Perception Channels: tactile ; chemical
Other Physical Features: endothermic ; bilateral symmetry
Key Reproductive Features: gonochoric/gonochoristic/dioecious (sexes separate); sexual
Təkbuynuzlular (lat. Monodontidae)balinakimilər dəstəsinə aid heyvan fəsiləsi.
Ar monodontideged eo ar morviled a ya d'ober ar c'herentiad Monodontidae e rummatadur ar bronneged.
Daou spesad monodontideged a zo:
Els monodòntids (Monodontidae) formen una família de cetacis que inclou dues espècies inusuals: el narval, el mascle del qual té un llarg ullal i la blanca beluga. Viuen en regions costaneres i a prop de les banquises de l'oceà Àrtic, així com a les altes latituds septentrionals dels oceans Pacífic i Atlàntic.
A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Monodòntids
Narvalovití (Monodontidae) je čeleď ozubených kytovců obývajících pobřežní oblasti Severního ledového oceánu a přilehlých končin Pacifiku a Atlantiku. Zahrnuje pouhé dva žijící rody, běluha (Delphinapterus) a narval (Monodon). Oba rody zahrnují po jednom druhu. Třetím členem čeledi je vyhynulý druh Denebola brachycephala.
Základním rozdílem mezi těmito rody je přítomnost klu u narvalů a absence u běluh. Oba druhy jsou středně velcí kytovci, obvykle 3–5 metrů na délku. Nemají pravou hřbetní ploutev. Komunikují a orientují se pomocí echolokace.[1] Jsou to masožravci, obvykle se živí rybami, měkkýši a korýši. Mají redukované zuby: běluha má množství drobných zoubků, zatímco narval má zuby jen dva, z nichž jeden je zvětšený v kel. Samice je březí 14–15 měsíců a obvykle má jen jedno mládě. To pohlavně dospívá až v 5–8 letech věku. Často tvoří skupiny čítající až několik stovek jedinců.[1]
V tomto článku byl použit překlad textu z článku Monodontidae na anglické Wikipedii.
Narvalovití (Monodontidae) je čeleď ozubených kytovců obývajících pobřežní oblasti Severního ledového oceánu a přilehlých končin Pacifiku a Atlantiku. Zahrnuje pouhé dva žijící rody, běluha (Delphinapterus) a narval (Monodon). Oba rody zahrnují po jednom druhu. Třetím členem čeledi je vyhynulý druh Denebola brachycephala.
Narhvalerne (Monodontidae) er en familie af tandhvaler, der kun indeholder to nærtbeslægtede nulevende arter, narhval og hvidhval. Begge arter er højarktiske og findes langs kysten og i pakisen i det nordlige Atlanterhav og Stillehav.
Begge arter er mellemstore, 3-5 meter lange med en veludviklet melon og et kort eller manglende næb. Hannerne af narhval er umiskendelige med deres flere meter lange stødtand, der peger lige fremad. Begge arter mangler en egentlig rygfinne.
Både hvidhval og narhval er eftertragtede af inuit i Grønland og Canada på grund af deres velsmagende kød og spæk samt c-vitaminholdige hud (mattak) og jagten er underlagt et kvotesystem. Der er bekymring for om jagten på lokale bestande er bæredygtig (manglende reference?).
Underorden Tandhvaler (Odontoceti)
Narhvalerne (Monodontidae) er en familie af tandhvaler, der kun indeholder to nærtbeslægtede nulevende arter, narhval og hvidhval. Begge arter er højarktiske og findes langs kysten og i pakisen i det nordlige Atlanterhav og Stillehav.
Begge arter er mellemstore, 3-5 meter lange med en veludviklet melon og et kort eller manglende næb. Hannerne af narhval er umiskendelige med deres flere meter lange stødtand, der peger lige fremad. Begge arter mangler en egentlig rygfinne.
Både hvidhval og narhval er eftertragtede af inuit i Grønland og Canada på grund af deres velsmagende kød og spæk samt c-vitaminholdige hud (mattak) og jagten er underlagt et kvotesystem. Der er bekymring for om jagten på lokale bestande er bæredygtig (manglende reference?).
Die Gründelwale (Monodontidae) sind eine Familie bis etwa 6 m langer Zahnwale in nördlichen (vor allem arktischen) Meeren. Der Kopf ist stumpf gerundet mit aufgewölbter Stirn, die Brustflossen sind relativ klein und gerundet, eine Rückenfinne fehlt. Die Gründelwale fressen überwiegend am Grund, daher der Name. Morphologische, immunologische und molekularbiologische Untersuchungen bestätigen die nahe Verwandtschaft der Gründelwale mit den Schweinswalen, die ihr Schwestertaxon darstellen und ebenfalls den Delfinartigen angehören. Sie werden daher mit diesen Familien in einer gemeinsamen Überfamilie Delphinoidea vereint.
Die Gründelwale sind in Größe und Form untereinander ähnlich. Ihr relativ stämmiger Körper hat eine dicke Blubberschicht zum Schutz vor Kälte. Sie haben einen rundlichen Kopf mit sehr kurzer Schnauze und beweglichem Genick. Die Rückenfinne fehlt, die Flipper sind klein und rundlich, die Fluke hat eine deutliche Einkerbung.
Die beiden einzigen Vertreter der Gründelwale sind der Narwal (Monodon monoceros) und der Weißwal oder Beluga (Delphinapterus leucas). Wegen großer Ähnlichkeit mit dem Weißwal wurde manchmal auch der Irawadidelfin hierher gezählt, der aber nach neueren Untersuchungen eindeutig zu den echten Delfinen gehört.
