Lybius dubius) ye una especie d'ave de la familia barbudos africanos (Lybiidae). Reproducir na zona oeste d'África.
Ye una especie arbórea de xardinos y campos montiegos, que s'alimenta de frutes, anque les críes alimentar de inseutos.
Mide 26 cm de llargor. D'aspeutu regordetu, tien pescuezu curtiu, cabeza grande y cola curtia. La corona, la nuca, l'envés, una banda nel pechu y la cola son negros. El gargüelu y el banduyu son de color coloráu. La zona circumocular ye mariella. La grupa ye blanca. El picu ye grande, gruesu y amarellentáu con un conxuntu bien desenvueltu y vultable de goches negres na so base.[2]
Añera nun buecu d'un árbol y la fema pon 2 güevos blancos. Forma grupos sociales de 4 a 5 pareyes que duermen xuntes nun cuévanu d'un árbol.[2]
.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Lybius dubius) ye una especie d'ave de la familia barbudos africanos (Lybiidae). Reproducir na zona oeste d'África.
Ye una especie arbórea de xardinos y campos montiegos, que s'alimenta de frutes, anque les críes alimentar de inseutos.
Lybius dubius[1] (Pogonornis dubius kent) a zo ur spesad evned bihan eus ar c'herentiad Lybiidae.
Anvet e voe Bucco dubius (kentanv) da gentañ-penn (e 1788)[2] gant an naturour alaman Johann Friedrich Gmelin (1748-1804).
Bevañ a ra diwar frouezh (daoust ma vez bevet ar ploged diwar amprevaned).
Kavout a reer ar spesad e kornôg Sahel (eus hanternoz Gambia/Senegal da walarn Republik Kreizafrikan)[3].
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Lybius dubius (Pogonornis dubius kent) a zo ur spesad evned bihan eus ar c'herentiad Lybiidae.
Anvet e voe Bucco dubius (kentanv) da gentañ-penn (e 1788) gant an naturour alaman Johann Friedrich Gmelin (1748-1804).
El barbut pitvermell (Pogonornis dubius) és un ocell de la família Capitonidae de l'ordre Piciformes que viu a les selves de l'Àfrica occidental. Presenta un plomall vermell al voltant del bec, motiu pel qual se'l coneix com barbut de pit vermell. És un ocell vistós, emparentat amb els picots i els tucans. Són ocells gregaris, arborícoles i frugívors.[1]
El barbut pitvermell (Pogonornis dubius) és un ocell de la família Capitonidae de l'ordre Piciformes que viu a les selves de l'Àfrica occidental. Presenta un plomall vermell al voltant del bec, motiu pel qual se'l coneix com barbut de pit vermell. És un ocell vistós, emparentat amb els picots i els tucans. Són ocells gregaris, arborícoles i frugívors.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Barbed barfog (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: barbedau barfog) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Lybius dubius; yr enw Saesneg arno yw Bearded barbet. Mae'n perthyn i deulu'r Barbedau (Lladin: Capitonidae) sydd yn urdd y Piciformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn L. dubius, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Affrica.
Mae'r barbed barfog yn perthyn i deulu'r Barbedau (Lladin: Capitonidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Barbed amryliw America Eubucco versicolor Barbed coronog Capito aurovirens
.jpg)
;_Manaus,_Amazonas,_Brazil.jpg)
.jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Barbed barfog (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: barbedau barfog) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Lybius dubius; yr enw Saesneg arno yw Bearded barbet. Mae'n perthyn i deulu'r Barbedau (Lladin: Capitonidae) sydd yn urdd y Piciformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn L. dubius, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Affrica.
Vousák senegalský (Lybius dubius) je asi 26 cm velký pták z čeledi Lybiidae a řádu šplhavců.
Má nápadně krátký krk, velkou hlavu, silný zobák a krátký ocas. Hlavu, hřbet, ocas a hruď má černé, hrdlo a břicho červené, oči žluté. Pohlaví jsou si zbarvením velmi podobná.
Žije v hustě zalesněných oblastech a zahradách s porostem fíkovníků na rozsáhlém území západní Afriky.
