El colom de les Salomó (Alopecoenas salamonis) és un ocell de la família dels colúmbids (Columbidae). Habitava els boscos d'algunes illes del grup de les Salomó.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Turtur ddaear bigbraff (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: turturod daear pigbraff) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Gallicolumba salamonis; yr enw Saesneg arno yw Thick-billed ground dove. Mae'n perthyn i deulu'r Colomennod (Lladin: Columbidae) sydd yn urdd y Columbiformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn G. salamonis, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r turtur ddaear bigbraff yn perthyn i deulu'r Colomennod (Lladin: Columbidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Côg-durtur Andaman Macropygia rufipennis Côg-durtur Awstralia Macropygia phasianella
8.jpg)
.jpg)
.jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Turtur ddaear bigbraff (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: turturod daear pigbraff) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Gallicolumba salamonis; yr enw Saesneg arno yw Thick-billed ground dove. Mae'n perthyn i deulu'r Colomennod (Lladin: Columbidae) sydd yn urdd y Columbiformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn G. salamonis, sef enw'r rhywogaeth.
Gallicolumba salamonis Gallicolumba generoko animalia zen, jada iraungia. Hegaztien barruko Columbidae familian sailkatzen zen.
Gallicolumba salamonis Gallicolumba generoko animalia zen, jada iraungia. Hegaztien barruko Columbidae familian sailkatzen zen.
Salomoninkyyhky (Alopecoenas salamonis) on sukupuuttoon kuollut kyyhkylaji, jota tavattiin Salomonsaarilla.[2] Se tunnetaan vain kahden yksilön perusteella. Yksi löytyi Makiralta vuonna 1882, ja toinen Ramokselta vuonna 1927. Vaikka Makiran sijainti kyseenalaistettiin, se on kuitenkin voimassa. Yritykset löytää laji Makiralta ovat olleet menestyksettömiä. Uudet yritykset lajin löytämiseksi Ramokselta epäonnistuivat, eivätkä maanomistajat tunteneet lajia. Enää ei ole epäilystä siitä, että lajin viimeinen edustaja on kuollut, mahdollisesti jonkin aikaa sitten. On uskottavaa, että salomoninkyyhky on aikoinaan asuttanut myös muita alueen saaria. Laji on voinut kierrellä pienillä saarilla, kun tilapäiset linnut ilmaantuivat suuremmille saarille, tai sitten nämä kaksi yksilöä vain edustivat heikentyneen kannan viimeisiä yksilöitä. [1]
Salomoninkyyhky (Alopecoenas salamonis) on sukupuuttoon kuollut kyyhkylaji, jota tavattiin Salomonsaarilla. Se tunnetaan vain kahden yksilön perusteella. Yksi löytyi Makiralta vuonna 1882, ja toinen Ramokselta vuonna 1927. Vaikka Makiran sijainti kyseenalaistettiin, se on kuitenkin voimassa. Yritykset löytää laji Makiralta ovat olleet menestyksettömiä. Uudet yritykset lajin löytämiseksi Ramokselta epäonnistuivat, eivätkä maanomistajat tunteneet lajia. Enää ei ole epäilystä siitä, että lajin viimeinen edustaja on kuollut, mahdollisesti jonkin aikaa sitten. On uskottavaa, että salomoninkyyhky on aikoinaan asuttanut myös muita alueen saaria. Laji on voinut kierrellä pienillä saarilla, kun tilapäiset linnut ilmaantuivat suuremmille saarille, tai sitten nämä kaksi yksilöä vain edustivat heikentyneen kannan viimeisiä yksilöitä.
De diksnavelpatrijsduif (Alopecoenas salamonis) is een uitgestorven vogel uit de familie van de duiven.
Wyspiarek grubodzioby (Pampusana salamonis) – wymarły gatunek ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae). Występował endemicznie na Wyspach Salomona.
Gatunek znany tylko z dwóch okazów: z 1882 r. (z wyspy Makira (ówcześnie San Cristobal) i 1927 r. (z niewielkiej wyspy Ramos u wybrzeży wyspy Malaita). Holotyp z 1882 r., który posłużył do opisania gatunku znajduje się obecnie w Muzeum Australijskim w Sydney.
Choć nie ma na to żadnych dowodów, jest wysoce prawdopodobne, że występował także na pobliskich wyspach archipelagu.
Dorastał do około 26 cm. Głowa, gardło i pierś koloru beżowego. Kasztanowy grzbiet z błyszczącymi, bladofioletowymi skrzydłami i brązowym brzuchem.
Wyspiarek grubodzioby preferował suche lasy wyspowe Wysp Salomona. Prowadził naziemny tryb życia, przez co był łatwym łupem dla wprowadzonych (lub przywleczonych) na wyspę przez człowieka obcych gatunków - szczurów, świń domowych, kotów i psów. Oprócz drapieżnictwa gatunków inwazyjnych do wymarcia tego ptaka przyczyniły się także wycinka lasu nizinnego wyspy, będącego środowiskiem naturalnym tego ptaka i polowania.