Die Gründelwale (Monodontidae) sind eine Familie bis etwa 6 m langer Zahnwale in nördlichen (vor allem arktischen) Meeren. Der Kopf ist stumpf gerundet mit aufgewölbter Stirn, die Brustflossen sind relativ klein und gerundet, eine Rückenfinne fehlt. Die Gründelwale fressen überwiegend am Grund, daher der Name. Morphologische, immunologische und molekularbiologische Untersuchungen bestätigen die nahe Verwandtschaft der Gründelwale mit den Schweinswalen, die ihr Schwestertaxon darstellen und ebenfalls den Delfinartigen angehören. Sie werden daher mit diesen Familien in einer gemeinsamen Überfamilie Delphinoidea vereint.
Die Gründelwale sind in Größe und Form untereinander ähnlich. Ihr relativ stämmiger Körper hat eine dicke Blubberschicht zum Schutz vor Kälte. Sie haben einen rundlichen Kopf mit sehr kurzer Schnauze und beweglichem Genick. Die Rückenfinne fehlt, die Flipper sind klein und rundlich, die Fluke hat eine deutliche Einkerbung.
Die beiden einzigen Vertreter der Gründelwale sind der Narwal (Monodon monoceros) und der Weißwal oder Beluga (Delphinapterus leucas). Wegen großer Ähnlichkeit mit dem Weißwal wurde manchmal auch der Irawadidelfin hierher gezählt, der aber nach neueren Untersuchungen eindeutig zu den echten Delfinen gehört.
Famila e cetaceve Monodontidae përfshin dy të lloj të pazakontë të balenave: narvalin, ku mashkulli ka çatall të gajtë, dhe belugën, pa pendë shpinore eme ngjyrë të pastër të bardhë. Ata njihen edhe si balenat e bardha. Ata janë vendor në rajonet bregdetare rreth Arktikut. Belugat mund të gjenden në veriun e largët të Atlantikut dhe Paqësorit; shpërndarja e narvalëve është e kufizuar në Arktik dhe Atlantik.
Nënrendi Odontoceti
Famila e cetaceve Monodontidae përfshin dy të lloj të pazakontë të balenave: narvalin, ku mashkulli ka çatall të gajtë, dhe belugën, pa pendë shpinore eme ngjyrë të pastër të bardhë. Ata njihen edhe si balenat e bardha. Ata janë vendor në rajonet bregdetare rreth Arktikut. Belugat mund të gjenden në veriun e largët të Atlantikut dhe Paqësorit; shpërndarja e narvalëve është e kufizuar në Arktik dhe Atlantik.
Aquesta familha compòrta dos genres, qu'an cadun una espècia :
Contràriament als autres cetacèus, las doas espècias d'aquesta familha an de vertèbras cervicalas non soudadas, permetent una cèrta flexibilitat del còl e autorizant de desplaçar son cap lateralament.
Lo segon signe distintiu de las doas espècias d'aquesta familha es d'aver pas de nadarèla dorsala. Çò qu'es fòrt practic per d'individús que passan lor temps a passar jol glaç.
Monodontidae kho pau-koah 2 chióng te̍k-sû ê hái-ang chéng: Pe̍h-sek Hái-ang kap Chi̍t-kak.
Aquesta familha compòrta dos genres, qu'an cadun una espècia :
Delphinapterus Lacépède, 1804 Delphinapterus leucas (Pallas, 1776) - grand dalfin blanc Monodon Linnaeus, 1758 Monodon monoceros Linnaeus, 1758 - Narval
The cetacean family Monodontidae comprises two living whale species, the narwhal and the beluga whale and at least four extinct species, known from the fossil record. Beluga and Narwhal are native to coastal regions and pack ice around the Arctic Ocean. Both species are relatively small whales, between three and five metres in length, with a forehead melon, and a short or absent snout. They do not have a true dorsal fin, but do have a narrow ridge running along the back, which is much more pronounced in the narwhal. They are highly vocal animals, communicating with a wide range of sounds. Like other whales, they also use echolocation to navigate.[1] Belugas can be found in the far north of the Atlantic and Pacific Oceans; the distribution of narwhals is restricted to the Arctic and Atlantic Oceans.
Monodontids have a wide-ranging carnivorous diet, feeding on fish, molluscs, and small crustaceans. They have reduced teeth, with the beluga having numerous simple teeth, and the narwhal having only two teeth, one of which forms the tusks in males. Gestation lasts 14–15 months in both species, and almost always results in a single calf. The young are not weaned for a full two years, and do not reach sexual maturity until they are five to eight years of age. Family groups travel as part of herds, or 'pods', which may contain several hundred individuals.[1]
The monodontids, oceanic dolphins (Delphinidae) and porpoises (Phocoenidae) together comprise the Delphinoidea superfamily. Genetic evidence suggests the porpoises are more closely related to the white whales, and these two families constitute a separate clade which diverged from the Delphinidae within the past 11 million years.[2] [3]
The cetacean family Monodontidae comprises two living whale species, the narwhal and the beluga whale and at least four extinct species, known from the fossil record. Beluga and Narwhal are native to coastal regions and pack ice around the Arctic Ocean. Both species are relatively small whales, between three and five metres in length, with a forehead melon, and a short or absent snout. They do not have a true dorsal fin, but do have a narrow ridge running along the back, which is much more pronounced in the narwhal. They are highly vocal animals, communicating with a wide range of sounds. Like other whales, they also use echolocation to navigate. Belugas can be found in the far north of the Atlantic and Pacific Oceans; the distribution of narwhals is restricted to the Arctic and Atlantic Oceans.