Zdržuje se v hejnech o 4-5 párech. Živí se různými plody, mláďata krmí hmyzem. Hnízdí v dutinách stromů, v jedné snůšce jsou pak 2 bílá vejce.[1][2]
Obrázky, zvuky či videa k tématu vousák senegalský ve Wikimedia Commons
Galerie vousák senegalský ve Wikimedia Commons
Der Senegal-Furchenschnabel (Lybius dubius), auch Furchenschnabel-Bartvogel genannt, ist eine Art aus der Familie der Afrikanischen Bartvögel (Lybiidae). Die Art kommt in Afrika nördlich des Äquators vor. Auf Grund dieses nördlichen Verbreitungsgebietes gehört der Senegal-Furchenschnabel gemeinsam mit dem Purpurmasken-Bartvogel zu den schon im 18. Jahrhundert wissenschaftlich beschriebenen Bartvögeln.
Für den Senegal-Furchenschnabel werden keine Unterarten unterschieden. Die IUCN stuft den Senegal-Furchenschnabel als nicht gefährdet (least concern) ein.[1]
Die Männchen erreichen eine Flügellänge von 10,7 bis 11,9 Zentimetern. Die Schwanzlänge beträgt 7,8 bis 9 Zentimeter. Der Schnabel wird zwischen 3,1 und 3,7 Zentimeter lang. Senegal-Furchenschnäbel gehören damit zu den größten Arten innerhalb der Gattung der Zahnbartvögel. Sie wiegen etwa 100 Gramm. Weibchen und Männchen haben ähnliche Körpermaße. Es besteht kein ausgeprägter Sexualdimorphismus.[2]
Männchen und Weibchen sind auf der Körperoberseite von der Stirn bis zu den Steuerfedern glänzend schwarz. Lediglich auf dem unteren Rücken weisen sie einen weißen Fleck auf. Wangen und Ohrendecken sind rot. Ein sehr schmaler schwarzer Streif teilt das rote Gesicht und verläuft von der oberen Schnabelbasis bis zu den Halsseiten. Kinn und Kehle sowie die Halsseiten sind leuchtend rot. An der Schnabelbasis befinden sich schwarze, borstenähnliche Federn, die nach vorne weisen. Ein schwarzes Band verläuft über die Brustmitte. Die Brust sowie die Mitte des Bauches sind rot und durchsetzt mit weiß. Die Schenkel, der hintere Teil der Flanken und die Unterschwanzdecken sind schwarz. Der kräftige Schnabel ist hornfarben bis gelb und kann auf dem Oberschnabel auch orange oder rot überwaschen sein. Die unbefiederte Haut rund um die Augen sind gelb, die Augen sind blass bis leuchtend gelb. Die Beine und Füße sind orangegelb bis rötlich gelb.
Jungvögel sind ähnlich wie die Adulten gefiedert, sind aber insgesamt matter.
Verwechslungsmöglichkeiten bestehen mit dem Doppelzahn-Bartvogel, der aber kleiner ist und kein schwarzes Brustband aufweist. Der Schwarzbrust-Furchenschnabel ist an Kehle und Kinn schwarz.
Der Senegal-Furchenschnabel ist eine westafrikanische Vogelart und kommt vom Süden Senegals und Gambias sowie Guinea-Bissau bis in den Süden von Mali, Burkina Faso, den Südwesten des Niger, den Norden Nigerias und den Norden Kameruns vor. In südlicher Richtung erstreckt sich das Verbreitungsgebiet bis nach Guinea, die Elfenbeinküste, Ghana, Togo, dem Norden von Benin, Nigeria, Kamerun und den Westen der Zentralafrikanischen Republik. In ihrer Höhenverbreitung sind Senegal-Furchenschnäbel auf Lagen unterhalb von 1.500 Metern beschränkt.[3]
Der Senegal-Furchenschnabel besiedelt verhältnismäßig trockene Regionen, die einen Bestand an großen Bäumen wie Afrikanischen Affenbrotbäumen, Akazien und Feigen aufweisen und in deren Nähe sich Dickichte befinden. Er besiedelt außerdem die Ränder von Kulturland, aufgegebene Farmen und Plantagen, Gärten, isolierte Waldstücke und Sekundärwald. Es ist bislang nicht untersucht, welche Auswirkungen die Desertifikation und die Waldrodungen im Süden seines Verbreitungsgebietes haben. Es ist nicht auszuschließen, dass es dadurch zu einer Verbreitungsausdehnung nach Süden kommt.[4] Der Senegal-Furchenschnabel ist eine auffällige Vogelart, die in kleinen Trupps mit bis zu fünf adulten Vögeln vorkommt. Das Nahrungsspektrum besteht überwiegend aus Früchten. Er frisst vermutlich außerdem Insekten. Details zu seiner Lebensweise und seiner Fortpflanzungsbiologie sind bislang jedoch kaum vorhanden.[5]
Der Senegal-Furchenschnabel (Lybius dubius), auch Furchenschnabel-Bartvogel genannt, ist eine Art aus der Familie der Afrikanischen Bartvögel (Lybiidae). Die Art kommt in Afrika nördlich des Äquators vor. Auf Grund dieses nördlichen Verbreitungsgebietes gehört der Senegal-Furchenschnabel gemeinsam mit dem Purpurmasken-Bartvogel zu den schon im 18. Jahrhundert wissenschaftlich beschriebenen Bartvögeln.
