Callosobruchus is a genus of beetles in the family Chrysomelidae, the leaf beetles. It is in the subfamily Bruchinae, the bean weevils.[1] Many beetles in the genus are well known as economically important pests that infest stored foodstuffs.[1]
These beetles specialize on legumes of the tribe Phaseoleae, which includes many types of beans used for food. Host plants include mung bean (Vigna radiata), adzuki bean (V. angularis), rice bean (V. umbellata), cowpea (Vigna unguiculata), Bambara groundnut (V. subterranea), pigeon pea (Cajanus cajan), lablab (Lablab purpureus), and common bean (Phaseolus vulgaris).[1] They can also be found in peas, lentils, chickpeas, and peanuts.[2]
Most species in the genus are native to Asia. They can be found in warm regions in the Old World. They occur in places outside of their native range as introduced species. At least 11 species of legumes are natural hosts for these beetles, including wild and domesticated plants. Some are considered pests because they invade stores of legume foods, such as beans and lentils. They lay eggs on the seeds and the larvae consume them as they develop. They emerge from the seeds as adults.[2] C. maculatus in particular is well adapted to living in dry beans and seeds because it does not require food or water to reproduce. It can invade a store of chickpeas and infest 100% of the seeds.[3]
C. maculatus has also been studied in the field of reproductive biology because of the sexual conflict that occurs between mating male and female. The genitalia of the male is covered in hard spines that injure the female during copulation, and the female has a habit of kicking the male during the process.[4]
There are at least 20 species in genus Callosobruchus.[2]
Species include:[1]
Callosobruchus eggs on beans
Callosobruchus is a genus of beetles in the family Chrysomelidae, the leaf beetles. It is in the subfamily Bruchinae, the bean weevils. Many beetles in the genus are well known as economically important pests that infest stored foodstuffs.
Callosobruchus est un genre de Coléoptères de la famille des Chrysomelidae et de la sous-famille des Bruchinae. Il comprend entre 4 et 12 espèces appelées Bruches en français. Ce sont des ravageurs des graines de légumineuses exclusivement.
Selon GBIF (14 novembre 2020)[1] :
Selon EOL (14 novembre 2020)[2] :
Selon la Base de données mondiale de l'OEPP[3] :
Callosobruchus est un genre de Coléoptères de la famille des Chrysomelidae et de la sous-famille des Bruchinae. Il comprend entre 4 et 12 espèces appelées Bruches en français. Ce sont des ravageurs des graines de légumineuses exclusivement.
Callosobruchus er en slekt med biller som tilhører familiegruppen bladbiller (Chrysomelidae).
Callosobruchus tilhører gruppen av insekter med fullstendig forvandling (holometabole insekter), som gjennomgår en metamorfose i løpet av utviklingen. Larvene er radikalt forskjellige fra de voksne i levevis og i kroppsbygning. Mellom larvestadiet og det voksne stadiet er et puppestadie, en hvileperiode, der billens indre og ytre organer endres.
Oversikten har med europeiske arter.[1]
Callosobruchus er en slekt med biller som tilhører familiegruppen bladbiller (Chrysomelidae).
Callosobruchus tilhører gruppen av insekter med fullstendig forvandling (holometabole insekter), som gjennomgår en metamorfose i løpet av utviklingen. Larvene er radikalt forskjellige fra de voksne i levevis og i kroppsbygning. Mellom larvestadiet og det voksne stadiet er et puppestadie, en hvileperiode, der billens indre og ytre organer endres.
Callosobruchus – rodzaj chrząszcza z rodziny stonkowatych, zaliczany do podrodziny strąkowcowatych[1]. Wiele gatunków chrząszczy z tego rodzaju znanych jest jako ważne z ekonomicznego punktu widzenia szkodniki, niszczące zmagazynowaną żywność[1].
Chrząszcze wyspecjalizowały się w wykorzystywaniu roślin strączkowych z plemienia Phaseoleae, z których wiele wykorzystywanych jest jako źródło pokarmu również przez ludzi. Wśród gospodarzy tego chrząszcza wymienia się fasolę złotą (Vigna radiata), fasolę azuki (V. angularis), Vigna umbellata, wspięgę wężowatą (Vigna unguiculata), Vigna subterranea, niklę indyjską (Cajanus cajan), wspięgę pospolitą (Lablab purpureus) i fasolę zwykłą (Phaseolus vulgaris)[1]. Można go spotkać również na grochu zwyczajnym, soczewicy jadalnej, ciecierzycy pospolitej i orzeszkach ziemnych[2].