Monodontids have a wide-ranging carnivorous diet, feeding on fish, molluscs, and small crustaceans. They have reduced teeth, with the beluga having numerous simple teeth, and the narwhal having only two teeth, one of which forms the tusks in males. Gestation lasts 14–15 months in both species, and almost always results in a single calf. The young are not weaned for a full two years, and do not reach sexual maturity until they are five to eight years of age. Family groups travel as part of herds, or 'pods', which may contain several hundred individuals.
La monodonedoj aŭ fundocetoj (Monodontidae) estas biologia familio de ĉ. ĝis 6 m longaj dentocetacoj en la nordaj (ĉefe en arkta) maroj, kie ili vivas grupe. La kapo estas obtuze ronda kun volbita frunto, relative malgrandaj kaj rondaj brustaj naĝiloj kaj sen vosta naĝilo. Ilia kola vertebraro estas libera (ne kunkreskita).
La fundocetedoj nutras sin ĉefe sur la margrundo, tiel ilia (germendevena nomo) nomo.
La du nuraj specioj de la fundocetoj estas la narvalo (Monodon monoceros) kaj belugo (Delphinapterus leucas). Pro la granda simileco al la belugo, oni kelkfoje allistigas la iravadi-delfenon, sed ĝi apartenas al la veraj delfenedoj.
La masklo de narvalo havas solan, longan, torditan maldekstran supran kaninon (pro tio la latina nomo Monodentidae~unudentedoj). La femaloj estas tute sen dentoj. La dentoformulo de balugo estas 9/9, la plenkreskaj bestoj estas tute blankaj. Iliaj vangomuskoloj estas bone evoluintaj, ilia mimado estas tre varia.
Los monodóntidos (Monodontidae) es una familia de cetáceos odontocetos que habitan el Ártico y el norte de los océanos Pacífico y Atlántico. Abarca dos especies inusuales de cetáceos: el narval (Monodon monoceros) en la que el macho tiene un colmillo largo y la beluga (Delphinapterus leucas), el único cetáceo de color blanco.[2]
Las dos especies son de mediano tamaño, con una longitud que oscila entre los 3 y 5 metros, con un melón en la región frontal, sin un hocico prominente y en lugar de tener aleta dorsal poseen una cresta larga y angosta a lo largo de la espalda, la cual es más pronunciada en el narval; la ausencia de aleta le permite desplazarse sin tropezar bajo las capas de hielo. Son animales muy vocales y se comunican por medio de gran variedad de sonidos. Como la mayoría de los odontocetos utilizan la ecolocalización para desplazarse y alimentarse.[3]
Estas familia tiene una dieta carnívora basada en peces, moluscos y crustáceos pequeños. La dentadura es pequeña o está ausente, en los narvales solo se conservan dos dientes uno de los cuales forma el cuerno en los machos. La gestación dura entre 14 y 15 meses y paren solo una cría. Las crías son destetadas totalmente hasta los dos años, alcanzando la madurez sexual entre los 5 y 8 años de edad.[3]
Familia Monodontidae
Los monodóntidos (Monodontidae) es una familia de cetáceos odontocetos que habitan el Ártico y el norte de los océanos Pacífico y Atlántico. Abarca dos especies inusuales de cetáceos: el narval (Monodon monoceros) en la que el macho tiene un colmillo largo y la beluga (Delphinapterus leucas), el único cetáceo de color blanco.
Las dos especies son de mediano tamaño, con una longitud que oscila entre los 3 y 5 metros, con un melón en la región frontal, sin un hocico prominente y en lugar de tener aleta dorsal poseen una cresta larga y angosta a lo largo de la espalda, la cual es más pronunciada en el narval; la ausencia de aleta le permite desplazarse sin tropezar bajo las capas de hielo. Son animales muy vocales y se comunican por medio de gran variedad de sonidos. Como la mayoría de los odontocetos utilizan la ecolocalización para desplazarse y alimentarse.
Estas familia tiene una dieta carnívora basada en peces, moluscos y crustáceos pequeños. La dentadura es pequeña o está ausente, en los narvales solo se conservan dos dientes uno de los cuales forma el cuerno en los machos. La gestación dura entre 14 y 15 meses y paren solo una cría. Las crías son destetadas totalmente hasta los dos años, alcanzando la madurez sexual entre los 5 y 8 años de edad.
Narvallased (Monodontidae) on mereimetajate sugukond vaalaliste seltsi hammasvaalaliste alamseltsist.
Sugukonda kuulub 2 perekonda 2 liigiga.
Narvallaste populatsiooni suuruseks arvatakse olevat umbes 75 000 isendit.[1]
Narvallased (Monodontidae) on mereimetajate sugukond vaalaliste seltsi hammasvaalaliste alamseltsist.
Sugukonda kuulub 2 perekonda 2 liigiga.
Narvallaste populatsiooni suuruseks arvatakse olevat umbes 75 000 isendit.
Monodontido (Monodontidae) zetazeoen ordenako izen bereko familiako animaliez esaten da. Bular-hegal luzeak dituzte eta ez dute bizkar-hegalik. Zefalopodoak jaten dituzte. Ipar Buruaren inguruetan bizi dira.[1]
Odontoceti azpiordena
Monodontido (Monodontidae) zetazeoen ordenako izen bereko familiako animaliez esaten da. Bular-hegal luzeak dituzte eta ez dute bizkar-hegalik. Zefalopodoak jaten dituzte. Ipar Buruaren inguruetan bizi dira.
Sarvivalaat[1][2] (Monodontidae) on hammasvalaisiin kuuluva nisäkäsheimo, johon kuuluu kaksi elävää lajia: sarvivalas (Monodon monoceros) ja maitovalas (Delphinapterus leucas). Molemmat lajit ovat sangen erikoisiakenen mukaan?. Niitä esiintyy vain pohjoisella arktisella alueella, harvoin Grönlannin eteläkärkeä etelämpänä.
