nomes no trilho de navegação
Xoruzgülü və ya dağçiçəyi (lat. Adonis) — qaymaqçiçəklilər fəsiləsindən bitki cinsi.
Bir və ya çoxillik ot bitkisidir. Yarpaqları çox bölümlüdür. 20-dək, Azərbaycanda 5 növü məlumdur. Zəhərli olduğundan heyvanlar yemir. Ən çox yayılanı bahar xoruzgülüdür (Adonis vernalis). Otunun və çiçəyinin sulu cövhərindən ürək və ürək-damar nevrozlarında istifadə olunur.
Xoruzgülü və ya dağçiçəyi (lat. Adonis) — qaymaqçiçəklilər fəsiləsindən bitki cinsi.
Bir və ya çoxillik ot bitkisidir. Yarpaqları çox bölümlüdür. 20-dək, Azərbaycanda 5 növü məlumdur. Zəhərli olduğundan heyvanlar yemir. Ən çox yayılanı bahar xoruzgülüdür (Adonis vernalis). Otunun və çiçəyinin sulu cövhərindən ürək və ürək-damar nevrozlarında istifadə olunur.
Adonis és un gènere de plantes amb flors de la família ranunculàcia.
És originari de les regions de clima temperat d'Euràsia i té de 20 a 30 espècies.
Les espècies fan de 10 a 40 cm d'alt, amb fulles plomoses finament dividides. Les flors són de color vermell, groc o taronja i tenen de 5 a 30 pètals.
Algunes espècies es fan servir com a plantes ornamentals en jardineria A més les espècies d'aquest gènere contenen substàncies verinoses similars a les que es troben en altres ranunculàcies.
Adonis amurensis,
Adonis flammea
Adonis microcarpa
Adonis ramosa
Adonis és un gènere de plantes amb flors de la família ranunculàcia.
És originari de les regions de clima temperat d'Euràsia i té de 20 a 30 espècies.
Les espècies fan de 10 a 40 cm d'alt, amb fulles plomoses finament dividides. Les flors són de color vermell, groc o taronja i tenen de 5 a 30 pètals.
Genws sy'n cynnwys tua 20-30 math o blanhigion yw blodau'r gwynt[1] (hefyd llysiau'r cwsg, Saesneg: Adonis). Mae blodau'r gwynt yn nheulu Ranunculaceae, ac mae'n frodorol i Ewrop ac Asia.
Mae'n tyfu hyd at 10–40 cm mewn taldra, gyda dail pluog a rennir yn gyfartal ar draws y ddraenen. Gall ei lliwiau fod yn goch, melyn, neu oren, ac yn cynnwys 5-30 petal.
Genws sy'n cynnwys tua 20-30 math o blanhigion yw blodau'r gwynt (hefyd llysiau'r cwsg, Saesneg: Adonis). Mae blodau'r gwynt yn nheulu Ranunculaceae, ac mae'n frodorol i Ewrop ac Asia.
Mae'n tyfu hyd at 10–40 cm mewn taldra, gyda dail pluog a rennir yn gyfartal ar draws y ddraenen. Gall ei lliwiau fod yn goch, melyn, neu oren, ac yn cynnwys 5-30 petal.
Hlaváček (Adonis) je rod rostlin, čeledi pryskyřníkovité (Ranunculaceae). Jednoleté druhy jsou někdy udávány pod jménem ohníček.
Jedná se o vytrvalé nebo jednoleté byliny. Vytrvalé druhy mají silný hnědočerný oddenek.[1] Lodyhy jsou přímé, nevětvené nebo nahoře chudě větvené. Dolní listy jsou někdy redukované na šupiny, jindy jsou vyvinuty, dolní listy jsou řapíkaté, vyšší pak krátce řapíkaté až přisedlé. Listy jsou zpeřeně nebo dlanitě členěné, často několikrát a ve velmi úzké úkrojky.[1]
Jedná se o jednodomé rostliny s oboupohlavnými květy. Květy jsou jednotlivé, listeny chybí, často jsou nápadné, většinou v rozmezí 1,5–6 cm v průměru. Kališních lístků je nejčastěji 5–8.[2] Korunních lístků je nejčastěji 5–24, často žluté, oranžové nebo červené barvy, ale mohou být i modré nebo bílé.[2] Tyčinek je mnoho. Opylování probíhá pomocí hmyzu (entomogamie).[1] Gyneceum je apokarpní a pestíků je mnoho, jsou spirálně uspořádané, čnělka je přítomna, blizna je malá.[2] Plodem je nažka, která je lysá nebo chlupatá, na vrcholu zpravidla zakončená zobánkem. Nažky jsou uspořádány do souplodí.
Druhy z rodu hlaváček jsou přirozeně rozšířeny v Evropě a Asii s přesahem do severní Afriky. Je známo okolo 30 druhů.[2] Do Severní Ameriky a Austrálie byly některé druhy zavlečeny člověkem.[1][3]
Někteří autoři vyčleňovali rod Adonanthe, kam řadili především vytrvalé druhy, např. hlaváček jarní (Adonis vernalis, syn. Adonanthe vernalis). Do rodu Adonis pak řadili jednoleté druhy.[1] Takto je to zpracováno např. Květeně ČR nebo Dostál 1989. Dnes ale převažuje široké pojetí rodu Adonis.
Některé druhy jsou pěstovány pro ozdobnost květů. Hlaváčky byly využívány k léčení slabosti srdce, nebo při travičství. Obsahují srdeční glykosidy, proto jsou to většinou jedovaté rostliny.[1]
hlaváček letní (Adonis aestivalis)
hlaváček amurský (Adonis amurensis)
hlaváček roční (Adonis annua)
hlaváček jarní (Adonis vernalis)
Obrázky, zvuky či videa k tématu hlaváček ve Wikimedia Commons
Hlaváček (Adonis) je rod rostlin, čeledi pryskyřníkovité (Ranunculaceae). Jednoleté druhy jsou někdy udávány pod jménem ohníček.
Adonis-slægten (Adonis) rummer ca. 8 arter, der er udbredt i Europa, Nordafrika og Asien. Det er stauder eller énårige urter med en busket vækst. Stænglerne er glatte og lysegrønne. De bærer spredtstillede blade, der er flerdobbelt snitdelte. De endestillede blomster er regelmæssige og gule eller røde. Frugten er en kapsel. Her omtales kun de arter, som er naturaliseret i Danmark, eller som dyrkes her.
Beskrevne arter
Die Adonisröschen (Adonis) sind eine Pflanzengattung innerhalb der Familie der Hahnenfußgewächse (Ranunculaceae). Die etwa 30 bis 35 Arten sind in Europa und den kühleren Regionen Asiens beheimatet.
Adonisröschen-Arten wachsen als einjährige oder ausdauernde krautige Pflanzen. Bei den ausdauernden Arten werden Rhizome als Überdauerungsorgane gebildet. Die aufrechten, manchmal verzweigten Stängel können behaart oder unbehaart sein.
Die wechselständig am Stängel angeordneten Laubblätter sind gestielt. Die Blattspreite kann handförmig oder ein- bis dreifach fiederteilig sein, mit fadenförmigen Fiederblättchen. Die Blattränder sind meist glatt, selten gezähnt.
