dcsimg

Behavior ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por INBio
Forman parejas o grupos familiares que a menudo viajan con Hylophilus ocraceiceps, Automolus ochralaemus y Myrmotherula schisticolor.

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
INBio, Costa Rica
autor
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
site do parceiro
INBio

Distribution ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por INBio
Distribucion en Costa Rica: Es una especie residente, sobre todo en los piedemontes y valles interiores a lo largo de la vertiente del Pacífico. Es común en las colinas de la Península de Nicoya y a lo largo de la base de las cordilleras del norte y el borde occidental de Valle Central, aunque es rara y local en las bajuras secas. Es común en los bosques remanentes de las regiones de los ríos General-Térraba-Coto Brus, aunque se encuentra ausente de las bajuras del Golfo Dulce. En la región de Coto Brus asciende hasta los 1200 m. o un poco más.


Distribucion General: Se encuentra desde la parte central de México hasta el norte de Bolivia, noreste de Argentina y el sureste de Brasil.

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
INBio, Costa Rica
autor
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
site do parceiro
INBio

Trophic Strategy ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por INBio
Son inquietos, activos, y se mantienen en constante movimiento; escudriñan y rebuscan en el follaje y las ramas insectos, sobre todo abejones. Se alimentan de muchos frutos. En raras ocasiones forrajean con las hormigas "arrieras" (Eciton sp.) para atrapar las presas que huyen de ellas.

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
INBio, Costa Rica
autor
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
site do parceiro
INBio

Reproduction ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por INBio
Su nido consiste en una taza profunda hecha de raicillas y fibras, unidas con telaraña de una manera tan fina que los huevos se ven a través del fondo. Se localiza sobre un briznal o arbusto delgado a 1.6 m., y en raras ocasiones hasta 5.5 m. de altura en el bosque. Ponen 2 huevos, con menos frecuencia 3, entre blanco opaco y azul pálido, con salpicaduras y manchones canela y chocolate. Se reproducen de febrero a junio.

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
INBio, Costa Rica
autor
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
site do parceiro
INBio

Diagnostic Description ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por INBio
Mide 18 cm. y pesa 38 grs. Se distingue de las otras Habia por la mancha eréctil brillante en la coronilla, la cual forma una cresta bífida y conspicua en los machos. El macho adulto presenta una mancha escarlata rosácea generalmente oculta en la coronilla, bordeada con negro rojizo. El resto de la región superior, inclusive las alas y la cola, es de color rojo fusco. La región inferior es rojo opaco, más pálida y más brillante en la garganta, la cual puede presentar un listado minúsculo con un rojo más brillante. El costado y los flancos son más oscuros, a diferencia del abdomen y las coberteras infracaudales, más pálidos y teñidos con grisáceo. La hembra es verde oliva por arriba, con el centro de la coronilla amarillo dorado. La garganta y el pecho son oliva más pálido, y cuentan con un listado diminuto o un tinte amarillento en la garganta. Por debajo la región posterior oliva es más pálida y opaca. El pico es negruzco y las patas son gris parduzco. Los ejemplares inmaduros son similares a la hembra adulta, excepto que los machos muestran cantidades variables de rojo. La mancha de la coronilla es más anaranjada y menos extensa que la del adulto. Los especímenes juveniles son olivo parduzco por encima, con la base de las plumas de la coronilla amarillenta oscura. Por debajo son ante opaco, con manchones o moteado oliva parduzco en los costados del pecho.

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
INBio, Costa Rica
autor
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
site do parceiro
INBio

Diagnostic Description ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por INBio
Localidad del tipo: Paraguay.
Depositario del tipo:
Recolector del tipo:
licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
INBio, Costa Rica
autor
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
site do parceiro
INBio

Habitat ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por INBio
Frecuentan el sotobosque de los bosques perennifolios húmedos y subhúmedos y las áreas adyacentes con crecimiento secundario alto.

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
INBio, Costa Rica
autor
Luis Humberto Elizondo C.
editor
The Nature Conservancy
site do parceiro
INBio

Habia rubica ( Asturiano )

fornecido por wikipedia AST
Map marker icon – Nicolas Mollet – Birds – Nature – white.png Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.

Habia rubica, tamién denomada tangara rojisucia rúbica[1] o tangara formiguera coronirroja[2] ye un ave paseriforme de l'América tropical. El so xéneru, Habia, foi tradicionalmente asitiáu polos ornitólogos dientro de la familia Thraupidae, anque esisten investigaciones que paecen rellacionalo más con Cardinalidae.

Estes aves, bien paecíes a la especie hermana H. fuscicauda, miden aprosimao 18 cm de llargor y pesen pocu más de 30 g. El machu adultu ye pardu acoloratáu escuru, con gargüelu y pechu coloraos brillantes. Na corona hai una raya colorada brillosa delineada con negru. Les plumes d'esa llinia pueden llevantase cuando l'ave ta escitada.

