nomes no trilho de navegação
Els firmicuts (Firmicutes) són un grup de bacteris, la majoria dels quals tenen una paret cel·lular, el que els dóna qualitat de Gram Positius. Algunes d'ells (mol·licuts, entre els que es poden trobar micoplasmes), manquen de paret cel·lular. Això provoca que no es puguin acolorir amb la tinció de Gram i a més també manquen d'una segona membrana trobada en la majoria de bacteries Gram negatives. D'altres però, com la Megasphaera, Pectinatus, Selenomonas i Zymophilus tenen una pseudomembrana exterior porosa que les fa Gram-negatives.
El terme firmicuts va ser creat originalment per a incloir totes les bacteries Gram-Positives, però recentment s'ha restringit a un grup base de formes relacionades, anomenat grup de contingut GC baix, en contraposició als actinobacteris que té un contingut GC alt. Els bacteris del grup dels firmicuts tenen forma de ram o de bastó, per això porten les denominacions -cocs o bacil en la seva nomenclatura.
Molts dels firmicuts produeixen endòspores, que els fa resistents a la dessecació i poden sobreviure en circumstàncies extremes. Es poden trobar en diversos hàbitats i tenen alguns agents patògens molt notables. Una de les famílies de firmicuts, els heliobacteris, obté la seva energia a través de la fotosíntesi.
Els firmicuts juguen un paper important en la producció de cervesa, vi i sidra. L'investigador nord-americà Jeffrey Gordon van fer la troballa que en els éssers humans obesos i en els ratolins tenen un percentatge més baix de bacteries de la família Bacteroidetes i en major quantitat bacteries de la família firmicuts.
El grup es divideix típicament en tres classes: Bacils, Anaerobis facultatius, Clostridia, organismes Anaerobis i mol·licuts. En els arbres filogenètics, els dos primers grups semblen ser parafilètics, de manera que és possible que en un futur proper aquests grups de famílies pateixin una reestructuració. En l'actualitat es reconeixen més de 272 gèneres de la branca Firmicuts, essent els més importants:
Bacil, ordre Bacillales
Bacil, ordre Lactobacils
Els firmicuts (Firmicutes) són un grup de bacteris, la majoria dels quals tenen una paret cel·lular, el que els dóna qualitat de Gram Positius. Algunes d'ells (mol·licuts, entre els que es poden trobar micoplasmes), manquen de paret cel·lular. Això provoca que no es puguin acolorir amb la tinció de Gram i a més també manquen d'una segona membrana trobada en la majoria de bacteries Gram negatives. D'altres però, com la Megasphaera, Pectinatus, Selenomonas i Zymophilus tenen una pseudomembrana exterior porosa que les fa Gram-negatives.
El terme firmicuts va ser creat originalment per a incloir totes les bacteries Gram-Positives, però recentment s'ha restringit a un grup base de formes relacionades, anomenat grup de contingut GC baix, en contraposició als actinobacteris que té un contingut GC alt. Els bacteris del grup dels firmicuts tenen forma de ram o de bastó, per això porten les denominacions -cocs o bacil en la seva nomenclatura.
Molts dels firmicuts produeixen endòspores, que els fa resistents a la dessecació i poden sobreviure en circumstàncies extremes. Es poden trobar en diversos hàbitats i tenen alguns agents patògens molt notables. Una de les famílies de firmicuts, els heliobacteris, obté la seva energia a través de la fotosíntesi.
Els firmicuts juguen un paper important en la producció de cervesa, vi i sidra. L'investigador nord-americà Jeffrey Gordon van fer la troballa que en els éssers humans obesos i en els ratolins tenen un percentatge més baix de bacteries de la família Bacteroidetes i en major quantitat bacteries de la família firmicuts.
Firmicutes (z latiny: firmus-silný a cutis-kůže, resp. buněčná stěna) je kmen bakterií, z nichž je většina grampozitivních a jen několik zástupců, jako je např. Mycoplasma, postrádá buněčnou stěnu. Některé mohou mít gramnegativní reakci (Megasphaera, Pectinatus, Selenomonas, Zymophilus), ale to je způsobeno vnější pórovitou membránou navíc. Původně oddělení Firmicutes zahrnovalo všechny grampozitivní bakterie, ale dnes se k nim neřadí aktinobakterie. Firmicutes mají kulaté buňky (koky) nebo tyčinky.
Mnoho Firmicutes produkuje endospory, které jsou odolné k vyschnutí a mohou přežít extrémní podmínky. Nachází se v rozličných prostředích a některé z nich jsou patogeny. Tzv. heliobakterie dokonce ovládají proces fotosyntézy. Některé se nachází i v střevě, a tvrdí se o nich, že mají vliv na obezitu.[1]
Skupina je tradičně dělena na třídy: Clostridia (klostridia), jež jsou anaerobní, Bacilli, které jsou obligátní či fakultativně aerobní, třetí třídou jsou Mollicutes. Zdá se, že první dvě třídy jsou parafyletické či polyfyletické. Systém může mít např. tuto podobu:[zdroj?]
Firmicutes (z latiny: firmus-silný a cutis-kůže, resp. buněčná stěna) je kmen bakterií, z nichž je většina grampozitivních a jen několik zástupců, jako je např. Mycoplasma, postrádá buněčnou stěnu. Některé mohou mít gramnegativní reakci (Megasphaera, Pectinatus, Selenomonas, Zymophilus), ale to je způsobeno vnější pórovitou membránou navíc. Původně oddělení Firmicutes zahrnovalo všechny grampozitivní bakterie, ale dnes se k nim neřadí aktinobakterie. Firmicutes mají kulaté buňky (koky) nebo tyčinky.
Mnoho Firmicutes produkuje endospory, které jsou odolné k vyschnutí a mohou přežít extrémní podmínky. Nachází se v rozličných prostředích a některé z nich jsou patogeny. Tzv. heliobakterie dokonce ovládají proces fotosyntézy. Některé se nachází i v střevě, a tvrdí se o nich, že mají vliv na obezitu.
Die Firmicutes (lat. firmus „stark“, cutis „Haut“) bilden einen artenreichen Stamm innerhalb der Domäne der Bakterien.
Die Firmicutes bilden zusammen mit den Actinobacteria die große Gruppe der meist Gram-positiven Bakterien. Sie unterscheiden sich von den Actinobakterien jedoch unter anderem durch ihren niedrigeren GC-Gehalt. Die Gram-Färbung dient dazu, Bakterien nach dem Aufbau ihrer Zellwand zu unterscheiden. Der Test fällt positiv aus, wenn die auf der Membran aufgelagerte Mureinhülle dickschichtig ist. Wenn er negativ ausfällt, handelt es sich um eine dünnschichtige Mureinhülle der noch eine zweite Membran aufgelagert ist. Bei der Mehrheit der Firmicutes handelt es sich also um gram-positive Bakterien, Ausnahmen bilden z. B. die Klassen Negativicutes, Erysipelotrichia sowie die Ordnung Halanaerobiales (zählt zu der Klasse Clostridia).[1]
Viele können widerstandsfähige Endosporen bilden, einige leben phototroph, manche Arten syntroph, andere spielen als Krankheitserreger eine wichtige Rolle.
Heute zählt man zu den Firmicutes folgende Klassen[2]
Wichtige Vertreter findet man unter anderem in den Gattungen Streptococcus, Lactococcus, Lactobacillus, Bacillus und Clostridium.
Im Jahr 2021 wurde durch das International Komitee der Systematik von Prokaroynten (International Committee on Systematics of Prokaryotes (ICSP)) beschlossen, dass der taxonomische Rang "Stamm" (Phylum) entsprechend den Regeln des für Prokaroynten geltenden Nomenklaturen (ICNP) Bezeichnungen erhält. Die Endung für Bakterienstämme ist seitdem -ota. Firmicutes heißen nunmehr Bacillota.[3] Die wichtige Datenbank des National Center of Biotechnology Information (NCBI) übernimmt diese Regelung.[4]
Die Firmicutes (lat. firmus „stark“, cutis „Haut“) bilden einen artenreichen Stamm innerhalb der Domäne der Bakterien.
Die Firmicutes bilden zusammen mit den Actinobacteria die große Gruppe der meist Gram-positiven Bakterien. Sie unterscheiden sich von den Actinobakterien jedoch unter anderem durch ihren niedrigeren GC-Gehalt. Die Gram-Färbung dient dazu, Bakterien nach dem Aufbau ihrer Zellwand zu unterscheiden. Der Test fällt positiv aus, wenn die auf der Membran aufgelagerte Mureinhülle dickschichtig ist. Wenn er negativ ausfällt, handelt es sich um eine dünnschichtige Mureinhülle der noch eine zweite Membran aufgelagert ist. Bei der Mehrheit der Firmicutes handelt es sich also um gram-positive Bakterien, Ausnahmen bilden z. B. die Klassen Negativicutes, Erysipelotrichia sowie die Ordnung Halanaerobiales (zählt zu der Klasse Clostridia).
Viele können widerstandsfähige Endosporen bilden, einige leben phototroph, manche Arten syntroph, andere spielen als Krankheitserreger eine wichtige Rolle.