Die gestielten Blüten stehen meist einzeln und endständig ohne Hochblätter an den Stängelverzweigungen; selten stehen sie in einem wenigblütigen, endständigen Blütenstand zusammen. Die zwittrigen Blüten sind radiärsymmetrisch. Die fünf bis acht freien Kelchblätter sind mehr oder weniger grün und 6 bis 22 Millimeter lang. Die 3 bis 24 freien Kronblätter sind 8 bis 35 Millimeter lang; sie sind selten weiß, meist rot oder gelb, oft gestreift oder am Grund dunkel gefärbt. Nektarien fehlen. Es sind 15 bis 80 Staubblätter vorhanden mit dünnen Staubfäden. 20 bis 100 spiralig angeordnete, freie, oberständige Fruchtblätter enthalten jeweils nur eine Samenanlage. Sie besitzen einen Griffel, der in einer erkennbaren, kleinen Narbe endet.
Die vielen kleinen, ungestielten, fast kugeligen Nussfrüchtchen sitzen kopfig gedrängt[1] und spiralig angeordnet in einer Sammelfrucht an einer auf 10 bis 40 Millimeter verlängerten Blütenachse, die je nach Art zwischen den Früchtchen deutlich zu sehen ist oder nicht. Auf den Früchtchen ist meist der Griffel noch gut erkennbar; er kann gerade oder stark gekrümmt sein.
Die Gattung Adonis wurde 1753 durch Carl von Linné in Species Plantarum, Tomus I, Seite 547[2] aufgestellt. Ein Synonym für Adonis L. ist Chrysocyathus Falconer.[3]
Nach der griechischen Mythologie sollen aus den Tränen der Aphrodite, als sie den toten Adonis beweinte, weiße Rosen entsprossen sein und aus jedem Blutstropfen des sterbenden Adonis ein rotes Adonisröschen.[4] Der Name bezieht sich also nicht auf die gelb blühenden Adonis-Arten, sondern auf die blutrot blühenden Arten, wie Adonis aestivalis, Adonis annua und Adonis flammea.
Die Gattung Adonis gehört zur Tribus Adonideae in der Unterfamilie Ranunculoideae innerhalb der Familie Ranunculaceae.[5][6]
Nach morpholischen Merkmalen gliederte Tamura 1995 die Gattung Adonis in nur zwei Sektionen, die aber keine natürlichen Verwandtschaftsgruppen darstellen:[1] Diese Darstellung nach morphologischen Merkmalen aus dem letzten Jahrhundert ist veraltet:
Durch molekulargenetische Daten wurde die Gliederung der Gattung Adonis fortlaufend geändert, beispielsweise:
Nach Son et al. 2016 ist die ausdauernde Art Adonis vernalis die einzige Art der Sektion Adonanthe außerhalb von Ostasien, in Europa und Zentralasien. Nach genetischen Daten ist diese Art Schwestergruppe einer gemeinsamen Klade von Arten aus China, Korea, der Mongolei, des östlichen Sibiriens und Kasachstans (der Serien Amurenses und Apenninae nach der Revision der Untergattung durch Wang). Dies ist verträglich mit einer Hypothese, dass diese Art, aus dem Himalaya stammend, sich hier vom gemeinsamen Artengrundstock abgetrennt und nach Westen ausgebreitet hat.[7]
Nach Son et al. 2017 wird die Gattung Adonis in zwei Untergattungen mit sechs Sektionen und sechs Serien gegliedert:[8]
Je nach Autor gibt es 30 bis 35 Adonis-Arten:[7]
Die Adonisröschen (Adonis) sind eine Pflanzengattung innerhalb der Familie der Hahnenfußgewächse (Ranunculaceae). Die etwa 30 bis 35 Arten sind in Europa und den kühleren Regionen Asiens beheimatet.
Adonis aestivalis
Adonis annua
Adonis vernalis
Adonida (lat. Adonis vernalis) - Bime barishtore shumëvjeçare 10–40 cm, me rizomë te fuqishmete murrme te mbyllet. Kërcelli i pa degëzuar ose i degëzuar në fillim me qime, e me vone i shoget, gjethet janë 2-4 here pendore në vrigujt te ngusht linear. Lulet janë te vetmuara në krye te kërcellit, 3–7 cm në diametër (me petale 10-20 te verdha-ari), kupa ka 5 sepale me qime te buta. Frytet janë akene me një sqep te lakuar në forme kuke.
Rritet në vende te thata me diell, është e përhapur në Evrope. Materiet aktive (vepruse) - Droga përmban afër 20 glikozide kardiotonike (adonitoksin, cimarin), saponine, flavonoide, vitaminë C etj. Përdorimi-Ndikon në forcimin e zemrës. Nuk krijon shprehi, nuk ka ndikim komulativ, shpejt eliminohet. Përdoret edhe si diuretik, ka edhe veprim sedativ bashkë me velerianen. Cilat pjesë te bimës mbledhen - Adonis vernalis hwrba në kohen e lulëzimit materiali i freskët thahet në temperaturë 60 °C për 30 min për stabilizimin e glikozideve. Adonidi është bime helmuese me doza te mëdha (mundim, barkqitje, shtrëngim, zverdhje, njeriu duket sikur mbetet pa ushqim zvogëlim i te rrahurit te zemrës, pengim në te pame etj).
Adonis (Adonis) – ayiqtovondoshlar oilasiga mansub o‘tlar turkumi. 20 ga yaqin bir yillik va ko‘p yillik turlari bor. O‘rta Osiyo, Sibir va Yevropa tog‘larida o‘sadi. Toshkent, Samarqand, Kashqadaryo va Surxonda-ryo viloyatlaridagi yaylovlarda A.ning 4 turi (A. parvifl ora, A. turkestanica, A. leiosepala, A. chrysocy-athus) uchraydi. Ayrim turlari (ayniqsa, A. turkestanica va A. vemalis .)dan yurak kasalliklarini davolashda ishlatiladigan adonizid olinadi. Bu turlarning poyasi tik (20–40 sm), tukli bo‘lib, gullab bo‘lgandan so‘ng tuklari to‘kilib ketadi. A. bar-glari qirqma, patsimon, murakkab, po-yasining yuqori qismida bandsiz, quyi qismida bandli. Gullari yirik, aktino-morf (to‘g‘ri), har bir poyacha uchida bittadan gul bo‘ladi: gulkosachasi 5 ta ko‘k ko-sachabargdan, gultoji 5–20 ta sariq gul-barglardan iborat. Changchi va urug‘chilari ko‘p. Gul o‘rni konussimon. A. aprel– may oyida gullaydi.
Adonis (Adonis) – ayiqtovondoshlar oilasiga mansub o‘tlar turkumi. 20 ga yaqin bir yillik va ko‘p yillik turlari bor. O‘rta Osiyo, Sibir va Yevropa tog‘larida o‘sadi. Toshkent, Samarqand, Kashqadaryo va Surxonda-ryo viloyatlaridagi yaylovlarda A.ning 4 turi (A. parvifl ora, A. turkestanica, A. leiosepala, A. chrysocy-athus) uchraydi. Ayrim turlari (ayniqsa, A. turkestanica va A. vemalis .)dan yurak kasalliklarini davolashda ishlatiladigan adonizid olinadi. Bu turlarning poyasi tik (20–40 sm), tukli bo‘lib, gullab bo‘lgandan so‘ng tuklari to‘kilib ketadi. A. bar-glari qirqma, patsimon, murakkab, po-yasining yuqori qismida bandsiz, quyi qismida bandli. Gullari yirik, aktino-morf (to‘g‘ri), har bir poyacha uchida bittadan gul bo‘ladi: gulkosachasi 5 ta ko‘k ko-sachabargdan, gultoji 5–20 ta sariq gul-barglardan iborat. Changchi va urug‘chilari ko‘p. Gul o‘rni konussimon. A. aprel– may oyida gullaydi.