La fema ye parda amarellentada, tendiendo más al mariellu nel pechu, y el gargüelu ye mariella brillosa. Al igual que'l machu, tien un llurdiu na corona, pero non colorada, sinón anaranxada.

Ye un ave cobarde, pero ruidosa nel so cantar.

Ye una especie residente dende Méxicu hasta Paraguái y norte d'Arxentina. La so distribución estiéndese tamién hasta Brasil, Venezuela, y l'isla caribeña de Trinidá. Al ser común na so área de distribución, la Unión Internacional pal Caltenimientu de la Naturaleza nun la considera una especie amenazada.[3]

Alcuéntrase preferentemente nel estratu mediu de los montes húmedos y n'árees de vexetación arbustiva de clima subtropical; tamién nel sotobosque en zones riques en felechos, parrotales y yerbes.[4] Viven en pareyes o en grupos más numberosos. Aliméntense principalmente d'artrópodo pero nun desprecien los frutos. N'ocasiones pórtense como comensales, acompañando na so alimentación a les formigues arrieres[5][6] y a los coatíes (Nasua nasua).[7]

El nial ye en forma de concu pocu fondu, y ye construyíu nes cañes d'árboles nuevos o felechos arborescentes xeneralmente cerca d'un cursu d'agua. La puesta consiste de dos güevos blancos con llixos marrón. La fema guara los güevos mientres 13 díes hasta qu'éstos eclosionen; entós los pitucos son guaraos por otros 10 díes más, hasta qu'aprienden a volar.

Notes

  1. Sada, Phillips y Ramos, 1984
  2. INBio, 2009
  3. UICN, 2008
  4. De Lima Favaro y Do Santos, 2005
  5. Machado, 1999
  6. INBio, 2009
  7. D'Esmornio Beisiegel, 2007

Referencies

Enllaces esternos

Protonotaria-citrea-002 edit.jpg Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia AST

Habia rubica: Brief Summary ( Asturiano )

fornecido por wikipedia AST
Habia rubica Map marker icon – Nicolas Mollet – Birds – Nature – white.png Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.

Habia rubica, tamién denomada tangara rojisucia rúbica o tangara formiguera coronirroja ye un ave paseriforme de l'América tropical. El so xéneru, Habia, foi tradicionalmente asitiáu polos ornitólogos dientro de la familia Thraupidae, anque esisten investigaciones que paecen rellacionalo más con Cardinalidae.

Estes aves, bien paecíes a la especie hermana H. fuscicauda, miden aprosimao 18 cm de llargor y pesen pocu más de 30 g. El machu adultu ye pardu acoloratáu escuru, con gargüelu y pechu coloraos brillantes. Na corona hai una raya colorada brillosa delineada con negru. Les plumes d'esa llinia pueden llevantase cuando l'ave ta escitada.

La fema ye parda amarellentada, tendiendo más al mariellu nel pechu, y el gargüelu ye mariella brillosa. Al igual que'l machu, tien un llurdiu na corona, pero non colorada, sinón anaranxada.

Ye un ave cobarde, pero ruidosa nel so cantar.

Ye una especie residente dende Méxicu hasta Paraguái y norte d'Arxentina. La so distribución estiéndese tamién hasta Brasil, Venezuela, y l'isla caribeña de Trinidá. Al ser común na so área de distribución, la Unión Internacional pal Caltenimientu de la Naturaleza nun la considera una especie amenazada.

Alcuéntrase preferentemente nel estratu mediu de los montes húmedos y n'árees de vexetación arbustiva de clima subtropical; tamién nel sotobosque en zones riques en felechos, parrotales y yerbes. Viven en pareyes o en grupos más numberosos. Aliméntense principalmente d'artrópodo pero nun desprecien los frutos. N'ocasiones pórtense como comensales, acompañando na so alimentación a les formigues arrieres y a los coatíes (Nasua nasua).

El nial ye en forma de concu pocu fondu, y ye construyíu nes cañes d'árboles nuevos o felechos arborescentes xeneralmente cerca d'un cursu d'agua. La puesta consiste de dos güevos blancos con llixos marrón. La fema guara los güevos mientres 13 díes hasta qu'éstos eclosionen; entós los pitucos son guaraos por otros 10 díes más, hasta qu'aprienden a volar.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia AST

Habia rubica ( Catalão; Valenciano )

fornecido por wikipedia CA

Habia rubica és una espècie d'ocell passeriforme de l'Amèrica tropical. El seu gènere Habia, ha estat tradicionalment col·locat pels ornitòlegs dins de la família Thraupidae, encara que existeixen investigacions que semblen relacionar-ho més amb Cardinalidae.

 src= A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Habia rubica Modifica l'enllaç a Wikidata
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autors i editors de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia CA

