Synandrospadix vermitoxicus (Griseb.) Engl.

Synandrospadix es un género monotípico de plantas con flores perteneciente a la familia Araceae. Su única especie, Synandrospadix vermitoxicum (Griseb.) Engl., es originaria de Bolivia, Paraguay, Perú, y noroeste de Argentina.

Descripción

La inflorescencia tiene un olor desagradable con una espata cuya superficie interior es de color púrpura-marrón con verrugas verdes y una suave superficie exterior de color verde. El espádice tiene forma de huevo, de color rojo, y tiene flores masculinas puntiagudas que sobresalen de ella.

Taxonomía

Synandrospadix vermitoxicum fue descrita por (Griseb.) Engl. y publicado en Botanische Jahrbücher für Systematik, Pflanzengeschichte und Pflanzengeographie 4: 62. 1883.^[2]​

Sinonimia

• Asterostigma vermitoxicum Griseb., Abh. Königl. Ges. Wiss. Göttingen 19: 247 (1874).
• Staurostigma vermitoxicum (Griseb.) Engl. in A.L.P.de Candolle & A.C.P.de Candolle, Monogr. Phan. 2: 517 (1879).
• Lilloa puki Speg., Pl. Nov. Argent. 3: 11 (1897).^[3]​

Referencias

Bulwa

Synandrospadix vermitoxicus (Griseb.) Engl. – gatunek roślin zielnych należący do monotypowego rodzaju Synandrospadix, z plemienia Spathicarpeae, podrodziny Aroideae, w rodzinie obrazkowatych, występujący w suchych lasach równikowych w Boliwii, Peru, Paragwaju i północno-zachodniej Argentynie.

Nazwa naukowa rodzaju pochodzi od greckich słów συν (syn – plus, razem), ανθρώ (andro – męski) i σπάδιξ (spadix – kolba kwiatostanu) i odnosi się do zrośniętych główek pręcików tych roślin (tworzących tzw. synandrium)^[2]; nazwa gatunkowa pochodzi od łacińskich słów vermis (robak) i toxicum (trucizna, jad) i odnosi się do trujących kryształów szczawianu wapnia, którymi pokryte są z zewnątrz bulwy roślin tego gatunku.

Morfologia

Pokrój

Średniej wielkości rośliny zielne, przechodzące okres spoczynku.

Łodyga

Bulwa pędowa zagłębiająca się w podłoże na głębokość do 50 cm.

Liście

Roślina tworzy od 2 do 4 liści o prostej, spiczastej, sercowato-strzałkowatej blaszce, o wymiarach 20–25×15–20 cm. Ogonki liściowe, o długości 25–30 cm, tworzą długie pochwy.

Kwiaty

Roślina jednopienna, o 1–2 kwiatostanach typu kolbiastego pseudancjum, pojawiających się na szypułce o długości 15–20 cm, przed liśćmi lub w tym samym czasie. Pochwa kwiatostanu jajowato-lancetowata, nie zwężona, o długości około 10 cm, z zewnątrz zielona z ciemnozielonymi, pionowymi paskami, wewnątrz jasnopurpurowa z brązowawo-zielonymi, pionowymi brodawkami. Kolba krótsza od pochwy. Kwiaty żeńskie położone swobodnie w dolnej części kolby, częściowo przyrastającej do pochwy. Purpurowe Kwiaty męskie oddzielone od żeńskich paskiem kwiatów obupłciowych lub jałowych. Synandrium podłużno-konoidalne, osadzone na grubym trzonku stworzonym ze zrośniętych nitek pręcików, z okółkiem główek pręcików, ze środka którego wyrasta czasami dłuższy, pojedynczy, jałowy pręcik. Zalążnie, otoczone przez kilka podłużno-trójkątnych prątniczek, 3-5-komorowe. W każdej komorze znajduje się jeden zalążek.

Owoce

Niemal kuliste Jagody o średnicy około 1 cm, zawierające od 3 do 5 dużych, jajowatych nasion o wymiarach 8×4 mm, o grubej łupinie.

Genetyka

Liczba chromosomów 2n = 34.

Gatunki podobne

Rośliny z rodzaju Gorgonidium, od których różni się podłużno-trójkątnymi prątniczkami otaczającymi zalążnie, w pełni zrośniętymi synandriami i prostymi blaszkami liściowymi, oraz z gatunku Croatiella integrifolia, od których różni się wydłużonymi, całkowicie zrośniętymi nitkami pręcików, obecnością obupłciowych kwiatów między strefą kwiatów żeńskich i męskich oraz trójkątnymi, spłaszczonymi prątniczkami otaczającymi zalążnie.

Zastosowanie

Rośliny ozdobne

Roślina uprawiana z uwagi na bardzo atrakcyjne, choć cuchnące kwiatostany. Preferuje bardzo przepuszczalne podłoże, przy uprawie doniczkowej wymaga mieszanki materiałów nieorganicznych (np. perlit, żwir, keramzyt etc.) z żyzną materią organiczną (np. ziemia kompostowa). W okresie wegetacji podłoże powinno być cały czas wilgotne, ale nie mokre; w okresie spoczynku umiarkowanie suche, ewentualnie bulwę należy wydobyć z podłoża i przechować w suchym miejscu. Wymaga stanowiska bez bezpośredniego nasłonecznienia lub lekkiego cienia. Rozmnażanie z nasion.

Przypisy

Bibliografia

1. Adolf Engler: Botanische Jahrbücher für Systematik, Pflanzengeschichte und Pflanzengeographie. T. 4. Leipzig: W. Engelmann, 1884. (łac. • niem.)
2. T. Stützel, Klaus Kubitzki: Flowering Plants. Monocotyledons: Alismatanae and Commelinanae (except Gramineae) (The Families and Genera of Vascular Plants). Springer. ISBN 3-540-64061-4. (ang.)
3. Culture Sheet. Synandrospadix vermitoxicus (Griseb.) Engl. (ang.). [dostęp 2010-07-04].
4. Eduardo G. Gonçalves. Two new Andean genera for the tribe Spathicarpeae (Araceae). „Willdenowia”. 35, 2005.

Linki zewnętrzne

• Synandrospadix vermitoxicus (ang.). aroid.org. [dostęp 2013-09-20].

Synandrospadix vermitoxicus là một loài thực vật có hoa trong họ Ráy (Araceae). Loài này được (Griseb.) Engl. miêu tả khoa học đầu tiên năm 1883.^[1]

Hình ảnh

Chú thích

Tham khảo

• Dữ liệu liên quan tới Synandrospadix vermitoxicus tại Wikispecies
• Phương tiện liên quan tới Synandrospadix vermitoxicus tại Wikimedia Commons

Bài viết liên quan đến phân họ Ráy này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.

• x
• t
• s