Adonida (lat. Adonis vernalis) - Bime barishtore shumëvjeçare 10–40 cm, me rizomë te fuqishmete murrme te mbyllet. Kërcelli i pa degëzuar ose i degëzuar në fillim me qime, e me vone i shoget, gjethet janë 2-4 here pendore në vrigujt te ngusht linear. Lulet janë te vetmuara në krye te kërcellit, 3–7 cm në diametër (me petale 10-20 te verdha-ari), kupa ka 5 sepale me qime te buta. Frytet janë akene me një sqep te lakuar në forme kuke.
Rritet në vende te thata me diell, është e përhapur në Evrope. Materiet aktive (vepruse) - Droga përmban afër 20 glikozide kardiotonike (adonitoksin, cimarin), saponine, flavonoide, vitaminë C etj. Përdorimi-Ndikon në forcimin e zemrës. Nuk krijon shprehi, nuk ka ndikim komulativ, shpejt eliminohet. Përdoret edhe si diuretik, ka edhe veprim sedativ bashkë me velerianen. Cilat pjesë te bimës mbledhen - Adonis vernalis hwrba në kohen e lulëzimit materiali i freskët thahet në temperaturë 60 °C për 30 min për stabilizimin e glikozideve. Adonidi është bime helmuese me doza te mëdha (mundim, barkqitje, shtrëngim, zverdhje, njeriu duket sikur mbetet pa ushqim zvogëlim i te rrahurit te zemrës, pengim në te pame etj).
Adonisowa rožycka[1] (Adonis) jo rod ze swójźby górkacowych rostlinow (Ranunculaceae).
Rod Adonis bu w lěśe 1753 wót Carl von Linné w Species Plantarum, zwězk 1, S. 547–548[2] nastajony. Synonymy za Adonis L. su Adonanthe Spach a Chrysocyathus Falconer. [3]
Rod Adonis słuša k tribusoju Adonideae w pódswójźbje Ranunculoideae znutśika swójźby Ranunculaceae.[4]
Eksistěrujo něźi 30 až 35 Adonis-družynow:
Adonisowa rožycka (Adonis) jo rod ze swójźby górkacowych rostlinow (Ranunculaceae).
Adonisruueske (Adonis) is e geslech van euverblievendje plantjen oete ranonkelfemielje (Ranunculaceae). Dit geslech kump versprèdj veur euver Europa enne gemaesigdje streke van Azië.
De botanische naam Adonis verwies nao de Griekse gaod Adonis. Volges de legende kluuerdje 't blood enne traone van zien geleefdje, Aphrodite, de blome roead wen ze huuerdje det t'r gestórve waas. De naam verwies denouch veural nao de roeadgekluuerdje saorte, wie de zomeradonisroeas, de herfsadonisroeas enne vlamadonisroeas.
Adonissaorte zeen einjäörige of euverblievendje, kroedechtige plantje die euverwintjere mit 'ne rotestek. Ze höbben 'ne rechstäöndje, kalen of behaordje, sómwiel vertakdje stengel en versprèdj-stäöndje, handjvörmig-samegestèldje of mieë-gevaerdje stengelblajer mit hieël fien blaadslepe. De blaadrenj zeen meistes gaaf en bao noeatj getendj.
De blome zeen groeat, alleinstäöndj anen ènj vanne bloomsstengel, opgerich, radiaal symmetrisch en zónger sjötblajer. De 5 toet 8 vriestäöndje kelchblajer zeen greun en toet 22 mm lank. De 3 toet 24 ouch vriestäöndje kroeanblajer zeen toet 35 mm lank, meistes roead- of gaelgekluuerdj, zeldjzaam witsig, dökker mit duuster strepen of anen óngerkantj duustergekluuerdj. De plantj óntbrèk honingklere. De bloom haet 15 toet 80 gaelgekluuerdje vröchbaar maeldräöj mit dón helmdräöj en 20 toet 100 in spirale gerangsjikdje, vriestäöndje baovestenjige vröchbeginsele mit edert eine zaodknoep en 'ne stiel die ènjig in 'nen tupische, kleine stempel.
Nao de bleuj wuuertj e toet 40 mm lank, cilindrisch köpke mit tieëntaal aan spiraalsgewies ingepaodje, koeagelvörmige doepvröchte gevörmp, woraan de stiel herkènbaar is es e rech of haokvörmig gekrómp aanhingselke.
't Guuef zoeaget 30 versjillige saorte. De bekèndjste saorte zeen:
Adonisruueske (Adonis) is e geslech van euverblievendje plantjen oete ranonkelfemielje (Ranunculaceae). Dit geslech kump versprèdj veur euver Europa enne gemaesigdje streke van Azië.
De botanische naam Adonis verwies nao de Griekse gaod Adonis. Volges de legende kluuerdje 't blood enne traone van zien geleefdje, Aphrodite, de blome roead wen ze huuerdje det t'r gestórve waas. De naam verwies denouch veural nao de roeadgekluuerdje saorte, wie de zomeradonisroeas, de herfsadonisroeas enne vlamadonisroeas.
Adonissaorte zeen einjäörige of euverblievendje, kroedechtige plantje die euverwintjere mit 'ne rotestek. Ze höbben 'ne rechstäöndje, kalen of behaordje, sómwiel vertakdje stengel en versprèdj-stäöndje, handjvörmig-samegestèldje of mieë-gevaerdje stengelblajer mit hieël fien blaadslepe. De blaadrenj zeen meistes gaaf en bao noeatj getendj.
De blome zeen groeat, alleinstäöndj anen ènj vanne bloomsstengel, opgerich, radiaal symmetrisch en zónger sjötblajer. De 5 toet 8 vriestäöndje kelchblajer zeen greun en toet 22 mm lank. De 3 toet 24 ouch vriestäöndje kroeanblajer zeen toet 35 mm lank, meistes roead- of gaelgekluuerdj, zeldjzaam witsig, dökker mit duuster strepen of anen óngerkantj duustergekluuerdj. De plantj óntbrèk honingklere. De bloom haet 15 toet 80 gaelgekluuerdje vröchbaar maeldräöj mit dón helmdräöj en 20 toet 100 in spirale gerangsjikdje, vriestäöndje baovestenjige vröchbeginsele mit edert eine zaodknoep en 'ne stiel die ènjig in 'nen tupische, kleine stempel.
Nao de bleuj wuuertj e toet 40 mm lank, cilindrisch köpke mit tieëntaal aan spiraalsgewies ingepaodje, koeagelvörmige doepvröchte gevörmp, woraan de stiel herkènbaar is es e rech of haokvörmig gekrómp aanhingselke.
