dcsimg

Associations

provided by BioImages, the virtual fieldguide, UK
In Great Britain and/or Ireland:
Foodplant / saprobe
Chytriomyces elegans is saprobic on dead cell of Peridinium

license
cc-by-nc-sa-3.0
copyright
BioImages
project
BioImages

Peridinium ( German )

provided by wikipedia DE

Peridinium ist eine Gattung von Dinoflagellaten mit etwa 40 Arten, die vorwiegend in Süß-, aber auch in Meerwasser vorkommen.

Merkmale

Die Vertreter sind Einzeller. Sie besitzen eine Längsfurche (Sulcus) und eine gürtelartig ausgeprägte Querfurche (Cingulum). Eine Geißel entspringt in der Längsfurche, sie ist lang und reicht über das Zellende hinaus. Die zweite Geißel liegt in der Querfurche und lässt den Einzeller um die Längsachse rotieren und gibt ihm Vorschub. Die Querfurche teilt die Zelle in zwei gleich große Hälften. Unterhalb der Zelloberfläche befinden sich reich ornamentierte Zelluloseplatten. Im Umriss ist die Zelle annähernd kugelförmig. Im Inneren der Zelle befinden sich ein großer Zellkern und etliche, kleine und meist braune Plastiden. Die Plastiden können je nach Art auch farblos sein. Einige Arten besitzen in der hinteren Zellhälfte einen Augenfleck.

Die Zellen sind 18 bis 100 Mikrometer lang. Die Arten unterscheiden sich durch die Zellgröße, durch das Größenverhältnis der beiden Zellhälften, durch die Länge der Längsfurche, durch die Form und Abflachung der Zellen, durch die Ornamente und die Anordnung der Zelluloseplatten und durch das Vorhandensein und die Farbe der Plastiden.

Die ungeschlechtliche Fortpflanzung erfolgt durch Zweiteilung, durch Bildung von Zoosporen oder durch die Bildung von furchen- und geißellosen Tochterzellen. Die geschlechtliche Fortpflanzung erfolgt durch die Verschmelzung zweier genetisch unterschiedlicher, aber morphologisch gleich gestalteter Geschlechtszellen (Isogamie). Die sich dadurch bildende Dauerzygote keimt später unter Reduktionsteilung.

Vorkommen

Peridinium kommt in allen Gewässern vor. Sie ernähren sich photoautotroph, können sich aber auch durch die Aufnahme von gelösten organischen Stoffen ernähren (Mixotrophie). Häufig kommt es zu Massenauftreten im Frühling.

Belege

  • Karl-Heinz Linne von Berg, Michael Melkonian u. a.: Der Kosmos-Algenführer. Die wichtigsten Süßwasseralgen im Mikroskop. Kosmos, Stuttgart 2004, ISBN 3-440-09719-6, S. 94.

Weblinks

 src=
– Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

Peridinium: Brief Summary ( German )

provided by wikipedia DE

Peridinium ist eine Gattung von Dinoflagellaten mit etwa 40 Arten, die vorwiegend in Süß-, aber auch in Meerwasser vorkommen.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

Peridinium

provided by wikipedia EN

Peridinium is a genus of motile, marine and freshwater dinoflagellates.[1][2] Their morphology is considered typical of the armoured dinoflagellates, and their form is commonly used in diagrams of a dinoflagellate's structure.[1][3] Peridinium can range from 30 to 70 μm in diameter, and has very thick thecal plates.[1][3]

Morphology

Peridinium is enclosed by cellulose theca and with two flagellates. The composition of the theca is laminaribiose and laminaritriose linking by β – 1, 4 and β – 1, 3 linkages.[4] The cell body of Peridinium is highly polarized and is distinguishable from apical and antapical sides or dorsal and ventral sides. Their theca is divided into epicone and hypocone by the middle region (also called girdle or cingulum). The flagellates have two different directions, one is surrounding the middle region while the other are in the longitudinal groove of hypocone. The chloroplast in Peridinium is triple membrane, and some plastid-derived organelles like pyrenoid or eyespot also. This provides the evidence that these organelles originated from secondary endosymbiosis. The inner membrane of mitochondrion is tubular. Trichocyst is a specialized organelle in dinoflagellate which help them defense to predators.[5]

Life cycle

Peridinium is a haplontic algae. Most time of Peridinium are haploid vegetative cells and undergoing asexual or sexual cycle. They only form zygote before dormancy.