Większość gatunków tego rodzaju pochodzi z Azji. Można spotkać je w ciepłych rejonach Starego Świata. Pojawiają się też na roślinach poza swych naturalnym zasięgiem występowania jako gatunki introdukowane. Przynajmniej 11 gatunków roślin strączkowych stanowi ich naturalnych gospodarzy, zaliczają się doń rośliny rosnące dziko i udomowione ręką ludzką. Część tych chrząszczy uznaje się za szkodniki, ponieważ dokonują inwazji na magazyny żywności, jak fasola czy soczewica. Składają jaja na nasionach, które spożywają rozwijające się później larwy. Osobniki dorosłe wydostają się z nasion[2] C. maculatus szczególnie dobrze zaadaptował się do życia na suchej fasoli i nasionach, nie potrzebuje on dodatkowej wody do rozmnażania się. Może dokonywać inwazji magazynów ciecierzycy i infestować wszystkie nasiona[3].
C. maculatus stał się obiektem badań również na polu biologii rozrodu, dzięki konfliktowi pomiędzy parzącymi się samcem a samicą. Narządu rozrodcze samca pokrywają ostre kolce, które ranią samicę podczas kopulacji. Samica zaś posiada zwyczaj kopania samca podczas tego procesu[4]
W rodzaju Callosobruchus wyróżnia się przynajmniej 20 gatunków[2]
Gatunki[1]:
Jaja Callosobruchus na fasoli
Callosobruchus – rodzaj chrząszcza z rodziny stonkowatych, zaliczany do podrodziny strąkowcowatych. Wiele gatunków chrząszczy z tego rodzaju znanych jest jako ważne z ekonomicznego punktu widzenia szkodniki, niszczące zmagazynowaną żywność.
Chrząszcze wyspecjalizowały się w wykorzystywaniu roślin strączkowych z plemienia Phaseoleae, z których wiele wykorzystywanych jest jako źródło pokarmu również przez ludzi. Wśród gospodarzy tego chrząszcza wymienia się fasolę złotą (Vigna radiata), fasolę azuki (V. angularis), Vigna umbellata, wspięgę wężowatą (Vigna unguiculata), Vigna subterranea, niklę indyjską (Cajanus cajan), wspięgę pospolitą (Lablab purpureus) i fasolę zwykłą (Phaseolus vulgaris). Można go spotkać również na grochu zwyczajnym, soczewicy jadalnej, ciecierzycy pospolitej i orzeszkach ziemnych.
Większość gatunków tego rodzaju pochodzi z Azji. Można spotkać je w ciepłych rejonach Starego Świata. Pojawiają się też na roślinach poza swych naturalnym zasięgiem występowania jako gatunki introdukowane. Przynajmniej 11 gatunków roślin strączkowych stanowi ich naturalnych gospodarzy, zaliczają się doń rośliny rosnące dziko i udomowione ręką ludzką. Część tych chrząszczy uznaje się za szkodniki, ponieważ dokonują inwazji na magazyny żywności, jak fasola czy soczewica. Składają jaja na nasionach, które spożywają rozwijające się później larwy. Osobniki dorosłe wydostają się z nasion C. maculatus szczególnie dobrze zaadaptował się do życia na suchej fasoli i nasionach, nie potrzebuje on dodatkowej wody do rozmnażania się. Może dokonywać inwazji magazynów ciecierzycy i infestować wszystkie nasiona.
C. maculatus stał się obiektem badań również na polu biologii rozrodu, dzięki konfliktowi pomiędzy parzącymi się samcem a samicą. Narządu rozrodcze samca pokrywają ostre kolce, które ranią samicę podczas kopulacji. Samica zaś posiada zwyczaj kopania samca podczas tego procesu
W rodzaju Callosobruchus wyróżnia się przynajmniej 20 gatunków
Gatunki:
Callosobruchus analis Callosobruchus chinensis Callosobruchus dolichosi Callosobruchus imitator Callosobruchus latealbus Callosobruchus maculatus Callosobruchus nigripennis Callosobruchus phaseoli Callosobruchus pulcher Callosobruchus rhodesianus Callosobruchus semigriseus Callosobruchus subinnotatus Callosobruchus theobromae Callosobruchus utidaiJaja Callosobruchus na fasoli
