Bacteroides és un gènere de bacteris gram-negatius amb forma de bacil. Les espècies de Bacteroides són anaerobies, no formen endòspores i poden ser mòbils o immòbils, depenent de l'espècie. L'ADN té un contingut GC del 40-48%. Inusualmentre en els bacteris, les membranes de Bacteroides contenen esfingolípids. També contenen àcid mesodiaminopimèlic en la seva capa de peptidoglicà. L'espècie tipus és B. gingivalis.
Bacteroides són normalment comensals, constituint el principal component de la flora gastrointestinal, vaginal i bucal en els mamífers. En l'intestí de l'hoste juguen un paper important en el processament de les molècules complexes en altres més simples. S'han trobat concentracions tan altes com 1010-1011 cèl·lules per gram de femta humana. Poden també créixer en sucres simples quan estan disponibles, però la seva principal font d'energia són els polisacàrids d'origen vegetal.
A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: BacteroidesBacteroides je rod gramnegativních anaerobních nesporolujících bakterií tyčinkovitého tvaru. Jsou velmi rezistentní ke žluči, málo štěpí cukry. Obsah GC bází je 40–48 %. Bacteroides obsahují v membráně sfingolipidy, v buněčné stěně kyselinu diaminopimelovou.
Normálně jsou Bacteroides mutualistické druhy, významné součásti normální lidské střevní mikroflóry. Hrají roli v trávení složitých molekul. Bacteroides vyvolávají nekrotické záněty, léčí se antibiotiky. Jsou však rezistentní na ampicilin a penicilin. Bacteroides fragilis je hlavně ve střevě, často je nalézáme při sepsích po operaci dutiny břišní.
Tento článek je příliš stručný nebo postrádá důležité informace.Bei der Gattung Bacteroides (Syn.: Bacteroidacea) handelt es sich um anaerobe, pleomorphe, gramnegative Stäbchenbakterien, die zur Normalflora der Schleimhäute des menschlichen Intestinaltraktes gehören.
Die Vertreter der Gattung Bacteroides sind obligat anaerob, sie wachsen nur bei Abwesenheit von Sauerstoff. Sie bilden keine Sporen aus und ihr Stoffwechselweg ist die Fermentation. Sie verwerten verschiedene Zucker in einer Gärung und bilden dabei v. a. Acetat und Succinat. Einige Bacteroides-Arten können auch Citrat verwerten, als Gärungsprodukte entstehen u. a. Acetat und Formiat.[1]
Viele Arten der Gattung Bacteroides enthalten als Besonderheit einen hohen bis überwiegenden Anteil verzweigter Fettsäureketten in ihren Lipidmembranen.[2] Ein weiteres Merkmal ist die Produktion von Sphingolipiden.[3]
Bacteroides spp. kommen im Darm, Genitaltrakt und Oropharynx des Menschen vor.[4] Im Dickdarm des Menschen befinden sich etwa 1011 Individuen je Gramm Stuhl, damit ist Bacteroides die dort zahlenmäßig dominierende Bakterien-Gattung.[1] Das Vorkommen der Bacteroides-Arten in den Faeces ist bei einigen Spezies als Bestandteil ihres Namens vermerkt, beispielsweise Bacteroides faecis, Bacteroides caccae oder Bacteroides coprophilus.
Einige Arten der Gattung:[5]
Zahlreiche Arten, die an Entzündungen der Zahnwurzel beteiligt sind oder der Mundflora angehören und früher zur Gattung Bacteroides gestellt wurden, sind der Gattung Prevotella (in der Familie der Prevotellaceae) zugeordnet worden (Stand 2013), z. B. Bacteroides oralis ist nun Prevotella oralis, Bacteroides denticola wird nun korrekt als Prevotella denticola bezeichnet.[5]
Durch Bacteroides-Arten werden auch Infektionen verursacht. Dabei handelt es sich fast ausschließlich um endogene Infektionen, da diese Bakterien nur geringe Pathogenität aufweisen. Sie verursachen vor allem Peritonitis, intraabdominelle Abszesse und Leberabszesse, des Weiteren Hirnabszesse (bei Mastoiditis), Aspirationspneumonie, Tuboovarial-Abszesse, Bakteriämie und Sepsis.[4] Zur Behandlung geeignete Antibiotika sind Metronidazol, Ampicillin-Sulbactam und Amoxicillin-Clavulansäure, alternativ auch Imipenem und (wenn sensibel) Clindamycin.[4]
Bei der Gattung Bacteroides (Syn.: Bacteroidacea) handelt es sich um anaerobe, pleomorphe, gramnegative Stäbchenbakterien, die zur Normalflora der Schleimhäute des menschlichen Intestinaltraktes gehören.
Bacteroides is a genus of Gram-negative, obligate anaerobic bacteria. Bacteroides species are non endospore-forming bacilli, and may be either motile or nonmotile, depending on the species.[3] The DNA base composition is 40–48% GC. Unusual in bacterial organisms, Bacteroides membranes contain sphingolipids. They also contain meso-diaminopimelic acid in their peptidoglycan layer.