Brun·nète[1] o Goute-éd-san·nhe[2] (Adonis)
Adonis aestivalis
Adonis aleppica
Adonis amurensis
Adonis annua
Adonis flammea
Adonis microcarpa
Adonis palaestina
Adonis pyrenaica
Adonis ramosa
Adonis vernalis
Brun·nète o Goute-éd-san·nhe (Adonis)
Гороцвет (науч. Adonis) — род од 20-30 вида на цветни растенија од фамилијата Лутичиња (Ranunculaceae), автохтони на Европа и Азија.
Растат до 10-40 см во височина, со ситни перјести листови. Цветовите им се црвени, жолти или портокалови со по 5-30 ливчиња.
Растенијата од овој род се одгледуваат за пресадување градини, и како такви се доведени и во Северна Америка. Содржат отрови слични како на оние во многу други родови од фамилијата на лутичињата.
Гороцвет (науч. Adonis) — род од 20-30 вида на цветни растенија од фамилијата Лутичиња (Ranunculaceae), автохтони на Европа и Азија.
Растат до 10-40 см во височина, со ситни перјести листови. Цветовите им се црвени, жолти или портокалови со по 5-30 ливчиња.
Некои видови Adonis aestivalis - летен гороцвет Adonis aleppica Adonis amurensis - амурски гороцвет Adonis annua (син. A. autumnalis) - есенски гороцвет Adonis bobroviana Adonis chrysocyathus Adonis coerulea Adonis cyllenea Adonis davidii Adonis dentata Adonis distorta Adonis flammea Adonis microcarpa Adonis nepalensis Adonis palaestina Adonis pyrenaica - пиринејски гороцвет, со густи лисја и златножолти цветови на почетокот на летото. Adonis ramosa Adonis sibirica Adonis sutchuenensis Adonis tianschanica Adonis vernalis - пролетен гороцвет Adonis volgensisОт чөп, адонис (лат. Adonis) – өсүмдүктөрдүн байчечекейлер тукумунун уруусу. Бир жана көп жылдык чөп. Евразия жана Түндүк Африканын мелүүн алкактарында 30га жакын түрү, КМШ өлкөлөрүндө 17дей түрү бар. Сабагынын бийиктиги 40–70 см, жалбырагы ичке, канат сымал тарамдуу. Чоң сары, кызыл, сары кызыл гүлдүү. Мөмөсү тобурчак сымал кургак урук. Батыш Европада, КМШнын Европа бөлүгүндө, Түштүк Уралда, Батыш Сибирде, Кыргызстандын Ысык-Көл, Чоң Кемин өрөөндөрүндө ж. б. жерде өсөт. Жазгы от чөп – дары өсүмдүк. Курамында жүрөк оорусун жеңилдетүүгө көмөк берүүчү гликозид (цимарин, адонитоксин, сапонин) бар. Элдик медицинада жана ветеринарияда илгертен эле кургак чөбүнүн тундурмасы дары катары пайдаланылган. Дарылык үчүн гүлдөгөндөн баштап, уругу күбүлгөнгө чейин жыйналат.
Adonis is a genus of about 20–30 species of flowering plants of the crowfoot family, Ranunculaceae, native to Europe and Asia.
The species grow to 10–40 centimetres (3.9–15.7 in) in height, with feathery, finely divided leaves. Their flowers are red, yellow or orange and have 5–30 petals. The Autumn Adonis, pheasant's-eye (A. annua), has flowers with bright red petals.
The generic name Adonis refers to the mythical character Adonis, a lover of the goddess Aphrodite or Venus, and of Persephone, goddess of the underworld. Red flowers of the Adonis genus are said to have grown from the grave of Adonis, after he was slain by a wild boar possessed with unusual viciousness through instigation by the jealous Ares.[1] According to the Metamorphoses of Ovid[2] the anemone, also of the family Ranunculaceae, was created when Venus sprinkled nectar on his blood.
Initial characterization by Wang Wen-Tsai[3][4]
Morphological Cladogram of Adonis Adonis subgen. Adonis Sect. Adonis Sect. Rhynchocarpa Sect. Lophocarpa Ser. Aestivales Ser. Dentata subgen. Adonanthe Sect. Leiocarapa Sect. Ancistrocarpium Sect. Adonanthe Ser. Amurenses Ser. Coeruleae Ser. Apenninae Ser. Vernales Wang Wen-TsaiPerennial herbs, with robust rhizomes. Some or all of the basal leaves are reduced to vaginiform scales at the lower stem ridges. The last lobe of the leaves is ovate, triangular, lanceolate or linear. Petals (7-8-)9 or more, yellow, white, or blue, not dark-spotted at the base. The anthers are muddy. Carpel not dorso-ventrally compressed, dorsally not longitudinally ribbed, more or less distinct into ovary and style, ovaries usually pubescent rarely glabrous. Aggregate fruit broadly ovoid or globose, with an oblong or lanceolate receptacle. Type: A. vernalia L.
Basal leaves 3-5 normally developed, 3-pinnate-sectate, long petiolate, base broadly and thinly sheathed, oblong plates, circ. 4 reduced to thinly membranous dark-brown narrowly ovate or oblong scales 7-10mm wide. The stem leaves all developed normally. Achenium glabrous, smooth, arched-convex on the back, lacking a transverse crest, longitudinally 2-ribbed on both sides, persistent style short circ. 0.8mm long straight. Type: A. nepalensis Simon
Basal leaves 1-3 normally developed. 3-4-ternate-pinnate-secta, long petiolate, triangular plates, 3-5 membranous dark-brown oblong or ovate-oblong circ. 1.5 cm wide reduced, rarely reduced to vaginiform scales. The leaves of the stem are all normally developed, the lowest one long petiolate. Achenium glabrous or pubescent, dorsum arched-convex, rarely truncate at very convex apex, provided with a narrow transverse crest or lacking it, inconspicuously or distinctly longitudinally veined on both sides, persistent style more or less elongate 1.2-4mm long with hooked-curved apex. Type: A. chrysosyatha Hook. f. and Thomas
Basal leaves all with lower stems reduced to brown papery scales narrowly oblong or oblong-lanceolate rarely oblong 3-8(-10)mm wide. Median and upper cauline leaves normally developed, 3-4-ternate-pinnate-sectate or 2-3-pinnate-sectate, longitudinally shortly petiolate or sessile, ovate or triangular plates, rarely elliptic. Achenium pubescent, very convex at the back tip, rounded-truncate, lacking a transverse crest, wrinkled or reticulate on both sides, short persistent style 0.4–1 mm long, often strongly recurved achene appressed, rarely straight substraight or slightly recurved. Type: A. vernalis L.
Series 1. Amurenses
Lower stem leaves petiolate, 3-4-ternate-pinnate-sectioned, ovate or triangular, rarely elliptic leaves. Petals yellow or white, (7-8-) 10-22. Persistent style often strongly recurved and appressed to the achene, rarely erect or slightly recurved. Type: A. amurensis Regel et Radde.
Series 2. Coeruleae
Lower stem leaves petiolate, 3-4-pinnate-sectate, oblong or ovate-oblong plates. Petals white or blue, 8-9. Style persistently erect or more or less recurved, not appressed to the achene, or very short. Type: A. coerulea Maxim.
The species between A. brevistylam Franch. and A. coerulea Maxim, intermediate, differs from that with ovate-oblong or oblong 3-pinnate-sectioned leaf plates, fewer petals, and a much higher stem, white petals intact.
