], beztorbik bambusowy[4] (Dromiciops gliroides) – gatunek południowoamerykańskiego ssaka z rodziny torbikowatych, jedyny współcześnie żyjący przedstawiciel rzędu torbikowców (Microbiotheria). Występuje w gęstych, górskich lasach Chile i Argentyny zwłaszcza wśród bambusów Chusquea spp.
Niewielki ssak osiągający 8-13 cm długości ciała i ogonem o podobnej długości. Ma szarobrązowe, gęste futro. Część twarzowa głowy jasnoszara z czarnymi otoczkami wokół dużych oczu. Uszy duże. W jego ogonie gromadzi się tłuszcz na czas snu zimowego.
Prowadzi nadrzewny i nocny tryb życia. Dobrze się wspina. Dojrzałość płciową osiąga w drugim roku życia. Samica buduje gniazdo wśród gałęzi 1-2 m nad ziemią. Rodzi wczesną wiosną, jeden miot w roku. W miocie może być od 1 do 4 młodych. Młode są karmione mlekiem matki do 2 miesięcy.
Badania wykazały, że beztorbik bambusowy jest bliżej spokrewniony z torbaczami australijskimi (Australidelphia) niż amerykańskimi (Ameridelphia). Jego pojawienie się na kontynencie Ameryki Południowej nie zostało bezsprzecznie wyjaśnione. Po odkryciu w Australii skamieniałości Djarthia murgonensis, który mógł być najprymitywniejszym przedstawicielem Australidelphia, najbardziej prawdopodobne wydawało się, że ta linia pochodzi z Australii, a przodkowie beztorbika trafili do Ameryki Południowej przez Antarktydę z Australii[5]. Badania oparte na insercji retropozonów (przy której nie powinny występować homoplazje) przeprowadzone w 2010 wskazują jednak, że najbardziej bazalne klady torbaczy, Didelphimorphia (dydelfokształtne), Paucituberculata (skąpoguzkowce) i Microbiotheria (torbikowce), żyją w Ameryce Południowej, więc prawdopodobne jest też, że przodkowie innych torbaczy mogli trafić do Australii w wyniku jednej migracji[6].
Torbik bambusowy, beztorbik bambusowy (Dromiciops gliroides) – gatunek południowoamerykańskiego ssaka z rodziny torbikowatych, jedyny współcześnie żyjący przedstawiciel rzędu torbikowców (Microbiotheria). Występuje w gęstych, górskich lasach Chile i Argentyny zwłaszcza wśród bambusów Chusquea spp.
Niewielki ssak osiągający 8-13 cm długości ciała i ogonem o podobnej długości. Ma szarobrązowe, gęste futro. Część twarzowa głowy jasnoszara z czarnymi otoczkami wokół dużych oczu. Uszy duże. W jego ogonie gromadzi się tłuszcz na czas snu zimowego.
Prowadzi nadrzewny i nocny tryb życia. Dobrze się wspina. Dojrzałość płciową osiąga w drugim roku życia. Samica buduje gniazdo wśród gałęzi 1-2 m nad ziemią. Rodzi wczesną wiosną, jeden miot w roku. W miocie może być od 1 do 4 młodych. Młode są karmione mlekiem matki do 2 miesięcy.
Badania wykazały, że beztorbik bambusowy jest bliżej spokrewniony z torbaczami australijskimi (Australidelphia) niż amerykańskimi (Ameridelphia). Jego pojawienie się na kontynencie Ameryki Południowej nie zostało bezsprzecznie wyjaśnione. Po odkryciu w Australii skamieniałości Djarthia murgonensis, który mógł być najprymitywniejszym przedstawicielem Australidelphia, najbardziej prawdopodobne wydawało się, że ta linia pochodzi z Australii, a przodkowie beztorbika trafili do Ameryki Południowej przez Antarktydę z Australii. Badania oparte na insercji retropozonów (przy której nie powinny występować homoplazje) przeprowadzone w 2010 wskazują jednak, że najbardziej bazalne klady torbaczy, Didelphimorphia (dydelfokształtne), Paucituberculata (skąpoguzkowce) i Microbiotheria (torbikowce), żyją w Ameryce Południowej, więc prawdopodobne jest też, że przodkowie innych torbaczy mogli trafić do Australii w wyniku jednej migracji.