Bacteroides species are normally mutualistic, making up the most substantial portion of the mammalian gastrointestinal microbiota,[4] where they play a fundamental role in processing of complex molecules to simpler ones in the host intestine.[5][6][7] As many as 1010–1011 cells per gram of human feces have been reported.[8] They can use simple sugars when available; however, the main sources of energy for Bacteroides species in the gut are complex host-derived and plant glycans.[9] Studies indicate that long-term diet is strongly associated with the gut microbiome composition—those who eat plenty of protein and animal fats have predominantly Bacteroides bacteria, while for those who consume more carbohydrates the Prevotella species dominate.[10]
One of the most important clinically is Bacteroides fragilis.[11][12]
Bacteroides melaninogenicus has recently been reclassified and split into Prevotella melaninogenica and Prevotella intermedia.[13]
Bacteroides species also benefit their host by excluding potential pathogens from colonizing the gut. Some species (B. fragilis, for example) are opportunistic human pathogens, causing infections of the peritoneal cavity, gastrointestinal surgery, and appendicitis via abscess formation, inhibiting phagocytosis, and inactivating beta-lactam antibiotics.[14] Although Bacteroides species are anaerobic, they are transiently aerotolerant[15] and thus can survive in the abdominal cavity.
In general, Bacteroides are resistant to a wide variety of antibiotics—β-lactams, aminoglycosides, and recently many species have acquired resistance to erythromycin and tetracycline. This high level of antibiotic resistance has prompted concerns that Bacteroides species may become a reservoir for resistance in other, more highly pathogenic bacterial strains.[16][17] It has been often considered susceptible to clindamycin,[18] but recent evidence demonstrated an increasing trend in clindamycin resistance rates (up to 33%).[19]
In cases where Bacteroides can move outside the gut due to gastrointestinal tract rupture or intestinal surgery, Bacteroides can infect several parts of the human body. Bacteroides can enter the central nervous system by penetrating the blood brain barrier through the olfactory and trigeminal cranial nerves and can cause meningitis and brain abscesses. [20] Bacteroides has also been isolated from abscesses in the neck and lungs. Some Bacteroides species are associated with Crohn’s disease, appendicitis and inflammatory bowel disease. Bacteroides species play multiple roles within the human gut microbiome.[21]
An alternative fecal indicator organism, Bacteroides, has been suggested because they make up a significant portion of the fecal bacterial population,[3] have a high degree of host specificity that reflects differences in the digestive system of the host animal[22] Over the past decade, real-time polymerase chain reaction (PCR) methods have been used to detect the presence of various microbial pathogens through the amplification of specific DNA sequences without culturing bacteria. One study has measured the amount of Bacteroides by using qPCR to quantify the host-specific 16S rRNA genetic marker.[23] This technique allows quantification of genetic markers that are specific to the host of the bacteria Bacteroides and allow detection of recent contamination. A recent report found temperature plays a major role in the amount of time the bacteria will persist in the environment, the life span increases with colder temperatures (0–4 °C).[24]
Early research suggests that affects brain development.
"A new study has found that there is a three-way relationship between a type of gut bacteria, cortisol, and brain metabolites. This relationship, the researchers hypothesize, may potentially lead to further insight into autism, but more in-depth studies are needed."[25]
Another study showed a 5.6-times higher risk of osteoporosis fractures in the low Bacteroides group of Japanese postmenopausal women.[26]
Members of the Bacillota and Bacteroidota phyla make up a majority of the bacterial species in the human intestinal microbiota (the "gut microbiome"). The healthy human gut microbiome consists of 109 abundant species of which 31 (19.7%) are members of the Bacteroidetes while 63 (40%) and 32 (20%) belong to Bacillota and Actinomycetota.[27]
Bacteroides species' main source of energy is fermentation of a wide range of sugar derivatives from plant material. These compounds are common in the human colon and are potentially toxic. Bacteroides such as Bacteroides thetaiotaomicron[5] converts these sugars to fermentation products which are beneficial to humans. Bacteroides also have the ability to remove side chains from bile acids, thus returning bile acids to the hepatic circulation.[28]
There is data suggesting that members of Bacteroides affect the lean or obese phenotype in humans.[29] In this article, one human twin is obese while the other is lean. When their fecal microbiota is transplanted into germ-free mice, the phenotype in the mouse model corresponds to that in humans.
Bacteroides are symbiont colonizers of their host intestinal niche and serve several physiological functions, some of which can be beneficial while others are detrimental. Bacteroides participate in the regulation of the intestinal micro-environment and carbohydrate metabolism with the capacity to adapt to the host environment by hydrolyzing bile salts. [30] Some Bacteroides produce acetate and propionate during sugar fermentation. Acetate can prevent the transport of toxins from the gut to the blood while propionate can prevent the formation of tumors in the human colon. [31]
Bacteroides such as Bacteroides uniformis may play a role in alleviating obesity. Low abundance of B. uniformis found in the intestine of formula-fed infants were associated with a high risk of obesity. [32] Administering B. uniformis orally may alleviate metabolic and immune dysfunction which may contribute to obesity in mice. Similarly, Bacteroides acidifaciens may assist the activating fat oxidation in adipose tissue and thus could protect against obesity. [33] [34]
Bacteroides is a genus of Gram-negative, obligate anaerobic bacteria. Bacteroides species are non endospore-forming bacilli, and may be either motile or nonmotile, depending on the species. The DNA base composition is 40–48% GC. Unusual in bacterial organisms, Bacteroides membranes contain sphingolipids. They also contain meso-diaminopimelic acid in their peptidoglycan layer.