Nisäkäsnimistötoimikunta on ehdottanut, että heimon suomenkieliseksi nimeksi vaihdettaisiin valkovalaat.[1]
Sarvivalaat (Monodontidae) on hammasvalaisiin kuuluva nisäkäsheimo, johon kuuluu kaksi elävää lajia: sarvivalas (Monodon monoceros) ja maitovalas (Delphinapterus leucas). Molemmat lajit ovat sangen erikoisiakenen mukaan?. Niitä esiintyy vain pohjoisella arktisella alueella, harvoin Grönlannin eteläkärkeä etelämpänä.
Nisäkäsnimistötoimikunta on ehdottanut, että heimon suomenkieliseksi nimeksi vaihdettaisiin valkovalaat.
Molemmat heimon nykyisin elävät valaslajit A. Thorburnin piirroksessa vuodelta 1920Monodontidae est une famille de mammifères de l'ordre des cétacés.
Cette famille comporte deux genres actuels, plus un genre fossile, ayant chacun une espèce :
Contrairement aux autres cétacés, les deux espèces de cette famille ont des vertèbres cervicales non soudées, permettant une certaine flexibilité du cou et autorisant de déplacer sa tête latéralement.
Le deuxième signe distinctif des deux espèces de cette famille est de ne pas avoir de nageoire dorsale, ce qui est très pratique pour des individus qui passent leur temps à nager sous la glace.
Monodontidae est une famille de mammifères de l'ordre des cétacés.
Cette famille comporte deux genres actuels, plus un genre fossile, ayant chacun une espèce :
Delphinapterinae Delphinapterus Lacépède, 1804 Delphinapterus leucas (Pallas, 1776) - Béluga † Denebola † Denebola brachycephala Barnes, 1984 Monodontinae Monodon Linnaeus, 1758 Monodon monoceros Linnaeus, 1758 - NarvalA dos monodóntidos (Monodontidae) é unha familia de cetáceos odontocetos que habitan no Ártico e no norte dos océanos Pacífico e Atlántico, que comprende tan só dúas especies actualmente viventes, que son certamente inusuais:
Ademais, coñécense dos xéneros fósiles, con cadansúa especie.
O nome da familia, Monodontidae, foi cuñado por Gray en 1821, cando a describiu, e está fomado sobre a base do nome do xénero tipo, Monodon, e a desinencia do latín científico -idae, usada para formar os nomes das familias dos animais e que significa "os parecidos a".
O xénero Monodon foi establecido por Linneo en 1758, na 10ª edición do seu Systema Naturae, e o formou cos elementos do latín mon- (do grego μόνος mónos, "só, único") e -odon (do grego οδούς, -όντος odoús-, -óntos, "dente"), debido á característica deste animal de presentaren, os machos, un só enorme dente.
As dúas especies son de mediano tamaño, cunha lonxitude que oscila entre os 3 e os 5 m.
Presentan un melón ou mamelón na rexión frontal, non teñen un fociño prominente (como o dos golfiños) e, en lugar de teren aleta dorsal posúen unha crista longa e estreita ao logo do dorso, máis pronunciada en Monodon. A ausencia de aleta dorsal permítelles mobilizarse sen tropezar baixo as capas de xeo.
A dentadura é moi reducida ou ausente, e nos Monodon só se conservan dous dentes un dos cales forma o característico corno dos machos.[4]
Son animais moi voraces e, como a maioría dos odontocetos, comunícanse entre si por medio dunha gran variedade de sons, e usan a ecolocación para moverse e buscar alimento. A súa dieta é carnívora, e está baseada en peixes, moluscos e crustáceos pequenos.[4]
A xestación dura entre 14 e 15 meses e paren só unha cría. As crías son destetadas aos dous anos, e alcanzan a madurez sexual entre os 5 e os 8 anos de idade.[4]
Dada a distribución das dúas especies, por riba do círculo polar ártico, é normal que, a pesar dos afastados lugares que frecuentan e frecuentaron os pescadores galegos, non teñan moitos nomes vernáculos galegos. Porén, o dicionario da RAG recolle o nome de narval para Monodon monoceros, que tamén usan os cetólogos galegos da SGHN,[2] de acordo coa terminoloxía nos demais idiomas modernos.[5]
Polo que respecta a Delphinapterus leucas, na Lista patrón dos vertebrados de Galicia, proposta provisionalmente pola SGHN [2] asígnaselle o nome de blancón, un evidente castelanismo por brancón, pero que foi recollido en Portonovo por Ríos Panisse,[6] nome debido seguramente á cor completamente branca deste animal que, por outra parte, é de forma parecida, aínda que más pequeno, que o negrón ou falsa candorca, Pseudorca crassidens, un cetáceo da familia dos delfínidos máis coñecido nas nosas augas, e que é de cor gris escura ou totalmente negra. Ríos Panisse tamén recolleu para esta especie os nomes de campelo, en Corme e santo, en Ribadeo e nas Figueiras (Castropol), na Asturias de fala galega.
Máis recentemente, no Gran dicionario Xerais,[7] denomina a especie como beluga, adaptación do seu nome ruso, e de acordo cos nomes que se lle dan na maioría dos idiomas da nosa contorna.[8]
A dos monodóntidos (Monodontidae) é unha familia de cetáceos odontocetos que habitan no Ártico e no norte dos océanos Pacífico e Atlántico, que comprende tan só dúas especies actualmente viventes, que son certamente inusuais:
Monodon monoceros, o narval, cuxos machos teñen un único dente moi longo (denominado corno ou cabeiro), e Delphinapterus leucas, denominado polos cetólogos galegos blancón, castelanismo que alude a que é o único cetáceo de cor completamente branca.Ademais, coñécense dos xéneros fósiles, con cadansúa especie.
