nomes no trilho de navegação
Multimedia w Wikimedia Commons Aligator chiński (Alligator sinensis) – gatunek krokodyla z rodziny aligatorowatych (Alligatoridae). Zamieszkuje niewielki obszar nad dolnym biegiem rzeki Jangcy w Chinach. Zimuje na lądzie w wygrzebanych przez siebie norach w pobliżu wody[2].
Jest mniejszy od aligatora amerykańskiego, długość jego ciała z reguły nie przekracza 2 metrów[2]. Grzbiet oliwkowo-brązowy, plamisty. Boki tułowia jasnobrązowe z deseniem ciemnych plam. Młode są czarne z jasnożółtymi paskami, podobnie jak młode aligatora amerykańskiego, które jednak mają więcej pasków. W przeciwieństwie też do niego mają kostne płyty powyżej każdej powieki. Koniec pyska ma też nieznacznie zadarty i bardziej zwężony. Zęby są lepiej przystosowane do miażdżenia mięczaków. Brzuszne płytki są skostniałe przez co ich skóra nie miała znaczenia gospodarczego.
Podstawę jego diety stanowią wodne bezkręgowce: skorupiaki, małże, ślimaki oraz ryby. Niekiedy uda mu się upolować szczura lub kaczkę.
Samice osiągają dojrzałość w wieku od 4 do 5 lat. Okres godowy zaczyna się wraz ze wzrostem letnich temperatur. Pomiędzy lipcem a sierpniem samica buduje gniazdo na brzegu powyżej poziomu wody w kształcie kopca z błota i szczątków roślinnych podobne jak aligator amerykański, ale mniejsze, do którego składa pomiędzy 10 a 50 jaj. Okres wylęgania trwa ok. 70 dni przy temperaturze wylęgania 30 °C.
Aligator chiński (Alligator sinensis) – gatunek krokodyla z rodziny aligatorowatych (Alligatoridae). Zamieszkuje niewielki obszar nad dolnym biegiem rzeki Jangcy w Chinach. Zimuje na lądzie w wygrzebanych przez siebie norach w pobliżu wody.