Heute zählt man zu den Firmicutes folgende Klassen
Bacilli (überwiegend aerob) Clostridia (anaerob bis aerotolerant) Erysipelotrichia Negativicutes (Gram-negative Vertreter) ThermolithobacteriaWichtige Vertreter findet man unter anderem in den Gattungen Streptococcus, Lactococcus, Lactobacillus, Bacillus und Clostridium.
Im Jahr 2021 wurde durch das International Komitee der Systematik von Prokaroynten (International Committee on Systematics of Prokaryotes (ICSP)) beschlossen, dass der taxonomische Rang "Stamm" (Phylum) entsprechend den Regeln des für Prokaroynten geltenden Nomenklaturen (ICNP) Bezeichnungen erhält. Die Endung für Bakterienstämme ist seitdem -ota. Firmicutes heißen nunmehr Bacillota. Die wichtige Datenbank des National Center of Biotechnology Information (NCBI) übernimmt diese Regelung.
Firmicutes е големо бактериско колено кое вклучува голем број видови со Грам-позитивна структура на клеточениот ѕид.[1] Многу ретко, како кај родовите Megasphaera, Pectinatus, Selenomonas и Zymophilus, надворешната мембрана на клеточниот ѕид е порозна, што резултира со Грам-негативно обојување. Коленото, во прилог на карактеричниот клеточен ѕид, се истакнува и по ниската содржина на азотните бази гванин и цитозин во нивната ДНК. Во ова колено спаѓаат бактерии со огромно значење за индустријата, медицината и земјоделството, на пример, стрептококите, стафилококите, бактериите на млечно-киселинското вриење, хемолитичките бактерии и клостридиите.[2] Оваа група бактерии сочинува најголем дел од човековата цревна микрофлора.[3]
Коленото е поделено на пет класи, со тоа што некои автори во него ја додаваат и групата на бактерии без клеточен ѕид (Mycoplasma, Mollicutes). Во ова колено спаѓаат повеке од 270 родови, од кои најзначајни се:
The Firmicutes (Laitin: firmus, strang, an cutis, skin, referrin tae the cell wall) are a phylum o bacteria, maist o which hae Gram-positive cell wall structur.[3]
The Firmicutes (Laitin: firmus, strang, an cutis, skin, referrin tae the cell wall) are a phylum o bacteria, maist o which hae Gram-positive cell wall structur.
Firmicutes е големо бактериско колено кое вклучува голем број видови со Грам-позитивна структура на клеточениот ѕид. Многу ретко, како кај родовите Megasphaera, Pectinatus, Selenomonas и Zymophilus, надворешната мембрана на клеточниот ѕид е порозна, што резултира со Грам-негативно обојување. Коленото, во прилог на карактеричниот клеточен ѕид, се истакнува и по ниската содржина на азотните бази гванин и цитозин во нивната ДНК. Во ова колено спаѓаат бактерии со огромно значење за индустријата, медицината и земјоделството, на пример, стрептококите, стафилококите, бактериите на млечно-киселинското вриење, хемолитичките бактерии и клостридиите. Оваа група бактерии сочинува најголем дел од човековата цревна микрофлора.
फ़र्मीक्यूटीस (Firmicutes) बैक्टीरिया का एक जीववैज्ञानिक संघ है, जिनमें से अधिकांश ग्राम-धनात्मक बैक्टीरिया हैं, हालांकि कुछ की कोशिका भित्ति छिद्रदार होने से उसपर रंग नहीं चढ़ता और वह ग्राम-ऋणात्मक बैक्टीरिया की श्रेणी में आ जाते हैं। फ़र्मीक्यूटीस बैक्टीरिया के आकार गोल, अंगूर जैसे या फिर छड़ी जैसे होते हैं।[3]
फ़र्मीक्यूटीस (Firmicutes) बैक्टीरिया का एक जीववैज्ञानिक संघ है, जिनमें से अधिकांश ग्राम-धनात्मक बैक्टीरिया हैं, हालांकि कुछ की कोशिका भित्ति छिद्रदार होने से उसपर रंग नहीं चढ़ता और वह ग्राम-ऋणात्मक बैक्टीरिया की श्रेणी में आ जाते हैं। फ़र्मीक्यूटीस बैक्टीरिया के आकार गोल, अंगूर जैसे या फिर छड़ी जैसे होते हैं।
The Bacillota (synonym Firmicutes) are a phylum of bacteria, most of which have gram-positive cell wall structure.[2] The renaming of phyla such as Firmicutes in 2021 remains controversial among microbiologists, many of whom continue to use the earlier names of long standing in the literature.[3]
The name "Firmicutes" was derived from the Latin words for "tough skin," referring to the thick cell wall typical of bacteria in this phylum. Scientists once classified the Firmicutes to include all gram-positive bacteria, but have recently defined them to be of a core group of related forms called the low-G+C group, in contrast to the Actinomycetota. They have round cells, called cocci (singular coccus), or rod-like forms (bacillus). A few Firmicutes, such as Megasphaera, Pectinatus, Selenomonas and Zymophilus, have a porous pseudo-outer membrane that causes them to stain gram-negative.
Many Bacillota (Firmicutes) produce endospores, which are resistant to desiccation and can survive extreme conditions. They are found in various environments, and the group includes some notable pathogens. Those in one family, the heliobacteria, produce energy through anoxygenic photosynthesis. Bacillota play an important role in beer, wine, and cider spoilage.
The group is typically divided into the Clostridia, which are anaerobic, and the Bacilli, which are obligate or facultative aerobes.
On phylogenetic trees, the first two groups show up as paraphyletic or polyphyletic, as do their main genera, Clostridium and Bacillus.[4] However, Bacillota as a whole is generally believed to be monophyletic, or paraphyletic with the exclusion of Mollicutes.[5]
The currently accepted taxonomy based on the List of Prokaryotic names with Standing in Nomenclature (LPSN)[6] and the National Center for Biotechnology Information (NCBI).[7]
More than 274 genera were considered as of 2016 to be within the Bacillota phylum, notable genera of Bacillota include:
Bacilli, order Bacillales
Bacilli, order Lactobacillales
Bacillota make up ~30% of the mouse and human gut microbiome.[14] The phylum Bacillota as part of the gut microbiota has been shown to be involved in energy resorption, and potentially related to the development of diabetes and obesity.[15][16][17][18] Within the gut of healthy human adults, the most abundant bacterium: Faecalibacterium prausnitzii (F. prausnitzii), which makes up 5% of the total gut microbiome, is a member of the Bacillota phylum. This species is directly associated with reduced low-grade inflammation in obesity.[19] F. prausnitzii has been found in higher levels within the guts of obese children than in non-obese children.
In multiple studies a higher abundance of Bacillota has been found in obese individuals than in lean controls. A higher level of Lactobacillus (of the Bacillota phylum) has been found in obese patients and in one study, obese patients put on weight loss diets showed a reduced amount of Bacillota within their guts.[20]
Diet changes in mice have also been shown to promote changes in Bacillota abundance. A higher relative abundance of Bacillota was seen in mice fed a western diet (high fat/high sugar) than in mice fed a standard low fat/ high polysaccharide diet. The higher amount of Bacillota was also linked to more adiposity and body weight within mice.[21] Specifically, within obese mice, the class Mollicutes (within the Bacillota phylum) was the most common. When the microbiota of obese mice with this higher Bacillota abundance was transplanted into the guts of germ-free mice, the germ-free mice gained a significant amount of fat as compared to those transplanted with the microbiota of lean mice with lower Bacillota abundance.[22]
The presence of Christensenella (Bacillota, in class Clostridia), isolated from human faeces, has been found to correlate with lower body mass index.[23]
The Bacillota (synonym Firmicutes) are a phylum of bacteria, most of which have gram-positive cell wall structure. The renaming of phyla such as Firmicutes in 2021 remains controversial among microbiologists, many of whom continue to use the earlier names of long standing in the literature.
The name "Firmicutes" was derived from the Latin words for "tough skin," referring to the thick cell wall typical of bacteria in this phylum. Scientists once classified the Firmicutes to include all gram-positive bacteria, but have recently defined them to be of a core group of related forms called the low-G+C group, in contrast to the Actinomycetota. They have round cells, called cocci (singular coccus), or rod-like forms (bacillus). A few Firmicutes, such as Megasphaera, Pectinatus, Selenomonas and Zymophilus, have a porous pseudo-outer membrane that causes them to stain gram-negative.
Many Bacillota (Firmicutes) produce endospores, which are resistant to desiccation and can survive extreme conditions. They are found in various environments, and the group includes some notable pathogens. Those in one family, the heliobacteria, produce energy through anoxygenic photosynthesis. Bacillota play an important role in beer, wine, and cider spoilage.
Firmicutes (del latín firmus = fuerte y cutis = piel en referencia a su gruesa pared celular) o Endobacteria (referencia a la presencia de endosporas) son un filo de bacterias, la mayoría de las cuales tienen una estructura celular Gram-positiva. Algunas de ellas (Mollicutes, entre las que se encuentran los micoplasmas) carecen de paredes celulares por lo que no se colorean con la tinción de Gram y además carecen de la segunda membrana encontrada en la mayoría de las bacterias Gram negativas. Otras, las del grupo Negativicutes, tienen una seudomembrana exterior porosa que las hace Gram-negativas. Firmicutes fue creado originalmente para incluir todas las bacterias Gram positivas, pero más recientemente se ha restringido a un grupo base de formas relacionadas, llamado grupo de contenido GC bajo, en contraposición con Actinobacteria que tiene contenido GC alto. Las Firmicutes tienen forma de bacilo y a veces de coco.
