nomes no trilho de navegação
Tomosvaryella minima is a species of fly in the family Pipunculidae.[3][4]
Austria, Belgium, Great Britain, Bulgaria, Canary Islands, Croatia, Czech Republic, Denmark, Finland, France, Germany, Hungary, Italy, Crete, Latvia, Romania, Slovakia, Slovenia, Spain, Switzerland, Netherlands.
Tomosvaryella minima is a species of fly in the family Pipunculidae.
Tomosvaryella minima is een vliegensoort uit de familie van de oogkopvliegen (Pipunculidae).[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1897 door Becker.
Bronnen, noten en/of referenties
Tomosvaryella minima – gatunek muchówki z podrzędu krótkoczułkich i rodziny Pipunculidae.
Gatunek ten opisany został w 1897 roku przez Johanna Beckera jako Pipunculus minima[1].
Muchówka o ciele długości od 2 do 2,5 mm. U samców brzegi oczu złożonych stykają się na czole na krótkim odcinku. Całe czoło samic zakrywa srebrzyste opylenie. Czułki są czarne z brunatnym i srebrzyście opylonym trzecim członem. Tułów ma barwę czarnobrunatną z szaro opylonym przodem śródplecza. Skrzydła są przezroczyste. Ubarwienie łusek tułowiowych jest białe, zaś przezmianek brunatne u samców i żółte u samic. Odnóża dwubarwne, czarno-żółte. Opylenie dwóch nasadowych tergitów czarnego odwłoka jest szare, a owłosienie odwłoka czarne. Samce cechuje duży ósmy segment odwłoka z zaokrąglonym znamieniem oraz krótkie i tęgie surstyli[2].
Owad w Europie znany z Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Szwecji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Włoch, Danii, Polski, Łotwy, Słowacji, Węgier i Rumunii. Ponadto występuje na Bliskim Wschodzie i we wschodniej Palearktyce[1]. Owady dorosłe są aktywne od czerwca do sierpnia[2].
Tomosvaryella minima – gatunek muchówki z podrzędu krótkoczułkich i rodziny Pipunculidae.
Gatunek ten opisany został w 1897 roku przez Johanna Beckera jako Pipunculus minima.
Muchówka o ciele długości od 2 do 2,5 mm. U samców brzegi oczu złożonych stykają się na czole na krótkim odcinku. Całe czoło samic zakrywa srebrzyste opylenie. Czułki są czarne z brunatnym i srebrzyście opylonym trzecim członem. Tułów ma barwę czarnobrunatną z szaro opylonym przodem śródplecza. Skrzydła są przezroczyste. Ubarwienie łusek tułowiowych jest białe, zaś przezmianek brunatne u samców i żółte u samic. Odnóża dwubarwne, czarno-żółte. Opylenie dwóch nasadowych tergitów czarnego odwłoka jest szare, a owłosienie odwłoka czarne. Samce cechuje duży ósmy segment odwłoka z zaokrąglonym znamieniem oraz krótkie i tęgie surstyli.
Owad w Europie znany z Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Szwecji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Włoch, Danii, Polski, Łotwy, Słowacji, Węgier i Rumunii. Ponadto występuje na Bliskim Wschodzie i we wschodniej Palearktyce. Owady dorosłe są aktywne od czerwca do sierpnia.