In asexual cycle, the haploid vegetative cell throws the theca before mitosis and produces two daughter cells by mitosis. During mitosis, the chromosome in their nucleus condenses but the nucleus of endosymbiont doesn’t. After the cleavage furrow starts to separate their nucleus, the nucleus of endosymbiont then passes through the gaps between cleavage furrow and their nucleus. Then the nucleus of endosymbiont was divided by cleavage furrow together. [6]

In sexual cycle, they produce gametes as isogamete and the gametes fuse to form planozygotes to get dormancy. After dormancy, the zygote starts to undergo meiosis. The first meiosis produces a two diploid nuclei cell without cytokinesis. An asynchronized nucleus division then occurs in one of the two nuclei. One nucleus undergoing second meiosis before cytokinesis in first meiosis and turns into a trinucleate stage. After it, the cytokinesis of first meiosis is completed, and the trinucleate cell is divided into a diploid nucleus cell and a double haploid nuclei cell. When the cytokinesis of second meiosis is completed, finally, it produces four haploid daughter cells.[7] [8] [9] [10] [11]

Overall, Peridinium dominants in mobile haploid generation. Between spring and summer, the haploid venerative cells produce gametes by mitosis and fuse gametes into a diploid planozygote. The diploid planozygotes then transform into immobile hypnozygotes and deposit to get dormancy in winter. After a year, the hypnozygotes germinate in spring and release haploid vegetative cells.[12]

Ecology

Peridinium gatunense blooms in the Lake Kinneret in Israel which changing the color of the lake is discovered in 1960.[13] The blooming event occurs because the organic mineral is flushed into the sea every year in spring. Organic mineral nourishes the diatom and increases their population. Thus, the planozygotes of Peridinium break dormancy and release thousands of vegetative cells into the sea by feeding on diatom. From 1960 to 1996, the annual pattern was regularly peaked at spring in each year. But starting from 1996, the blooming was broken. The break of blooming is related to high temperature, other phytoplanktonic competitor (Chytrid or Microcystis),[14][15] and human activities in the aquatic system by managing the water flow of the river.

Species

Species include:[16]