Muchos Firmicutes producen endosporas, que las hacen resistentes a la desecación y pueden sobrevivir en condiciones extremas. Se encuentran en diversos hábitats e incluyen algunos patógenos notables. Una de las familias, Heliobacteria, son fotoheterótrofas, obteniendo su energía a través de la bacterioclorofila.
Los Lactobacillales desempeñan un papel importante en la producción de alimentos fermentados lácteos como queso, yogur, cuajada, kéfir y kumis mediante fermentación láctica; y de las bebidas cerveza, vino, pulque, sidra, cava, sake, chicha y masato entre otras, por fermentación alcohólica.
El investigador Jeffrey Gordon y sus colegas encontraron que los seres humanos obesos y los ratones tienen un porcentaje más bajo de bacterias de la familia Bacteroidetes y mayor de Firmicutes. Experimentos recientes muestran que la abundante presencia de Firmicutes en la microbiota intestinal se relaciona con la obesidad.[1][2][3]
El conocimiento de la evolución de Firmicutes presenta muchos problemas como suele pasar frecuentemente en filogenia bacteriana y no hay consenso al respecto. En algunos árboles filogenéticos aparece como el grupo bacteriano más antiguo y divergente, mientras que en otros parece relacionado con otros grupos como Fusobacteria, Actinobacteria, Chloroflexi, Cyanobacteria y Dictyoglomi. Por otro lado, en algunos árboles filogenéticos, los micoplasmas (Mollicutes o Tenericutes) aparecen como un filo independiente de Firmicutes.
El siguiente árbol es derivado de secuencias del genoma[4] y proteínas:[5]
FirmicutesClostridia (inc. Negativicutes)[6]
BacilliEl análisis de ARNr 16S extendido a muchas especies, muestra que grupos como Clostridia, Clostridiales y Thermoanaerobacteriales, son polifiléticos. También muestra que otros filos como Tenericutes, Dictyoglomi y Cyanobacteria, sería derivados de Firmicutes. Un resumen de estos resultados se muestra a continuación (los grupos parafiléticos se muestran entre comillas y filos derivados en negrita):
FirmicutesThermaerobacter (Clostridiales XVII)
Sulfobacillus (Clostridiales XVII)
Carboxydocella (Clostridiales XVI)
"otros Clostridiales"
otros Thermoanaerobacteriales
Mollicutes (o Tenericutes)
El grupo se divide en varias clases: Bacilli, aerobios facultativos u obligados, Clostridia, organismos anaerobios, Mollicutes, etc. En los árboles filogenéticos, los primeros dos grupos parecen ser parafiléticos, así que es probable que estos grupos sufran una restructuración. Actualmente se reconocen más de 274 géneros del filo Firmicutes, siendo los más importantes:
Firmicutes (del latín firmus = fuerte y cutis = piel en referencia a su gruesa pared celular) o Endobacteria (referencia a la presencia de endosporas) son un filo de bacterias, la mayoría de las cuales tienen una estructura celular Gram-positiva. Algunas de ellas (Mollicutes, entre las que se encuentran los micoplasmas) carecen de paredes celulares por lo que no se colorean con la tinción de Gram y además carecen de la segunda membrana encontrada en la mayoría de las bacterias Gram negativas. Otras, las del grupo Negativicutes, tienen una seudomembrana exterior porosa que las hace Gram-negativas. Firmicutes fue creado originalmente para incluir todas las bacterias Gram positivas, pero más recientemente se ha restringido a un grupo base de formas relacionadas, llamado grupo de contenido GC bajo, en contraposición con Actinobacteria que tiene contenido GC alto. Las Firmicutes tienen forma de bacilo y a veces de coco.
Muchos Firmicutes producen endosporas, que las hacen resistentes a la desecación y pueden sobrevivir en condiciones extremas. Se encuentran en diversos hábitats e incluyen algunos patógenos notables. Una de las familias, Heliobacteria, son fotoheterótrofas, obteniendo su energía a través de la bacterioclorofila.
Los Lactobacillales desempeñan un papel importante en la producción de alimentos fermentados lácteos como queso, yogur, cuajada, kéfir y kumis mediante fermentación láctica; y de las bebidas cerveza, vino, pulque, sidra, cava, sake, chicha y masato entre otras, por fermentación alcohólica.
El investigador Jeffrey Gordon y sus colegas encontraron que los seres humanos obesos y los ratones tienen un porcentaje más bajo de bacterias de la familia Bacteroidetes y mayor de Firmicutes. Experimentos recientes muestran que la abundante presencia de Firmicutes en la microbiota intestinal se relaciona con la obesidad.
Firmikuudid (ladina Firmicutes; firmus, tugev, ja cutis, nahk) on bakterihõimkond, mis hõlmab väikese G+C sisaldusega (alla 50%) valdavalt grampositiivseid bakteriliike. Kuju poolest nad on kokid (üksikud ümarad) või batsillid (pulgakujulised).[1] Heliobacteriaceae sugukonda kuuluvad bakterid on ka fotosünteesivõimelised.
Produtseerivad endospoori, mis on resistentne ekstreemsetele tingimustele ja ka kuivatamisele. Firmikuute on võimalik leida erinevates keskkondades: hõimkond sisaldab nii inimese normaalse mikrobioota liike kui ka tööstuses kasutatavaid (näiteks piimhappelisi) ja patogeenseid liike.[2]
Uurimused näitasid, et soolemikrofloora kooslus määrab, millised metabolismirajad on indiviidil olemas ja kuidas nad töötavad. Soolemikrobiootas olev Bacteroides/Firmicutes suhe on oluline metabolismi määramisel, seega rasvumise diagnoosimiseks ja ravimiseks. Firmikuudid on seotud rasvade ladestumisega, kuna firmikuutide rohkus vähendab metabolismiradade mitmekesisust. Firmicutes mõjutavad rasvhapete imendumist ja lipiidide metabolismi. Firmikuutide rikkus on seotud lipiiditilgakeste akumuleerumisega kudedes, mis asuvad seedetraktist väljaspool.[3]
Hõimkond Firmicutes
Hõimkonnas on kokku kuus klassi, aga neist kaks on enam levinud: Bacilli ja Clostridia. Bakterid, mis kuuluvad Clostridia klassi on anaeroobsed[5] ja Bacilli kuuluva klassi bakterid on fakultatiivsed anaeroobid.[6] Clostridia ja Bacilli klasside bakterid kuuluvad inimese mikrobioota koosseisu ja täpsemalt soolemikrobioota koosseisu.
Bacilli klassi kuuluvad bakterid on aeroobid või fakultatiivsed anaeroobid, mis võivad moodustuda spoore. Igal bakteril tekib ainult üks spoor, mis on soojuse-, radiatsiooni-, külma- ja kuivamiseresistentne. Bacilli võivad elada ekstreemsetes keskkondades, kuna mõned bakterid on termo- ja psührofiilsed, alkalofiilsed ja atsidofiilsed, halotolerantsed ja halofiilsed ning tolereerivad suurt pH ja temperatuuri kõikumist. Bacilli produtseerivad piim- ja etaanhapet suhkrute fermentatsiooni tulemusena. Firmikuutide hõimkonda kuuluvana on nad grampositiivsed.[6]
Sõna "Bacilli" on tekitanud segadusi mõnedes keeltes (valdavalt vene ja inglise keeles). „Bacillus“ (suure tähega) on Bacilli klassi kuuluv liik, aga „bacillus” on sõna bakteri morfoloogia kirjeldamiseks, mis tähendab „pulgakujuline“. Mitte kõik Bacilli klassi kuuluvad bakterid ei ole pulgakesed ja ka klassist väljas eksisteerib liike, mis võivad omandada pulgakuju, näiteks Staphylococcus’e liigid on kerakujulised, aga kuuluvad Bacilli klassi, samal ajal Clostridium kamina dalla kotta bakter on pulgakujuline, vaatamata sellele, et ei ole Bacilli klassis.