Bacteroides species are normally mutualistic, making up the most substantial portion of the mammalian gastrointestinal microbiota, where they play a fundamental role in processing of complex molecules to simpler ones in the host intestine. As many as 1010–1011 cells per gram of human feces have been reported. They can use simple sugars when available; however, the main sources of energy for Bacteroides species in the gut are complex host-derived and plant glycans. Studies indicate that long-term diet is strongly associated with the gut microbiome composition—those who eat plenty of protein and animal fats have predominantly Bacteroides bacteria, while for those who consume more carbohydrates the Prevotella species dominate.
One of the most important clinically is Bacteroides fragilis.
Bacteroides melaninogenicus has recently been reclassified and split into Prevotella melaninogenica and Prevotella intermedia.
Bacteroides es un género de bacterias Gram-negativas con forma de bacilo. Las especies de Bacteroides son anaerobias, no forman endosporas y pueden ser móviles o inmóviles, dependiendo de la especie.[1] El ADN tiene un contenido GC del 40-48%. Inusualmentre en las bacterias, las membranas de Bacteroides contienen esfingolípidos. También contienen ácido mesodiaminopimélico en su capa de peptidoglicano.
Bacteroides son normalmente comensales, constituyendo el principal componente de la microbiota gastrointestinal, vaginal y bucal en los mamíferos.[2] En el intestino del huésped juegan un papel importante en el procesamiento de las moléculas complejas en otras más simples. Se han encontrado concentraciones tan altas como 1010-1011 células por gramo de heces humanas.[3] Pueden también crecer en azúcares simples cuando están disponibles, pero su principal fuente de energía son los polisacáridos de origen vegetal.
Las especies Bacteroides también benefician a sus huéspedes evitando que otros potenciales patógenos colonicen el tracto digestivo. Algunas especies (B. fragilis, por ejemplo) son patógenos oportunistas de los humanos, causando infecciones en la cavidad peritoneal, gastrointestinal y apendicitis mediante la formación de abscesos. Son capaces de inhibir la fagocitosis e inactivar los antibióticos betalactámicos.[4] Aunque las especies Bacteroides son anaerobias, toleran el oxígeno y por lo tanto pueden sobrevivir en la cavidad abdominal.
Bacteroides es generalmente resistente a una amplia variedad de antibióticos, tales como betalactámicos y aminoglicósidos, y muchas especies han adquirido recientemente resistencia a la eritromicina y a la tetraciclina. Este alto nivel de resistencia antibiótica produce una gran preocupación, pues Bacteroides podría transferir esta resistencia a otras especies bacterianas más patógenas.[5]
Bacteroides fragilis es un anaerobio obligado del tracto digestivo. Ocasiona el 90% de las infecciones anaerobias peritoneales. B. fragilis es generalmente susceptible a una combinación de metronidazol, carbapenema e inhibidores beta-lactamo/beta-lactamasa. Esta bacteria tiene un alto nivel de resistencia inherente a la penicilina. Actualmente tampoco se recomienda la lincomicina ni la clindamicina por el alto nivel de resistencia que está adquiriendo (>30% en algunos estudios).[6]
Bacteroides es un género de bacterias Gram-negativas con forma de bacilo. Las especies de Bacteroides son anaerobias, no forman endosporas y pueden ser móviles o inmóviles, dependiendo de la especie. El ADN tiene un contenido GC del 40-48%. Inusualmentre en las bacterias, las membranas de Bacteroides contienen esfingolípidos. También contienen ácido mesodiaminopimélico en su capa de peptidoglicano.
Bacteroides son normalmente comensales, constituyendo el principal componente de la microbiota gastrointestinal, vaginal y bucal en los mamíferos. En el intestino del huésped juegan un papel importante en el procesamiento de las moléculas complejas en otras más simples. Se han encontrado concentraciones tan altas como 1010-1011 células por gramo de heces humanas. Pueden también crecer en azúcares simples cuando están disponibles, pero su principal fuente de energía son los polisacáridos de origen vegetal.
Bacteroides generoa bakterio Gram negatiboz osatuta dago, bazilo itxura dutenak. Genero honen bakterioak anaerobio hertsiak dira, eta ez dute esporarik sortzen. Heste-floraren kide garrantzitsuenetarikoak dira (gizakiaren gorotz gramo batean 1011 mota honetako bakterioak baitaude).
Bacteroides-ek esfingolipidoak ditu bere zelula mintzean. Hori ez da ohikoa bakterioen artean, eukariotoengan gauza arrunta bada ere.
Animalia hausnarkarien errumenean funtsezko zeregina burutzen dute bakterio hauek, landare-polisakaridoen zelulosa hidrolizatzen baitute.
Bacteroides-en ezaugarri biokimiko nagusiak honako hauek dira:
Bacteroides gehienak ez dira patogenoak, hesteetako saprofito eta jankide arruntak baizik. Bacteroides fragilis espeziea, hala ere, patogeno izan daiteke zenbait kasutan: esaterako, heste-flora normala gorputzaren atal esterilak inbaditzen dituenean, hesi anatomikoren bat puskatutakoan. Honelako kasuetan apendizitis, peritonitis eta septizemia eragiten ditu. Bakterioak erresintentzia handia du penizilina eta beste antibiotikoekiko, eta infekzioaren tratamendua korapilatsua izaten da sarritan.