Tanagr morgrug corungoch ( Galês )

fornecido por wikipedia CY

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Tanagr morgrug corungoch (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: tanagrod morgrug corungoch) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Habia rubica; yr enw Saesneg arno yw Red-crowned ant-tanager. Mae'n perthyn i deulu'r Breision (Lladin: Emberizidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn H. rubica, sef enw'r rhywogaeth.[2]

Teulu

Mae'r tanagr morgrug corungoch yn perthyn i deulu'r Breision (Lladin: Emberizidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

rhywogaeth enw tacson delwedd Bras adeingoch Peucaea carpalis Bras cynffon winau Peucaea sumichrasti
Aimophila sumichrasti.jpg
Pila brongoch y Dwyrain Loxigilla noctis
Loxigilla noctis a2.jpg
Pila coed cnocellaidd Camarhynchus pallidus
Camarhynchus pallidus composite.jpg
Pila coed mangrof Camarhynchus heliobates
Camarhynchus heliobates.png
Pila coed pryfysol bach Camarhynchus parvulus
Geospiza parvula.jpg
Pila coed pryfysol mawr Camarhynchus psittacula
Camarhynchus psittaculus1.jpg
Pila coed pryfysol Ynys Charles Camarhynchus pauper
MTF male.jpg
Pila inca adeinlwyd Incaspiza ortizi Pila inca bach Incaspiza watkinsi Pila inca cefngoch Incaspiza personata Pila inca ffrwynog Incaspiza laeta Twinc gwair Ciwba Tiaris canorus
Tiaris canorus -Canberra Walk In Aviary, Australia-8a.jpg
Twinc gwair wynebddu Tiaris bicolor
Black-faced grassquit (Tiaris bicolor) male.jpg
Yellow-faced grassquit Tiaris olivaceus
Yellow-faced-grassquit-eating-seeds.jpg
Diwedd y rhestr a gynhyrchwyd yn otomatig o Wicidata.

Gweler hefyd

Cyfeiriadau

  1. Gwefan Cymdeithas Edward Llwyd; adalwyd 30 Medi 2016.
  2. Gwefan Avibase; adalwyd 3 Hydref 2016.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Awduron a golygyddion Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia CY

Tanagr morgrug corungoch: Brief Summary ( Galês )

fornecido por wikipedia CY

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Tanagr morgrug corungoch (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: tanagrod morgrug corungoch) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Habia rubica; yr enw Saesneg arno yw Red-crowned ant-tanager. Mae'n perthyn i deulu'r Breision (Lladin: Emberizidae) sydd yn urdd y Passeriformes.

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn H. rubica, sef enw'r rhywogaeth.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Awduron a golygyddion Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia CY

Red-crowned ant tanager ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

The red-crowned ant tanager (Habia rubica) is a medium-sized passerine bird from tropical America. The genus Habia was long placed with the tanagers (Thraupidae), but it is actually closer to the cardinals (Cardinalidae). Consequently, it can be argued that referring to the members of this genus as ant-tanagers is misleading, but no other common name has gained usage.

Taxonomy

The red-crowned ant tanager was formally described in 1817 by the French ornithologist Louis Jean Pierre Vieillot. He placed it in the genus Saltator (which he misspelled as Staltator) and coined the binomial name Saltator rubicus. He specified the locality as Paraguay.[2][3] The specific epithet is from Medieval Latin rubicus meaning "reddish".[4] The red-crowned ant tanager is now placed in the genus Habia that was introduced in 1840 by Edward Blyth.[5]

There are 17 recognised subspecies:[5]

  • H. r. holobrunnea Griscom, 1930 – east Mexico
  • H. r. rosea (Nelson, 1898) – southwest Mexico
  • H. r. affinis (Nelson, 1897) – south Oaxaca (south Mexico)
  • H. r. nelsoni (Ridgway, 1902) – Yucatán Peninsula (southeast Mexico)
  • H. r. rubicoides (Lafresnaye, 1844) – central south, south Mexico to Honduras and El Salvador
  • H. r. vinacea (Lawrence, 1867) – west Costa Rica and Panama
  • H. r. alfaroana (Ridgway, 1905) – northwest Costa Rica
  • H. r. perijana Phelps, WH & Phelps, WH Jr, 1957 – north Colombia and northwest Venezuela
  • H. r. coccinea (Todd, 1919) – central north Colombia and west Venezuela
  • H. r. crissalis Parkes, 1969 – northeast Venezuela
  • H. r. rubra (Vieillot, 1819) – Trinidad
  • H. r. mesopotamia Parkes, 1969 – east Venezuela
  • H. r. rhodinolaema (Salvin & Godman, 1883) – east Colombia, east Ecuador, northeast Peru and northwest Brazil
  • H. r. peruviana (Taczanowski, 1884) – east Peru, west Brazil and north Bolivia
  • H. r. hesterna Griscom & Greenway, 1937 – central Brazil
  • H. r. bahiae Hellmayr, 1936 – east Brazil
  • H. r. rubica (Vieillot, 1817) – east Paraguay, southeast Brazil and northeast Argentina