Bacilli klassi kuuluvad bakterid on võimelised sünteesima antibiootikume ja neid on kasutatud tööstuses. Samas leidub nende hulgas ka patogeenseid liike. Kõige tuntum patogeenne liik on Bacillus anthracis ehk siberi katku tekitaja, mida on kasutatud bioloogilise relvana. Antibiootikumide süntees on väga tähtis omadus ja seda kasutatakse meditsiinitööstuses, näiteks neosporiini tootmine põhineb Bacilli klassi kuuluvate bakterite saaduse kasutamisel. Bacilli on spooremoodustav klass ja spoore on mõnikord kasutatud tööstuses selleks, et kontrollida sterilisatsiooni meetodite ja keemiliste detergentide efektiivsust.[6] Bacilli klassi kuulub ka selts Lactobacillales, mida kasutatakse näiteks jogurtitööstuses. Laktobatsillide abil valmistatakse probiootikume, mis aitavad inimese soolemikroflooras säilitada pH'd. Lactobacillales’i seltsi liigid on seotud ka immunomodulatsiooniga ehk nad on võimelised reguleerima peremehe immuunvastust.[7]
Clostridia on klass, kuhu kuuluvad anaeroobsed bakterid, kellele on hapnik toksiline. Сlostridia klassi bakterid on liikumisvõimelised, pulgakujulised või keerdunud, grampositiivsed ja spoorimoodustavad[5]. Mõned bakterid, näiteks C. butyricum ja C. pasteurianum fikseerivad lämmastiku. Bakterid fermenteerivad suhkruid orgaanilise hapete tekkimisega, näiteks põhilised saadused on piim-, butaan-, etaan- ja metaanhapped. Clostridia klassi kuuluvad bakterid on rohkesti leitud mullas, osa neist on ka inimesele patogeensed liigid (näiteks Clostridium botulinum, mis produtseerib botulismi toksiini ja Clostridium tetani produtseerib teetanuse toksiini (tetanospasmin)).[8] Vaatamata sellele, et botulismi toksiin (ehk botoks), on inimestele kahjulik, kasutatakse seda mittekontrolliva lihaste kontraktsiooni ravimiseks ja ka plastilises kirurgias. Mõned Clostridia liigid on leitud bakteriaalse vaginoosiga naiste mikroflooras.
Mõningaid ensüüme, mis on produtseeritud Closridia klassi poolt, on kasutatud biotervendamiseks (näiteks reostuse kõrvaldamiseks veest ja mullast),[8] selle jaoks baktereid pannakse reostatud keskkonda ja stimuleeritakse prolifireerimiseks ja elutegevuseks. Selline puhastusviis on mõnikord kiirem ja odavam kui muud puhastusviisid.
Clostridia elutegevusega on seotud mõned haavainfektsioonid. Infektsioonid pole lokaalsed, vaid neid leidub kogu maailmas. Tavaliselt peremeesorganism ei saa end kaitsta Clostridia bakterite vastu, sest organismi vastupanuvõime neile on väga väike või pole seda üldse. Clostridia baktereid diagnoositakse, iseloomustades kahjustusi ja analüüsides gramtesti abil bakterikultuuri. Vaatamata sellele, et immuunsust pole, on võimalik bakterite elutegevust haavas kontrollida antibiootikumide abil, selle jaoks sobib hästi penitsilliin. Haavu ravitatakse mõnikord ka kirurgiliselt, sügavalt haava puhastades.[8]
Firmikuudid (ladina Firmicutes; firmus, tugev, ja cutis, nahk) on bakterihõimkond, mis hõlmab väikese G+C sisaldusega (alla 50%) valdavalt grampositiivseid bakteriliike. Kuju poolest nad on kokid (üksikud ümarad) või batsillid (pulgakujulised). Heliobacteriaceae sugukonda kuuluvad bakterid on ka fotosünteesivõimelised.
Produtseerivad endospoori, mis on resistentne ekstreemsetele tingimustele ja ka kuivatamisele. Firmikuute on võimalik leida erinevates keskkondades: hõimkond sisaldab nii inimese normaalse mikrobioota liike kui ka tööstuses kasutatavaid (näiteks piimhappelisi) ja patogeenseid liike.
Uurimused näitasid, et soolemikrofloora kooslus määrab, millised metabolismirajad on indiviidil olemas ja kuidas nad töötavad. Soolemikrobiootas olev Bacteroides/Firmicutes suhe on oluline metabolismi määramisel, seega rasvumise diagnoosimiseks ja ravimiseks. Firmikuudid on seotud rasvade ladestumisega, kuna firmikuutide rohkus vähendab metabolismiradade mitmekesisust. Firmicutes mõjutavad rasvhapete imendumist ja lipiidide metabolismi. Firmikuutide rikkus on seotud lipiiditilgakeste akumuleerumisega kudedes, mis asuvad seedetraktist väljaspool.
Firmicutes (latinez: firmus, sendoa eta cutis azala, bere zelula hormari buruzko erreferentzia) bakterio filum bat da, gehienak gram positiboak. Batzuk, ordea, gram negatiboak dira, duten sasi-mintza dela eta; talde honetakoak dira Megasphaera, Pectinatus, Selenomonas eta Zymophilus. Zientzialariek lehen Firmicutes barruan sartzen zituzten bakterio gram-positibo guztiak, baina gaur egun Actinobacteria osatzen ez duten taldeen muina da. Zelula biribilduak dituzten, coccus izenekoak, edo sokakarak, bacillus izenekoak.
Firmicutes batzuek endosporak osatzen dituzte. Hauek ez dira erraz lehortzen eta biziraun dezakete egoerarik zailenean ere. Ingurune ezberdinetan bizi dira, eta patogeno ezagunak daude barruan. Heliobacteria familian daudenek fotosintesia egiten dute. Firmicutesek garagardo, ardo eta sagardoaren txartzean eragina dute.
Firmicutes (latinez: firmus, sendoa eta cutis azala, bere zelula hormari buruzko erreferentzia) bakterio filum bat da, gehienak gram positiboak. Batzuk, ordea, gram negatiboak dira, duten sasi-mintza dela eta; talde honetakoak dira Megasphaera, Pectinatus, Selenomonas eta Zymophilus. Zientzialariek lehen Firmicutes barruan sartzen zituzten bakterio gram-positibo guztiak, baina gaur egun Actinobacteria osatzen ez duten taldeen muina da. Zelula biribilduak dituzten, coccus izenekoak, edo sokakarak, bacillus izenekoak.
Firmicutes batzuek endosporak osatzen dituzte. Hauek ez dira erraz lehortzen eta biziraun dezakete egoerarik zailenean ere. Ingurune ezberdinetan bizi dira, eta patogeno ezagunak daude barruan. Heliobacteria familian daudenek fotosintesia egiten dute. Firmicutesek garagardo, ardo eta sagardoaren txartzean eragina dute.
(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});Firmicutes eli firmikuutit on bakteerien pääjakso, johon kuuluu kolme bakteerien luokkaa ja yli 250 bakteerisukua. Suurin osa firmikuuteista on grampositiivisia, ja monet niistä muodostavat itiöitä. Firmikuutit jaotellaan tavallisesti kolmeen luokkaan: anaerobisiin Clostridia -bakteereihin, fakultatiivisesti aerobisiin basilleihin sekä Mollicutes -luokkaan, jonka bakteereilla ei ole lainkaan soluseinää.
Seuraavassa luettelossa esitetään tärkeimpiä Firmicutes -pääjaksoon kuuluvia bakteerisukuja.
Firmicutes eli firmikuutit on bakteerien pääjakso, johon kuuluu kolme bakteerien luokkaa ja yli 250 bakteerisukua. Suurin osa firmikuuteista on grampositiivisia, ja monet niistä muodostavat itiöitä. Firmikuutit jaotellaan tavallisesti kolmeen luokkaan: anaerobisiin Clostridia -bakteereihin, fakultatiivisesti aerobisiin basilleihin sekä Mollicutes -luokkaan, jonka bakteereilla ei ole lainkaan soluseinää.
Les Firmicutes (Firmus cutis : peau dure) sont des bactéries traditionnellement Gram + mais dont certaines classes sont Gram -.
On compte dans cette division :
Les Firmicutes (Firmus cutis : peau dure) sont des bactéries traditionnellement Gram + mais dont certaines classes sont Gram -.
As Firmicutes (do latín: firmus cutis, "pel forte", referido aquí a "parede celular forte") son un filo def bacterias, a maioría das cales teñen unha estrutura da parede celular grampositiva. Porén, unhas poucas, como Megasphaera, Pectinatus, Selenomonas e Zymophilus, teñen unha pseudomembrana externa porosa que fai que presenten unha tinguidura gramnegativa.
En anteriores clasificacións recibiron o nome de Firmacutes, que despois se cambiou a Firmicutes cunha diminución na súa composición. Os científicos antes clasificaban en Firmicutes todas as bacterias grampositivas, pero recentemente defínenas como o grupo central de formas relacionadas chamado o grupo de baixo contido G+C, en contraste coas Actinobacteria. Pódense incluír aquí as Molicutes (micoplasmas, sen parede), que noutras clasificacións se clasifican como Tenericutes.
As Firmicutes teñen células arredondadas (chamadas cocos) ou bacilares. Moitas Firmicutes producen endósporas, que son resistentes á desecación e poden sobrevivir en condicións estremas. Atópanse en diversos ambientes, e o grupo inclúe algúns notables patóxenos. As da familia das heliobacterias, producen enerxía por medio da fotosíntese. Firmicutes son uns dos microorganismos importantes que fan que se pique o viño, cervexa ou sidra.
O grupo divídese tipicamente en Clostridia, que son organismos anaeróbicos, Bacilli, que son aerobios obrigados ou facultativos, e os Mollicutes (micoplasmas, que agora nalgunhas clasificacións se consideran Tenericutes).
