Zyzomys palatalis és una espècie de rosegador de la família dels múrids. És endèmic d'Austràlia. Els seus hàbitats naturals són les bardisses situades a barrancs i els boscos que envolten zones de selva. Està amenaçat per la petitesa del seu àmbit de distribució i la gran especificitat del seu hàbitat.[1] El seu nom específic, palatalis, significa 'palatal' en llatí.[2]
Zyzomys palatalis és una espècie de rosegador de la família dels múrids. És endèmic d'Austràlia. Els seus hàbitats naturals són les bardisses situades a barrancs i els boscos que envolten zones de selva. Està amenaçat per la petitesa del seu àmbit de distribució i la gran especificitat del seu hàbitat. El seu nom específic, palatalis, significa 'palatal' en llatí.
Zyzomys palatilis Zyzomys generoko animalia da. Karraskarien barruko Murinae azpifamilia eta Muridae familian sailkatuta dago.
De Carpentarische rotsrat (Zyzomys palatilis) is een knaagdier uit het geslacht Zyzomys dat voorkomt in Australië. Deze soort leeft alleen in een klein stuk monsoon-regenwoud in het noordoosten van het Noordelijk Territorium, dicht bij de grens met Queensland.
De rug is grijs- of geelbruin, de onderkant wit. De staart is van boven olijfbruin en van onder wit. De wortel is wat verdikt; de punt is hariger. De kop-romplengte bedraagt 130 tot 200 mm, de staartlengte 100 tot 150 mm, de achtervoetlengte 27 tot 28 mm, de oorlengte 18 tot 19 mm en het gewicht 110 tot 140 gram. Vrouwtjes hebben 0+2=4 mammae.
De Carpentarische rotsrat (Zyzomys palatilis) is een knaagdier uit het geslacht Zyzomys dat voorkomt in Australië. Deze soort leeft alleen in een klein stuk monsoon-regenwoud in het noordoosten van het Noordelijk Territorium, dicht bij de grens met Queensland.
De rug is grijs- of geelbruin, de onderkant wit. De staart is van boven olijfbruin en van onder wit. De wortel is wat verdikt; de punt is hariger. De kop-romplengte bedraagt 130 tot 200 mm, de staartlengte 100 tot 150 mm, de achtervoetlengte 27 tot 28 mm, de oorlengte 18 tot 19 mm en het gewicht 110 tot 140 gram. Vrouwtjes hebben 0+2=4 mammae.
Skałoskakun piarżyskowy[3] (Zyzomys palatalis) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych, występujący wyłącznie w północnej części Australii[2][4].
Gatunek ten został opisany naukowo w 1989 roku przez D.J. Kitchenera. Miejsce typowe to wąwóz Echo Gorge na terenie rancza Wollogorang Station na Terytorium Północnym w Australii[5][4].
W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” gatunkowi nadano nazwę skałoskakun piarżyskowy[3]. W Australii zwierzę nosi angielską nazwę Carpentarian rock-rat, oraz aborygeńską nazwę Aywalirroomoo[6].
Skałoskakun piarżyskowy jest australijskim endemitem. Występuje w regionie Zatoki Karpentaria na Terytorium Północnym, przy granicy z Queenslandem (nie stwierdzono go w tym stanie). Jest znany jedynie z pięciu wąwozów w piaskowcowych wzgórzach, nie wiadomo, jak duży obszar zamieszkiwał w przeszłości[4][2]. Zamieszkuje las monsunowy, porastający skaliste zbocza wąwozów; trzyma się piargów[4][6].
Jest to niewielki gryzoń, jego ciało wraz z głową osiąga średnio 19,7 cm, ogon ma około 15 cm; zwierzę ma masę do 136 g. Podobnie jak inne skałoskakuny jest krępej budowy, z charakterystycznie wysklepionym pyszczkiem, zaokrąglonymi uszami i wypukłymi oczami. Wierzch ciała jest szarobrązowy, spód jest biały. Ogon gryzonia jest gruby, ku końcowi zwężający się i gęściej pokryty futrem. Zwierzę odkłada w ogonie tłuszcz; ogon także łatwo odrywa się w przypadku ataku drapieżnika, umożliwiając skałoskakunowi ucieczkę[6].
Skałoskakun piarżyskowy prowadzi naziemny, nocny tryb życia, w ciągu dnia kryjąc się w szczelinach skalnych i jaskiniach. Jest spotykany przeważnie w promieniu 100 m od stałych źródeł wody. Jego pożywieniem w 84% są owoce i nasiona dwuliściennych. Obecność tych gryzoni można rozpoznać po charakterystycznie obgryzionych orzechach. Areał osobniczy samców i samic jest jednakowy, około 1,1 hektara. Nocą zwierzę może przewędrować do 2 km, czasem wychodząc na sawannę, lecz nie dalej niż na 80 m od skraju lasu deszczowego[6].