Bijeli kitovi su porodica iz reda kitova zubana. To su životinje duge oko 6 m i žive u sjevernim (prije svega arktičkim) morima. Tijelo im je tupo zaobljeno s ispupčenim čelom, prsne peraje su im relativno male i zaobljene a leđnu peraju uopće nemaju. Hrane se uglavnom na dnu.
Srodnost bijelih kitova se ponekad osporava radi razlika u građi lubanje (prije svega zbog različite građe bubnjića). Druga morfološka i imunobiološka istraživanja su ipak potvrdila njihovu blisku srodnost. Osim međusobno, bijeli kitovi su bliski srodnici s dupinima i pliskavicama, pa ih se ponekad sve zajedno svrstava u nadporodicu Delphinoidea.
U ovu porodicu spadaju samo dvije vrste, narval ili kit kljovan (Monodon monoceros) i beluga ili bijeli kit (Delphinapterus leucas). Zbog vrlo velike sličnostis s bijelim kitovima, ranije se i Iravadi dupin svrstavao u ovu porodicu. Međutim, najnovija istraživanja su dokazala, da on nedvosmisleno pripada u skupinu pravih dupina.
La famiglia Monodontidae, dell'ordine dei Cetacei, comprende due insolite specie di mammiferi: il narvalo, il cui maschio presenta una lunga zanna, e il bianco beluga. Si conoscono inoltre quattro generi fossili appartenenti a questa famiglia: Bohaskaia, Denebola, Haborodelphis e Casatia, quest'ultimo descritto per il pliocene italiano, con l'unica specie nota Casatia thermophila.
La famiglia Monodontidae, dell'ordine dei Cetacei, comprende due insolite specie di mammiferi: il narvalo, il cui maschio presenta una lunga zanna, e il bianco beluga. Si conoscono inoltre quattro generi fossili appartenenti a questa famiglia: Bohaskaia, Denebola, Haborodelphis e Casatia, quest'ultimo descritto per il pliocene italiano, con l'unica specie nota Casatia thermophila.
Narvaļu dzimta (Monodontidae) ir vaļveidīgo kārtas (Cetacea) jūrā dzīvojošu zīdītāju dzimta, kas pieder pie zobvaļu apakškārtas (Odontoceti). Šajā dzimtā ir 2 mūsdienās dzīvojošas monotipiskas sugas (baltvalis un narvalis), kas katra pieder pie savas ģints. Abas sugas mājo Ziemeļu Ledus okeāna krastos un Atlantijas okeāna un Klusā okeāna pašos ziemeļos.
Ģenētiskajos pētījumos atklājies, ka narvaļu dzimtas tuvākā radiniecīgā grupa ir cūkdelfīnu dzimta, un abas dzimtas no delfīnu dzimtas atdalījās pirms 11 miljoniem gadu.[1]
Abas sugas ir vidēji lieli vaļi, apmēram 3 - 5 metrus gari. Tiem ir labi attīstītas, velvētas pieres un īsi vai vispār neesoši purni. Narvaļu tēviņiem toties ir ļoti garš, labi attīstīts kreisais ilknis. Abām sugām nav arī īstas muguras spuras, bet pa lejas daļas mugurkaula asi izceļas zema, gara tik tikko nojaušama ādas kroka, kas narvaļiem ir izteiktāka. Narvaļu dzimtas sugas ir ļoti vokālas un, lai sazinātos, izdod dažādas skaņas, kā arī izmanto navigācijai eholokāciju.[2]
Narvaļu dzimtas sugas ir plēsīgas un barojas ar zivīm, moluskiem un maziem vēžveidīgajiem. Salīdzinot ar citiem vaļiem, tām ir mazāks zobu skaits - baltvalim ir daži vienkārši zobi, bet narvalim ir tikai 2 zobi, no kuriem viens tēviņiem ir attīstījies par ļoti garu ilkni. Grūsnības periods ilgst 14 - 15 mēneši abām sugām un vienmēr piedzimst viens mazulis. Mazuļi tiek zīdīti 2 gadus, bet dzimumbriedumu jaunie vaļi sasniedz 5 - 8 gadu vecumā. Sugas veido lielus barus, kas sastāv no vairākiem simtiem, bet ģimenes barā veido atsevišķu kopīgu vienību.[2]
Narvaļu dzimta (Monodontidae) ir vaļveidīgo kārtas (Cetacea) jūrā dzīvojošu zīdītāju dzimta, kas pieder pie zobvaļu apakškārtas (Odontoceti). Šajā dzimtā ir 2 mūsdienās dzīvojošas monotipiskas sugas (baltvalis un narvalis), kas katra pieder pie savas ģints. Abas sugas mājo Ziemeļu Ledus okeāna krastos un Atlantijas okeāna un Klusā okeāna pašos ziemeļos.
Ģenētiskajos pētījumos atklājies, ka narvaļu dzimtas tuvākā radiniecīgā grupa ir cūkdelfīnu dzimta, un abas dzimtas no delfīnu dzimtas atdalījās pirms 11 miljoniem gadu.
De grondeldolfijnen (Monodontidae), ook wel witte dolfijnen of narwalachtigen genoemd, vormen een groep van grote, sociale dolfijnen. Alle soorten hebben een soepele nek en een beweeglijke, stompe kop. Ze vormen een familie uit de onderorde der tandwalvissen (Odontoceti).
Alle soorten jagen op vis, inktvis en schaaldieren. Ze vangen het voedsel zowel in ondieper water als op de zeebodem. Het zijn sociale soorten: een groep narwals kan uit meer dan duizend dieren bestaan. De beloega en de Irrawaddydolfijn hebben een uitgesproken gezichtsmimiek, en communiceren met mimiek en zang met andere soortgenoten.