Bacteroides est un genre de bactéries. C'est le groupe le plus important parmi les bacilles Gram négatifs anaérobies. Ces germes fécaux constituent une partie importante du microbiote intestinal.
Les Bacteroides peuvent être responsables de diverses suppurations, principalement abdominales et gynécologiques (abcès du cul-de-sac de Douglas). Des bactériémies sont observées après interventions abdominales, en particulier sur les voies biliaires et comme complication chez des individus tarés. Ce sont probablement les bactéries anaérobies non sporulées qui jouent le rôle le plus important en pathologie infectieuse.
Des études montrent que le régime alimentaire influe sur la composition du microbiote intestinal : les personnes ayant un régime riche en protéines et graisses animales ont une prédominance de bactéries du genre Bacteroides, tandis que celles ayant un régime plus riche en glucides ont un microbiote pour lequel domine le genre Prevotella[1].
Une étude[2] identifie l'influence favorable de la bactérie du microbiote intestinal Bacteroides fragilis dans l'efficacité des immunothérapies anti-CTLA-4.
Bacteroides est un genre de bactéries. C'est le groupe le plus important parmi les bacilles Gram négatifs anaérobies. Ces germes fécaux constituent une partie importante du microbiote intestinal.
Bacteroides é un xénero de bacterias gramnegativas, con forma de bacilo. As especies de Bacteroides non forman esporas, son anaeróbicas, e hai especies móbiles e inmóbiles.[1] A composición de bases do seu ADN ten un contido GC do 40-48%. Bacteroides ten esfingolípidos nas súas membranas, o que é infrecuente nas bacterias. Tamén conteñen ácido meso-diaminopimélico na capa de peptidoglicano da súa parede celular.
As especies de Bacteroides son normalmente mutualistas, e constitúen a parte principal da flora intestinal dos mamíferos,[2] onde xogan un papel fundamental no procesamento de moléculas complexas noutras máis simples no intestino do hóspede.[3][4][5] Nas feces humanas informouse dunha cantidade de 1010-1011 células por gramo.[6] Aínda que poden utilizar azucres simples cando dispoñen deles, as principais fontes de enerxía para Bacteroides no intestino son os glicanos (polisacáridos) complexos derivados do hóspede ou de plantas.[7] Certos estudos indican que a dieta seguida a longo prazo está moi asociada coa composición da microbiota intestinal, de modo que os que comén moitas proteínas e graxas animais teñen predominantemente Bacteroides, mentres que nos que consomen máis carbohidratos predominan as Prevotella.[8]
Unha das especies do xénero máis importantes clinicalmente é Bacteroides fragilis.
Bacteroides melaninogenicus foi reclasificado recentemente e dividido en Prevotella melaninogenica e Prevotella intermedia.[9]
As especies de Bacteroides tamén benefician aos seus hóspedes ao impediren que patóxenos potenciais colonicen o intestino. Algunhas especies (B. fragilis, por exemplo) son patóxenos humanos oportunistas, que causan infeccións na cavidade peritoneal, con ocasión de cirurxía gastrointestinal, e apendicite por medio da formación de abscesos, inhibindo a fagocitose, e inactivando os antibióticos β-lactámicos.[10] Aínda que as especies de Bacteroides son anaeróbicas, son aerotolerantes e así poden sobrevivir na cavidade abdominal.
En xeral, os Bacteroides son resistentes a unha ampla gama de antibióticos β-lactámicos, aminoglicósidos, e recentemente moitas especies adquiriron resistencia á eritromicina e á tetraciclina. Este alto nivel de resistencia a antibióticos preocupa cada vez máis, porque Bacteroides pode converterse nun reservorio de xenes resistentes para outras cepas bacterianas moito máis patoxénicas.[11][12]
Suxeriuse o uso de Bacteroides como un indicador fecal alternativo aos coliformes, porque forma unha significativa porción da poboación fecal bacteriana,[1] ten un alto grao de especificidade de hóspede, reflicte as diferenzas do sistema dixestivo do animal hóspede,[13] e ten un potencial de crecemento pequeno para crecer no ambiente exterior.[14] Utilizáronse os métodos da reacción en cadea da polimerase en tempo real (qPCR) para detectar a presenza de varios microbios patóxenos amplificando as súas secuencias de ADN específicas en mostras ambientais sen cultivar as bacterias. Un destes estudos mediu a cantidade de Bacteroides utilizando a qPCR para cuantificar os marcadores xenéticos de ARNr 16S específicos do hóspede.[15] Esta técnica permite facer cuantificacións de marcadores xenéticos que son específicos do hóspede da bacteria e permite a detección de contaminacións recentes. Un informe recente encontrou que a temperatura xoga un papel moi importante na cantidade de tempo que esta bacteria persiste no ambiente, e que a súa lonxevidade se incrementaba coas temperaturas frías (0-4 °C).[16]
Bacteroides é un xénero de bacterias gramnegativas, con forma de bacilo. As especies de Bacteroides non forman esporas, son anaeróbicas, e hai especies móbiles e inmóbiles. A composición de bases do seu ADN ten un contido GC do 40-48%. Bacteroides ten esfingolípidos nas súas membranas, o que é infrecuente nas bacterias. Tamén conteñen ácido meso-diaminopimélico na capa de peptidoglicano da súa parede celular.