Für den Senegal-Furchenschnabel werden keine Unterarten unterschieden. Die IUCN stuft den Senegal-Furchenschnabel als nicht gefährdet (least concern) ein.
The bearded barbet (Lybius dubius) is an African barbet. Barbets are birds with a worldwide tropical distribution, although New World and Old World barbets are placed in different families. The barbets get their name from the bristles which fringe their heavy bills.
The bearded barbet was formally described in 1788 by the German naturalist Johann Friedrich Gmelin in his revised and expanded edition of Carl Linnaeus's Systema Naturae. He placed it with the puffbirds in the genus Bucco and coined the binomial name Bucco dubius.[2] The specific epithet is Latin meaning "doubtful" or "dubious".[3] John Latham had earlier included the species in his work A General Synopsis of Birds and had written "This bird inhabits the Coast of Barbary, and if of doubtful genus".[4] Both Gmelin and Latham based their description on "Le Barbican" that had been described and illustrated in 1780 by the French polymath Comte de Buffon.[5][6] The bearded barbet is now placed with 12 other barbets in the genus Lybius that was introduced in 1783 by the French naturalist Johann Hermann.[7][8] The species is monotypic: no subspecies are recognised.[8]
This is a conspicuous, large barbet at 26 centimetres (10 in) in overall length. It is fairly plump, with a short neck, large head and a shortish tail. The adult has a black crown, back, tail and breast band. The throat and belly are red and there is a yellow eye patch. The rump is white. The massive bill is very thick and yellow, and the well developed clump of bristles at its base give the species its name. Sexes are similar. The call is a growling scrawk.[9]
The bearded barbet is a common resident breeder in tropical west Africa. It is an arboreal species of gardens and wooded country which eats fruit, although the young are fed on insects. It is found in well-wooded areas with plentiful fig trees. It will enter gardens for fruit.[9]
The bearded barbet forms social groups of 4-5 birds and pairs or groups roost together in a tree cavity. It nests in a tree hole, laying 2 white eggs.[9]
Head and "beard"
At Warsaw Zoo, Poland
The bearded barbet (Lybius dubius) is an African barbet. Barbets are birds with a worldwide tropical distribution, although New World and Old World barbets are placed in different families. The barbets get their name from the bristles which fringe their heavy bills.
La Barbobarbulo (Lybius dubius) estas birdospecio de la grupo de Afrikaj barbuloj. Barbuloj kaj tukanoj estas grupo de preskaŭpaserinaj birdoj kun tutmonda tropika distribuado. La barbuloj ricevas sian nomon pro bridaj harecplumoj kiuj ĉirkaŭas siajn fortikajn bekojn.
La Barbobarbulo estas komuna loĝanto kaj reproduktanto en tropika okcidenta Afriko.
Temas pri facile videbla, granda barbulo 26 cm longa kaj 80-108 g peza. Ĝi estas diketa, kun mallonga kolo, granda kapo kaj mallongeca beko. La plenkreskulo havas nigrajn kronon, dorson, flugilojn voston kaj subbrustan zonon. La gorĝo kaj la ventro estas ruĝaj, sed sub la nigra zono ruĝo estas miksita kun blanko en la flankoj, kaj estas tre ampleksa helflava ĉirkaŭokula nuda haŭtaĵo. La pugo estas blanka. La beko estas tre dika (32 al 37 mm longa) kaj flaveburkolora, montras segilecan bordon en la suba makzelo kaj du tre videblajn dentonoĉojn kaj sulkojn en la bordo de la supra makzelo, kiel la Dudenta barbulo, kiu ne havas alian pli rimarkindan econ por la nomo. Ĉikaze tiu ĉi specio havas por nomigo la bridajn harecplumojn multe pli dense ol la aliaj specioj de la familio, ĉefe sub la beko kvazaŭ vera nigra “barbo” kiu eĉ kaŝas la bekon kaj nomigas specife la specion. Ambaŭ seksoj estas similaj, sed la inoj montras nigrajn punktojn en la blankaj flankomakulojn. La voĉo estas graŭla skroŭk.
