nomes no trilho de navegação
Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.
'''Troglodytes cobbi,[2][3] ye una especie d'ave paseriforme de la familia Troglodytidae endémica de les Islles Malvines. Foi clasificáu enantes como subespecie de la cerrica criollu (Troglodytes aedon) pero agora ye comúnmente consideráu como una especie separada, por cuenta de les diferencies nel plumaxe, cantar, ecoloxía y morfoloxía.
El plumaxe ye de color marrón, cola cabeza y el pechu gris y más acoloratáu na cola. Tien barres escures nes plumes de vuelu y la cola. El picu ye llargu, coritu y llixeramente curvado.
Suelen habitar trupos pacionales de tussok (Poa flabellata) cerca de la mariña. De cutiu pueden atopase nes sableres buscando pequeños invertebraos ente les algues y escombros, tales como inseutos y anfípodos.
Esta ave llindar a pequeñes islles llibres d'aguaróns, con una población de namái 4500 a 8000 pares. La especie ta considerada como especie vulnerable, yá que les sos poblaciones son pequeñes y estazaes, que podríen sumir si les sos islles fueren colonizaes polos aguarones o gatos. El vezu d'alimentación y reproducción a nivel del suelu fai que sían bien vulnerables a la depredación, a diferencia del Cistothorus platensis qu'habita más arriba y puede coesistir colos depredadores.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO. '''Troglodytes cobbi, ye una especie d'ave paseriforme de la familia Troglodytidae endémica de les Islles Malvines. Foi clasificáu enantes como subespecie de la cerrica criollu (Troglodytes aedon) pero agora ye comúnmente consideráu como una especie separada, por cuenta de les diferencies nel plumaxe, cantar, ecoloxía y morfoloxía.
Der Falklandzaunkönig (Troglodytes cobbi) ist eine Vogelart aus der Familie der Zaunkönige (Troglodytidae), die auf den Falklandinseln endemisch ist. Der Bestand wird von der IUCN als gefährdet (Vulnerable) eingeschätzt. Die Art gilt als monotypisch.[1]
Der Falklandzaunkönig erreicht eine Körperlänge von etwa 13,0 bis 14,0 cm bei einem Gewicht von ca. 17,0 bis 20,0 g. Teile des Gefieders können Merkmale von Albinismus aufweisen z. B. mit weiß und grau am Kopf. Dieses kommt gar nicht so selten vor. Die Zügel, die Wangen und die Ohrdecken sind ohne Zeichnungen graubraun. So hat er keinen offensichtlichen Augenstreif. Der Oberkopf und die Schultern zieren ein warmes Braun. Der Bürzel ist heller rostbraun. Die Außenfahnen der Handschwingen und Armschwingen sind schwärzlich grau und warm braun verziert. Die Steuerfedern sind warmbraun gefärbt und haben enge schwärzlich graue Binden. Die Unterseite ist graubraun, am hellsten in der Mitte der Kehle und der oberen Brust. An den Flanken und am Steiß wirkt dies farblich intensiver und wärmer. Die Augen sind braun, der Schnabel schwärzlich, die Beine dunkelbraun. Beide Geschlechter ähneln sich. Jungtiere erscheinen farbenfroher als ausgewachsene Vögel und haben eine gelbbraune Unterseite.[2]
Der Falklandzaunkönig ernährt sich überwiegend von Wirbellosen. Gesicherte Daten zu seiner üblichen Beute gibt es nicht. Sein Futter sucht er bevorzugt in Tussock, aber auch in Felsspalten oder an angespültem Seetang am Strand. Ein Bericht beschrieb, dass er bei der Futtersuche die Bruthöhle von Magellan-Pinguinen durchsuchte.[2]
Der Gesang des Falklandzaunkönigs wird meist sitzen auf einem Felsblock oder versteckt aus dem Tussock-Gras von sich gegeben. Normalerweise handelt es sich dabei um eine laute Phrase schneller Träller und Pfiffe, die er mit einigen summenden Tönen mischt. Diese dauern ca. zwei Sekunden. Verschiedene Männchen haben unterschiedliche Lieder, die sich in ihrem Muster unterscheiden. Das können langsame zehnsekündige Intervalle sein oder fortgesetztes Trillern, welches bis zu zwanzig Sekunden dauern kann. Die Laute beinhalten raue summende Triller, die heller werden oder staccatoartige und explosive Töne, wenn er beunruhigt ist.[2]
Bisher wurden nur wenige Nester des Falklandzaunkönigs beschrieben. Er brütet von September/Oktober bis Dezember, doch hört man seinen Gesang vom späten August bis Mitte April. Sehr wahrscheinlich gibt es zwei Bruten pro Jahr. Er ist extrem territorial während er brütet und kehrt jedes Jahr treu an die gleiche Brutstätte zurück. Das Nest ist ein oval förmiger Ball mit Seiteneingang, der leicht nach oben führt. Dieses baut er aus Tussock-Gras und Robbenhaaren und legt es dick mit Federn aus. Meist wird es auf dem Boden gebaut oder zumindest bodennah. Maximal ist es ca. 0,9 m über dem Boden und ist auf der Basis der Tussock-Gras-Büscheln angebracht. Gelegentlich baut er es in Felsspalten oder unter größeren Felsblöcken. Eines der Nester wurde auf einer Schafshaut, die über einem Zaun hing entdeckt. Er legt drei bis vier Eier, die pinkfarben und stark mit roten und hell braunen Flecken überzogen sind. Über Brutzeit und Zeit bis die Nestlinge flügge werden liegen keine Daten vor.[2]
Der Falklandzaunkönig bevorzugt Gebiete mit Tussock-Gras, eine sehr hohe und dichte Pflanze, die charakteristisch für die Falkland-Inseln ist. Gelegentlich hält er sich auch in Gebieten auf, in denen es keine eingewanderten Fressfeinde gibt. Auch drängt es ihn zu angeschwemmten Seetang in den Küstengebieten.[2]
Der Falklandzaunkönig gilt als Standvogel. Kleinere Zugbewegungen zwischen den Inseln scheint es nur zu den unmittelbar angrenzenden Inseln zu geben.[2]
Die Erstbeschreibung des Falklandzaunkönigs erfolgte 1909 durch Charles Chubb unter dem wissenschaftlichen Namen Troglodytes cobbi. Das Typusexemplar wurde von Arthur Frederick Cobb (1877–1973) auf den Falklandinseln gesammelt.[3] Bereits 1809 führte Louis Pierre Vieillot die für die Wissenschaft neue Gattung Troglodytes ein.[4][A 1][A 2] Dieser Name leitet sich von »trōglē, trōgō κτρωγλη, τρωγω« für »Höhle, nagen« und »-dutēs, duō -δυτης, δυω« für »tauchend, eintauchen« ab.[5] Der Artname »cobbi« ist seinem Sammler gewidmet.[3]
Der Falklandzaunkönig (Troglodytes cobbi) ist eine Vogelart aus der Familie der Zaunkönige (Troglodytidae), die auf den Falklandinseln endemisch ist. Der Bestand wird von der IUCN als gefährdet (Vulnerable) eingeschätzt. Die Art gilt als monotypisch.