References

  1. ^ a b c S.C. Agrawal (1999). Limnology. ISBN 978-81-7648-108-3.
  2. ^ C.S. Reynolds (2006). The Ecology of Phytoplankton (Ecology, Biodiversity and Conservation). Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-84413-0.
  3. ^ a b Lee, Robert Edward (2008). Phycology (4th ed.). Cambridge University Press. ISBN 9780521682770.
  4. ^ Nevo Z. and N. Sharon (1969), The cell wall of Peridinium westii, a non cellulosic glucan. Biochimica et Biophysica Acta, 173(2): 161-175.
  5. ^ Messer G. and Y. Ben-shaul. (1969), Fine Structure of Peridinium westii Lemm., a Freshwater Dinoflagellate. The Journal of Protozoology, 16(2): 262-280.
  6. ^ Tippit D. H. and J. D. Pickett-Heaps. (1976), Apparent amitosis in the binucleate dinoflagellate Peridinium balticum. Journal of Cell Science, 21(2): 273-289.
  7. ^ Yoshihiko S., M. Nakanishi, T. Konda, Y. Ishida, H. Kadota, K. Shrestha, H. R. Bhandary and R. L. Shrestha. (1986), Life Cycle of Peridinium sp. B3 (Dinophyceae) Isolated from Lake Begnas, Nepal. Journal of Cell Science, 1(1): 19-27. {{citation}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  8. ^ Pfiester A Lois., P. Timpano, J. J. Skvarla and J. R. Holt. (1984), Sexual Reproduction and Meiosis in Peridinium inconspicuum Lemmermann (Dinophyceae). American Journal of Botany, 71(8): 1121-1127. {{citation}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  9. ^ Pfiester A Lois. (1997), Sexual Reproduction of Peridinium gatunense (Dinophyceae). Journal of Phycology, 13: 92-95.
  10. ^ Salmaso N. and M. Tolot. (2009), Other Phytoflagellates and Groups of Lesser Importance. Earth Systems and Environmental Sciences, 174-183.
  11. ^ Coats, D. W. (2002), Dinoflagellate Life-Cycle Complexities. Journal of Phycology, 38: 417-419.
  12. ^ S. Baldauf (2008), An overview of the phylogeny and diversity of eukaryotes. Journal of Systematics and Evolution, 46: 263-273.
  13. ^ Tamar Z. A. (2014), Lake Kinneret, Ecology and Management Aquatic Ecology Series, 6:191-212.
  14. ^ Alster A. and T. Zohary. (2007), Interactions between the bloom-forming dinoflagellate Peridinium gatunense and the chytrid fungus Phlyctochytrium sp. Hydrobiologia, 578: 131–139.
  15. ^ Assaf S., R. Eshkol, A. Livne, and O. Hadas. (2002), Inhibition of growth and photosynthesis of the dinoflagellate Peridinium gatunenseby Microcystis sp. (cyanobacteria): A novel allelopathic mechanism. Limnology and Oceanography, 47(6): 1656-1663. {{citation}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  16. ^ M.D. Guiry in Guiry, M.D. & Guiry, G.M. 2018. AlgaeBase. World-wide electronic publication, National University of Ireland, Galway. http://www.algaebase.org/search/genus/detail/?genus_id=Se66edad67e72e87b ; searched on 19 August 2018.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Peridinium: Brief Summary

provided by wikipedia EN

Peridinium is a genus of motile, marine and freshwater dinoflagellates. Their morphology is considered typical of the armoured dinoflagellates, and their form is commonly used in diagrams of a dinoflagellate's structure. Peridinium can range from 30 to 70 μm in diameter, and has very thick thecal plates.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Peridinium ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Peridinium es un género de protistas dinoflagelados de la clase Dinophyceae, orden Peridiniales, con dos flagelos heterocontos en el sulcus y el cíngulo. Son muy numerosos en el plancton. La división celular es oblicua, cada célula hija se lleva la mitad de la teca. Presentan forma globosa, bicónica, teca con placas ornamentadas.

Se ha encontrado que la especie Peridinium quinquecorne tiene una alga dorada (Chrysophyceae) endosimbionte que aún presenta plasto, mitocondria, dictiosoma y núcleo.[1]

Especies

Peridinium consta de las siguientes especiesː[2]

  • P. aciculiferum
  • P. africanum
  • P. allorgei
  • P. anserinum
  • P. baicalense
  • P. baliense
  • P. balticum
  • P. bipes
  • P. caudatum
  • P. chattonii
  • P. cinctum
  • P. gargantua
  • P. gatunense
  • P. geminum
  • P. godlewskii
  • P. granulosum
  • P. gregarium
  • P. gutwinskii
  • P. hieroglyphicum
  • P. keyense
  • P. knipowitzschii
  • P. limbatum
  • P. lingii
  • P. lomnickii
  • P. morzinense
  • P. ovatum
  • P. palatinium
  • P. palatinum
  • P. playfairii
  • P. pseudolaeve
  • P. pusillum
  • P. quadridens
  • P. quinquecorne
  • P. raciborskii
  • P. steinii
  • P. striolatum
  • P. sydneyense
  • P. umbonatum
  • P. volkii
  • P. volzii
  • P. wierzejskii
  • P. willei
  • P. wisconsinense