La Barbobarbulo troviĝas en mallarĝa zono el Senegalio tra Eburbordo kaj Niĝerio al Centrafrika Respubliko en tre arbaraj areoj, arbustejoj aŭ arbarbordoj kun multe da figarboj, akacioj kaj baobaboj, krom arboj kun sekaj branĉoj por ripozejoj. Ili invadas ĝardenojn aŭ fruktoĝardenojn por preni la fruktojn. Ili formas sociajn grupojn de 4-5 birdojn kaj paroj aŭ grupoj ripozas kune en arbotruo. Ĝi estas arborema specio de ĝardenoj kaj arbara kamparo (ne iras surgrunde) kiu manĝas fruktojn, kvankam la idoj estas manĝigataj el insektoj. Foje aliaj barbuloj venas kun ili, ĉar manĝas diferencajn fruktojn laŭ grando. Ili trinkas akvon el arbotruetoj aŭ fendoj. Ili nestumas en arbotruo en seka branĉo aŭ en malnova nesto de pegedo, kie la ino demetas 2 blankajn ovojn, kiuj estos kovataj dum 16 tagoj. La idoj elnestiĝos post ĉirkaŭ 40 tagoj. Tamen oni scias malmulte pri la reproduktado de tiu ĉi specio, kio okazas laŭlonge de multaj monatoj pro la varma teritorio kaj tio varias depende de la regiono, sed ĉiukaze ĉefe inter majo kaj septembro. Ili defendas agreseme la teritorion. Okazas ceremonioj de pariĝado kiu inkludas manĝoferon, kiel ĉe tukanoj.
Estas sufiĉe komuna specio, sed la klarigado en arbaroj de mortaj branĉoj aŭ trunkoj povas endanĝerigi ties vivon, dum planto de fruktoĝardenoj bonfartigas ilin.
La Barbobarbulo (Lybius dubius) estas birdospecio de la grupo de Afrikaj barbuloj. Barbuloj kaj tukanoj estas grupo de preskaŭpaserinaj birdoj kun tutmonda tropika distribuado. La barbuloj ricevas sian nomon pro bridaj harecplumoj kiuj ĉirkaŭas siajn fortikajn bekojn.
La Barbobarbulo estas komuna loĝanto kaj reproduktanto en tropika okcidenta Afriko.
Temas pri facile videbla, granda barbulo 26 cm longa kaj 80-108 g peza. Ĝi estas diketa, kun mallonga kolo, granda kapo kaj mallongeca beko. La plenkreskulo havas nigrajn kronon, dorson, flugilojn voston kaj subbrustan zonon. La gorĝo kaj la ventro estas ruĝaj, sed sub la nigra zono ruĝo estas miksita kun blanko en la flankoj, kaj estas tre ampleksa helflava ĉirkaŭokula nuda haŭtaĵo. La pugo estas blanka. La beko estas tre dika (32 al 37 mm longa) kaj flaveburkolora, montras segilecan bordon en la suba makzelo kaj du tre videblajn dentonoĉojn kaj sulkojn en la bordo de la supra makzelo, kiel la Dudenta barbulo, kiu ne havas alian pli rimarkindan econ por la nomo. Ĉikaze tiu ĉi specio havas por nomigo la bridajn harecplumojn multe pli dense ol la aliaj specioj de la familio, ĉefe sub la beko kvazaŭ vera nigra “barbo” kiu eĉ kaŝas la bekon kaj nomigas specife la specion. Ambaŭ seksoj estas similaj, sed la inoj montras nigrajn punktojn en la blankaj flankomakulojn. La voĉo estas graŭla skroŭk.
La Barbobarbulo troviĝas en mallarĝa zono el Senegalio tra Eburbordo kaj Niĝerio al Centrafrika Respubliko en tre arbaraj areoj, arbustejoj aŭ arbarbordoj kun multe da figarboj, akacioj kaj baobaboj, krom arboj kun sekaj branĉoj por ripozejoj. Ili invadas ĝardenojn aŭ fruktoĝardenojn por preni la fruktojn. Ili formas sociajn grupojn de 4-5 birdojn kaj paroj aŭ grupoj ripozas kune en arbotruo. Ĝi estas arborema specio de ĝardenoj kaj arbara kamparo (ne iras surgrunde) kiu manĝas fruktojn, kvankam la idoj estas manĝigataj el insektoj. Foje aliaj barbuloj venas kun ili, ĉar manĝas diferencajn fruktojn laŭ grando. Ili trinkas akvon el arbotruetoj aŭ fendoj. Ili nestumas en arbotruo en seka branĉo aŭ en malnova nesto de pegedo, kie la ino demetas 2 blankajn ovojn, kiuj estos kovataj dum 16 tagoj. La idoj elnestiĝos post ĉirkaŭ 40 tagoj. Tamen oni scias malmulte pri la reproduktado de tiu ĉi specio, kio okazas laŭlonge de multaj monatoj pro la varma teritorio kaj tio varias depende de la regiono, sed ĉiukaze ĉefe inter majo kaj septembro. Ili defendas agreseme la teritorion. Okazas ceremonioj de pariĝado kiu inkludas manĝoferon, kiel ĉe tukanoj.
