Skorupowiec skalny (Diplotomma epipolium (Ach.) Arnold – gatunek grzybów z rodziny obrostowatych (Physciaceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Diplotomma, Physciaceae, Teloschistales, Lecanoromycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w roku 1799 E. Acharius nadając mu nazwę Lichen epipolius. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w roku 1869 F. C. Arnold, przenosząc go do rodzaju Diplotomma[1]. Synonimy nazwy naukowej[3]:
Nazwę polską spójną z nazwą naukową podaje np. strona Pienińskiego Parku Narodowego[4]. Krytyczna lista porostów i grzybów naporostowych Polski błędnie uznaje ten gatunek za synonim Buellia alboatra i podaje nazwę brunatka pstra[2].
Plecha skorupiasta, dość gruba o nieregularnym kształcie, ciągła, popękana na nieregularne areolki. Powierzchnia górna jest mączysta i ma barwę od białej do białoszarej[4]. Plecha zawiera glony protokokkoidalne. Na jej obwodzie czasami znajdują się zaczątki odcinków oraz wąskie przedplesze[5].
W plesze znajdują się zazwyczaj dość liczne apotecja lecideowe. Początkowo są one zanurzone w plesze, później szeroko do plechy przylegające i otoczone jej grubym rąbkiem, przez co wyglądają, jak apotecja lekanorowe. Mają średnicę 0,3-1 mm, okrągławe lub nieregularne, płaskie lub wypukłe tarczki o czarnej barwie. Cienki brzeżek apotecjów jest również czarny i równy z tarczką. Hypotecjum ma barwę od brunatnawożółtej do jasnobrunatnej, hymenium ma grubość 80-110 μm i w swojej górnej części jest brunatne[5].
W apotecjach powstają eliptyczne, sierpowato zagięte, 4-komórkowe askospory o rozmiarach 14-25 × 6-10 μm. Askospory mają czerwonobrązowy kolor, szorstką lub prązkowaną powierzchnię i wewnętrzne, poprzeczne przegrody[6].
Występuje w Ameryce Północnej, na Grenlandii i w Europie[7]. W Polsce dość często występuje w Tatrach Zachodnich, Pieninach, na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej, na Dolnym Śląsku, rzadko w Beskidach i na niżu. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status VU – gatunek narażony na wymarcie[8].
Rośnie na wapiennych skałach oraz wapnistych piaskowcach, w miejscach niezacienionych[5].
Skorupowiec skalny (Diplotomma epipolium (Ach.) Arnold – gatunek grzybów z rodziny obrostowatych (Physciaceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów.
Buellia epipolia je porost[1], co go nojprzōd ôpisoł Erik Acharius, a terŏźnõ nazwã doł mu Mong. Buellia epipolia nŏleży do zorty Buellia i familije Physciaceae.[2][3] Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.[2]
Buellia epipolia je porost, co go nojprzōd ôpisoł Erik Acharius, a terŏźnõ nazwã doł mu Mong. Buellia epipolia nŏleży do zorty Buellia i familije Physciaceae. Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.
Diplotomma epipolium je porost[6], co go nojprzōd ôpisoł Erik Acharius, a terŏźnõ nazwã doł mu Johann Franz Xaver Arnold 1869. Diplotomma epipolium nŏleży do zorty Diplotomma i familije Caliciaceae.[7][8] Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.[7]
Diplotomma epipolium je porost, co go nojprzōd ôpisoł Erik Acharius, a terŏźnõ nazwã doł mu Johann Franz Xaver Arnold 1869. Diplotomma epipolium nŏleży do zorty Diplotomma i familije Caliciaceae. Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.