Description

The red-crowned ant tanagers is 17–19 cm (6.7–7.5 in) long and weighs 28–43 g (0.99–1.52 oz) (male) or 23–37 g (0.81–1.31 oz) (female). The adult male of the nominate subspecies is dull reddish brown with a brighter red throat and breast. The black-bordered scarlet crown stripe is raised when the bird is excited. The female is yellowish brown with a yellow throat and yellow-buff crown stripe.[6]

It is a shy but noisy bird. Its call is a rattle followed by a musical pee-pee-pee.[6]

Distribution and habitat

This bird is a resident breeder from Mexico south to Paraguay and northern Argentina, and on Trinidad. Common in its wide range, it is not considered threatened by the IUCN.[1] It favors the middle stratum of the forest as well as undergrowth rich in ferns, shrubs and herbs.[7]

Behavior

Food and feeding

These birds are found in pairs or family groups. They eat mainly arthropods, but berries are also taken. In Central America and Trinidad they frequently attend army ant columns, and in the lowland forests of southeastern Brazil they may be a nuclear species of understory mixed-species feeding flocks – though further uphill, e.g. in the Serra de Paranapiacaba, they seem to join such flocks only rarely and prefer to follow the ants on their own.[8] They also follow South American coatis (Nasua nasua) on their feeding excursions, namely in the dry season.[9] In both cases, they are commensales, snatching invertebrate prey startled by the ants or coatis.

Breeding

The shallow cup nest is built by the female. It is usually placed in a sapling or tree fern near a stream. The normal clutch is two to three brown-blotched white eggs. These are incubated by the female for 13–14 days prior to hatching. The chicks are fed by both parents and leave the nest when about ten days old, before they are able to fly. They then hop around and hide in thick foliage.[6]

References

  1. ^ a b BirdLife International (2020). "Habia rubica". IUCN Red List of Threatened Species. 2020: e.T22722409A138397027. doi:10.2305/IUCN.UK.2020-3.RLTS.T22722409A138397027.en. Retrieved 12 November 2021.
  2. ^ Vieillot, Louis Jean Pierre (1817). Nouveau dictionnaire d'histoire naturelle, appliquée aux arts, à l'agriculture, à l'économie rurale et domestique, à la médecine, etc (in French). Vol. 14 (Nouvelle édition ed.). Paris: Deterville. p. 107.
  3. ^ Paynter, Raymond A. Jr, ed. (1970). Check-List of Birds of the World. Vol. 13. Cambridge, Massachusetts: Museum of Comparative Zoology. p. 299.
  4. ^ Jobling, James A. (2010). The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. London: Christopher Helm. p. 339. ISBN 978-1-4081-2501-4.
  5. ^ a b Gill, Frank; Donsker, David; Rasmussen, Pamela, eds. (January 2023). "Cardinals, grosbeaks and (tanager) allies". IOC World Bird List Version 13.1. International Ornithologists' Union. Retrieved 25 February 2023.
  6. ^ a b c Hilty, S.L. (2011). "Family Thraupidae (Tanagers)". In del Hoyo, J.; Elliott, A.; Sargatal, J. (eds.). Handbook of the Birds of the World. Vol. 16: Tanagers to New World Blackbirds. Barcelona, Spain: Lynx Edicions. pp. 46-329 [319]. ISBN 978-84-96553-78-1.
  7. ^ de Lima Favaro, Fernando; dos Anjos, Luiz (2005). "Microhabitat de Habia rubica (Vieillot) e Trichothraupis melanops (Vieillot) (Aves, Emberizidae, Thraupinae), em uma floresta atlântica do sul do Brasil" [Microhabitat of Habia rubica (Vieillot) and Trichothraupis melanops (Vieillot) (Aves, Emberizidae, Thraupinae) in an Atlantic Forest, Southern Brazil] (PDF). Revista Brasileira de Zoologia (in Portuguese). 22 (1): 213–217. doi:10.1590/s0101-81752005000100026.
  8. ^ Machado, C.G (1999). "A composição dos bandos mistos de aves na Mata Atlântica da Serra de Paranapiacaba, no sudeste brasileiro" [Mixed flocks of birds in Atlantic Rain Forest in Serra de Paranapiacaba, southeastern Brazil] (PDF). Revista Brasileira de Biologia (in Portuguese). 59 (1): 75–85. doi:10.1590/S0034-71081999000100010.
  9. ^ de Mello Beisiegel, Beatriz (2007). "Foraging Association between Coatis (Nasua nasua) and Birds of the Atlantic Forest, Brazil". Biotropica. The Association for Tropical Biology and Conservation. 39 (2): 283–285. doi:10.1111/j.1744-7429.2006.00255.x.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Red-crowned ant tanager: Brief Summary ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