A perennial herb. Stem 16–40 cm high, often branched far above the base, glabrous, the base provided with 3-4 papyracea brownish or brownish-white narrowly ovate or lanceolate-wide scales 0.6-1.5 cm long. Stem leaves petiolate, glabrous; blades ovate-oblong or oblong, 2.5–12 cm long, 1.2-3.5 cm wide, 3-pinnate-segmented, pinnae 3-4-ridged sessile or subsessile, the last lobes ovate-triangular or narrowly lanceolate, pointed at the tip; petiole 1-6.8 cm long, flower 1.2-2.4 cm diam.; sepals 5. subrhomboid or lanceolate, 5-8.5 mm long, glabrous; petals white, 8-9, broadly oblanceolate or oblong-oblanceolate, 7-11mm long, 2.6-5mm wide, apex obtuse or rounded; stamens numerous, 3-5mm long, oblong anthers 1-1.5mm long. Fruit aggregate globose, 7-9mm diam.; achene obliquely obovoid, the tip strongly convex on the back, circ. 4.5 mm long, 3 mm wide, reticulate-wrinkled, densely pubescent, persistent styles ca. 0.6mm long slightly recurved.
Series 3. Apenninae
Stem leaves sessile or subsessile, 2-3-pinnate-sect, ovate plates. Petals yellow, rarely white, 9-15. Persistent style often strongly recurved and appressed to the achene, rarely slightly recurved. Type: A. turkestanica (Korsh. )Adolf
Series 4. Vernales
Stem leaves sessile, 3-palmate-pinnate-sect, ovate plates. Petals yellow, 12-18. Persistent style greatly recurved and appressed to the achene. Type: A. vernalis L
An annual herb with paler roots. The leaves are all normally developed, 3-4-pinnate-sect, rarely 3-ternate-sect, the last lobes linear or narrowly linear. Petals 8 or fewer, red or yellow, base usually dark-spotted. Anthers dark-purple or dark-blue. Carpel dorso-ventrally compressed below anthesis, flattened, lanceolate, gradually tapering from the ovary upwards into the generally broad style, longitudinally 1-ribbed on the back, glabrous. Aggregate fruits are generally conical or conical-cylindrical, subtended by a receptacle. Type: A. annual L.
Achene lacking a ventral projection, lacking or having a transverse crest, short persistent style. Type: A. annual L.
Achene lacking a ventral projection, provided with a transverse ridge, persistent style more or less elongated 0.8–3 mm long tip often recurved. Type: A. aleppica Boiss.
Achene provided with a ventral projection and a transverse crest, a short persistent style 0.2-l(-2)mm long straight rarely recurved. Type: A. summer L.
Series 1. Aestivales
Achenium ventral projection arranged above the middle of the ventral suture provided by a persistently removed style. Type: A. summer L.
Series 2. Dentate
Achene projecting ventrally to the apex of the ventral suture provided with a persistent style contiguous. Type: A. dentata Del.
Molecular Phylogeny of Adonis Outgroup subgen. Adonis subgen. Adonanthe Dong Chan Son and Seyed Mehdi TalebThey are cultivated for use in gardens, and have been introduced to North America. Adonis spp. contain poisonous chemicals similar to those found in many other genera in the Ranunculaceae.
Adonis is a genus of about 20–30 species of flowering plants of the crowfoot family, Ranunculaceae, native to Europe and Asia.
The species grow to 10–40 centimetres (3.9–15.7 in) in height, with feathery, finely divided leaves. Their flowers are red, yellow or orange and have 5–30 petals. The Autumn Adonis, pheasant's-eye (A. annua), has flowers with bright red petals.
The generic name Adonis refers to the mythical character Adonis, a lover of the goddess Aphrodite or Venus, and of Persephone, goddess of the underworld. Red flowers of the Adonis genus are said to have grown from the grave of Adonis, after he was slain by a wild boar possessed with unusual viciousness through instigation by the jealous Ares. According to the Metamorphoses of Ovid the anemone, also of the family Ranunculaceae, was created when Venus sprinkled nectar on his blood.
Adonido (Adonis)[1] estas genro da plantoj el la biologia familio ranunkolacoj (ranunculaceae). La genro grupigas speciojn unu- kaj plurjarajn, kun duoble dividitaj folioj. La unujaraj specioj havas ruĝajn, la plurjaraj flavajn florojn. Kiel ĉiuj ranunkolacoj, ili havas kunmetitajn foliojn, kiuj havas traĥeojn en plurajn ciklojn. La floroj estas ĝardene kulturataj.
Sian nomon la planta genro havas de la antikva helena dio Adoniso.
Adonido (Adonis) estas genro da plantoj el la biologia familio ranunkolacoj (ranunculaceae). La genro grupigas speciojn unu- kaj plurjarajn, kun duoble dividitaj folioj. La unujaraj specioj havas ruĝajn, la plurjaraj flavajn florojn. Kiel ĉiuj ranunkolacoj, ili havas kunmetitajn foliojn, kiuj havas traĥeojn en plurajn ciklojn. La floroj estas ĝardene kulturataj.
Sian nomon la planta genro havas de la antikva helena dio Adoniso.
Adonis es un género de plantas terrestres (no acuáticas) que contiene una cuarentena de especies en la familia de las ranunculáceas; nativas de Eurasia, donde se dan en forma silvestre, algunas especies se cultivan a efectos ornamentales por sus hermosas flores.
Son plantas vivaces que pueden alcanzar hasta 40-50cm.
Hojas multífidas, de segmentos más o menos lineares, repartidas a lo largo del tallo desde la base, profusamente pinnadas, algunas especies pubescentes y otras glabras.
Sus flores son terminales, solitarias. Las flores de Adonis tienen cinco sépalos y sus pétalos que pueden ser de cinco, ocho o múltiplos, pueden tener color amarillo, rojo, anaranjados. A diferencia del género ranunculo sin nectarios. Androceo con numerosos estambres de anteras negruzco-violáceas, esto le da una aspecto de ojo de perdiz al tener algunas especies una mancha oscura en la base. Algunas especies presentan espolón y otras no.
Los frutos, son aquenios, estos son una característica definitoria para diferenciar las distintas especies del género.
Aunque es un género muy variable su floración suele estar comprendida entre los meses de febrero y junio muy tardía en julio, en el Hemisferio Norte
El género fue descrito por Carlos Linneo y publicado en Species Plantarum 1: 547. 1753.[1]
De acuerdo con Lange (1998, Europe's medicinal and aromatic plants: their use, trade and conservation) las poblaciones de las plantas de este género, están declinando en varios países europeos debido a la sobreexplotación para uso tanto ornamental como medicinal. El comercio internacional de estas especies está sometido a medidas de control dentro de la Unión Europea (incluida en el anexo D de la Regulación del Consejo n.º 338/97, requiriéndose una notificación particular de importación).
En España solamente están bajo protección estricta algunas poblaciones de la especie Adonis vernalis, en Cataluña (Decreto 328/1992, DOGC 1 de marzo de 1993). En cualquier caso, al no ser unas plantas abundantes en España, no deberían recogerse con fines comerciales.
Adonis es un género de plantas terrestres (no acuáticas) que contiene una cuarentena de especies en la familia de las ranunculáceas; nativas de Eurasia, donde se dan en forma silvestre, algunas especies se cultivan a efectos ornamentales por sus hermosas flores.