Nas árbores filoxenéticas os dous primeiros grupos son parafiléticos ou polifiléticos, como o son os seus principais xéneros, Clostridium e Bacillus.[1]
No cladograma móstrase a taxonomía actualmente aceptada do grupo baseada na LPSN (List of Prokaryotic names with Standing in Nomenclature) [2] e o NCBI (National Center for Biotechnology Information) [3] e a filoxenia está baseada en datos do ARNr 16S da LTP 106 do Proxecto The All-Species Living Tree.[4]
?Synergistaceae {Clostridiales Familia XV Incertae Sedis}
?Thermoanaerobacterales Clado sen nome I [incl. Fervidicola]
?Thermoanaerobacterales Clado sen nome II
?Clostridium thermoamylolyticum ♠ Katkocin et al. 1985
?Thermovorax subterraneus ♠ Makinen et al. 2009
Firmicutes s. s.Carboxydocella {Clostridiales Familia XVI. Incertae Sedis}
Clostridia s.s. [incl. Negativicutes]
Bacilli [incl. Erysipelotrichia & Mollicutes]
Notas:
♠ Cepas que se encontran no NCBI pero non na LSPN.
Actualmente hai máis de 274 xéneros asignados ao filo Firmicutes. Os xéneros máis importantes son os seguintes:
Bacilli, orde Bacillales
Bacilli, orde Lactobacillales
Erysipelotrichi
Son Firmicutes a maior parte das especies da flora bacteriana intestinal humana e do rato.[5] Os Firmicutes da flora intestinal foron implicados na absorción de enerxía e obesidade.[6][7][8]
Ata agora non hai unha forma simple de definir categoricamente unha bacteria dada como pertencente a Firmicutes, xa que o filo é enormemente diverso en características fenotípicas debido a que ao intenso intercambio de plásmidos entre as súas especies e xéneros, pero a presenza de Firmicutes pode agora detectarse por PCR en tempo real utilizando metodoloxías recentemente descritas.[9]
As Firmicutes (do latín: firmus cutis, "pel forte", referido aquí a "parede celular forte") son un filo def bacterias, a maioría das cales teñen unha estrutura da parede celular grampositiva. Porén, unhas poucas, como Megasphaera, Pectinatus, Selenomonas e Zymophilus, teñen unha pseudomembrana externa porosa que fai que presenten unha tinguidura gramnegativa.
En anteriores clasificacións recibiron o nome de Firmacutes, que despois se cambiou a Firmicutes cunha diminución na súa composición. Os científicos antes clasificaban en Firmicutes todas as bacterias grampositivas, pero recentemente defínenas como o grupo central de formas relacionadas chamado o grupo de baixo contido G+C, en contraste coas Actinobacteria. Pódense incluír aquí as Molicutes (micoplasmas, sen parede), que noutras clasificacións se clasifican como Tenericutes.
As Firmicutes teñen células arredondadas (chamadas cocos) ou bacilares. Moitas Firmicutes producen endósporas, que son resistentes á desecación e poden sobrevivir en condicións estremas. Atópanse en diversos ambientes, e o grupo inclúe algúns notables patóxenos. As da familia das heliobacterias, producen enerxía por medio da fotosíntese. Firmicutes son uns dos microorganismos importantes que fan que se pique o viño, cervexa ou sidra.
Firmicutes (latinski: firmus = jak, cutis = koža, odnosi se na staničnu stijenku) su koljeno bakterija. Unutar koljena nalaze se Gram-pozitivne bakterije. Bakterije iz jednog razreda unutar ovog koljena, Mollicutes, nemaju staničnu stijenku, te se ne mogu bojati po Gramu.
Unutar koljena Firmicutes klasificirana su 274 roda bakterija, a poznatiji rodovi su:
Iz razreda Bacilli, red Bacillales rodovi:
Iz razreda Bacilli, red Lactobacillales, rodovi:
Iz razreda Clostridia, rodovi:
Iz razreda Mollicutes, rodovi:
Nedovršeni članak Firmicutes koji govori o biologiji treba dopuniti. Dopunite ga prema pravilima Wikipedije.
Firmicutes (latinski: firmus = jak, cutis = koža, odnosi se na staničnu stijenku) su koljeno bakterija. Unutar koljena nalaze se Gram-pozitivne bakterije. Bakterije iz jednog razreda unutar ovog koljena, Mollicutes, nemaju staničnu stijenku, te se ne mogu bojati po Gramu.
Firmicutes (bahasa Latin: firmus, kuat, dan cutis, kulit, mengacu pada dinding sel) merupakan filum bakteri, yang sebagian besar memiliki struktur dinding sel Gram-positif.[1] Beberapa, bagaimanapun, seperti Megasphaera, Pectinatus, Selenomonas dan Haemophilus, memiliki pseudo-membran-luar berpori yang menyebabkan mereka untuk berwarna Gram-negatif. Para ilmuwan pernah mengklasifikasikan Firmicutes untuk mencakup semua bakteri Gram-positif, tetapi baru-baru ini didefinisikan mereka untuk menjadi sebuah kelompok inti dari bentuk terkait yang disebut kelompok rendah-G+C, berbeda dengan Actinobacteria. Mereka memiliki sel bulat, yang disebut kokus, atau bentuk seperti batang (basilus).
Taksonomi yang saat ini diterima berdasarkan List of Prokaryotic names with Standing in Nomenclature (LPSN) [2] dan National Center for Biotechnology Information (NCBI)[3] dan filogeni berdasarkan 16S rRNA-based LTP release 111 oleh The All-Species Living Tree Project [4]
?Synergistaceae {Clostridiales Family XV Incertae Sedis}
?Clostridium thermoamylolyticum ♠ Katkocin et al. 1985
Thermoanaerobacterales Unnamed clade I (incl. Fervidicola)
Thermoanaerobacterales Unnamed clade II
Clostridiales Family XVIII Incertae Sedis
Clostridia s.s. (incl. Thermolithobacter, Negativicutes & Thermoanaerobacterales Unnamed clade III)
Bacilli (incl. Erysipelotrichia & Mollicutes)
Catatan:
♠ Galur yang ditemukan di National Center for Biotechnology Information (NCBI) tetapi tidak terdaftar di List of Prokaryotic names with Standing in Nomenclature LPSN
Sementara saat ini ada lebih dari 274 genera dalam filum Firmicutes, genera Firmicutes yang terkenal mencakup:
Bacilli, ordo Bacillales
Bacilli, ordo Lactobacillales
Erysipelotrichi
|publisher= (bantuan) |publisher= (bantuan) |publisher= (bantuan) Firmicutes (bahasa Latin: firmus, kuat, dan cutis, kulit, mengacu pada dinding sel) merupakan filum bakteri, yang sebagian besar memiliki struktur dinding sel Gram-positif. Beberapa, bagaimanapun, seperti Megasphaera, Pectinatus, Selenomonas dan Haemophilus, memiliki pseudo-membran-luar berpori yang menyebabkan mereka untuk berwarna Gram-negatif. Para ilmuwan pernah mengklasifikasikan Firmicutes untuk mencakup semua bakteri Gram-positif, tetapi baru-baru ini didefinisikan mereka untuk menjadi sebuah kelompok inti dari bentuk terkait yang disebut kelompok rendah-G+C, berbeda dengan Actinobacteria. Mereka memiliki sel bulat, yang disebut kokus, atau bentuk seperti batang (basilus).
Firmicutes er fylking innan ríkis gerla (Bacteria). Hún er fremur tegundarík, inniheldur að minnsta kosti 274 ættkvíslir. Heitið Firmicutes kemur úr latínu og þýðir sterk (firmus) húð (cutis) og er þar vísað til frumuveggjarins, en eitt af mikilvægum einkennum fylkingarinnar er hin tiltölulega einfalda en rammgerða, Gram-jákvæða bygging frumuveggja flestra tegunda hennar. Önnur meginfylking Gram-jákvæðra gerla eru Geislagerlar (Actinobacteria).
I Firmicutes sono un phylum di batteri gram positivi.
Il loro nome deriva dal latino firmus (forte) e cutis (cute, pelle) e fa riferimento alla presenza di uno strato di peptidoglicano che conferisce alla cellula una notevole "durezza".
Questi batteri sono dei gram-positivi che, insieme ai Bacteroides, abitano normalmente nel colon umano e sono naturali ospiti della flora microbica normale. Proprio per questo motivo, possono causare per lo più solo infezioni endogene. Recenti studi sembrano dimostrare che Firmicutes hanno un'implicazione nell'assorbimento del glucosio, di conseguenza l'obesità potrebbe essere un fattore derivante dalla flora batterica normale e quindi potrebbe curarsi agendo su quest'ultima.
Di seguito sono riportati i più importanti tra i 274 generi compresi nel phylum Firmicutes:
Firmicutes – bakterijų (Bacteria) karalystės bakterijų tipas.
Dauguma šių bakterijų turi gram-teigiamo tipo ląstelės sienelę, tačiau dalis jų sienelės neturi, todėl nereaguoja į Gramo dažymą, tačiau taip pat neturi ir antrosios membranos, būdingos gram-neigiamoms bakterijoms. Kai kurios (Megasphera, Pectinatus, Selenomonas, Zymophilus) turi akytą pseudo išorinę membraną, dėl ko, dažant, duoda gram-neigiamą rezultatą. Anksčiau prie Firmicutes buvo priskiriamos visos gram-teigiamos bakterijos.
