nomes no trilho de navegação
Die Vielstachelige Armleuchteralge (Chara polyacantha) ist ein sehr seltener monözischer Vertreter der Armleuchteralgen. Sie ist in Deutschland vom Aussterben bedroht und kommt nur in unverschmutzten klaren Stehgewässern vor.
Die Vielstachelige Armleuchteralge kommt in oligosaproben Stehgewässern, in unverschmutzten Wassern von oligo- bis (seltener) mesotrophen Torfstichen und in Klarwasserseen vor. Nicht selten sind diese Gewässer kalkhaltig. Sie ist in Europa sehr verstreut von der Iberischen Halbinsel, über Polen bis nach Dänemark und England zu finden. In Deutschland steht sie auf der Roten Liste der Characeae und ist dort als Vom Aussterben bedroht eingestuft.
Die Vielstachelige Armleuchteralge ist eine relativ kräftige Alge mit starkem Stachelbesatz. Sie wird insgesamt bis 75 cm lang, selten sogar bis 1 m. Sie bildet einen im Durchmesser 1 bis 2 mm breiten Spross aus, der wiederum meist lange Seitensprosse an großen Exemplaren ausbildet. Die Rinde ist diplostich oder (seltener) isostich. Die Stipularen stehen auf den Kanten der Rinde (tylacanth) und nie in den Furchen der Rinde (aulacanth). Der Besatz ist jedoch oft schwer erkennbar. Die Stipularen stehen in zwei Reihen am Quirl. Sie sind dünn geformt, zugespitzt und sind etwa so lang wie der Sprossdurchmesser. Die steifen Stacheln an den Sprossen sind etwa 1- bis 3-mal so lang wie der Sprossdurchmesser und sind meist zu 3 oder 5 gebündelt. Die Äste stehen zu 8 bis 12 im Quirl und werden bis 8 cm lang. Die kurzen Äste sind zum Internodium hin gebogen, die langen jedoch davon abstehend. Jeder Ast weist 5 bis 7 berindete Glieder auf und ein ein- oder zwei-zelliges rindenloses Endglied mit einer schmalen Endzelle. Die Blättchen an den Ästen stehen zu 5 oder 7 zusammen. Sie sind immer doppelt so lang wie der Astdurchmesser.
Gametangien werden vom Sommer bis Herbst gebildet. Das (weibliche) Oogon wird etwa 1 mm lang und 0,65 mm breit. Es weist 12 bis 15 Windungen auf und ist nicht selten mit einer dicken Kalkhülle umgeben. An der Spitze befindet sich ein großes Krönchen, welches bis 0,15 mm hoch und etwa 0,25 mm breit wird. Die schwarzen Oosporen werden 0,75 mm lang und 0,4 mm breit und sind mit 11 bis 14 Rippen versehen. Das (männliche) orange gefärbte Antheridium wird im Durchmesser etwa 0,4 mm und ist kugelrund geformt.
Werner Krause, H. Ettl, G. Gärtner, H. Heynig, D. Mollenhauer: Süsswasserflora von Mitteleuropa. Band 18: Charales (Charophyceae). - Gustav Fischer Verlag, 1997. ISBN 3-437-25056-6
Die Vielstachelige Armleuchteralge (Chara polyacantha) ist ein sehr seltener monözischer Vertreter der Armleuchteralgen. Sie ist in Deutschland vom Aussterben bedroht und kommt nur in unverschmutzten klaren Stehgewässern vor.
Ramienica wielokolczasta (Chara polyacantha) – gatunek ramienicy.
Stosunkowo duży makroglon (do 1,1 m długości) o silnie rozgałęzionej plesze. Gruba (1–2 mm średnicy) nibyłodyga z długimi (do 12 cm) międzywęźlami. Plecha jasnozielona. Gołym okiem widoczne przylistki i okolcowanie. Roślina jednopienna[2].
Dwurzędowe. Czasem zmienne, a rzędy główne zazwyczaj wyraźnie silniej wykształcone niż boczne, choć czasem jest to słabo wyraźne, a okolcowanie może zasłaniać strukturę[2].
Długie (1,2–8 cm), cienkie (0,6 mm średnicy) i nieco powyginane. Rzadko dłuższe od międzywęźli. 8–12 (najczęściej 8, 9) w okółku. 5–8 członów, z czego ostatni nieokorowany, zbudowany z jednej lub dwóch komórek, zwykle krótki i zaostrzony[2].
Zwykle wyraźne. Wewnętrzne przeważnie długie i cienkie, wyraźnie dłuższe (czasem kilkukrotnie) od lęgni, ostro zakończone, podczas gdy na zewnątrz krótsze, ale na nibyliściach płodnych i tak mogą być dłuższe od lęgni. Na liściach płonnych nieco krótsze niż na płodnych i w mniej zróżnicowanych okółkach[2].
Igiełkowate. O długości równej średnicy międzywęźla lub nawet trzykrotnie większej. Po 3 lub 5 w pęczkach. Zwykle gęsto położone, tak że mogą zasłonić okorowanie. U małych form i w dolnych międzywęźlach są rzadziej rozmieszczone, ale nie zanikają[2].
Wyraźnie wykształcone. W dwurzędowych okółkach, bardzo mało zróżnicowane. Kształtem i długością przypominają kolce. Czasem zebrane w pęczki[2].
Pojedyncze. W 3–4 węzłach nibyliści. Żółtoczerwone, mniejsze od lęgni (do 0,5 mm średnicy)[2].
Inkrustowane. Duże (0,5–1,2 mm długości). Pojedyncze. W 3–4 węzłach nibyliści. Jasnobrązowe. Koronka duża (0,18 mm wysokości), wyraźnie rozchylona, o zaostrzonych krawędziach i grubej ścianie komórkowej[2].
W wodach płytkich zwykle mniejsze formy (do 10 cm), o krótkich międzywęźlach, przez co nibyliście są od nich dłuższe. Kolor plechy takich form zwykle wpada w zielonopomarańczowy lub zielonożółty. Na głębszych stanowiskach – formy wydłużone, o szarych odcieniach zieleni[2].
Ramienica grzywiasta, ramienica szorstka, ramienica kolczasta[2]
Roślina wieloletnia[2].
Gatunek słodkowodny, choć spotykany w wodach słonawych. Nie występuje w wodach szybko płynących. Występuje głównie w jeziorach mezotroficznych, wykazując dość wąską tolerancję ekologiczną co do trofii. Preferuje zbiorniki twardowodne. Występuje także w mniejszych zbiornikach, jak i w rowach. Zwykle w wodach płytkich litoralu (zwykle do 4 m głębokości), tak na podłożu organicznym, jak i mineralnym. Tworzy zespół roślinny Charetum polyacanthae w postaci zwartej, żółtozielonej łąki ramienicowej[2], jest on jednak bardzo rzadki, ograniczony do płytkich (do metra głębokości), przezroczystych wód[3].
Występuje w Europie[1]. W Polsce dość bardzo rzadka, ale spotykana w całym kraju[2].
Według Czerwonej listy roślin i grzybów Polski jest gatunkiem wymierającym. Jako jeden z niewielu gatunków glonów podlega w Polsce ochronie gatunkowej[2][4][5]. Występowanie jej zbiorowiska jest ponadto podstawą do objęcia zbiornika, w którym występuje, ochroną jako siedlisko przyrodnicze 3140 (twardowodne oligo– i mezotroficzne zbiorniki z podwodnymi łąkami ramienic Charetea) w systemie Natura 2000[6].
Ramienica wielokolczasta (Chara polyacantha) – gatunek ramienicy.