As especies de Bacteroides son normalmente mutualistas, e constitúen a parte principal da flora intestinal dos mamíferos, onde xogan un papel fundamental no procesamento de moléculas complexas noutras máis simples no intestino do hóspede. Nas feces humanas informouse dunha cantidade de 1010-1011 células por gramo. Aínda que poden utilizar azucres simples cando dispoñen deles, as principais fontes de enerxía para Bacteroides no intestino son os glicanos (polisacáridos) complexos derivados do hóspede ou de plantas. Certos estudos indican que a dieta seguida a longo prazo está moi asociada coa composición da microbiota intestinal, de modo que os que comén moitas proteínas e graxas animais teñen predominantemente Bacteroides, mentres que nos que consomen máis carbohidratos predominan as Prevotella.
Unha das especies do xénero máis importantes clinicalmente é Bacteroides fragilis.
Bacteroides melaninogenicus foi reclasificado recentemente e dividido en Prevotella melaninogenica e Prevotella intermedia.
Bacteroides adalah genus dari bakteri Gram negatif, berbentuk tongkat. Spesies Bacteroides tidak membentuk endospora, anaerob, dan bergerak ataupun tidak dapat bergerak, tergantung spesiesnya.[1] Komposisi dasar DNA adalah 40-48% GC. Tidak biasa pada organisme bakteri, membran Bacteroides mengandung sphingolipid. Mereka juga mengandung meso-diaminopimelic acid pada lapisan peptidoglikan mereka.
Bacteroides adalah genus dari bakteri Gram negatif, berbentuk tongkat. Spesies Bacteroides tidak membentuk endospora, anaerob, dan bergerak ataupun tidak dapat bergerak, tergantung spesiesnya. Komposisi dasar DNA adalah 40-48% GC. Tidak biasa pada organisme bakteri, membran Bacteroides mengandung sphingolipid. Mereka juga mengandung meso-diaminopimelic acid pada lapisan peptidoglikan mereka.
Bacteroides Castellani & Chalmers 1919 emend. Shah & Collins, 1989 è un genere di batteri Gram-negativi, anaerobi.[1] Le specie di Bacteroides sono bacilli non endospora e possono essere sia mobili che non mobili, a seconda della specie.[2] La composizione di base del DNA è per 40-48% composto dalla base azotata citosina-guanina. Insolito per gli organismi batterici, le membrane dei Bacteroides contengono sfingolipidi e acido meso-diaminopimelico con del peptidoglicano nella parete cellulare.
Le specie Bacteroides sono normalmente mutualistiche e costituiscono la parte più consistente della flora gastrointestinale dei mammiferi,[3] in cui giocano un ruolo fondamentale nel modificare le molecole più complesse nell'intestino ospitante.[4][5][6] Essi possono utilizzare gli zuccheri semplici quando disponibili, tuttavia le principali fonti di energia per le specie Bacteroides sono dei glicani.[7] I diversi studi indicano che la dieta è fortemente associata con la composizione del microbiota umano intestinale: una dieta ricca di grassi e proteine animali portano prevalentemente alla presenza di Bacteroides, mentre per coloro che consumano più carboidrati domina il genere Prevotella.[8]
Uno dei più importanti clinicamente è il Bacteroides fragilis. Il Bacteroides melaninogenicus è stato recentemente riclassificato e diviso in Prevotella melaninogenica e Prevotella intermedia.[9]
Bacteroides Castellani & Chalmers 1919 emend. Shah & Collins, 1989 è un genere di batteri Gram-negativi, anaerobi. Le specie di Bacteroides sono bacilli non endospora e possono essere sia mobili che non mobili, a seconda della specie. La composizione di base del DNA è per 40-48% composto dalla base azotata citosina-guanina. Insolito per gli organismi batterici, le membrane dei Bacteroides contengono sfingolipidi e acido meso-diaminopimelico con del peptidoglicano nella parete cellulare.
Le specie Bacteroides sono normalmente mutualistiche e costituiscono la parte più consistente della flora gastrointestinale dei mammiferi, in cui giocano un ruolo fondamentale nel modificare le molecole più complesse nell'intestino ospitante. Essi possono utilizzare gli zuccheri semplici quando disponibili, tuttavia le principali fonti di energia per le specie Bacteroides sono dei glicani. I diversi studi indicano che la dieta è fortemente associata con la composizione del microbiota umano intestinale: una dieta ricca di grassi e proteine animali portano prevalentemente alla presenza di Bacteroides, mentre per coloro che consumano più carboidrati domina il genere Prevotella.
Uno dei più importanti clinicamente è il Bacteroides fragilis. Il Bacteroides melaninogenicus è stato recentemente riclassificato e diviso in Prevotella melaninogenica e Prevotella intermedia.
Bacteroides – rodzaj bakterii, będących pałeczkami gram-ujemnymi, należącymi do bezwzględnych beztlenowców. Wchodzą one w skład fizjologicznej flory bakteryjnej przewodu pokarmowego człowieka i są najliczniejsze spośród wszystkich bakterii wchodzących w jej skład. Na jeden gram kału średnio można znaleźć 1011 bakterii z rodzaju Bacteroides[1]. Do czynników zjadliwości tych bakterii należy: otoczka, kolagenaza, neuramidaza, DNA-aza, proteaza, fibrynolizyna, ściana komórkowa i właściwości endotoksyczne (LPS)[2].
