Pseudomys albocinereus ye una especie de royedor de la familia Muridae.
Alcuéntrase namái n'Australia.
Pseudomys albocinereus és una espècie de rosegador de la família dels múrids. És endèmic del sud-oest d'Austràlia. Es tracta d'un animal nocturn. Els seus hàbitats naturals són les landes i matollars de sòl sorrenc. Es creu que no hi ha cap amenaça significativa per a la supervivència d'aquesta espècie.[1] El seu nom específic, albocinereus, significa 'blanc-cendrós' en llatí.[2]
Pseudomys albocinereus és una espècie de rosegador de la família dels múrids. És endèmic del sud-oest d'Austràlia. Es tracta d'un animal nocturn. Els seus hàbitats naturals són les landes i matollars de sòl sorrenc. Es creu que no hi ha cap amenaça significativa per a la supervivència d'aquesta espècie. El seu nom específic, albocinereus, significa 'blanc-cendrós' en llatí.
The ash-grey mouse (Pseudomys albocinereus) is a rodent in the family Muridae. Larger and more robust than Mus musculus, the common house mouse, it is found only in Southwest Australia.
The first description was published by John Gould in 1845, naming the type location as Moore's River for a collection made at the interior of Western Australia.[2][3] Gould placed the new species with the genus Mus, giving his comparison of the features to the familiar house mouse of Europe.[2]
The phylogeny of the species is variably placed by the results of early analyses, although revision of alliances in the probably polyphyletic genus only demonstrates a close relationship to the silky mouse Pseudomys apodemoides.[3]
Gould's entry in Mammals of Australia (1863) notes two names used by the local peoples, noo-jee at Perth and jup-pert at Moore's River.[4] These two names were reported to Gould and others by John Gilbert, using records of interviews he conducted at the Swan River Colony and Moore River. The first name, noodji (pronounced noodj'i), was provided by other informants of the Noongar language and was regularized in an ethnographic survey for proposal as a preferred common name.[5]
A medium sized species of the genus Pseudomys, in a weight range of 15 to 40 grams (0.53 to 1.41 oz) and distinguished by its long and soft fur. The colour of the pelage is mid-grey with patches of fawn, the paler underparts extend to white areas of fur below the eye and over the snout.[6] They are noted for the camouflage provided by their coloration, which closely matches their sandy habitat.[4] The length of the head and body is 70 to 100 millimetres (2.8 to 3.9 in), and the tail is slightly longer at 85 to 110 mm (3.3 to 4.3 in). There is a small amount of hair at the tail, the scales of which are pinkish except at the upper surface near the body where a line of dark brown appears. The hind foot measurement is 20 to 25 mm (0.79 to 0.98 in) and has granulated surface at the underside, the terminal pads of the five toes are larger than the interdigital and posthallucal pads. The ears are the typical form of the genus, smaller than most murines, the greatest length from notch at the head to the tip is 17 to 19 mm (0.67 to 0.75 in). They possess two pairs of inguinal teats, for a total of four.[6]
They overlap in range with Pseudomys occidentalis, locally referred to as the western mouse, which is distinguished by a relatively long and grey rather than pink tail, a buff coloration of their pelage, interdigital pads that are larger than the terminal pads of the toes and lack of the granulated texture at the hind foot of this species. The introduced european mouse, Mus musculus, has distinctly smaller eyes, a characteristic notch on the incisors and familiar mousey odour.[6]
Their nature is gentle and docile, foraging at night and residing in deep burrow complexes or nests arranged in leaf detritus or the hollows of logs. The omnivorous diet includes arthropods, but is mostly seeds and green vegetation such as leaves and shoots.[6] Pseudomys albocinereus usually moves across the ground, but will also ascend the branches of lower shrubs in search of food. The breeding pattern varies in the west, where a single litter is produced in the austral spring, but breeding occurs in any favourable conditions at the interior to the east.[6]
These mice are well adapted to an arid and sandy environment; they are nocturnal and fossorial, have plugged entrances to burrows and huddle in groups to decrease evaporation rates.[7] Females give birth to litters of between two and six young after a gestation period of between 37 and 38 days.[8]
The preferred habitat of the mouse are areas of low heathland or scrubland with sandy soils.[8] The vegetation is kwongan coastal heath or tall shrubs that intersperse an understorey of tussock grasses.[6] The distribution range is from Shark Bay to Israelite Bay in Southwest Australia, a temperate forested region with a mediterranean climate; they are widespread but not common within this range. They also occur offshore at Bernier and Dorre Islands, where the population is named as subspecies Pseudomys albocinereus squalorum.[6]
When described again by Gould in 1863, he noted the species was common at the coastal dunes north of the Swan River Colony.[4]
The ash-grey mouse (Pseudomys albocinereus) is a rodent in the family Muridae. Larger and more robust than Mus musculus, the common house mouse, it is found only in Southwest Australia.