Firmicutes sudaro rutulinės bei lazdelinės bakterijos. Dauguma Firmicutes formuoja endosporas, kurios labai atsparios išdžiūvimui ir gali ištverti kraštutines sąlygas. Paplitusios įvairiose aplinkose, kai kurios yra patogeninės. Heliobacterium šeimos bakterijos energiją gauna vykdydamos fotosintezę.
Paprastai skirstomos į anaerobines (Clostridia) ir aerobines (Bacilli, Mollicutes), nors tikėtina klasifikacijos revizija. Firmicutes tipą sudaro daugiau nei 274 gentys.
Firmicutes – bakterijų (Bacteria) karalystės bakterijų tipas.
Dauguma šių bakterijų turi gram-teigiamo tipo ląstelės sienelę, tačiau dalis jų sienelės neturi, todėl nereaguoja į Gramo dažymą, tačiau taip pat neturi ir antrosios membranos, būdingos gram-neigiamoms bakterijoms. Kai kurios (Megasphera, Pectinatus, Selenomonas, Zymophilus) turi akytą pseudo išorinę membraną, dėl ko, dažant, duoda gram-neigiamą rezultatą. Anksčiau prie Firmicutes buvo priskiriamos visos gram-teigiamos bakterijos.
Firmicutes sudaro rutulinės bei lazdelinės bakterijos. Dauguma Firmicutes formuoja endosporas, kurios labai atsparios išdžiūvimui ir gali ištverti kraštutines sąlygas. Paplitusios įvairiose aplinkose, kai kurios yra patogeninės. Heliobacterium šeimos bakterijos energiją gauna vykdydamos fotosintezę.
Firmicutes (daripada bahasa Latin: firmus, keras , dan cutis, kulit, merujuk kepada dinding sel) adalah sebuah filum bakteria, di mana kebanyakkanya mempunyai struktur dinding sel yang Gram-positif.[1] Walau bagaimanapun, sesetengah ahli filum ini adalah Gram-negatif. Contohnya, Mollicutes atau mikooplasma, langsung tidak mempunyai dinding sel dan oleh itu tidak boleh diwarnakan oleh pewarnaan Gram, tetapi masih tidak mempunyai lapisan membran kedua yang terdapat didalam bakteria Gram-negatif yang sebenar. Megasphaera, Pectinatus, Selenomonas, dan Zymophilus pula, mempunyai membran luaran palsu yang telap yang juga menyebabkan ia Gram-negatif. Sebelum ini, saintis telah memasukkan semua bakteria Gram-positif kedalam filum Firmicutes, tetapi baru-baru ini, telah mendifinisikan ia sebagai sebuah kumpulan teras yang terdiri oleh bakteria GC-rendah, tidak seperti untuk Actinobacteria. Secara amnya, semua ahli filum Firmicutes mempunyai sel yang berbentuk bulat (kokkus), atau pun berbentuk seperti tongkat lurus (rod).
Banyak ahli Firmicutes menghasilkan endospora, yang tahan kepada keadaan kering dan mampu betahan didalam persekitaraan yang ekstrim. Firmicutes terdapat didalam pelbagai persekitaran dan kumpulan ini mempunyai beberapa patogen yang terkenal. Sebuah famili didalam filum ini, heliobacteria, boleh menjalani fotosintesis. Firmicutes juga terlibat didalam pembasian minuman keras seperti bir dan arak.
Firmicutes dibahagikan kepada Clostridia, yang bersifat aerobik, Bacilli, yang bersifat obligat atau fakultatif aerobik, dan kumpulan Mollicutes.
Didalam graf pohon filogeni, kumpulan pertama dan kedua mempunyai perkaitan parafiletik atau polifiletik, seperti juga genera utamanya, Clostridium dan Bacillus.[2]
Besar kemungkinan, kumpulan-kumpulan ini akan dirombak dimasa akan datang.
Terdapat lebih daripada 274 genus di dalam filum Firmicutes dan di antaranya ialah:
Bacilli, order Bacillales
Bacilli, order Lactobacillales
Filum Firmicutes adalah di dalam flora perut dan telah dibuktikan mempunyai peranan didalam penyerapan tenaga dan kegemukkan [3][4][5]
Buat masa ini, tiada teknik pengesanan makmal untuk mengkategorikan mana-mana bakteria secara mutlak kedalam filum Firmicutes kerana filum ini terdiri dari pelbagai sifat fenotaip dan juga kerana banyak berlaku pertukaran plasmid diantara spesis dan genera didalam filum ini. Walau bagaimanapun, kehadiran Firmicutes boleh dikesan dengan menggunakan PCR Masa Langsung seperti yang telah baru dipublikasikan.[6]
|month= tidak diketahui diabaikan (bantuan)Selenggaraan CS1: Pelbagai nama: senarai pengarang (link) 
. PMID 16033867. Dicapai 2008-09-28. Parameter |month= tidak diketahui diabaikan (bantuan)Selenggaraan CS1: Pelbagai nama: senarai pengarang (link) |month= tidak diketahui diabaikan (bantuan)Selenggaraan CS1: Pelbagai nama: senarai pengarang (link) Firmicutes (daripada bahasa Latin: firmus, keras , dan cutis, kulit, merujuk kepada dinding sel) adalah sebuah filum bakteria, di mana kebanyakkanya mempunyai struktur dinding sel yang Gram-positif. Walau bagaimanapun, sesetengah ahli filum ini adalah Gram-negatif. Contohnya, Mollicutes atau mikooplasma, langsung tidak mempunyai dinding sel dan oleh itu tidak boleh diwarnakan oleh pewarnaan Gram, tetapi masih tidak mempunyai lapisan membran kedua yang terdapat didalam bakteria Gram-negatif yang sebenar. Megasphaera, Pectinatus, Selenomonas, dan Zymophilus pula, mempunyai membran luaran palsu yang telap yang juga menyebabkan ia Gram-negatif. Sebelum ini, saintis telah memasukkan semua bakteria Gram-positif kedalam filum Firmicutes, tetapi baru-baru ini, telah mendifinisikan ia sebagai sebuah kumpulan teras yang terdiri oleh bakteria GC-rendah, tidak seperti untuk Actinobacteria. Secara amnya, semua ahli filum Firmicutes mempunyai sel yang berbentuk bulat (kokkus), atau pun berbentuk seperti tongkat lurus (rod).
Banyak ahli Firmicutes menghasilkan endospora, yang tahan kepada keadaan kering dan mampu betahan didalam persekitaraan yang ekstrim. Firmicutes terdapat didalam pelbagai persekitaran dan kumpulan ini mempunyai beberapa patogen yang terkenal. Sebuah famili didalam filum ini, heliobacteria, boleh menjalani fotosintesis. Firmicutes juga terlibat didalam pembasian minuman keras seperti bir dan arak.
De Firmicutes vormen een stam (of fylum) van bacteriën, met merendeels grampositieve soorten. Veel Firmicutes produceren endosporen die bestand zijn tegen extreme omstandigheden.
Firmicutes worden traditioneel ingedeeld in Clostridia (anaeroob), Bacilli (facultatief anaeroob) en Mollicutes. Deze indeling is echter in toenemende mate in strijd met de taxomische opvatting dat indelingen monofyletisch zouden moeten zijn.
De Firmicutes vormen een stam (of fylum) van bacteriën, met merendeels grampositieve soorten. Veel Firmicutes produceren endosporen die bestand zijn tegen extreme omstandigheden.
Firmicutes worden traditioneel ingedeeld in Clostridia (anaeroob), Bacilli (facultatief anaeroob) en Mollicutes. Deze indeling is echter in toenemende mate in strijd met de taxomische opvatting dat indelingen monofyletisch zouden moeten zijn.
Bacillales Bacillus Listeria Staphylococcus Lactobacillales Enterococcus Lactobacillus Lactococcus Leuconostoc Pectinatus Pediococcus Streptococcus Acetobacterium Clostridium Eubacterium Heliobacterium Heliospirillum Sporomusa Mycoplasma Spiroplasma Ureaplasma Erysipelothrix
Firmicutes er en undergruppe av hovedsakelig Gram-positive bakterier. Mollicutes (også kjent som mycoplasma) mangler cellevegg fullstendig, og reagerer derfor ikke på Gram-farging, men mangler fremdeles den andre membranen man finner hos Gram-negative bakterier.
Mange Firmicutes produserer endosporer som tåler uttørking og ekstreme forhold svært godt. De finnes i mange forskjellige omgivelser, og omfatter flere vanlige patogener. Familien Heliobacterium produserer energi gjennom fotosyntese.
Gruppen blir vanligvis inndelt i Clostridia som er anaerobe, Bacilli som er obligate eller fakultativ, og Mollicutes.
Vanlige slekter under Firmicutes omfatter:
Bacilli, orden Bacillales
Bacilli, orden Lactobacillales
Firmicutes er en undergruppe av hovedsakelig Gram-positive bakterier. Mollicutes (også kjent som mycoplasma) mangler cellevegg fullstendig, og reagerer derfor ikke på Gram-farging, men mangler fremdeles den andre membranen man finner hos Gram-negative bakterier.
Mange Firmicutes produserer endosporer som tåler uttørking og ekstreme forhold svært godt. De finnes i mange forskjellige omgivelser, og omfatter flere vanlige patogener. Familien Heliobacterium produserer energi gjennom fotosyntese.