Do Bacteroides należą m.in. następujące gatunki bakterii:
Mogą wywołać zakażenia oportunistyczne m.in. w obrębie jamy brzusznej, bakteriemię.
Najskuteczniejszymi antybiotykami wobec bakterii z rodzaju Bacteroides są: metronidazol, karbapenemy i penicyliny z inhibitorami (na te ostatnie może pojawić się oporność wśród bakterii innych niż Bacteroides fragilis). Aktywność zachowują również linkozamidy, tetracykliny (coraz więcej szczepów opornych) i tygecyklina[3].
Bacteroides – rodzaj bakterii, będących pałeczkami gram-ujemnymi, należącymi do bezwzględnych beztlenowców. Wchodzą one w skład fizjologicznej flory bakteryjnej przewodu pokarmowego człowieka i są najliczniejsze spośród wszystkich bakterii wchodzących w jej skład. Na jeden gram kału średnio można znaleźć 1011 bakterii z rodzaju Bacteroides. Do czynników zjadliwości tych bakterii należy: otoczka, kolagenaza, neuramidaza, DNA-aza, proteaza, fibrynolizyna, ściana komórkowa i właściwości endotoksyczne (LPS).
Do Bacteroides należą m.in. następujące gatunki bakterii:
Bacteroides fragilis Bacteroides acidifaciens Bacteroides gracilis Bacteroides oris Bacteroides ovatus Bacteroides putredinis Bacteroides pyogenes Bacteroides stercoris Bacteroides suis Bacteroides tectus Bacteroides thetaiotaomicron Bacteroides vulgatusBacteroides é um género de bactérias gram-negativas, com a forma de bacilo. As espécies de Bacteroides não formam esporas, são anaeróbicas, e existem espécies móveis e imóveis.[2] A composição de bases do seu ADN tem um conteúdo GC de 40-48%. Bacteroides possui esfingolípidos nas suas membranas, algo inusitado nas bactérias. Também contêm ácido meso-diaminopimélico na camada de peptidoglicano da sua parede celular.
As espécies de Bacteroides são normalmente mutualistas, e constituem a parte principal da flora intestinal dos mamíferos,[3] onde desempenham um papel fundamental no processamento de moléculas complexas noutras mais simples no intestino do hóspede.[4][5][6] Nas fezes humanas foi descrita uma quantidade de 1010-1011 células por grama.[7] Embora possam utilizar açucares simples quando os têm, as principais fontes de energia para o género Bacteroides no intestino são os glicanos (polissacáridos) complexos derivados do hóspede ou de plantas.[8] Determinados estudos indicam que a dieta seguida a longo prazo está muito associado à composição da microbiota intestinal, pelo que os que comem muitas proteínas e gorduras animais têm predominantemente Bacteroides, enquanto que nos que consomem mais carboidratos predominam as Prevotella.[9]
Uma das espécies do género clinicamente mais importantes é o Bacteroides fragilis.
O Bacteroides melaninogenicus foi reclassificado recentemente e dividido em Prevotella melaninogenica e Prevotella intermedia.[10]
As espécies de Bacteroides também beneficiam os seus hóspedes ao impedirem que patogénicos potenciais colonizem o intestino. Algumas espécies (B. fragilis, por exemplo) são patógenos humanos oportunistas, que causam infecções na cavidade peritoneal, em casos de cirurgia gastrointestinal, e apendicite por meio da formação de abcessos, inibindo a fagocitose, e inactivando os antibióticos β-lactámicos.[11] Embora as espécies de Bacteroides sejam anaeróbicas, são aerotolerantes e assim podem sobreviver na cavidade abdominal.
Geralmente, os Bacteroides são resistentes a uma ampla gama de antibióticos β-lactámicos, aminoglicósidos, e recentemente muitas espécies adquiriam resistência à eritromicina e à tetraciclina. Este alto nível de resistência a antibióticos é uma preocupação cada vez mais acentuada, porque os Bacteroides pode converter-se num reservatório de genes resistentes para outras cepas bacterianas muito mais patogénicas.[12][13]
Foi sugerido o uso de Bacteroides como um indicador fecal alternativo aos coliformes, porque constitui uma significativa porção da povoação fecal bacteriana,[2] tem um alto grau de especificidade de hóspede, reflecte as diferenças do sistema digestivo do animal hóspede,[14] e tem um potencial de crescimento pequeno para crescer no ambiente exterior.[15] Foram utilizados os métodos da reacção em cadeia da polimerase em tempo real (qPCR) para detectar a presença de vários micróbios patógenos amplificando as suas sequências de ADN específicas em amostras ambientais sem cultivar as bactérias. Um destes estudos mediu a quantidade de Bacteroides utilizando a qPCR para quantificar os marcadores genéticos de ARNr de 16S específicos do hóspede.[16] Esta técnica permite fazer quantificações de marcadores genéticos que são específicos do hóspede da bactéria e permite a detecção de contaminações recentes. Num estudo recente constatou-se que a temperatura represente um papel muito importante na quantidade de tempo que esta bactéria persiste no ambiente, e que a sua longevidade aumentava com as temperaturas frias (0-4 °C).[17]
Bacteroides é um género de bactérias gram-negativas, com a forma de bacilo. As espécies de Bacteroides não formam esporas, são anaeróbicas, e existem espécies móveis e imóveis. A composição de bases do seu ADN tem um conteúdo GC de 40-48%. Bacteroides possui esfingolípidos nas suas membranas, algo inusitado nas bactérias. Também contêm ácido meso-diaminopimélico na camada de peptidoglicano da sua parede celular.