Pseudomys albocinereus es una especie de roedor de la familia Muridae.
Se encuentra sólo en Australia.
Datos: Q510235
Multimedia:
Especies: Pseudomys albocinereus
Pseudomys albocinereus Pseudomys generoko animalia da. Karraskarien barruko Murinae azpifamilia eta Muridae familian sailkatuta dago.
Pseudomys albocinereus Pseudomys generoko animalia da. Karraskarien barruko Murinae azpifamilia eta Muridae familian sailkatuta dago.
La souris gris-cendre (Pseudomys albocinereus) est une espèce de rongeur de la famille des Muridés originaire d'Australie. C'est l'un des rares mammifères placentaires qui n'ait pas été introduit par l'homme en Australie.
On la trouve dans toute l'Australie.
La souris gris-cendre (Pseudomys albocinereus) est une espèce de rongeur de la famille des Muridés originaire d'Australie. C'est l'un des rares mammifères placentaires qui n'ait pas été introduit par l'homme en Australie.
On la trouve dans toute l'Australie.
Il topo australiano grigio cenere (Pseudomys albocinereus Gould, 1845) è un roditore della famiglia dei Muridi endemico dell'Australia.[1][2]
Roditore di piccole dimensioni, con la lunghezza della testa e del corpo tra 70 e 100 mm, la lunghezza della coda tra 85 e 110 mm, la lunghezza del piede tra 20 e 25 mm, la lunghezza delle orecchie tra 17 e 19 mm e un peso fino a 40 g.[3]
La pelliccia è lunga e soffice. Le parti superiori sono grigio-brunastre. È presente una parte biancastra sul muso e sotto i piedi. Il naso è rosa. Le parti ventrali sono biancastre, con la base dei peli grigia. Le mani e i piedi sono bianchi. La coda è più lunga della testa e del corpo, cosparsa di peli nerastri sopra e bianca sotto. Le piante dei piedi sono ricoperte di granuli particolarmente tra i cuscinetti. Il cariotipo è 2n=48 FN=53-54.
È una specie notturna. Costruisce sistemi profondi di cunicoli ma anche nidi in superficie in alberi abbattuti.
Si nutre di parti vegetali, semi e artropodi. Si arrampica tra gli arbusti per nutrirsi.
Nella parte occidentale dell'areale si riproduce in primavera, mentre nella parte orientale si riproduce quando le condizioni ambientali sono più favorevoli. LE femmine danno alla luce un piccolo alla volta.
Questa specie è diffusa nell'Australia Occidentale.
Vive nelle brughiere e nelle boscaglie su terreni sabbiosi.
Sono state riconosciute 2 sottospecie:
La IUCN Red List, considerato il vasto areale e la popolazione numerosa, classifica M.albocinereus come specie a rischio minimo (LC).[1]
Il topo australiano grigio cenere (Pseudomys albocinereus Gould, 1845) è un roditore della famiglia dei Muridi endemico dell'Australia.
Pseudomys albocinereus is een knaagdier uit het geslacht Pseudomys dat voorkomt in Australië. Zijn verspreidingsgebied beslaat het zuidwesten van West-Australië. Daar leeft hij in zandsteppes en struikgebieden.