Estas sufiĉe komuna specio, sed la klarigado en arbaroj de mortaj branĉoj aŭ trunkoj povas endanĝerigi ties vivon, dum planto de fruktoĝardenoj bonfartigas ilin.
El barbudo pechirrojo (Lybius dubius) es una especie de ave de la familia barbudos africanos (Lybiidae). Se reproduce en la zona oeste de África.
Es una especie arbórea de jardines y campos boscosos, que se alimenta de frutas, aunque las crías se alimentan de insectos.
Mide 26 cm de longitud. De aspecto regordete, tiene cuello corto, cabeza grande y cola corta. La corona, la nuca, el dorso, una banda en el pecho y la cola son negros. La garganta y el vientre son de color rojo. La zona circumocular es amarilla. La grupa es blanca. El pico es grande, grueso y amarillento con un conjunto bien desarrollado y notorio de cerdas negras en su base.[2]
Anida en un hueco de un árbol y la hembra pone 2 huevos blancos. Forma grupos sociales de 4 a 5 parejas que duermen juntas en una cavidad de un árbol.[2]
Datos: Q586075
Multimedia:
Especies: Lybius dubius
El barbudo pechirrojo (Lybius dubius) es una especie de ave de la familia barbudos africanos (Lybiidae). Se reproduce en la zona oeste de África.
Es una especie arbórea de jardines y campos boscosos, que se alimenta de frutas, aunque las crías se alimentan de insectos.
Barican à poitrine rouge
Le Barbican à poitrine rouge (Lybius dubius) est une espèce d'oiseaux de la famille des Lybiidae. Petite oiseaux de la famille des lybiidae
L'aire de répartition de cet oiseau s'étend à travers l'Afrique de l'Ouest : de la Gambie à la République centrafricaine.
Barican à poitrine rouge
Le Barbican à poitrine rouge (Lybius dubius) est une espèce d'oiseaux de la famille des Lybiidae. Petite oiseaux de la famille des lybiidae
O Lybius dubius é unha especie da familia Lybiidae ou barbazas africanos. Os barbazas e os tucanos son un grupo aves relacionadas cunha distribución tropical en todo o mundo. Os barbazas deben o seu nome ás plumas que teñen arredor do seu duro peteiro.
É unha especie común no oeste tropical de África, e ten costumes arborícolas. Os adultos aliméntanse de froitas, mentres que os exemplares máis novos aliméntanse de insectos.
Testa e "barba"
No zoo de Varsovia, Polonia
En Birdworld, no Reino Unido.
O Lybius dubius é unha especie da familia Lybiidae ou barbazas africanos. Os barbazas e os tucanos son un grupo aves relacionadas cunha distribución tropical en todo o mundo. Os barbazas deben o seu nome ás plumas que teñen arredor do seu duro peteiro.
É unha especie común no oeste tropical de África, e ten costumes arborícolas. Os adultos aliméntanse de froitas, mentres que os exemplares máis novos aliméntanse de insectos.
De zwartbandbaardvogel (Lybius dubius synoniem: Pogonornis dubius) komt algemeen voor in West-Afrika.
De vogel is gemiddeld 25,5 cm lang en weegt 80 tot 108 gram. Het is een stevig gebouwde en bontgekleurde vogel. De kop, nek, rug, vleugels en staart van de vogel zijn glanzend zwart. Rond het oog zit een geelgekleurde, naakte huid en ook de opvallend dikke snavel is geel. De borst is rood, van onder begrensd door een brede, zwarte borstband en daaronder is het mannetje weer rood, met wit op de flanken. Ook op de rug heeft deze baardvogel een witte vlek. Het vrouwtje is minder rood op de buik en heeft zwarte stippels in het wit op de flanken. De soort lijkt sterk op de nauw verwante zwartborstbaardvogel (L. rolleti) en dubbeltandbaardvogel (L. bidentatus). Deze drie vormen samen een zogenaamde supersoort.[2]
De vogel komt voor in het westen van de Sahel, van Senegal tot in het zuidwesten van Tsjaad en zuidelijk tot in de Kameroen en de Centraal Afrikaanse Republiek.