As espécies de Bacteroides são normalmente mutualistas, e constituem a parte principal da flora intestinal dos mamíferos, onde desempenham um papel fundamental no processamento de moléculas complexas noutras mais simples no intestino do hóspede. Nas fezes humanas foi descrita uma quantidade de 1010-1011 células por grama. Embora possam utilizar açucares simples quando os têm, as principais fontes de energia para o género Bacteroides no intestino são os glicanos (polissacáridos) complexos derivados do hóspede ou de plantas. Determinados estudos indicam que a dieta seguida a longo prazo está muito associado à composição da microbiota intestinal, pelo que os que comem muitas proteínas e gorduras animais têm predominantemente Bacteroides, enquanto que nos que consomem mais carboidratos predominam as Prevotella.
Uma das espécies do género clinicamente mais importantes é o Bacteroides fragilis.
O Bacteroides melaninogenicus foi reclassificado recentemente e dividido em Prevotella melaninogenica e Prevotella intermedia.
B. acidifaciens
B. distasonis (Parabacteroides distasonis olarak tekrar sınıflandırdı)
B. gracilis
B. fragilis
B. oris
B. ovatus
B. putredinis
B. pyogenes
B. stercoris
B. suis
B. tectus
B. thetaiotaomicron
B. vulgatus
vb.
Bacteroides, gram-negatif, çubuk şekilli bakterilerdir. Bacteroides türleri endospor oluşturmayan, anaerop ve bağımsız veya bir şeye bağlı hareket edebilen türlerdir.[1] DNA baz düzenlemesinin, %40-48'i GC'dir. Bacteroides, zarları sfingolipidleri içeren nadir bakteriyal organizmalardandır. Hem de, onların peptidoglikan tabakası meso diaminopimelik asitini içerir.
Uygun olduğu zaman basit şekerleri (monosakkaritleri) kullanabilirler ama enerjinin ana kaynağı, bitki kaynaklarındaki polisakkaritlerdir.
Bacteroides türleri, bağırsakta koloni oluşturan potansiyel patojenleri ayrı tutar, böylece ev sahibine faydası olur. Bacteroides fragilis, bağırsağın anaerop bir zorunlu türüdür.
Bacteroides, gram-negatif, çubuk şekilli bakterilerdir. Bacteroides türleri endospor oluşturmayan, anaerop ve bağımsız veya bir şeye bağlı hareket edebilen türlerdir. DNA baz düzenlemesinin, %40-48'i GC'dir. Bacteroides, zarları sfingolipidleri içeren nadir bakteriyal organizmalardandır. Hem de, onların peptidoglikan tabakası meso diaminopimelik asitini içerir.
Uygun olduğu zaman basit şekerleri (monosakkaritleri) kullanabilirler ama enerjinin ana kaynağı, bitki kaynaklarındaki polisakkaritlerdir.
Bacteroides türleri, bağırsakta koloni oluşturan potansiyel patojenleri ayrı tutar, böylece ev sahibine faydası olur. Bacteroides fragilis, bağırsağın anaerop bir zorunlu türüdür.
Bacteroides Castellani and Chalmers 1919 emend. Shah and Collins 1989
СинонимыБактероиды[2] (лат. Bacteroides) — род грамотрицательных анаэробных палочковидных бактерий семейства Bacteroidaceae.
Являются представителями нормальной микрофлоры кишечника, составляют примерно 1010 — 1011 клеток на грамм сухих каловых масс[3][4]. Бактероиды вовлечены в процессы сбраживания углеводов, утилизации белков и биотрансформации жёлчных кислот[5]. Некоторые виды патогенны, способны вызывать так называемые анаэробные инфекции у человека.
Хемоорганогетеротрофы, облигатные анаэробы (в литературе имеется информация, что Bacteroides fragilis[en] способен расти при низких концентрациях кислорода (до 500 нМ)[6]). Основными продуктами брожения являются уксусная кислота, изовалериановая кислота, янтарная кислота. Основным источником энергии являются полисахариды[7]. Способны восстанавливать холестерин[8], гидролизовать мукополисахарид хондрин сульфат[9]. Не образуют индол, синтезируют каталазу, гидролизуют эскулин[10], сбраживают различные углеводы. Грамотрицательные, палочковидные неподвижные бактерии, не образуют спор, имеют полисахаридную капсулу, состоящую из двух полисахаридов[11].
Геномы изученных видов представлены кольцевыми двуцепочечными молекулами ДНК, процент % Г+Ц пар составляет 40—48 %[12][13][14], обнаружен транспозон, переносимый при конъюгации[15], также обнаружена возможность переноса генетической информации между Escherichia coli и Bacteroides fragilis[16] и так называемые «челночные» плазмиды для осуществления такого переноса[17].
Некоторые бактероиды способны вызывать так называемые анаэробные инфекции[18]. Представители родов Bacteroides, Prevotella, и Porphyromonas объединены в единый патокомплекс[19], представители этих родов способны вызывать хронический синусит, хроническое воспаление среднего уха, инфекции ротовой полости, различные абсцессы и некротическую пневмонию[20], токсигенные Bacteroides fragilis ассоциированны с воспалительной диареей[21]. Bacteroides fragilis вырабатывает энтеротоксин, стимулирующий дегенерацию эпителиоцитов кишечника человека[22] и разрезание Е-кадхерина[23]. Побочные продукты метаболизма представителей рода Bacteroides ингибирует функцию полиморфноядерных лейкоцитов человека[24]. Также известны данные об антибиотикорезистентности Bacteroides fragilis[25].
