El cocoteru (Cocos nucifera), ye una especie de palmeres de la familia Arecaceae. Ye monotípica, siendo la so única especie Cocos nucifera. Esti xéneru dalguna vegada tuvo munches especies que fueron siendo independizaes d'esti xéneru, dalgunes escontra'l xéneru Syagrus, taxonómicamente falando, les especies más próximes son Jubaeopsis caffra de Sudáfrica y Voanioala gerardii de Madagascar.[2] Crez unos 30 metros o más y el so frutu ye'l cocu.
Ye'l árbol emblemáticu del estáu Zulia (Venezuela).
La planta puede atopase na vera de sableres tropicales arenoses[3] del Mar Caribe, Océanu Índicu y Pacíficu. Cultivada dar n'otres zones de clima caliente. De normal pueden crecer dende l'ecuador hasta los paralelos 28º de dambos hemisferios, con delles esceiciones como les Islles Bermudes y Madeira nel paralelu 32º, o Islles Kermadec, ente los paralelos 29º y 31º.
Les fueyes d'esta planta son de gran tamañu d'hasta 3 m de llargu y el so frutu, el cocu, contién a la grana más grande qu'esiste [ensin referencies]. El cocoteru ye una sola especie con múltiples variedaes, estremaes básicamente pol color del frutu (mariellu o verde). Les plantes namái presenten diferencies nel tarmu. La traza común y carauterístico de toes elles ye'l sabor de frutu, que la so carauterístiques ye que ye prestosa, dulce, carnosu y jugoso. La so importancia económica fixo que s'empiece a cultivar nes sableres tropicales, el so llugar aparente.
Les flores del cocoteru son poligamomonoecias, coles flores masculines y femenines na mesma inflorescencia. El florecimientu asocede de cutio, coles flores femenines produciendo les granes.
L'orixe d'esta planta ye desconocíu, pa dellos botánicos ye d'orixe asiáticu y p'otros del Caribe. Ensin tomar en cuenta'l so orixe, los cocoteros espandiéronse al traviés de munches de les zones tropicales del mundu, ayudáu probablemente en munchos casos pol factor humanu. El cocu como ye una grana resistente, ye arrobinada a grandes distancies poles corrientes marines, llegándose a ver cocos llexando nes mariñes del mar de Noruega y entá con posibilidaes de ser granaos dempués en llugares fayadizos.
La planta nun tolera'l fríu,[3] los grandes altores, l'alloñanza del mar, suelos duros y escasos de sal. Pela cueta son aptos en zones con fuerte vientu (qu'amás ye imprescindible por que les flores polinicen) y la sal. Prefier árees con lluz solar abondosa (del tipu tropical) y de precipitación regular (750 a 2.000 milímetros añalmente). Los cocoteros tamién precisen d'altu mugor ambiental (70-80%+) pa la crecedera óptimo, polo tanto'l cocoteru nun se desenvuelve en condiciones n'árees templaes con mugor baxo (el Mar Mediterraneu les mariñes del norte de Chile y sur de Perú), inclusive onde estes sían temperatures altes, siendo difícil que crezan en climes secos. Sicasí si puede crecer en zones subtropicales como'l norte d'Arxentina, Ḥawai, Cabu Verde o Florida onde'l mugor relativo ye alzada y les temperatures nun suelen baxar de los 13 °C.[4]
El cocoteru ta ente les más antigües plantes útiles y esplótase de múltiples maneres. La magaya seca llámase copra y contién un 60-70% de lípidos; de la copra llógrase aceite, utilizáu na ellaboración de margarina y xabón. La madera del cocoteru utilizar pa la construcción. Los habitantes de les Filipines, Polinesia, Kiribati y les Islles Marshall peracaben la cazumbre del cocoteru fresca; lleldada, puede caltenese y tresformase nun tipu de bébora alcohólico, conocida como vinu de cocu.
Les fibres qu'arrodia'l frutu del cocu utilizar pa faer cepiyos, colchones y cuerdes. Nes islles del Caribe, ye habitual abrir les nueces de cocu non madures con un machete pa estrayer l'agua del frutu que ye una bébora refrescante. L'agua interior puede permanecer hasta ocho meses nel frutu zarráu y caltener toles sos cualidaes.
Ye usáu como diuréticu, emoliente, vermífugo, discretamente laxante.
El cascu quemáu emplégase como sahumerio en casu de dolor de mueles. Cola magaya fai un xarabe pectoral. La decocción del mesocarpo fibrosu, nes zones de orígen, úsase como purgante y antihelmíntico.[5]
Filipines ye líder mundial na so producción (2007) siguida por Indonesia ya India yá terceru distante. Pollachi y el so hinterland ye la rexón cocotera más importante d'India. Tamién ellí tópense importantes industries conexes: Tender Coconut Water, Copra, Coconut Oil, Coconut Cake, Coconut Toddy, Coconut Shell based Products, Coconut Wood based Products, Coconut Leaves, Coir Pith.
Primeros diez Productores — 11 de xunu de 2008 País Producción, t nota
Filipines 17000000 
Indonesia 15580000 P 
India 9400000 F 
Brasil 2770554 
Tailandia 1705446 
Vietnam 962000 F 
Sri Lanka 954000 
Papúa Nueva Guinea 677000 F 
Malasia 568000 F 
Myanmar 370000 F 54716444 A Ensin símbolu = figura oficial , P = figura oficial, F = estimación FAO, * = non-oficial/semioficial/datos espeyos, C = figura calculada A = Agregada (puede incluyir oficial, semioficial o estimaciones);Cocos nucifera describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 2: 1188. 1753.[6]
Los siguientes nomes considérense sinónimos de Cocos nucifera:[7][6]
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. El cocoteru (Cocos nucifera), ye una especie de palmeres de la familia Arecaceae. Ye monotípica, siendo la so única especie Cocos nucifera. Esti xéneru dalguna vegada tuvo munches especies que fueron siendo independizaes d'esti xéneru, dalgunes escontra'l xéneru Syagrus, taxonómicamente falando, les especies más próximes son Jubaeopsis caffra de Sudáfrica y Voanioala gerardii de Madagascar. Crez unos 30 metros o más y el so frutu ye'l cocu.
Ye'l árbol emblemáticu del estáu Zulia (Venezuela).