Het leefgebied bestaat uit droge, half open landschappen met verspreide boomgroepen (bossavanne) van zeeniveau tot op 1500 m daarboven, en verder in extensief benut agrarisch landschap en fruitbomen in tuinen.
Over het foerageergedrag is nog weinig bekend. De vogels worden vaak gezien in fruitbomen waar ze met hun grote snavels vruchten plukken. Waarschijnlijk eten ze ook insecten.[2]
De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd. In Gambia, Senegal en Nigeria is de vogel plaatselijk algemeen, maar verder is er weinig bekend over trends. Men veronderstelt dat de soort niet in gevaar is en om deze redenen staat de zwartbandbaardvogel als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
De zwartbandbaardvogel (Lybius dubius synoniem: Pogonornis dubius) komt algemeen voor in West-Afrika.
Rödbröstad barbett[2] (Lybius dubius) är en fågel i familjen afrikanska barbetter inom ordningen hackspettartade fåglar.[3] Den förekommer i västra Sahel (norra Senegal och Gambia till nordvästra Kongo-Kinshasa).[3] IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]
Wikimedia Commons har media som rör rödbröstad barbett.
Wikispecies har information om Lybius dubius.
Rödbröstad barbett (Lybius dubius) är en fågel i familjen afrikanska barbetter inom ordningen hackspettartade fåglar. Den förekommer i västra Sahel (norra Senegal och Gambia till nordvästra Kongo-Kinshasa). IUCN kategoriserar arten som livskraftig.
Lybius dubius là một loài chim trong họ Lybiidae.[1]
Bài viết liên quan đến bộ Gõ kiến này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. 
Сенегальская либия[1] (лат. Lybius dubius) — птица из семейства африканских бородаток, обитающая в Африке севернее экватора.
Длина крыльев самцов составляет от 10,7 до 11,9 см. Длина хвоста — от 7,8 до 9 см. Клюв длиной от 3,1 до 3,7 см. Вес составляет примерно 100 г. Самка и самец имеют схожую массу тела. Половой диморфизм отсутствует.
Оперение верхней части тела блестяще чёрное от лба до рулевых перьев. только на нижней части спины имеется белое пятно. Щёки и кроющие уха красные. Очень тонкая чёрная полоса делит красное лицо, проходя от верхнего основания клюва до боковых сторон шеи. Подбородок и горло, а также боковые стороны шеи ярко-красные. У основания клюва находятся чёрные, щетинистые перья, направленный вперёд. Чёрная полоса проходит по середине груди. Грудь, а также середина брюха красные с белым. Бёдра, подхвостье чёрные. Сильный клюв желтоватого цвета, надклювье с оранжевым или красным оттенком. Неоперённый участок кожи вокруг глаз жёлтого цвета, глаза от бледного до ярко-жёлтого цвета. Ноги от оранжево-жёлтого до красноватого цвета.
Существует вероятность путаницы с двухзубцовой либией, которая меньше и у которой отсутствует чёрная полоса на груди. У черногрудой либии горло и подбородок чёрные.
Сенегальская либия распространена от юга Сенегала, Гамбии и Гвинеи-Бисау до юга Мали, Буркина-Фасо, юго-запада Нигера, севера Нигерии и Камеруна. В южном направлении область распространения простирается до Гвинеи, Берега Слоновый Кости, Ганы, Того, севера Бенина, Нигерии, Камеруна и запада Центральноафриканской Республики. Местообитания расположены на высоте не выше 1500 м над уровнем моря.
Сенегальская либия населяет относительно сухие регионы с высокими деревьями, такими как баобаб, акации и фикус, вблизи которых расположены чащи. Кроме того, он населяет окраины культурного ландшафта, брошенные фермы и плантации, сады, изолированные перелески и вторичные леса.
Птицы живут небольшими группами до 5 взрослых птиц. Рацион питания состоит преимущественно из плодов. Насекомые дополняют рацион. Биология размножения мало изучена.
Сенегальская либия (лат. Lybius dubius) — птица из семейства африканских бородаток, обитающая в Африке севернее экватора.
_(1).jpg)
_(1).jpg)