De narwal (Monodon monoceros) en de beloega of witte dolfijn (Delphinapterus leucas) leven beiden in de koudere wateren van het noordpoolgebied. De kleinere soorten van het geslacht Orcaella, de Irrawaddydolfijn (Orcaella brevirostris) en de recentelijk als aparte soort beschouwde Orcaella heinsohni leven in de warmere kustwateren van Zuidoost-Azië en noordelijk Australië.
Tegenwoordig leven er nog vier soorten in drie geslachten, waarvan er één pas in 2005 als een aparte soort is herkend.
De grondeldolfijnen (Monodontidae), ook wel witte dolfijnen of narwalachtigen genoemd, vormen een groep van grote, sociale dolfijnen. Alle soorten hebben een soepele nek en een beweeglijke, stompe kop. Ze vormen een familie uit de onderorde der tandwalvissen (Odontoceti).
Narhvaler (Monodontidae) er en familiegruppe med tannhvaler som finnes i arktiske strøk. Gruppen består av to arter, fordelt i to slekter. Narhvaler er middel store hvaler som er nært beslektet med delfiner.
Narhvaler er middels store hvaler som gjerne måler omkring 4-6 meter i lengde og har en strømlinjeformet og relativt kompakt kropp som kan vei opp mot 1,6 metriske tonn. Begge artene har kuleformet panne og mangler ryggfinne (selv om narhvalen har en kam på ryggen). Narhvalen har ei lang støttann (som består av såkalt elfenben) og skiller seg også gjennom å være generelt mørk (nærmest sort) i fargen, mens hvithvalen er nærmest helhvit i fargen.
Narhvaler lever i flokker på opp mot hundre dyr nær iskanten i Arktis og arktiske strøk, der det også hender at de vandrer i elvene som munner ut langs kysten. De livnærer seg stort sett av fisk og virvelløse dyr som de jakter på bunnen.
Narhvaler (Monodontidae) er en familiegruppe med tannhvaler som finnes i arktiske strøk. Gruppen består av to arter, fordelt i to slekter. Narhvaler er middel store hvaler som er nært beslektet med delfiner.
Narwalowate[3] (Monodontidae) – rodzina ssaków morskich z kladu waleni. Są blisko spokrewnione z delfinowatymi i są zbliżone do nich anatomicznie, mają jednak od nich znacznie mniej zębów, a ich płetwa grzbietowa jest śladowa.
Do rodziny zaliczane są dwa rodzaje z dwoma gatunkami[3][4]:
Narwalowate (Monodontidae) – rodzina ssaków morskich z kladu waleni. Są blisko spokrewnione z delfinowatymi i są zbliżone do nich anatomicznie, mają jednak od nich znacznie mniej zębów, a ich płetwa grzbietowa jest śladowa.
Monodontídeos[1] (Monodontidae) é uma família de mamíferos cetáceos, típica dos mares frios do círculo polar ártico. O grupo caracteriza-se por uma cabeça bolbosa, nadadeiras peitorais pequenas e nadadeira dorsal ausente.
A família Monodontidae é composta por apenas dois géneros e duas espécies:
Monodontídeos (Monodontidae) é uma família de mamíferos cetáceos, típica dos mares frios do círculo polar ártico. O grupo caracteriza-se por uma cabeça bolbosa, nadadeiras peitorais pequenas e nadadeira dorsal ausente.
A família Monodontidae é composta por apenas dois géneros e duas espécies:
Narval (Monodon monoceros). Baleia branca ou beluga (Delphinapterus leucas)dae (golfinhos). Golfinho-do-irauádi (Orcaella brevirostris) apresenta muitas características em comum com os monodontídeos e foi considerado parte desta família até estudos genéticos recentes mostrarem que está mais relacionado com a família Delphini «Monodontídeo». Michaelis. Consultado em 18 de abril de 2022Monodontidele (Monodontidae) sau delfinapteridele (Delphinapteridae) este o familie de cetacee din subordinul odontocete care trăiesc în mările din zonele arctice și subarctice ale Emisferei nordice. Sunt cetacee de talie mijlocie (lungimea corpului de 4–4,9 m și greutatea de 680–1590 kg). Au capul rotund, botul trunchiat, înotătoarele rotunjite, înotătoarele pectorale largi cu degete scurte, înotătoarea dorsală lipsește și în locul ei se află o ușoară ridicătură a pielii. Craniul apare turtit dacă este privit lateral, fără proeminențe în dreptul nărilor. Spre deosebire de toate celelalte cetacee, la monodontide nu sunt sudate vertebrele cervicale, ele fiind separate, ceea ce le permite o mai mare flexibilitate în mișcările gâtului. Monodontidele sunt cetacee gregare, care pot forma cârduri mixte în deplasările lor pentru căutarea hranei. Hrana constă din diferite specii de pești, dar mai consumă sepii și alte moluște, crevete și alte nevertebrate bentonice.
Familia cuprinde numai două specii:
Monodontidele (Monodontidae) sau delfinapteridele (Delphinapteridae) este o familie de cetacee din subordinul odontocete care trăiesc în mările din zonele arctice și subarctice ale Emisferei nordice. Sunt cetacee de talie mijlocie (lungimea corpului de 4–4,9 m și greutatea de 680–1590 kg). Au capul rotund, botul trunchiat, înotătoarele rotunjite, înotătoarele pectorale largi cu degete scurte, înotătoarea dorsală lipsește și în locul ei se află o ușoară ridicătură a pielii. Craniul apare turtit dacă este privit lateral, fără proeminențe în dreptul nărilor. Spre deosebire de toate celelalte cetacee, la monodontide nu sunt sudate vertebrele cervicale, ele fiind separate, ceea ce le permite o mai mare flexibilitate în mișcările gâtului. Monodontidele sunt cetacee gregare, care pot forma cârduri mixte în deplasările lor pentru căutarea hranei. Hrana constă din diferite specii de pești, dar mai consumă sepii și alte moluște, crevete și alte nevertebrate bentonice.