Rozmnażanie się tego gatunku stwierdzono w różnych miesiącach roku. Samice, które dożyją drugiego roku życia, mogą rodzić do czterech razy w roku, w miocie rodzi się tylko od 1 do 3 młodych[6].
Skałoskakun piarżyskowy ma bardzo ograniczony zasięg występowania, który nie jest objęty ochroną. Niektóre badania wskazywały na wzrost jego liczebności, ale nie jest to pewne; ocenia się, że obecnie żyje mniej niż 1000 dorosłych osobników. Za najważniejsze zagrożenie uznawane jest niewłaściwe obchodzenie się z ogniem, co prowadzi do występowania pożarów i degradacji środowiska kluczowego dla tych zwierząt. Zwierzęta hodowlane mogą także wpływać na jakość dostępnego środowiska, chociaż wypasane na tych terenach bydło w małym stopniu korzysta ze skalistych siedlisk skałoskakunów. Na gryzonie te prawdopodobnie polują zdziczałe koty[2][6][7].
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody obecnie uznaje skałoskakuna piarżyskowego za gatunek krytycznie zagrożony. Dla ochrony tego zwierzęcia potrzebne jest monitorowanie populacji i kontrola nad zagrożeniem pożarowym[2]. Podjęte próby introdukcji tych zwierząt do Parku Narodowego Limmen zakończyły się niepowodzeniem[2][6][7].
Skałoskakun piarżyskowy (Zyzomys palatalis) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych, występujący wyłącznie w północnej części Australii.
Zyzomys palatalis[2][3] är en däggdjursart som beskrevs av Darrell J. Kitchener 1989. Zyzomys palatalis ingår i släktet Zyzomys och familjen råttdjur.[4][5] Inga underarter finns listade.[4] Det vetenskapliga namnet stavas i flera zoologiska avhandlingar felaktig Zyzomys palatilis.[1]
Denna gnagare är endemisk för ett litet område i nordöstra Northern Territory, Australien. Landskapet där kännetecknas av sandstensformationer och vegetationen domineras av vinplantor. Ibland uppsöker arten angränsande regnskogar och torra skogar.[1]
Djuret når en vikt av cirka 120 gram. Zyzomys palatalis har en gråbrun päls på ovansidan och en ljusbrun till vit päls på buken. Vid hotfulla situationer förlorar arten ibland delar av pälsen eller den morrotformiga svansen.[6]
Hela beståndet uppskattas vara mindre än 2000 individer. Populationen är känslig för större bränder och troligen dödas flera individer av förvildade tamkatter. IUCN listar Zyzomys palatalis som akut hotad (CR).[1] För att bevara arten avlas den i fångenskap och återintroduceras sedan vid lämpliga platser.[6]
Wikispecies har information om Zyzomys palatalis.
Zyzomys palatalis är en däggdjursart som beskrevs av Darrell J. Kitchener 1989. Zyzomys palatalis ingår i släktet Zyzomys och familjen råttdjur. Inga underarter finns listade. Det vetenskapliga namnet stavas i flera zoologiska avhandlingar felaktig Zyzomys palatilis.
Denna gnagare är endemisk för ett litet område i nordöstra Northern Territory, Australien. Landskapet där kännetecknas av sandstensformationer och vegetationen domineras av vinplantor. Ibland uppsöker arten angränsande regnskogar och torra skogar.
Djuret når en vikt av cirka 120 gram. Zyzomys palatalis har en gråbrun päls på ovansidan och en ljusbrun till vit päls på buken. Vid hotfulla situationer förlorar arten ibland delar av pälsen eller den morrotformiga svansen.
Hela beståndet uppskattas vara mindre än 2000 individer. Populationen är känslig för större bränder och troligen dödas flera individer av förvildade tamkatter. IUCN listar Zyzomys palatalis som akut hotad (CR). För att bevara arten avlas den i fångenskap och återintroduceras sedan vid lämpliga platser.
Zyzomys palatilisr là một loài động vật có vú trong họ Chuột, bộ Gặm nhấm. Loài này được Kitchener mô tả năm 1989.[1]
Zyzomys palatilisr là một loài động vật có vú trong họ Chuột, bộ Gặm nhấm. Loài này được Kitchener mô tả năm 1989.