The red-crowned ant tanager (Habia rubica) is a medium-sized passerine bird from tropical America. The genus Habia was long placed with the tanagers (Thraupidae), but it is actually closer to the cardinals (Cardinalidae). Consequently, it can be argued that referring to the members of this genus as ant-tanagers is misleading, but no other common name has gained usage.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Habia rubica ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

La habia coronirroja[1]​ (Habia rubica), también denominada tangara rojisucia rúbica[2]​ o tangara hormiguera coronirroja[3]​ es un ave paseriforme de la América tropical. Su género, Habia, ha sido tradicionalmente colocado por los ornitólogos dentro de la familia Thraupidae, aunque existen investigaciones que parecen relacionarlo más con Cardinalidae.

Estas aves, muy parecidas a la especie hermana H. fuscicauda, miden aproximadamente 18 cm de longitud y pesan poco más de 30 g. El macho adulto es pardo rojizo oscuro, con garganta y pecho rojos brillantes. En la corona hay una raya roja brillante delineada con negro. Las plumas de esa línea pueden levantarse cuando el ave está excitada.

La hembra es parda amarillenta, tendiendo más al amarillo en el pecho, y la garganta es amarilla brillante. Al igual que el macho, tiene una mancha en la corona, pero no roja, sino anaranjada.

Es un ave tímida, pero ruidosa en su canto.

Es una especie residente desde México hasta Paraguay y norte de Argentina. Su distribución se extiende también hasta Brasil, Venezuela, y la isla caribeña de Trinidad. Al ser común en su área de distribución, la Unión Internacional para la Conservación de la Naturaleza no la considera una especie amenazada.[4]

Se encuentra preferentemente en el estrato medio de los bosques húmedos y en áreas de vegetación arbustiva de clima subtropical; también en el sotobosque en zonas ricas en helechos, arbustos y hierbas.[5]​ Viven en parejas o en grupos más numerosos. Se alimentan principalmente de artrópodos pero no desprecian los frutos. En ocasiones se comportan como comensales, acompañando en su alimentación a las hormigas arrieras[6][7]​ y a los coatíes (Nasua nasua).[8]

El nido es en forma de cuenco poco profundo, y es construido en las ramas de árboles jóvenes o helechos arborescentes generalmente cerca de un curso de agua. La puesta consiste de dos huevos blancos con motas marrón. La hembra incuba los huevos durante 13 días hasta que estos eclosionan; entonces los polluelos son incubados por otros 10 días más, hasta que aprenden a volar.

Notas

  1. Nombres en castellano recomendados por la SEO 16a.Parte p.160
  2. Sada, Phillips y Ramos, 1984
  3. INBio, 2009
  4. UICN, 2008
  5. De Lima Favaro y Dos Santos, 2005
  6. Machado, 1999
  7. INBio, 2009
  8. De Mello Beisiegel, 2007

Referencias

 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Habia rubica: Brief Summary ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

La habia coronirroja​ (Habia rubica), también denominada tangara rojisucia rúbica​ o tangara hormiguera coronirroja​ es un ave paseriforme de la América tropical. Su género, Habia, ha sido tradicionalmente colocado por los ornitólogos dentro de la familia Thraupidae, aunque existen investigaciones que parecen relacionarlo más con Cardinalidae.

Estas aves, muy parecidas a la especie hermana H. fuscicauda, miden aproximadamente 18 cm de longitud y pesan poco más de 30 g. El macho adulto es pardo rojizo oscuro, con garganta y pecho rojos brillantes. En la corona hay una raya roja brillante delineada con negro. Las plumas de esa línea pueden levantarse cuando el ave está excitada.

La hembra es parda amarillenta, tendiendo más al amarillo en el pecho, y la garganta es amarilla brillante. Al igual que el macho, tiene una mancha en la corona, pero no roja, sino anaranjada.

Es un ave tímida, pero ruidosa en su canto.

Es una especie residente desde México hasta Paraguay y norte de Argentina. Su distribución se extiende también hasta Brasil, Venezuela, y la isla caribeña de Trinidad. Al ser común en su área de distribución, la Unión Internacional para la Conservación de la Naturaleza no la considera una especie amenazada.​

Se encuentra preferentemente en el estrato medio de los bosques húmedos y en áreas de vegetación arbustiva de clima subtropical; también en el sotobosque en zonas ricas en helechos, arbustos y hierbas.​ Viven en parejas o en grupos más numerosos. Se alimentan principalmente de artrópodos pero no desprecian los frutos. En ocasiones se comportan como comensales, acompañando en su alimentación a las hormigas arrieras​​ y a los coatíes (Nasua nasua).​