Adoonis (Adonis) on tulikaliste sugukonda kuuluv taimeperekond.
Perekonda kuulub umbes 20–30 liiki[1]. Taimeperekond on pärit Euroopa ja Aasia steppidest[1]. Adoonised edenevad hästi piirkondades, kus on külmad talved ja palavad suved.[2] Liigid kasvavad 10–40 cm kõrgusteks, neil on niitjad ohtralt harunenud lehed ning punased, kollased või oranžid 5–30 kroonlehega õied. Õied meenutavad ülase õisi.[2]
Eestis kasvatatakse mitmeid selle taimeperekonna liike ilutaimedena: amuuri adoonist (Adonis amurensis), siberi adoonist (Adonis sibirica), suviadoonist (Adonis aestivalis) ja kevadadoonist (Adonis vernalis)[1].
Adoonis (Adonis) on tulikaliste sugukonda kuuluv taimeperekond.
Perekonda kuulub umbes 20–30 liiki. Taimeperekond on pärit Euroopa ja Aasia steppidest. Adoonised edenevad hästi piirkondades, kus on külmad talved ja palavad suved. Liigid kasvavad 10–40 cm kõrgusteks, neil on niitjad ohtralt harunenud lehed ning punased, kollased või oranžid 5–30 kroonlehega õied. Õied meenutavad ülase õisi.
Eestis kasvatatakse mitmeid selle taimeperekonna liike ilutaimedena: amuuri adoonist (Adonis amurensis), siberi adoonist (Adonis sibirica), suviadoonist (Adonis aestivalis) ja kevadadoonist (Adonis vernalis).
Ruusuleinikit (Adonis) on leinikkikasvien heimoon (Ranunculaceae) kuuluva kasvisuku, jonka lajeja viljellään avomaalla yksi- tai monivuotisina koristekasveina.
Ruusuleinikit (Adonis) on leinikkikasvien heimoon (Ranunculaceae) kuuluva kasvisuku, jonka lajeja viljellään avomaalla yksi- tai monivuotisina koristekasveina.
Adonis (les Adonis en français) est un genre de plantes herbacées de la famille des Renonculacées. Il en existe plus de 25 espèces originaires des régions tempérées d'Eurasie.
L'une des plus fréquentes est l'Adonis goutte-de-sang (Adonis annua). C'est une plante annuelle érigée, à feuilles finement divisées, les inférieures sessiles. Les fleurs sont écarlates, elles comportent de 5 à 8 pétales rouges avec une base noire. C'est une plante des terrains cultivés et des friches sur substrat calcaire. Elle fait partie des plantes messicoles qui sont en forte régression depuis l'usage des désherbants dans les cultures céréalières.
Dans la mythologie grecque, Adonis était un jeune homme dont s'éprit Aphrodite. Artémis en prit ombrage et le fit tuer par un sanglier. Aphrodite s'en émut et lui rendit la vie sous la forme d'une fleur rouge écarlate : l'adonis goutte-de-sang.
Adonis (les Adonis en français) est un genre de plantes herbacées de la famille des Renonculacées. Il en existe plus de 25 espèces originaires des régions tempérées d'Eurasie.
L'une des plus fréquentes est l'Adonis goutte-de-sang (Adonis annua). C'est une plante annuelle érigée, à feuilles finement divisées, les inférieures sessiles. Les fleurs sont écarlates, elles comportent de 5 à 8 pétales rouges avec une base noire. C'est une plante des terrains cultivés et des friches sur substrat calcaire. Elle fait partie des plantes messicoles qui sont en forte régression depuis l'usage des désherbants dans les cultures céréalières.
Gorocvijet (plamenčić, komoljika, lat. Adonis), Rod jednogodišnjeg raslinja i trajnica iz porodice žabnjajkovki (Ranunculaceae). Pripada mu tridesetak priznatih vrsta[1], od kojih nekoliko raste i u Hrvatskoj, to su: ljetni gorocvijet (A. aestivalis), jesenski gorocvijet (A. annua), žarkocrveni gorocvijet (A. flammea), proljetni gorocvijet (A. vernalis) i A. microcarpa.
Gorocvijet je raširen po umjerenom pojasu Europe i Azije. A. vertnalis je ljekovita ali i otrovna biljka, i koristio se kao lijek za srčane tegobe.
Ime roda dolazi po bogu Adonisu, iz čije je krvi, nakon što ga je ubio vepar, niknuo ovaj cvijet.
Gorocvijet (plamenčić, komoljika, lat. Adonis), Rod jednogodišnjeg raslinja i trajnica iz porodice žabnjajkovki (Ranunculaceae). Pripada mu tridesetak priznatih vrsta, od kojih nekoliko raste i u Hrvatskoj, to su: ljetni gorocvijet (A. aestivalis), jesenski gorocvijet (A. annua), žarkocrveni gorocvijet (A. flammea), proljetni gorocvijet (A. vernalis) i A. microcarpa.
Gorocvijet je raširen po umjerenom pojasu Europe i Azije. A. vertnalis je ljekovita ali i otrovna biljka, i koristio se kao lijek za srčane tegobe.
Ime roda dolazi po bogu Adonisu, iz čije je krvi, nakon što ga je ubio vepar, niknuo ovaj cvijet.
Horiwka[1][2] (Adonis) je ród ze swójby maslenkowych rostlinow (Ranunculaceae).
Ród Adonis bu w lěće 1753 wot Carl von Linné w Species Plantarum, zwjazk 1, S. 547–548[3] nastajeny. Synonymy za Adonis L. su Adonanthe Spach a Chrysocyathus Falconer. [4]
Ród Adonis słuša k tribusej Adonideae w podswójbje Ranunculoideae znutřka swójby Ranunculaceae.[5]
Eksistuje něhdźe 30 hač 35 Adonis-družinow:
Jeli sy jedyn z mjenowanych njedostatkow skorigował(a), wotstroń prošu potrjecheny parameter předłohi {{Předźěłuj}}. Podrobnosće namakaš w dokumentaciji.
Horiwka (Adonis) je ród ze swójby maslenkowych rostlinow (Ranunculaceae).
Adonis (L., 1753) è un genere di piante appartenente alla famiglia delle Ranunculaceae, originario di Europa, Asia e Nordafrica[1].
Il genere comprende piante erbacee, con rizoma nero e corto, da cui si dipartono più fusti, che non superano i 30 cm. Le foglie superiormente pennatosette, inferiormente squamiformi laciniate, simili a filamenti, come quelle delle Ombrellifere. I fiori sono terminali, vivacemente colorati, simili alle margherite, (dalle quali differiscono sostanzialmente, poiché le margherite sono delle infiorescenze costituite da molti fiori, mentre il fiore delle adonide è un fiore singolo). Per distinguere A. annua e A. aestivalis da A. vernalis occorre cercarle in fioritura, poiché le prime due presentano un fiore rosso, mentre l'ultima presenta un fiore giallo.
Il genere è diffuso in Asia e in Europa, con alcune specie presenti anche nel Nordafrica[1]. In Italia sono presenti le specie A. aestivalis, A. annua, A. flammea, A. microcarpa e A. vernalis. A. distorta, presente in Italia centrale, è inoltre una specie endemica di queste aree[2].
