ভেদাই লতা, পাদুৰী লতা বা পাদ্ৰী লেৱা (বৈজ্ঞানিক নাম: Paederia foetida; কাছাৰ: মুকুন্দ লতা; গাৰো: পাছুম; কছাৰী: চা-খি-ফু; কুকি: ৱেই-নাম-ব্ৰাং; খাচিয়া: মেই-ইন্-টু[3]) এবিধ গুল্মজাতীয় উদ্ভিদ৷ ইংৰাজীত এই লতাক ভিন্ন নাম যেনে skunkvine, stinkvine, বা Chinese fever vine বুলি জনা যায়৷[4]
এই লতাৰ পাত বা কাণ্ড মুচৰি দিলে চালফাৰৰ দৰে গন্ধ (sulphurous odour) ওলায়৷ এই গন্ধৰ কাৰণ হ’ল পাদুৰী লতাৰ পাত বা কাণ্ডত ছালফাৰৰ যৌগ যেনে ডাইমিথাইল ডাইছালফাইড (dimethyl disulphide) থাকে৷ মোহোৰি দিলে এই যৌগ থকা তেল বাহিৰ হয় আৰু তীব্ৰ গন্ধ ওলায়৷ [5] [6] এইকাৰণতে লতাবিধৰ অসমীয়া নাম পাদুৰী লতা৷
পাদুৰী লতা ক্ৰান্তীয় এছিয়াৰ থলুৱা উদ্ভিদ কিন্তু বৰ্তমান পলনেছিয়া, মেলানেছিয়া আৰু উত্তৰ আমেৰিকাতো পোৱা গৈছে৷[2] এছিয়াৰ বাংলাদেশ, ভূটান, কম্বোডিয়া, টাইৱান, চীন, ভাৰত, ইণ্ডোনেছিয়া, জাপান, লাওছ, মালয়েছিয়া, নেপাল, ম্যানমাৰ, ফিলিপিনছ, ছিংগাপুৰ, দক্ষিণ কোৰিয়া, থাইলেণ্ড আৰু ভিয়েটনামত এই লতাবিধ পোৱা যায়৷ [2]
পাদুৰী লতাৰ মূল লতাডালে গছৰ ওপৰলৈ আৰোহণ কৰোঁতে ঘড়ীৰ কাঁটাৰ বিপৰীতমুখী পথ অনুসৰণ কৰে৷ পাতবিলাক পত্ৰবৃন্তত বিপৰীতমুখ, দৈৰ্ঘ্য প্ৰায় ৬ ছেন্টিমিটাৰ আৰু প্ৰস্থ ২ ছেন্টিমিটাৰ৷[3]
এই লতাৰ ফুল গুলপীয়া আৰু ফুলৰ মুখ বেঙুণীয়া৷ ইয়াৰ দলমণ্ডল বেহি সদৃশ৷ বেটুপাতৰ দাঁত সুক্ষ্ম, সাধাৰণতে তিনিকোণীয়া৷ নলিৰ অন্তৰভাগ লোমযুক্ত৷
পাদুৰী লতাৰ ফল বৃত্তাকাৰ, ৰঙচুৱা, শোটোৰাপৰা আৰু পাখিযুক্ত৷[3]
পাদুৰী লতা পৰম্পৰাগত ঔষধ হিচাপে ব্যৱহাৰ হয়৷ [7] তাৰোপৰি ভাৰতৰ উত্তৰ-পূব আৰু পূবৰ ৰাজ্যকেইখনত এই লতা পৰম্পৰাগত খাদ্যতো ব্যৱহাৰ কৰা হয়৷
ভেদাই লতা, পাদুৰী লতা বা পাদ্ৰী লেৱা (বৈজ্ঞানিক নাম: Paederia foetida; কাছাৰ: মুকুন্দ লতা; গাৰো: পাছুম; কছাৰী: চা-খি-ফু; কুকি: ৱেই-নাম-ব্ৰাং; খাচিয়া: মেই-ইন্-টু) এবিধ গুল্মজাতীয় উদ্ভিদ৷ ইংৰাজীত এই লতাক ভিন্ন নাম যেনে skunkvine, stinkvine, বা Chinese fever vine বুলি জনা যায়৷
এই লতাৰ পাত বা কাণ্ড মুচৰি দিলে চালফাৰৰ দৰে গন্ধ (sulphurous odour) ওলায়৷ এই গন্ধৰ কাৰণ হ’ল পাদুৰী লতাৰ পাত বা কাণ্ডত ছালফাৰৰ যৌগ যেনে ডাইমিথাইল ডাইছালফাইড (dimethyl disulphide) থাকে৷ মোহোৰি দিলে এই যৌগ থকা তেল বাহিৰ হয় আৰু তীব্ৰ গন্ধ ওলায়৷ এইকাৰণতে লতাবিধৰ অসমীয়া নাম পাদুৰী লতা৷