El nido es en forma de cuenco poco profundo, y es construido en las ramas de árboles jóvenes o helechos arborescentes generalmente cerca de un curso de agua. La puesta consiste de dos huevos blancos con motas marrón. La hembra incuba los huevos durante 13 días hasta que estos eclosionan; entonces los polluelos son incubados por otros 10 días más, hasta que aprenden a volar.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Habia rubica ( Basco )

fornecido por wikipedia EU

Habia rubica Habia generoko animalia da. Hegaztien barruko Cardinalidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

  1. (Ingelesez)BirdLife International (2012) Species factsheet. www.birdlife.org webgunetitik jaitsia 2012/05/07an
  2. (Ingelesez) IOC Master List

Ikus, gainera

(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EU

Habia rubica: Brief Summary ( Basco )

fornecido por wikipedia EU

Habia rubica Habia generoko animalia da. Hegaztien barruko Cardinalidae familian sailkatua dago.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EU

Habia à couronne rouge ( Francês )

fornecido por wikipedia FR

Habia rubica

Le Habia à couronne rouge (Habia rubica), anciennement Tangara à couronne rouge est une espèce de passereaux de la famille des Cardinalidae qui était auparavant placée dans celle des Thraupidae.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FR

Rode miertangare ( Neerlandês; Flamengo )

fornecido por wikipedia NL

Vogels

De rode miertangare (Habia rubica) is een zangvogel uit de familie Cardinalidae (kardinaalachtigen).

Verspreiding en leefgebied

Deze soort telt 17 ondersoorten:

  • H. r. holobrunnea: oostelijk Mexico.
  • H. r. rosea: zuidwestelijk Mexico.
  • H. r. affinis: zuidelijk Oaxaca (zuidelijk Mexico).
  • H. r. nelsoni: Yucatán (zuidoostelijk Mexico).
  • H. r. rubicoides: van het zuidelijke deel van Centraal-en zuidelijk Mexico tot Honduras en El Salvador.
  • H. r. vinacea: westelijk Costa Rica en Panama.
  • H. r. alfaroana: noordwestelijk Costa Rica.
  • H. r. perijana: noordelijk Colombia en noordwestelijk Venezuela.
  • H. r. coccinea: het noordelijke deel van Centraal-Colombia en westelijk Venezuela.
  • H. r. crissalis: noordoostelijk Venezuela.
  • H. r. rubra: Trinidad.
  • H. r. mesopotamia: oostelijk Venezuela.
  • H. r. rhodinolaema: oostelijk Colombia, oostelijk Ecuador, noordoostelijk Peru en noordwestelijk Brazilië.
  • H. r. peruviana: oostelijk Peru, westelijk Brazilië en noordelijk Bolivia.
  • H. r. hesterna: centraal Brazilië.
  • H. r. bahiae: oostelijk Brazilië.
  • H. r. rubica: oostelijk Paraguay, zuidoostelijk Brazilië en noordoostelijk Argentinië.

Externe link

Bronnen, noten en/of referenties
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NL

Rode miertangare: Brief Summary ( Neerlandês; Flamengo )

fornecido por wikipedia NL

De rode miertangare (Habia rubica) is een zangvogel uit de familie Cardinalidae (kardinaalachtigen).

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NL

Tiê-de-bando ( Português )

fornecido por wikipedia PT

O tiê-de-bando (nome científico: Habia rubica) é um passeriforme da família Cardinalidae. Conhecido também como tchá-tchá-tchá, tiê-do-mato-grosso e tiê-da-mata.[2]

Nome Científico

Seu nome científico significa: do guarani habia = nome indígena para várias aves (tentilhões e sanhaços); e do grego rubica, rubicus = avermelhado. Pássaro avermelhado.[2]

 src=
Um exemplo de tiê-de-bando, foto tirada no Panamá

Características

Mede cerca de 19,5 cm de comprimento e pesa 40 gramas. O macho é vermelho-amarronzado com o alto da cabeça vermelho e a fêmea é marrom-olivácea com uma pequena faixa amarela no alto da cabeça.[2]

Alimentação

Vive freqüentemente junto a bandos de outros pássaros que se alimentam de insetos, alimentando-se ainda de pequenas aranhas e frutos e sementes.[2]

Reprodução

Faz ninho em formato de xícara rasa. Põe 2 ou 3 ovos branco-azulados com manchas escuras, tendo em média 2 ninhadas por estação.[2]

Hábitos

Varia de incomum a comum no estrato inferior de florestas úmidas e bordas de florestas. Vive aos pares ou em pequenos grupos familiares.[2]

Distribuição geográfica

É encontrado do México ao Brasil.[3]