Gruppen blir vanligvis inndelt i Clostridia som er anaerobe, Bacilli som er obligate eller fakultativ, og Mollicutes.
Vanlige slekter under Firmicutes omfatter:
Bacilli, orden Bacillales
Bacillus Listeria StaphylococcusBacilli, orden Lactobacillales
Enterococcus Lactobacillus Lactococcus Leuconostoc Streptococcus Acetobacterium Clostridium Eubacterium Heliobacterium Heliospirillum Sporomusa Mycoplasma Spiroplasma Ureaplasma Erysipelothrix
Multimedia w Wikimedia Commons Firmicutes – typ pospolitych Gram-dodatnich bakterii.
Należą do nich niektóre laseczki, dwoinki i bakterie mlekowe. Opisano dotąd (2001) 2151 gatunków hodowalnych[1]. Mają udział w rozkładzie biopolimerów, mogą produkować toksyny[2]
Firmicutes – typ pospolitych Gram-dodatnich bakterii.
Należą do nich niektóre laseczki, dwoinki i bakterie mlekowe. Opisano dotąd (2001) 2151 gatunków hodowalnych. Mają udział w rozkładzie biopolimerów, mogą produkować toksyny
Firmicutes é um filo de bactérias, a maioria das quais possui uma parede celular gram positiva. Algumas delas (micoplasmas) carecem de paredes celulares pelo que não sofrem coloração pela técnica de Gram. Além disso, carecem da segunda membrana encontrada na maioria das bactérias gram negativas. Outras, tais como Megasphaera, Pectinatus, Selenomonas e Zymophilus possuem uma pseudomembrana exterior porosa que as torna gram negativas. Este táxon foi criado originalmente para incluir todas as bactérias gram positivas, mas mais recentemente foi restringida a um grupo base de formas relacionadas, chamado grupo de conteúdo GC baixo, em contraposição com as Actinobacteria que possuem conteúdo GC alto. As Firmicutes têm a forma de coco ou de bacilo.
Muitos membros deste grupo produzem endósporos, estruturas resistentes à dessecação e outras condições extremas. Podem ser encontradas em diversos habitats e incluem alguns agentes patogénicos dignos de nota. Uma das famílias, Heliobacteria, obtém a sua energia através de fotossíntese.
Desempenham um papel importante na produção de cerveja, vinho e cidra. O investigador Jeffrey Gordon e seus colegas descobriram que os seres humanos obesos e os ratos possuem uma percentagem menor de bactérias da família Bacteroidetes e maior do grupo das Firmicutes.
O grupo divide-se tipicamente em três classes: Bacilli, aeróbios facultativos ou obrigatórios, Clostridia, organismos anaeróbios, e Mollicutes. Em árvores filogenéticas, os primeiros dois grupos parecem ser parafiléticos, sendo provável que estes grupos sofram uma restructuração. Géneros notáveis incluem Bacillus, Enterococcus, Streptococcus, Staphylococcus, Listeria, Lactobacillus (na classe Bacilli), Clostridium (na classe Clostridia) e Mycoplasma (na classe Mollicutes).
Classificação segundo o sítio Tree of Life:
Firmicutes é um filo de bactérias, a maioria das quais possui uma parede celular gram positiva. Algumas delas (micoplasmas) carecem de paredes celulares pelo que não sofrem coloração pela técnica de Gram. Além disso, carecem da segunda membrana encontrada na maioria das bactérias gram negativas. Outras, tais como Megasphaera, Pectinatus, Selenomonas e Zymophilus possuem uma pseudomembrana exterior porosa que as torna gram negativas. Este táxon foi criado originalmente para incluir todas as bactérias gram positivas, mas mais recentemente foi restringida a um grupo base de formas relacionadas, chamado grupo de conteúdo GC baixo, em contraposição com as Actinobacteria que possuem conteúdo GC alto. As Firmicutes têm a forma de coco ou de bacilo.
Muitos membros deste grupo produzem endósporos, estruturas resistentes à dessecação e outras condições extremas. Podem ser encontradas em diversos habitats e incluem alguns agentes patogénicos dignos de nota. Uma das famílias, Heliobacteria, obtém a sua energia através de fotossíntese.
Desempenham um papel importante na produção de cerveja, vinho e cidra. O investigador Jeffrey Gordon e seus colegas descobriram que os seres humanos obesos e os ratos possuem uma percentagem menor de bactérias da família Bacteroidetes e maior do grupo das Firmicutes.
Firmicutes (Latină: firmus, puternic, iar cutis, piele, făcând referire la peretele celular) este o încrengătură de bacterii. Majoritatea speciilor din acest filum au o structură a peretelui celular Gram-pozitivă.[3] Celulele pot fi de formă sferică (fiind coci) sau în formă de cilindru rotunjit la capete (bacili).
Firmicutes (Latină: firmus, puternic, iar cutis, piele, făcând referire la peretele celular) este o încrengătură de bacterii. Majoritatea speciilor din acest filum au o structură a peretelui celular Gram-pozitivă. Celulele pot fi de formă sferică (fiind coci) sau în formă de cilindru rotunjit la capete (bacili).
Firmicutes (Latin: firmus, stark, och cutis, skinn, syftande på cellväggen) är en stam av bakterier, av vilka de flesta har grampositiv cellväggs struktur.
Denna artikel om mikroorganismer eller alger saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att tillföra sådan.
Firmicutes (Latin: firmus, stark, och cutis, skinn, syftande på cellväggen) är en stam av bakterier, av vilka de flesta har grampositiv cellväggs struktur.
Denna artikel om mikroorganismer eller alger saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att tillföra sådan.
Firmicutes (Latince: firmus, güçlü, ve cutis, deri, hücre duvarına atıf yaparak) bakteriler aleminin çoğunluğu Gram-pozitif hücre duvarına sahip bölümüdür.[1]
Bakteri ile ilgili bu madde bir taslaktır. Madde içeriğini geliştirerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz. Firmicutes (Latince: firmus, güçlü, ve cutis, deri, hücre duvarına atıf yaparak) bakteriler aleminin çoğunluğu Gram-pozitif hücre duvarına sahip bölümüdür.
Firmicutes — відділ бактерій, більшість з яких грам-позитивні. Деякі (клас Mollicutes), зовсім не мають клітинної стінки і не фарбуються за Грамом, але не мають і зовнішньої мембрани, знайденої в інших грам-негативних формах. Спочатку до Firmicutes включали всіх грам-позитивних бактерій, але зараз вони обмежуються основною групою пов'язаних форм, так званою групою низького вмісту G+C, на відміну від Actinobacteria. Вони мають круглі клітини, які називають коками (хоча деякі представники мають паличкоподібні та спіральні форми).
Багато Firmicutes утворюють ендоспори, які є дуже стійкими до висушування і можуть витримувати екстремальні умови. Вони знайдені в різних навколишніх середовищах, деякі з них — відомі патогени. Члени однієї родини, Heliobacteriaceae, отримують енергію через фотосинтез.
Група традиційно поділялася на Clostridia (переважно анаероби), Bacilli (облігатні або факультативні аероби), і Mollicutes. На молекулярних деревах перші дві групи часто показуються як парафілетичні або поліфілетичні до їх основних родів, Clostridium і Bacillus, хоча підримка цих даних слабка. Можливо, пізніше ці групи будуть переглянуті.
Найвідоміші роди Firmicutes включають:
Bacilli, ряд Bacillales
Bacilli, ряд Lactobacillales
Firmicutes — відділ бактерій, більшість з яких грам-позитивні. Деякі (клас Mollicutes), зовсім не мають клітинної стінки і не фарбуються за Грамом, але не мають і зовнішньої мембрани, знайденої в інших грам-негативних формах. Спочатку до Firmicutes включали всіх грам-позитивних бактерій, але зараз вони обмежуються основною групою пов'язаних форм, так званою групою низького вмісту G+C, на відміну від Actinobacteria. Вони мають круглі клітини, які називають коками (хоча деякі представники мають паличкоподібні та спіральні форми).
Багато Firmicutes утворюють ендоспори, які є дуже стійкими до висушування і можуть витримувати екстремальні умови. Вони знайдені в різних навколишніх середовищах, деякі з них — відомі патогени. Члени однієї родини, Heliobacteriaceae, отримують енергію через фотосинтез.
Група традиційно поділялася на Clostridia (переважно анаероби), Bacilli (облігатні або факультативні аероби), і Mollicutes. На молекулярних деревах перші дві групи часто показуються як парафілетичні або поліфілетичні до їх основних родів, Clostridium і Bacillus, хоча підримка цих даних слабка. Можливо, пізніше ці групи будуть переглянуті.
Найвідоміші роди Firmicutes включають:
Bacilli, ряд Bacillales
Bacillus Listeria StaphylococcusBacilli, ряд Lactobacillales
Enterococcus Lactobacillus Lactococcus Leuconostoc Streptococcus Acetobacterium Clostridium Eubacterium Heliobacterium Heliospirillum Sporomusa Mycoplasma Spiroplasma Ureaplasma ErysipelothrixFirmicutes (tiếng Latinh: firmus, mạnh, và cutis, da, chỉ màng tế bào) là một ngành vi khuẩn, đa số có cấu trúc màng tế bào Gram dương.[3] Tuy nhiên, một số, như Megasphaera, Pectinatus, Selenomonas và Zymophilus, là gram âm. Các nhà khoa học từng xem Firmicutes như một nhóm bao gồm toàn bộ các vi khuẩn gram dương.