Referencias

  1. T. Horiguchi & R, Pienaar 1991, Ultrastructure of a Marine Dinoflagellate, Peridinium quinquecorne Abé (Peridiniales) from South Africa with Particular Reference to its Chrysophyte Endosymbiont.  Botanica Marina 34(2):123-132· DOI: 10.1515/botm.1991.34.2.123
  2. Guiry, M.D.; Guiry, G.M. (2008). «Peridinium». AlgaeBase. World-wide electronic publication, National University of Ireland, Galway. Consultado el 21 de febrero de 2009.
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Peridinium: Brief Summary ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Peridinium es un género de protistas dinoflagelados de la clase Dinophyceae, orden Peridiniales, con dos flagelos heterocontos en el sulcus y el cíngulo. Son muy numerosos en el plancton. La división celular es oblicua, cada célula hija se lleva la mitad de la teca. Presentan forma globosa, bicónica, teca con placas ornamentadas.

Se ha encontrado que la especie Peridinium quinquecorne tiene una alga dorada (Chrysophyceae) endosimbionte que aún presenta plasto, mitocondria, dictiosoma y núcleo.​

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Peridinium ( French )

provided by wikipedia FR

Peridinium est un genre de dinoflagellés de la famille des Peridiniaceae.

L'organisme mesure de 30 à 70 μm de diamètre et est recouvert de plaques thécales. L'un des flagelles est enroulé, l'autre sert au déplacement.

Liste d'espèces

Selon AlgaeBase (7 déc. 2010)[1] :

Selon World Register of Marine Species (7 déc. 2010)[2] :

Selon ITIS (7 déc. 2010)[3] :

Annexes

Références taxinomiques

Notes et références

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Peridinium: Brief Summary ( French )

provided by wikipedia FR

Peridinium est un genre de dinoflagellés de la famille des Peridiniaceae.

L'organisme mesure de 30 à 70 μm de diamètre et est recouvert de plaques thécales. L'un des flagelles est enroulé, l'autre sert au déplacement.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Peridinium ( Galician )

provided by wikipedia gl Galician

Peridinium é un xénero de dinoflaxelados mariños de de auga doce da familia Peridiniaceae.[2][3] A súa morfooxía é considerada típica dos dinoflaxelados con armadura ou teca.[2][4] Peridinium comunmente mide de 30 a 70 μm de diámetro (pero hainos máis pequenos e maiores), e as súas placas tecais son moi grosas.[2][4]

Características

Son organismos unicelulares aproximadamente esféricos cunha fenda lonxitudinal (sulco) e outra transversal (cíngulo). Na fenda lonxitudinal orixínase un flaxelo longo que se estende desde o extremo da célula. O segundo flaxelo está na fenda transversal e serve para o movemento e a alimentación. O suco transversal divide a célula en dúas metades iguais. As placas de celulosa da célula están moi ornamentadas. No interior hai un grande núcleo e varios plastidios marróns (ás veces incoloros). Algunhas especies teñen na metade posterior da célula un parche ocular.

As células son de 18 a 100 microns de longo. Os tipos diferéncianse pola cor da célula, pola relación de tamaño das dúas metades da célula, pola lonxitude da fenda lonxitudinal, pola forma e o aplanamiento das células, polos ornamentos e a disposición das placas de celulosa e pola presenza e cor dos plastidios.

A reprodución asexual prodúcese por fisión binaria, ou mediante a formación de zoósporas. A reprodución sexual prodúcese por fusión de dous gametos xeneticamente distintos pero morfoloxicamente similares (isogamia). Fórmase un cigoto que xermina.

Os Peridinium aparecen en todas as augas. Normalmente aliméntase fotoautotrofamente, mais tamén poden absorber materia orgánica disolta (mixotrofia). A miúdo orixinan poboacións masivas en primavera.