Taxonomia

Nomear subespécies pensando na possibilidade de representar espécies diferentes, enquanto uma recente análise filogenética baseada em marcadores mitocondriais e nucleares que também levou em consideração as diferenças em sons e, em menor grau, nas colorações das plumagens, sugerem que até três espécies podem ser diferenciadas: o grupo rubra sobre todo o resto da América do Sul, os rubicoides na América Central, e a própria espécie mencionada. [4] Contudo, diferenças entre os grupos raciais não são sempre nítidas ou pronunciadas. Muitas das numerosas subespécies são fracamente diferenciadas e difícil de serem reconhecidas. No total são dezessete subespécies reconhecidas:

Referências

  1. IUCN
  2. a b c d e f Informações encontradas na página da Wiki Aves. Disponível em:http://www.wikiaves.com/tie-de-bando>. Acesso em 03 junho 2017.
  3. «Tiê-do-mato-grosso · Habia rubica · (Vieillot, 1817)» (em inglês). Xeno-Canto. Consultado em 4 de junho de 2017
  4. Lavinia, P. D. et al. (2015). Continental-scale analysis reveals deep diversification within the polytypic Red-crowned Ant Tanager (Habia rubica, Cardinalidae). Mol. Phylogenet. Evol.89: 182-193.
  5. Piacentini et al. (2015). Annotated checklist of the birds of Brazil by the Brazilian Ornithological Records Committee. Revista Brasileira de Ornitologia, 23(2): 91-298.
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores e editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia PT

Tiê-de-bando: Brief Summary ( Português )

fornecido por wikipedia PT

O tiê-de-bando (nome científico: Habia rubica) é um passeriforme da família Cardinalidae. Conhecido também como tchá-tchá-tchá, tiê-do-mato-grosso e tiê-da-mata.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores e editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia PT

Röd myrtangara ( Sueco )

fornecido por wikipedia SV

Röd myrtangara[2] (Habia rubica) är en fågel i familjen kardinaler inom ordningen tättingar.[3]

Utbredning och systematik

Röd myrtangara delas in i 17 underarter med följande utbredning:[3]

Status

IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]

Noter

  1. ^ [a b] Birdlife International 2012 Habia rubica Från: IUCN 2015. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.4 www.iucnredlist.org. Läst 2016-02-01.
  2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2018) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter, läst 2018-02-14
  3. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2016) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2016 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2016-08-11

Externa länkar

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia författare och redaktörer
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia SV

Röd myrtangara: Brief Summary ( Sueco )

fornecido por wikipedia SV

Röd myrtangara (Habia rubica) är en fågel i familjen kardinaler inom ordningen tättingar.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia författare och redaktörer
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia SV

Habia rubica ( Vietnamita )

fornecido por wikipedia VI

Habia rubica là một loài chim trong họ Cardinalidae.[2]

Chú thích

  1. ^ BirdLife International (2012). Habia rubica. Sách Đỏ IUCN các loài bị đe dọa. Phiên bản 2013.2. Liên minh Bảo tồn Thiên nhiên Quốc tế. Truy cập ngày 26 tháng 11 năm 2013.
  2. ^ Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, B.L. Sullivan, C. L. Wood, and D. Roberson (2012). “The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 6.7.”. Truy cập ngày 19 tháng 12 năm 2012.


Hình tượng sơ khai Bài viết Bộ Sẻ này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia VI

Habia rubica: Brief Summary ( Vietnamita )

fornecido por wikipedia VI

Habia rubica là một loài chim trong họ Cardinalidae.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia VI

Карминная хабия ( Russo )

fornecido por wikipedia русскую Википедию
Царство: Животные
Подцарство: Эуметазои
Без ранга: Вторичноротые
Подтип: Позвоночные
Инфратип: Челюстноротые
Надкласс: Четвероногие
Класс: Птицы
Подкласс: Настоящие птицы
Инфракласс: Новонёбные
Инфраотряд: Passerida
Надсемейство: Passeroidea
Семейство: Танагровые
Род: Хабии
Вид: Карминная хабия
Международное научное название

Habia rubica (Vieillot, 1817)

Синонимы
  • Staltator[sic] rubicus Vieillot, 1817[1]
Подвиды
  • Habia rubica holobrunnea Griscom, 1930
  • Habia rubica rosea (Nelson, 1898)
  • Habia rubica affinis (Nelson, 1897)
  • Habia rubica nelsoni (Ridgway, 1902)
  • Habia rubica rubicoides (Lafresnaye, 1844)
  • Habia rubica alfaroana (Ridgway, 1905)
  • Habia rubica vinacea (Lawrence, 1867)
  • Habia rubica perijana Phelps, Sr & Phelps, Jr, 1957
  • Habia rubica coccinea (Todd, 1919)
  • Habia rubica crissalis Parkes, 1969
  • Habia rubica rubra (Vieillot, 1819)
  • Habia rubica mesopotamia Parkes, 1969
  • Habia rubica rhodinolaema (Salvin & Godman, 1883)
  • Habia rubica peruviana (Taczanowski, 1884)
  • Habia rubica hesterna Griscom & Greenway, 1937
  • Habia rubica bahiae Hellmayr, 1936
  • Habia rubica rubica (Vieillot, 1817)
Охранный статус Wikispecies-logo.svg
Систематика
на Викивидах
Commons-logo.svg
Изображения
на Викискладе
ITIS 560348NCBI 62201EOL 921778

Карминная хабия[2] (лат. Habia rubica) — вид птиц из семейства танагровых. Птицы обитают в субтропических и тропических низменных влажных лесах, на высоте от 0 до 1100, локально до 1500[3] метров над уровнем моря[4].