Attualmente il genere Adonis comprende le seguenti 33 specie[1]:
La droga è tutta la parte aerea della pianta, in genere non si utilizza la radice.
Adonis (L., 1753) è un genere di piante appartenente alla famiglia delle Ranunculaceae, originario di Europa, Asia e Nordafrica.
Kitos reikšmės – Adonis (reikšmės).
Adonis (lot. Adonis, angl. Adonis, vok. Adonisröschen) – vėdryninių (Ranunculaceae) šeimos augalų gentis. Vienamečiai arba daugiamečiai žoliniai augalai su paprastais arba šakotais stiebais. Lapai daugart plunksniškai arba plaštakiškai skaldyti į siauras skiltis. Žiedai pavieniai, stiebų ir šakų viršūnėse. Sėklos raukšlėtos.
Lietuvoje auginamos dvi rūšys:
Yra bent dvi versijos, aiškinančios gėlės pavadinimo atsiradimą. Pagal vieną jų, gėlės žiedai atsirado iš deivės Afroditės ašarų, kai ji apverkė mirštantį Adonį. Kita byloja, kad Adonį jaunystėje medžiojantį sužeidė šernas, o gėlės išaugo iš sužeisto Adonio kraujo.
Adonis (lot. Adonis, angl. Adonis, vok. Adonisröschen) – vėdryninių (Ranunculaceae) šeimos augalų gentis. Vienamečiai arba daugiamečiai žoliniai augalai su paprastais arba šakotais stiebais. Lapai daugart plunksniškai arba plaštakiškai skaldyti į siauras skiltis. Žiedai pavieniai, stiebų ir šakų viršūnėse. Sėklos raukšlėtos.
Lietuvoje auginamos dvi rūšys:
Pavasarinis adonis (Adonis vernalis). Pav. Vasarinis adonis (Adonis aestivalis)Adonis is een geslacht van overblijvende planten uit de ranonkelfamilie (Ranunculaceae), verspreid over Europa en de gematigde streken van Azië.
De botanische naam Adonis is een verwijzing naar de Griekse god Adonis. Volgens de legende kleurden het bloed en de tranen van zijn geliefde, Aphrodite, de bloemen rood toen ze zijn overlijden vernam. De naam verwijst dan ook vooral naar de roodgekleurde soorten, zoals de zomeradonis, de herfstadonis en het kooltje-vuur.
Adonis-soorten zijn eenjarige of overblijvende, kruidachtige planten die overwinteren met een wortelstok. Ze bezitten een rechtopstaande, kale of behaarde, soms vertakte stengel en verspreid staande, handvormig samengestelde of meermaals geveerde stengelbladeren met zeer fijne bladslipjes. De bladranden zijn meestal gaaf, zelden getand.
De bloemen zijn groot, alleenstaand aan het einde van de bloemstengel, opgericht, radiaal symmetrisch, en zonder schutbladen. De 5 tot 8 vrijstaande kelkbladen zijn groen en tot 22 mm lang. De 3 tot 24 eveneens vrijstaande kroonbladen zijn tot 35 mm lang, meestal rood of geel gekleurd, zelden wit, vaak met donkere strepen of aan de onderzijde donker gekleurd. Honingklieren ontbreken. De bloem bezit 15 tot 80 geel gekleurde vruchtbare meeldraden met dunne helmdraden, en 20 tot 100 in spiralen gerangschikte, vrijstaande bovenstandige vruchtbeginsels met elk een zaadknop en een stijl die eindigt in een typische, kleine stempel.
Na de bloei wordt een tot 40 mm lang, cilindrisch hoofdje met tientallen spiraalsgewijs ingeplante, kogelvormige dopvruchtjes gevormd, waaraan de stijl herkenbaar is als een recht of haakvormig gekromd aanhangseltje.
Het geslacht telt een dertigtal soorten, waaronder:
... · Aconitum (Monnikskap) · Actaea · Adonis · Aquilegia (Akelei) · Anemone (Anemoon) · Caltha (Dotterbloem) · Clematis · Consolida (Ridderspoor) · Delphinium (Ridderspoor) · Eranthis · Helleborus (Nieskruid) · Hepatica · Myosurus · Nigella (Nigelle) · Pulsatilla · Ranunculus (Boterbloem) · Thalictrum (Ruit) · Trollius · ...
Adonis is een geslacht van overblijvende planten uit de ranonkelfamilie (Ranunculaceae), verspreid over Europa en de gematigde streken van Azië.
Multimedia w Wikimedia Commons Miłek (Adonis L.) – rodzaj roślin należących do rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae). Obejmuje co najmniej 31 gatunków[3]. Występuje naturalnie w Eurazji oraz Afryce Północnej[4]. W Polsce występują w stanie dzikim tylko 4 gatunki, kilka innych bywa uprawianych. Gatunkiem typowym jest Adonis annua L.[2]
Rodzaj z podrodziny Ranunculoideae Arnott, rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae) z rzędu jaskrowców (Ranunculales), należących do kladu dwuliściennych właściwych (eudicots)[1].
jaskrowateGlaucidioideae
Hydrastidoideae
Coptoideae
Thalictroideae
Ranunculoideae
Gromada: okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Ranunculopsida Brongn., podklasa jaskrowe (Ranunculidae Takht. ex Reveal), nadrząd Ranunculanae Takht. ex Reveal), rząd jaskrowce (Ranunculales Dumort.), podrząd Ranunculineae Bessey in C.K. Adams, rodzina jaskrowate (Ranunculaceae Juss.), plemię Adonideae Horan., podplemię Adonidinae A. Gray, rodzaj miłek (Adonis L.)[5].
Miłek (Adonis L.) – rodzaj roślin należących do rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae). Obejmuje co najmniej 31 gatunków. Występuje naturalnie w Eurazji oraz Afryce Północnej. W Polsce występują w stanie dzikim tylko 4 gatunki, kilka innych bywa uprawianych. Gatunkiem typowym jest Adonis annua L.
Adonis é um gênero botânico da família Ranunculaceae
Adonisar (Adonis)[1][2] är ett växtsläkte i familjen ranunkelväxter med omkring 20 arter, både ettåriga och fleråriga örter. De kommer ursprungligen från Europa och Asien. I Sverige räknas endast den fleråriga våradonis (A. vernalis) som inhemsk art. Ibland kan förvildade odlade former av sommaradonis (A. aestivalis) och höstadonis (A. annua) påträffas, båda är ettåriga och har röda blommor. En annan vanlig odlad art är guldadonis (A. amurensis) som likt våradanis är en flerårig, gulblommande ört.
Adonisarnas arter blir mellan 10 och 40 centimeter höga med fjäder- eller dill-liknande blad. Blommorna är gula, orange eller röda och har mellan 5 och 30 kronblad. Adonisar trivs bäst på soliga växtplatser. De är giftiga och giftämnena liknar de som finns i fingerborgsblomma (Digitalis)[3].
Släktets namn kommer från Adonis som i grekisk mytologi var Afrodites vackra älskare.
Wikimedia Commons har media som rör Adonisar.
Wikispecies har information om Adonisar.