Vitvalar, (Monodontidae, "entandsvalar", av grekiska monos, ensam, och odus, tand[1]) är en familj inom underordningen tandvalar. Familjen har bara 2 arter i var sitt släkte.
Vitvalar förekommer i nordliga hav, främst i arktiska regioner. De simmar även upp i angränsande floder och observerades så långt söderut som Saint Lawrencefloden.[2]
Deras huvud är avrundade liksom de korta bröstfenorna och en ryggfena saknas. Kroppslängden inklusive stjärtfenan ligger vid 4 till 6 meter. Vitvalar väger omkring 1600 kilogram.[2]
Antalet tänder skiftar för vitvalen i övre käken mellan 5 och 11 samt i undre käken mellan 2 och 11. Narvalen har vanligen bara två hörntänder i övre käken. En av dem ligger oftast gömd i köttet och den andra bildar hos hannar en framåtriktad 2-3 m långt, spiralvriden "stöttand".[2]
Födan hittar de vanligen på havets botten. För att kommunicera har de flera olika läten. Vitvalen fick därför smeknamnet sea canarie (havets kanariefågel)[2]. Liksom andra valar navigerar de med hjälp av ekolokalisering[3]. Arterna bildar vanligen grupper med upp till 100 eller några fler individer.
Vitvalar är köttätare med flera olika bytesdjur, till exempel fiskar, blötdjur och kräftdjur som de vanligen hittar nära havets botten. Dräktigheten varar i 14 till 15 månader och sedan föds i de flesta fall ett ungdjur. Hos bägge arter har ungdjur en mörkare kroppsfärg som med tiden blir mjölkvit (för vitvalen) eller ljusgrå till vitaktig med större mörka fläckar (för narvalen).[4] Efter fem till åtta år är ungarna könsmogna. Ofta bildas större flockar med några hundra individer.[3]
Tidvis uppkom tvivel om vitval och narval är släkt med varandra. Det finns till exempel skillnader mellan deras skalle och byggnaden av trumhinnan. Andra morfologiska och genetiska undersökningar bekräftade arternas släktskap. Familjens närmaste släktingar finns i familjerna delfiner (Delphinidae) och tumlare (Phocoenidae). Ibland sammanfattas de tre familjerna i överfamiljen Delphinoidea.
Tidvis räknades irrawadidelfinen till familjen vitvalar på grund av påfallande likheter mellan denna art och vitvalen. Nyare undersökningar slog fast att irrawadidelfinen tillhör familjen delfiner.
Vitvalar, (Monodontidae, "entandsvalar", av grekiska monos, ensam, och odus, tand) är en familj inom underordningen tandvalar. Familjen har bara 2 arter i var sitt släkte.
Vitval, Delphinapterus leucas Narval, Monodon monocerusBeyaz balinagiller (Monodontidae), balinalar (Cetacea) takımı içindeki dişli balinalar (Odontoceti) alt takımının familyalarındandır ve her biri kendi cinsi içinde tek başına sınıflanan iki sıradışı balina türünü içerir. Bu türler şunlardır:
Beyaz balinagiller familyasının Cetacea (balinalar) takımı içindeki yeri ve içindeki taksonlar aşağıda sunulmuştur.
Beyaz balinagiller (Monodontidae), balinalar (Cetacea) takımı içindeki dişli balinalar (Odontoceti) alt takımının familyalarındandır ve her biri kendi cinsi içinde tek başına sınıflanan iki sıradışı balina türünü içerir. Bu türler şunlardır:
Beyaz balina (Delphinapterus leucas) - erişkin bireylerin tamamen beyaz renkli olduğu, diğer hiçbir balinada görülmeyen bir özellik olarak boyun omurlarının kaynamamış olduğu ve yankıyla yer bulmada işlevi bulunduğu düşünülen melon dokusunun bu dokuyu içeren diğer balinalardakine göre çok daha belirgin olması nedeniyle tipik bir kafa şekli olan tür. Narval (Monodon monoceros) - erişkin erkek bireylerde üst sol çeneden çıkan ve ileriye 3 metre kadar uzayabilen, sola dönüşlü helis sarmalı yapan, boynuz benzeri uzun bir dişin bulunduğu tür.Величина нарвалових досягає 6 метрів. Їх голова спереду округлена з опуклим чолом. Грудні плавці відносно малі і округлені, спинний плавець відсутній. Живляться однорогові переважно з дна моря.
Двома представниками однорогових є:
Спорідненість включених в родину нарвалових видів час від часу ставиться деякими вченими під сумнів, при цьому вони посилаються на різницю в будові барабанної перетинки. Але морфологічні та імунологічні дослідження підтверджують близьку спорідненість видів.
Раніше через велику подібності до однорогових зараховували й "іравадійського дельфіна", але згідно з новішим дослідженням він належить все ж до родини дельфінових (Delphinidae).
З інших родин зубастих китів, до нарвалових найбільш близькі дельфінові і фоценові, і ці три родини часом об'єднують в загальний надродину дельфінуватих (Delphinoidea):
Monodontidae là một họ gồm 2 loài cá voi là kỳ lân biển và cá voi trắng. Chúng là loài bản địa của các vùng ven biển và vùng đóng băng quan Bắc Băng Dương, và kéo dài đến phía bắc của Đại Tây Dương và Thái Bình Dương.