Описание

Длина тела 17—19 см[5][6], масса около 32 грамм[4]. Описание птиц на большей территории всего ареала. Самцы имеют в основном тускло-коричнево-красное оперение, более серые и красные, часто розовей, перья снизу, в особенности на горле, с серыми сторонами. Верхушка головы ограничена чёрной полосой. Самки сверху имеют оливково-коричневое оперение с коричневато-жёлтыми перьями на верхушке головы. Оперение нижней стороны тела бледно-ржавое или охристое, светлее на горле. Самки на большей территории Амазонки (кроме юго-запада) более серые с почти белыми горловыми перьями. Птицы юго-востока крупнее в размерах и темнее, с почти контрастными горлом и верхушкой головы[5].

Голос

Птицы обоих полов издают отличительные, режущее стрекотание: «чирт» или «чак», часто повторяющиеся сериями[5]. Токующие самцы издают ласковую, мелодичную песню, часто без тяжёлых звуков, в основном на рассвете и состоится из неторопливых серий коротких, чистых тонов «тии-пуу тии-пуу»[5], или богатая серия из повышающихся свистящих звуков: «уу-ВИИдуу чуу-ВИИР»[3][7].

Экология

Обитают в нижнем ярусе влажных лесов и лесных опушках[8][9], лесистых речных берегах и заросших просеках[10]. Живут парами или в небольших группах, со смешанными стайками, среди которых они слабо заметны[5].

Подвиды

Выделяют семнадцать подвидов[1]:

Примечания

  1. 1 2 Таксономия и распространение (англ.). Tanagers (Thraupidae). IBC.Lynxeds.com. Проверено 4 марта 2012. Архивировано 14 сентября 2012 года.
  2. Бёме Р. Л., Флинт В. Е. Пятиязычный словарь названий животных. Птицы. Латинский, русский, английский, немецкий, французский / Под общ. ред. акад. В. Е. Соколова. — М.: Рус. яз., «РУССО», 1994. — С. 412. — 2030 экз.ISBN 5-200-00643-0.
  3. 1 2 Schulenberg, T. S., Stotz, D. F., Lane, D. F., et al. Birds of Peru. — United States of America, New Jersey: Prinception University Press, 2007. — С. 264. — 656 с. — ISBN 978-0-691-13023-1.
  4. 1 2 Информация (англ.). BirdLife.org. Проверено 4 марта 2012. Архивировано 14 сентября 2012 года.
  5. 1 2 3 4 5 Robert S. Ridgely & Guy Tudor. Field Guide to the Songbirds of South America: The Passerines (Mildred Wyatt-Wold Series in Ornithology). — Printed in China: University of Texas Press, 2009. — С. 617. — 736 с. — ISBN 978-0-292-71748-0.
  6. Steve N. G. Howell. A Guide to the Birds of Mexico and Northern Central America. — U.S.A.: Oxford University Press, 1995. — С. 671. — 851 с. — ISBN 0-19-854012-4.
  7. Ber van Perlo. A Field Guide to the Birds of Brazil. — USA: Oxford University Press, 2009. — 480 с. — ISBN 978-0-19-530154-0.
  8. Robert S. Ridgely, Guy Tudor & William L. Brown. The Birds of South America: The Oscine Passerines. — Universety of Texas Press, 2001. — 516 с. — ISBN 0-292-70756-8.
  9. H. Lee Jones & Dana Gardner. Birds of Belize. — University of Texas Press, 2004. — С. 225. — 317 с. — ISBN 0-292-74066-2.
  10. Edwards, Ernest Preston & Butler, Edward Murrell. A Field Guide to the Birds of Mexico and Adjacent Areas: Belize, Guatemala, and El Salvador, Third Edition: Belize, Guatemala and El Salvador. — Printed in China: University of Texas Press, 1998. — С. 153. — 209 с. — ISBN 0-292-72092-0.
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Авторы и редакторы Википедии

Карминная хабия: Brief Summary ( Russo )

fornecido por wikipedia русскую Википедию

Карминная хабия (лат. Habia rubica) — вид птиц из семейства танагровых. Птицы обитают в субтропических и тропических низменных влажных лесах, на высоте от 0 до 1100, локально до 1500 метров над уровнем моря.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Авторы и редакторы Википедии