Adonisar (Adonis) är ett växtsläkte i familjen ranunkelväxter med omkring 20 arter, både ettåriga och fleråriga örter. De kommer ursprungligen från Europa och Asien. I Sverige räknas endast den fleråriga våradonis (A. vernalis) som inhemsk art. Ibland kan förvildade odlade former av sommaradonis (A. aestivalis) och höstadonis (A. annua) påträffas, båda är ettåriga och har röda blommor. En annan vanlig odlad art är guldadonis (A. amurensis) som likt våradanis är en flerårig, gulblommande ört.
Adonisarnas arter blir mellan 10 och 40 centimeter höga med fjäder- eller dill-liknande blad. Blommorna är gula, orange eller röda och har mellan 5 och 30 kronblad. Adonisar trivs bäst på soliga växtplatser. De är giftiga och giftämnena liknar de som finns i fingerborgsblomma (Digitalis).
Släktets namn kommer från Adonis som i grekisk mytologi var Afrodites vackra älskare.
Metne bakınız.
Dış bağlantılar
Wikimedia Commons'ta Adonis (cins) ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur. 
Wikispecies'te Adonis (cins) ile ilgili detaylı taksonomi bilgileri bulunur. Adonis, Avrupa ve Asya'daki yaklaşık 20-30 tür ile temsil edilen kapalı tohumlulardan düğün çiçeğigiller (Ranunculaceae) familyasindan bir bitki cinsi.
Bu cinse ait bitkiler 10–40 cm uzunluğa kadar büyüyebilir, tüylü güzelce bölünmüş yaprakları vardır. Çiçekleri kırmızı, sarı veya turuncu renklidir ve 5-30 taç yaprakları vardır.
Kuzey Amerika'da bahçelerde kullanım için ekilir. Adonis düğün çiçeğigiller familyasının diğer cinslerine benzer zehirli kimyasallar içerirler.
Adonis aestivalis
Adonis aleppica
Adonis amurensis
Adonis annua
Adonis flammea
Adonis microcarpa
Adonis palaestina
Adonis pyrenaica
Adonis ramosa
Adonis vernalis
Ranunculales ile ilgili bu madde bir taslaktır. Madde içeriğini geliştirerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz. Adonis, Avrupa ve Asya'daki yaklaşık 20-30 tür ile temsil edilen kapalı tohumlulardan düğün çiçeğigiller (Ranunculaceae) familyasindan bir bitki cinsi.
Bu cinse ait bitkiler 10–40 cm uzunluğa kadar büyüyebilir, tüylü güzelce bölünmüş yaprakları vardır. Çiçekleri kırmızı, sarı veya turuncu renklidir ve 5-30 taç yaprakları vardır.
Горицві́т, адоніс (Adonis) — рід рослин родини жовтецевих.
Одно- і дворічні трав'янисті рослини 10-40 см завдовжки. Квітне в квітні-травні. Надає перевагу чорноземам і темно-сірим лісовим ґрунтам. Любить світло.
Відомий 31 вид, поширений у Європі та помірній смузі Азії. В Україні відомо 5 видів, із них найважливішим є горицвіт весняний (Adonis vernalis) — лікарська рослина. Листки тричіперисторозсічені. Квітки поодинокі. Плід — збірна сім'янка. Розмножують насінням і кореневищами.
Виготовлені з горицвіту препарати (адонізид, адоніс-бром тощо) широко застосовують у медицині для лікування серцево-судинних захворювань. Серед горицвітів є бур'яни.
Дикі види, зокрема горицвіт весняний, потребують охорони.
Горицві́т, адоніс (Adonis) — рід рослин родини жовтецевих.
Латинское название образовано от греч. Αδωνις — имени сына кипрского царя Кинира. Адонис, согласно греческой мифологии, произошёл от слёз богини любви Афродиты, оплакивающей умирающего сына кипрского царя Кинира[6] Адониса, кровь которого и придала цветам растения их окраску.
По другим источникам, растение названо в честь ассирийского бога Адона[7].
Адонисы весенний, апеннинский, волжский, золотистый, туркестанский разрешены к медицинскому применению и перспективны для использования в качестве лекарственных средств. Основные действующие вещества — кардиотонические гликозиды из группы карденолидов: производные строфантидина, адонитоксигенина, адонитоксола и строфадогенина. Главные из них — цимарин, К-строфантин-р, адонитоксин, К-строфантозид. Из сырья получают кардиотонические препараты: настой, сухой экстракт, адонизид, адонис-бром и другие[6].
По информации базы данных The Plant List (2013), род включает 32 вида[5]:
Ещё некоторое число видовых названий этого рода имеют в The Plant List (2013) статус unresolved name, то есть относительно этих названий нельзя однозначно сказать, следует ли их использовать как названия самостоятельных видов — либо их следует свести в синонимику других таксонов[5].
側金盞花屬（学名：Adonis），是大約20至30個毛茛目開花植物的屬，生長於歐洲和亞洲的植物。
側金盞花屬植物生長為10至40高，似羽毛般，精巧分開的葉子；花有紅色、橙色或黃色，大約有5至30個花瓣。
耕種於庭院中。
Adonis annua
Adonis vernalis
Herbal information (see 植物學)
分類（クロンキスト分類体系） 界 : 植物界 Plantae 門 : 被子植物門 Magnoliophyta 綱 : 双子葉植物綱 Magnoliopsida 目 : キンポウゲ目 Ranunculales 科 : キンポウゲ科 Ranunculaceae 属 : フクジュソウ属 Adonis 学名 Adonis L.[1] 種 フクジュソウ属（フクジュソウぞく、福寿草属、学名：Adonis）は、20 - 30種の種子植物からなるキンポウゲ科の1属である。ヨーロッパからアジアにかけて自生する多年草。
10 - 40cmの高さに成長し、羽毛のような細かく分離された葉をつける。花は赤色、黄色、橙色で、5枚から30枚の花弁からなる。
庭用に栽培され、北アメリカに移入された。キンポウゲ科の他の属の植物が持つのと似たような構造の毒性物質を含む。日本ではこの属の1種のフクジュソウ（福寿草）が縁起の良さから江戸時代から正月に飾る花として栽培されていた[2]。
日本には以下の4種が分布している[3]。
![[icon]](http://ja.wikipedia.org/wiki/%E3%83%95%E3%82%A1%E3%82%A4%E3%83%AB:Wiki_letter_w_cropped.svg){kind=small}
この項目は、植物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（プロジェクト:植物／Portal:植物）。 フクジュソウ属（フクジュソウぞく、福寿草属、学名：Adonis）は、20 - 30種の種子植物からなるキンポウゲ科の1属である。ヨーロッパからアジアにかけて自生する多年草。
10 - 40cmの高さに成長し、羽毛のような細かく分離された葉をつける。花は赤色、黄色、橙色で、5枚から30枚の花弁からなる。
복수초속은 미나리아재비과의 속이다.
그리스 신화에 나오는 아도니스에서 이름을 따왔다. 유럽에는 붉은색 꽃이 있어 아도니스의 피에 비유된다.[1]
아시아와 유럽 원산이다. 키는 10~40 센티미터 정도이고 잎은 솜털이 나며 잘게 갈라진다. 붉거나 노란색의 꽃을 피우며, 꽃잎은 5~30장이다.
이 속에는 대략 20~30 종이 속하는데 한국에는 3종, 1품종이 있다.
_(6032210766).jpg)