Бактероиды (лат. Bacteroides) — род грамотрицательных анаэробных палочковидных бактерий семейства Bacteroidaceae.
Являются представителями нормальной микрофлоры кишечника, составляют примерно 1010 — 1011 клеток на грамм сухих каловых масс. Бактероиды вовлечены в процессы сбраживания углеводов, утилизации белков и биотрансформации жёлчных кислот. Некоторые виды патогенны, способны вызывать так называемые анаэробные инфекции у человека.
擬桿菌屬,又稱為類桿菌屬(學名:Bacteroides),是細菌中的一個屬,是人類大腸中的非病原性優勢菌種。
擬桿菌屬被歸類在革蘭氏陰性菌和專性厭氧菌中。不同於其他細菌的是,擬桿菌屬的細胞膜上帶有鞘磷脂。這一細菌種類中以鬆脆類桿菌較為有名。
擬桿菌屬,又稱為類桿菌屬(學名:Bacteroides),是細菌中的一個屬,是人類大腸中的非病原性優勢菌種。
擬桿菌屬被歸類在革蘭氏陰性菌和專性厭氧菌中。不同於其他細菌的是,擬桿菌屬的細胞膜上帶有鞘磷脂。這一細菌種類中以鬆脆類桿菌較為有名。
B. acidifaciens
B. amylophilus
B. asaccharolyticus
B. barnesiae
B. bivius
B. buccae
B. buccalis
B. caccae
B. capillosus
B. capillus
B. cellulosilyticus
B. cellulosolvens
B. chinchillae
B. clarus
B. coagulans
B. coprocola
B. coprophilus
B. coprosuis
B. corporis
B. denticola
B. disiens
B. distasonis
B. dorei
B. eggerthii
B. endodontalis
B. faecichinchillae
B. faecis
B. finegoldii
B. fluxus
B. forsythus
B. fragilis(基準種)
B. furcosus
B. galacturonicus
B. gallinarum
B. gingivalis
B. goldsteinii
B. gracilis
B. graminisolvens
B. helcogenes
B. heparinolyticus
B. hypermegas
B. intermedius
B. intestinalis
B. levii
B. loescheii
B. luti
B. macacae
B. massiliensis
B. melaninogenicus
B. merdae
B. microfusus
B. multiacidus
B. nodosus
B. nordii
B. ochraceus
B. oleiciplenus
B. oralis
B. oris
B. oulorum
B. ovatus
B. paurosaccharolyticus
B. pectinophilus
B. pentosaceus
B. plebeius
B. pneumosintes
B. polypragmatus
B. praeacutus
B. propionicifaciens
B. putredinis
B. pyogenes
B. reticulotermitis
B. rodentium
B. ruminicola
B. salanitronis
B. salivosus
B. salyersiae
B. sartorii
B. splanchnicus
B. stercorirosoris
B. stercoris
B. succinogenes
B. suis
B. tectus
B. termitidis
B. thetaiotaomicron
B. uniformis
B. ureolyticus
B. veroralis
B. vulgatus
B. xylanisolvens
B. xylanolyticus
B. zoogleoformans
バクテロイデス属(genus Bacteroides)はバクテロイデス門バクテロイデス綱バクテロイデス目バクテロイデス科の真性細菌の属である。
グラム陰性の偏性嫌気性非芽胞形成桿菌。菌種によって運動性のあるものとないものに分かれる。GC比は40から48%で、細胞膜にスフィンゴ脂質が含まれているという特徴がある。現在、92種 (分類学)と5亜種が知られている[1]。
難消化性のフラクトオリゴ糖および単糖(GF2 および GF3など)を代謝して栄養源(資化)としており、口腔内から腸内細菌叢を構成する細菌の優勢菌のひとつで大量に存在する。人間の大便には1gあたり100億から1000億匹存在する。
基本的には病気の原因とはならないが、日和見感染症の原因となる細菌のひとつである。エリスロマイシンやテトラサイクリンなどの抗生物質に耐性を示す菌株が増えており、薬剤耐性遺伝子のプールとなることが懸念されている。しかし、バクテロイデス属菌は腸管免疫系に対して免疫修飾作用を有する。更に、小腸パイエル板に対するIgA産生誘導能は Lactobacillus属よりも高いとされている[2]。また、バクテロイデス属菌の菌体成分が作用する免疫修飾は抗原提示細胞を介したT細胞応答の活性化や炎症反応の制御などが行われ、宿主生体の生理機能にも影響を与えていると考える研究者もいる[2]。
かつて、黒色色素産生性偏性嫌気性菌の Porphyromonas gingivalis(旧:Bacteroides gingivalis)は、歯周病の原因菌としてバクテロイデス属に分類されていた[3]。
バクテロイデス・プレビウス(Bacteroides plebeius)は、海藻に含まれる食物繊維を分解できる酵素であるポルフィラナーゼを作ることができる。海苔を食べる習慣のある日本人にはこの菌が腸内細菌として生息している場合が多い[4]。