De vacht is lang en zacht. De rug is grijs, de onderkant wit, met een geleidelijke overgang. De staart is dun, nauwelijks behaard en voornamelijk roze van kleur, op een smalle donkerbruine lijn aan de bovenkant na. Ook de neus, de voeten en de oren zijn roze. De kop-romplengte bedraagt 70 tot 100 mm, de staartlengte 85 tot 110 mm, de achtervoetlengte 20 tot 25 mm, de oorlengte 17 tot 19 mm en het gewicht 15 tot 40 gram (tot 60 gram in het oosten van de verspreiding). Vrouwtjes hebben 0+2=4 mammae.
De soort is 's nachts actief en slaapt zowel in holen als in nesten. Hij eet groene planten, zaden en geleedpotigen. Het is een rustig dier. Het dier kan in lage struiken springen. In het westen van zijn verspreiding wordt er meestal maar één nest per jaar geboren, in de lente, maar in het oosten hangt het van de voortplanting af.
Er zijn twee ondersoorten:
Pseudomys albocinereus is een knaagdier uit het geslacht Pseudomys dat voorkomt in Australië. Zijn verspreidingsgebied beslaat het zuidwesten van West-Australië. Daar leeft hij in zandsteppes en struikgebieden.
De vacht is lang en zacht. De rug is grijs, de onderkant wit, met een geleidelijke overgang. De staart is dun, nauwelijks behaard en voornamelijk roze van kleur, op een smalle donkerbruine lijn aan de bovenkant na. Ook de neus, de voeten en de oren zijn roze. De kop-romplengte bedraagt 70 tot 100 mm, de staartlengte 85 tot 110 mm, de achtervoetlengte 20 tot 25 mm, de oorlengte 17 tot 19 mm en het gewicht 15 tot 40 gram (tot 60 gram in het oosten van de verspreiding). Vrouwtjes hebben 0+2=4 mammae.
De soort is 's nachts actief en slaapt zowel in holen als in nesten. Hij eet groene planten, zaden en geleedpotigen. Het is een rustig dier. Het dier kan in lage struiken springen. In het westen van zijn verspreiding wordt er meestal maar één nest per jaar geboren, in de lente, maar in het oosten hangt het van de voortplanting af.
Er zijn twee ondersoorten:
Pseudomys albocinereus albocinereus (vasteland, Dirk Hartogeiland) Pseudomys albocinereus squaolorum (Bernier Island en Dorre Island)
Pseudomys albocinereus[2][3] är en däggdjursart som först beskrevs av Gould 1845. Pseudomys albocinereus ingår i släktet australmöss, och familjen råttdjur.[4][5] IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.[1] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[4]
Denna gnagare förekommer i sydvästra Australien. Habitatet utgörs av hed och buskskogar. Individerna är aktiva på natten. Honor föder efter 37 till 38 dagar dräktighet två till sex ungar.[1]
Pseudomys albocinereus är en däggdjursart som först beskrevs av Gould 1845. Pseudomys albocinereus ingår i släktet australmöss, och familjen råttdjur. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.
Denna gnagare förekommer i sydvästra Australien. Habitatet utgörs av hed och buskskogar. Individerna är aktiva på natten. Honor föder efter 37 till 38 dagar dräktighet två till sex ungar.
Pseudomys albocinereus là một loài động vật có vú trong họ Chuột, bộ Gặm nhấm. Loài này được Gould mô tả năm 1845.[2]
Pseudomys albocinereus là một loài động vật có vú trong họ Chuột, bộ Gặm nhấm. Loài này được Gould mô tả năm 1845.
잿빛쥐(Pseudomys albocinereus)는 쥐과에 속하는 설치류의 일종이다.[2] 오스트레일리아에서만 발견된다. 좋아하는 서식지는 모래흙의 저지대 히스 평야 또는 관목 지대이다.[3] 사막 환경에 잘 적응한 동물이다. 땅에 굴을 파는 야행성 동물로 체온 증발을 감소시키기 위해 굴 입구를 막거나 떼를 지어 서로 몸을 모은다.[4] 암컷은 37~38일 사이의 임신 기간 이후에 2~6마리의 새끼를 낳는다.[3]