?Synergistaceae {Clostridiales Family XV Incertae Sedis}
?Clostridium thermoamylolyticum ♠ Katkocin et al. 1985
Thermoanaerobacterales Unnamed clade I (incl. Fervidicola)
Thermoanaerobacterales Unnamed clade II
Clostridiales Family XVIII Incertae Sedis
Clostridia s.s. (incl. Thermolithobacter, Negativicutes & Thermoanaerobacterales Unnamed clade III)
Bacilli (incl. Erysipelotrichia & Mollicutes)
Firmicutes (tiếng Latinh: firmus, mạnh, và cutis, da, chỉ màng tế bào) là một ngành vi khuẩn, đa số có cấu trúc màng tế bào Gram dương. Tuy nhiên, một số, như Megasphaera, Pectinatus, Selenomonas và Zymophilus, là gram âm. Các nhà khoa học từng xem Firmicutes như một nhóm bao gồm toàn bộ các vi khuẩn gram dương.
Firmicutes Gibbons and Murray 1978
Классы
Фирмикуты (лат. Firmicutes) — тип бактерий, представители которого характеризуются низким содержанием пар нуклеотидов Г—Ц (меньше 50 %) и строением клеточной стенки, характерным для грамположительных бактерий.
Тип включает и патогенные для человека и животных организмы (Bacillus anthracis, Bacillus cereus, Bacillus thuringiensis, Streptococcus pyogenes, золотистый стафилококк (Staphylococcus aureus), столбнячная палочка (Clostridium tetani), Clostridium botulinum, Clostridium perfringens), так и представителей нормальной микробиоты человека (представители рода Лактобациллы (Lactobacillus), например), так и важные промышленные микроорганизмы (молочнокислые бактерии, Paenibacillus polymyxa — продуцент полипептидного антибиотика полимиксина, представители рода Клостридии (Clostridium) — возбудители ацетонобутилового брожения).
Отдел В13 Firmicutes
Класс Микоплазмы (Mollicutes) раньше входил в состав фирмикут, но сейчас выделен в отдельный тип Тенерикуты (Tenericutes).
Это заготовка статьи по бактериологии. Вы можете помочь проекту, дополнив её. Фирмикуты (лат. Firmicutes) — тип бактерий, представители которого характеризуются низким содержанием пар нуклеотидов Г—Ц (меньше 50 %) и строением клеточной стенки, характерным для грамположительных бактерий.
厚壁菌門（學名：Firmicutes）是一大類細菌，多數爲革蘭氏陽性，有細胞壁的結構[1]。少數，如柔膜菌綱（Mollicutes）（如支原體），缺乏細胞壁而不能被革蘭氏方法染色，但也和其餘的革蘭氏陽性菌一樣缺乏第二層細胞膜。厚壁菌門這個詞原本包括所有革蘭氏陽性菌，但目前僅包括低G+C含量的革蘭氏陽性菌，而高G+C含量的則被劃入放線菌門（Actinobacteria）。厚壁菌門表現為球狀或者桿狀。
很多厚壁菌可以產生内生孢子，它可以抵抗脫水和極端環境。很多環境中都可找到内生孢子，很多著名的病原菌都能產生孢子。有一類厚壁菌，太陽桿菌科可以通過光合作用產生能量。
厚壁菌門原來分為三個綱：厭氧的梭菌綱、兼性或者專性好氧的芽孢桿菌綱，和沒有細胞壁的柔膜菌綱。在系統發育樹上前兩類顯示出並系群或者複系群的特徵[2]。因此它們的分類有待進一步研究，例如柔膜菌綱，有研究認為應該放在另外一個門[3][4]，但也有其他研究認為應該留在這個門[5][6]。
以下為本門當中比較著名的屬及其所屬的綱目：
taxbrowser的参考文献提供内容
Ludwig2009的参考文献提供内容
TOBA的参考文献提供内容
bergeys的参考文献提供内容
厚壁菌門（學名：Firmicutes）是一大類細菌，多數爲革蘭氏陽性，有細胞壁的結構。少數，如柔膜菌綱（Mollicutes）（如支原體），缺乏細胞壁而不能被革蘭氏方法染色，但也和其餘的革蘭氏陽性菌一樣缺乏第二層細胞膜。厚壁菌門這個詞原本包括所有革蘭氏陽性菌，但目前僅包括低G+C含量的革蘭氏陽性菌，而高G+C含量的則被劃入放線菌門（Actinobacteria）。厚壁菌門表現為球狀或者桿狀。
很多厚壁菌可以產生内生孢子，它可以抵抗脫水和極端環境。很多環境中都可找到内生孢子，很多著名的病原菌都能產生孢子。有一類厚壁菌，太陽桿菌科可以通過光合作用產生能量。
フィルミクテス門（Firmicutes、ファーミキューテス、グラム陽性細菌門）とは、低GC含量とグラム陽性に特徴付けられる真正細菌の門である。グラム陽性低GC含量細菌とも呼ばれる。200近くの属を含み、真正細菌の中ではプロテオバクテリア門に次ぐ多様性を持つ。
腸内細菌や皮膚常在菌、病原菌あるいはヨーグルトなどの発酵食品を通じて人間にも比較的なじみの深いグループである。
グラム陽性菌はフィルミクテス門（グラム陽性菌門）と放線菌門(Actinobacteria)の2つに大別されるが、フィルミクテス門はDNA中のGC含量（全核酸塩基中のG+Cの割合）が低いことが特徴である。GC含量は55%未満で、40%前後のものが多い。特徴的な耐久構造である芽胞を形成する能力を持つ種が広い分類範囲に含まれることから、芽胞形成能力を持った偏性嫌気性の祖先から進化してきたと考えられている。
学名は細胞壁の構造に由来しており、ラテン語でfirmusフィルムス（強固な）+cutisクティス（皮膚）という意味になっている。ただし、国際細菌命名規約は門の階級について規定しないため、厳密に言えばFirmicutesは学名ではなく、ただのラテン語名に過ぎない。ファーミキューテスはこれを英語風に発音したものである。
下位分類としては5綱が知られている。歴史的にはモネラ界を大別する4門の1つであり、グラム陽性菌全てを含む門としてフィルミクテス綱（バシラス、クロストリジウム類）、放線菌綱、デイノコッカス-サーマス綱が分類されていた時期もある。その後性質の違いによりバシラス、クロストリジウム類以外が分離され、さらに16S rRNAで系統が整理された結果、新たにウェイロネラ科 (Veillonellaceae)（擬似的にグラム陰性に染まる）などもフィルミクテス門に分類される結果となった。クロストリジウム綱やバシラス綱は生化学的性質に基づいて分類されており、今後分類が再編される可能性がある。
なお、系統的に近いモリクテス綱（無壁の細菌）に関しては、フィルミクテス門に含まれる場合と、テネリクテス門として独立させる場合で意見が分かれている。Bergey's Manual 2ndでは現在テネリクテス門を分けているが、近年の系統解析ではフィルミクテス門に含まれる見解が支配的である。
通性または偏性好気性のグループ。バシラス（桿菌）と名前は付いているが、これはBacillus属に由来するものでこの綱の性質を表すものではない。ラクトバシラス目は無芽胞で乳酸発酵をする種（乳酸菌、レンサ球菌、ミュータンス菌など）を多く含む。バシラス目には芽胞を形成する多くの種が含まれる（無芽胞のものもいる）。枯草菌、炭疽菌やブドウ球菌がバシラス目の代表例である。
偏性嫌気性。多くが芽胞形成能力を持つ。この綱の代表的な生物であるClostridium属は、破傷風菌やボツリヌス菌など地球上で最も強力な毒素を産生する能力を持つ種を含む。ウェルシュ菌もクロストリジウム属に含まれる。クロストリジウム目はヘリオバクテリア(Heliobacteria)と呼ばれる光合成細菌も1科含んでいる。
16S rRNA配列によって定義されている小さめの鋼。哺乳類や鳥類に分布する通性嫌気性菌。8属を含む。
嫌気性で、グラム陰性に染まる1群。31属を含む。
Thermolithobacter属の1属のみを含む。鉄を還元する偏性嫌気性菌。
この項目は、真正細菌（バクテリア）に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（Portal:生き物と自然／ウィキプロジェクト 生物）。 フィルミクテス門（Firmicutes、ファーミキューテス、グラム陽性細菌門）とは、低GC含量とグラム陽性に特徴付けられる真正細菌の門である。グラム陽性低GC含量細菌とも呼ばれる。200近くの属を含み、真正細菌の中ではプロテオバクテリア門に次ぐ多様性を持つ。
후벽균(厚壁菌) 또는 후벽균류(厚壁菌類)는 후벽균문(Firmicutes)에 속하는 세균의 총칭이다.
현재, 후벽균문은 274개 속 이상으로 분류하고 있으며, 주요 속은 아래와 같다.