Pomimo tego, że ostatni raz odnotowany został w 1927 r. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) przez długi czas wahała się z zaklasyfikowaniem tego gatunku jako wymarły. Wiele wypraw podjętych w celu odnalezienia wyspiarka grubodziobego (głównie pod koniec XX w.) zakończyły się niepowodzeniem. Po ostatniej, również nieudanej wyprawie z 2004 r., IUCN oficjalnie uznała go w 2005 r. za takson wymarły.
Prawdopodobnie ptak ten wymarł w połowie XX w. w następstwie wzmożonych działań wojennych II wojny światowej, kiedy to wyniszczono w tym regionie kilka populacji endemicznych ptaków.
Lista wymarłych gatunków za: Maas, P.H.J: Globally Extinct Birds. The Sixth Extinction, 2 stycznia 2017. [dostęp 24 maja 2017].
Wyspiarek grubodzioby (Pampusana salamonis) – wymarły gatunek ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae). Występował endemicznie na Wyspach Salomona.
Gatunek znany tylko z dwóch okazów: z 1882 r. (z wyspy Makira (ówcześnie San Cristobal) i 1927 r. (z niewielkiej wyspy Ramos u wybrzeży wyspy Malaita). Holotyp z 1882 r., który posłużył do opisania gatunku znajduje się obecnie w Muzeum Australijskim w Sydney.
Choć nie ma na to żadnych dowodów, jest wysoce prawdopodobne, że występował także na pobliskich wyspach archipelagu.
Dorastał do około 26 cm. Głowa, gardło i pierś koloru beżowego. Kasztanowy grzbiet z błyszczącymi, bladofioletowymi skrzydłami i brązowym brzuchem.
Wyspiarek grubodzioby preferował suche lasy wyspowe Wysp Salomona. Prowadził naziemny tryb życia, przez co był łatwym łupem dla wprowadzonych (lub przywleczonych) na wyspę przez człowieka obcych gatunków - szczurów, świń domowych, kotów i psów. Oprócz drapieżnictwa gatunków inwazyjnych do wymarcia tego ptaka przyczyniły się także wycinka lasu nizinnego wyspy, będącego środowiskiem naturalnym tego ptaka i polowania.
Pomimo tego, że ostatni raz odnotowany został w 1927 r. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) przez długi czas wahała się z zaklasyfikowaniem tego gatunku jako wymarły. Wiele wypraw podjętych w celu odnalezienia wyspiarka grubodziobego (głównie pod koniec XX w.) zakończyły się niepowodzeniem. Po ostatniej, również nieudanej wyprawie z 2004 r., IUCN oficjalnie uznała go w 2005 r. za takson wymarły.
Prawdopodobnie ptak ten wymarł w połowie XX w. w następstwie wzmożonych działań wojennych II wojny światowej, kiedy to wyniszczono w tym regionie kilka populacji endemicznych ptaków.
Salomonmarkduva[2] (Gallicolumba salamonis) är en utdöd fågel i familjen duvor inom ordningen duvfåglar.[3] Den förekom tidigare i Salomonöarna på öarna Ramos och Makira.[4] IUCN kategoriserar arten som utdöd.[1]
Den placerades tidigare i släktet Gallicolumba. Studier visar dock att dessa inte är varandras närmaste släktingar, där arterna i Alectroenas står närmare australiensiska duvor som Geopelia.[5][6]
Wikispecies har information om Gallicolumba salamonis.
Denna artikel behöver bilder. Har du en passande fri bild får du gärna ladda upp den.
Salomonmarkduva (Gallicolumba salamonis) är en utdöd fågel i familjen duvor inom ordningen duvfåglar. Den förekom tidigare i Salomonöarna på öarna Ramos och Makira. IUCN kategoriserar arten som utdöd.
Den placerades tidigare i släktet Gallicolumba. Studier visar dock att dessa inte är varandras närmaste släktingar, där arterna i Alectroenas står närmare australiensiska duvor som Geopelia.
Gallicolumba salamonis là một loài chim trong họ Columbidae.[2]
Gallicolumba salamonis là một loài chim trong họ Columbidae.
厚嘴雞鳩（学名：Gallicolumba salamonis）是一種已滅絕的鴿子。
對於厚嘴雞鳩的所知甚少，只有兩個於1882年及1927年採集的標本。原型標本現正存放在悉尼的澳洲博物館。
厚嘴雞鳩長約26厘米。頭部、喉嚨及胸部呈米黃色。上身呈栗色，雙翼上有淡紫色的光澤，與朱古力色的腹部的成強烈對比。[2]
厚嘴雞鳩喜歡生活在所羅門群島馬基拉島及馬萊塔島的乾旱沙灘森林，相信以往牠們亦分佈在其他島上。牠們會將巢築在地上，故容易成為入侵的大家鼠、野豬、野貓及野狗的獵物。低地森林的砍伐及過度獵殺造成牠們滅絕的命運。
除了於1927年曾見到厚嘴雞鳩外，世界自然保護聯盟一直都沒有宣佈牠們已經滅絕。於20世紀進行了很多研究[3]，但都沒有發現牠們，故於2005年正式宣佈已經滅絕。牠們可能因第二次世界大戰而消失。