Cả hai loài đều có kích thước trung bình dài từ 3 đến 5 m, với trán tròn, và có mõm ngắn hoặc không có mõm. Chúng không có vây lưng thật sự, nhưng có một dãi hẹp chạy dọc trên lưng, nó thể hiện rõ hơn ở kỳ lân biển. Chúng là loài động vật có âm vực cao, giao tiếp với nhau trong một dãi âm rộng. Giống như những loài cá voi khác, chúng cũng sử dụng sóng âm để định hướng.[1]
Các bằng chứng về gen chỉ ra rằng cá heo chuột có quan hệ rất gần với cá voi trắng, và hai họ này hợp thành một nhát mà đã được tách ra từ liên họ cá heo trong vòng 11 triệu năm qua.[2]
Monodontidae là một họ gồm 2 loài cá voi là kỳ lân biển và cá voi trắng. Chúng là loài bản địa của các vùng ven biển và vùng đóng băng quan Bắc Băng Dương, và kéo dài đến phía bắc của Đại Tây Dương và Thái Bình Dương.
Cả hai loài đều có kích thước trung bình dài từ 3 đến 5 m, với trán tròn, và có mõm ngắn hoặc không có mõm. Chúng không có vây lưng thật sự, nhưng có một dãi hẹp chạy dọc trên lưng, nó thể hiện rõ hơn ở kỳ lân biển. Chúng là loài động vật có âm vực cao, giao tiếp với nhau trong một dãi âm rộng. Giống như những loài cá voi khác, chúng cũng sử dụng sóng âm để định hướng.
Monodontidae Gray, 1821
РодыНарва́ловые[1] (лат. Monodontidae) — семейство зубатых китов, обитающих в северных морях, прежде всего в Арктике.
Величина нарваловых достигает 6 метров. Их голова впереди округлённая с выпуклым лбом. Грудные плавники относительно малые и округлённые, спинной плавник отсутствует. Питаются нарваловые преимущественно со дна моря. Родство включённых в семейство нарваловых видов время от времени ставится некоторыми учёными под сомнение, при этом они ссылаются на разнящееся строение барабанной перепонки. Но морфологические и иммунологические исследования подтверждают близкое родство видов. Из других семейств зубатых китов, к нарваловым наиболее близки дельфиновые и морские свиньи, и эти три семейства порой объединяют в общее надсемейство дельфинообразных (Delphinoidea). Представителями нарваловых являются только 2 современных вида — нарвал и белуха. Ранее из-за большого сходства к нарваловым причисляли и иравадийского дельфина, но согласно более новым исследованиям он принадлежит всё же дельфинам.
Нарваловые, дельфиновые и морские свиньи составляют надсемейство Delphinoidea. Генетические данные свидетельствуют о том, что морские свиньи являются родственниками нарваловых, и эти два семейства составляют отдельную кладу, выделившуюся примерно 11 миллионов лет назад[2].
Подотряд Odontoceti
Нарва́ловые (лат. Monodontidae) — семейство зубатых китов, обитающих в северных морях, прежде всего в Арктике.
Величина нарваловых достигает 6 метров. Их голова впереди округлённая с выпуклым лбом. Грудные плавники относительно малые и округлённые, спинной плавник отсутствует. Питаются нарваловые преимущественно со дна моря. Родство включённых в семейство нарваловых видов время от времени ставится некоторыми учёными под сомнение, при этом они ссылаются на разнящееся строение барабанной перепонки. Но морфологические и иммунологические исследования подтверждают близкое родство видов. Из других семейств зубатых китов, к нарваловым наиболее близки дельфиновые и морские свиньи, и эти три семейства порой объединяют в общее надсемейство дельфинообразных (Delphinoidea). Представителями нарваловых являются только 2 современных вида — нарвал и белуха. Ранее из-за большого сходства к нарваловым причисляли и иравадийского дельфина, но согласно более новым исследованиям он принадлежит всё же дельфинам.
イッカク科は、クジラ目ハクジラ亜目の科の一つ。現生群は2属2種で構成される。
主な棲息域は北極圏である。背びれがないかあるいは小さいことが特徴であり、これは氷の多い海域を泳ぐのに適応したためと考えられている。
化石記録では、中新世後期では東太平洋の温帯 - 亜熱帯地域、鮮新世、更新世でも中緯度から化石が発見されている。また南半球からの化石記録は、現時点では存在しない。[1]またイッカク科はネズミイルカ科から分岐したと推定されており、分子を用いた研究では、約1,300万年前(±400万年)に分岐が起きたとされる[2]。
イッカク科 Monodontidae
カワゴンドウ属 Orcaella はマイルカ科に分類されることが一般的であるが、このイッカク科に分類されることも稀にある。また絶滅属オドベノケトプスもイッカク科に分類される事もある。
イッカク科は、クジラ目ハクジラ亜目の科の一つ。現生群は2属2種で構成される。
主な棲息域は北極圏である。背びれがないかあるいは小さいことが特徴であり、これは氷の多い海域を泳ぐのに適応したためと考えられている。
化石記録では、中新世後期では東太平洋の温帯 - 亜熱帯地域、鮮新世、更新世でも中緯度から化石が発見されている。また南半球からの化石記録は、現時点では存在しない。またイッカク科はネズミイルカ科から分岐したと推定されており、分子を用いた研究では、約1,300万年前(±400万年)に分岐が起きたとされる。
외뿔고래과(표준어: 외뿔고랫과, Monodontidae)는 이빨고래소목의 하위 분류이다.[1]
다음은 거테시 등(Gatesy et al..)의 계통 분류이다.[2]
고래하목 수염고래† Janjucetus
이빨고래 참돌고래상과