Especies

Segundo a base de datos ITIS (o 29 de novembro de 2014) as especies deste xénero son:[5](ver tamén Algaebase [1])

  • Peridinium achromaticum (Stokes) Lemmerman
  • Peridinium aciculiferum Lemm
  • Peridinium adeliense Balech, 1958
  • Peridinium africanum
  • Peridinium avellana
  • Peridinium balticum
  • Peridinium belgicum
  • Peridinium bipes Stein
  • Peridinium breve
  • Peridinium brevipes
  • Peridinium bulla
  • Peridinium catenatum
  • Peridinium cerasus
  • Peridinium cinctum (O. F. Müller) Ehrenberg, 1832
  • Peridinium claudicans
  • Peridinium conicoides
  • Peridinium conicum
  • Peridinium conjunctum
  • Peridinium crassipes
  • Peridinium cunningtonii
  • Peridinium curtipes
  • Peridinium curtum Balech, 1958
  • Peridinium curvipes
  • Peridinium dakariensis P. Dangeard, 1927
  • Peridinium decipiens
  • Peridinium defectum Balech in Balech and El-Sayed, 1954
  • Peridinium deficiens
  • Peridinium deflandrei
  • Peridinium diabolum
  • Peridinium divericatum
  • Peridinium excavatum
  • Peridinium excentricum
  • Peridinium faeroense
  • Peridinium fatulipes
  • Peridinium gatunense
  • Peridinium globulus
  • Peridinium granii
  • Peridinium groenlandicum
  • Peridinium hirobis
  • Peridinium inconspicuum
  • Peridinium inflatum
  • Peridinium islandicum
  • Peridinium latistriatum Balech, 1958
  • Peridinium leonis
  • Peridinium limbatum
  • Peridinium longipes
  • Peridinium marielebourae
  • Peridinium metananus Balech in Balech and El-Sayed, 1965
  • Peridinium minusculum Pavillard
  • Peridinium minutum
  • Peridinium mite
  • Peridinium monospinum
  • Peridinium nipponicum
  • Peridinium oblongum
  • Peridinium obovatum Wood, 1954
  • Peridinium obtusum
  • Peridinium oceanicum
  • Peridinium okamurai Abé, 1927
  • Peridinium orbiculare
  • Peridinium ovatum
  • Peridinium pallidum
  • Peridinium palustre
  • Peridinium penardii
  • Peridinium pendunculatum
  • Peridinium pentagonum
  • Peridinium perbreve
  • Peridinium polonicum
  • Peridinium punctulatum
  • Peridinium pusillum
  • Peridinium pyriforme
  • Peridinium quadridens Stein
  • Peridinium quinquecorne
  • Peridinium raphanus Balech, 1958
  • Peridinium roseum
  • Peridinium saltans Meunier, 1910
  • Peridinium sphaericum
  • Peridinium steini
  • Peridinium striolatum Playfair, 1919
  • Peridinium subcurvipes
  • Peridinium subinerme
  • Peridinium tenuissimum Kofoid, 1907
  • Peridinium thorianum
  • Peridinium triqueta
  • Peridinium triquetrum
  • Peridinium tuba
  • Peridinium turbinatum Mangin, 1926
  • Peridinium umbonatum
  • Peridinium variegatum Peters, 1928
  • Peridinium venustum
  • Peridinium volzii
  • Peridinium willei Huite-kaas
  • Peridinium wisconsinense Eddy

Notas

  1. 1,0 1,1 1,2 Guiry, M.D.; Guiry, G.M. (2008). "Peridinium". AlgaeBase. World-wide electronic publication, National University of Ireland, Galway. Consultado o 2009-02-21.
  2. 2,0 2,1 2,2 S.C. Agrawal (1999). Limnology. ISBN 81-7648-108-4.
  3. C.S. Reynolds (2006). The Ecology of Phytoplankton (Ecology, Biodiversity and Conservation). Cambridge University Press. ISBN 0-521-84413-4.
  4. 4,0 4,1 Lee, Robert Edward (2008). Phycology (4th ed.). Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-68277-0.
  5. ITIS - Peridinium
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia gl Galician

Peridinium: Brief Summary ( Galician )

provided by wikipedia gl Galician

Peridinium é un xénero de dinoflaxelados mariños de de auga doce da familia Peridiniaceae. A súa morfooxía é considerada típica dos dinoflaxelados con armadura ou teca. Peridinium comunmente mide de 30 a 70 μm de diámetro (pero hainos máis pequenos e maiores), e as súas placas tecais son moi grosas.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia gl Galician