Cobb's wren (Troglodytes cobbi) is a fairly small (12-13.5 cm) wren which is endemic to the Falkland Islands. It was formerly classified as a subspecies of the house wren (Troglodytes aedon) but is now commonly considered to be a separate species due to differences in plumage, voice, ecology and morphology.
The scientific and common names commemorate Arthur Cobb, an author from the Falkland Islands.[2]
The plumage is brown, greyer on the head and breast and more rufous on the tail. There are dark bars on the flight feathers and tail. The bill is long, blackish and slightly curved. The main confusion species is the grass wren which is smaller with a shorter bill, buff eyestripe and dark streaks on the back and head. Cobb's wrens have a number of buzzing calls and their song is a series of jumbled trills and whistles. The song can be heard from August to February and varies between individuals with different males having different song patterns.
The birds typically inhabit dense stands of tussac grass near the coast. They are often found on beaches searching among kelp and debris to find small invertebrates such as insects and amphipods. They are tame and can often be approached closely. When disturbed they prefer to slip away like a mouse between boulders or tussac clumps rather than fly.
The nest is a ball of grass lined with feathers and tussac root fibres. It is built on or near the ground among tussac or in a rock crevice. The eggs are pinkish with small reddish spots, three or four are laid in a clutch. The eggs are laid from early October to December and two broods are probably raised during the breeding season.
This wren is restricted to small rat-free islands with a population of only 4,500-8000 pairs (1997/1998 estimate). It is fragmented into small populations which could disappear if their islands were colonized by rats or cats. The birds' habit of feeding and breeding at ground level makes them very vulnerable to predation unlike the grass wren which lives higher up and can coexist with predators.
The plight of Cobb's wren was recently brought to broader attention by being featured as Canon's endangered species of the month for the February 2009 issue of National Geographic Magazine.
It has been reclassified as least concern in 2017 by the IUCN thanks to the control of invasive rats on nearby islands.[3]
{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link) Cobb's wren (Troglodytes cobbi) is a fairly small (12-13.5 cm) wren which is endemic to the Falkland Islands. It was formerly classified as a subspecies of the house wren (Troglodytes aedon) but is now commonly considered to be a separate species due to differences in plumage, voice, ecology and morphology.
The scientific and common names commemorate Arthur Cobb, an author from the Falkland Islands.
Koba troglodito (Troglodytes cobbi) estas eta (12-13.5 cm) trogloditedo kiu estas endemia de la Falklandoj. Ĝi estis iam klasita kiel subspecio de la Domtroglodito (Troglodytes aedon) sed ĝi estas nuntempe konsiderata separata specio pro diferencoj en plumaro, voĉo, ekologio kaj morfologio.
La plumaro estas bruna, pli grizeca en kapo kaj brusto, pli hela sube kaj pli rufa en vosto. Estas malhelaj strioj en flugilplumoj kaj vosto kaj ne estas tiom da malhelaj markoj en dorso kiel ĉe aliaj trogloditoj, sed la bruna koloro estas pli homogena. La beko estas longa, nigreca kaj iom kurbeca. La ĉefa konfuziga specio estas la Mallongbeka cistotoro kiu estas pli malgranda kun pli mallonga beko, sablokolora okulstrio kaj malhela striado dorse kaj kape. Koba troglodito havas nombron de zumaj alvokoj kaj ties kanto estas serio de miksitaj trilado kaj fajfado. La kanto povas esti aŭdata el aŭgusto al februaro kaj varias inter individuoj kun diversaj maskloj havante diferencajn kantaĵojn.
Tiuj birdoj tipe loĝas densajn ejojn de Poa ĉe marbordo. Ili troviĝas ofte en plaĝoj serĉe inter brunaj algoj kaj restaĵoj por trovi etajn senvertebrulojn kiel insektoj kaj amfipodoj. Ili estas maltimidaj kaj oni povas alproksimiĝi tre proksime. Se ili estas ĝenataj, ili preferas ŝteliri kiel muso inter rokoj aŭ poejoj pli ol flugi.
La nesto estas pilko el herbo kovrita de plumoj kaj radikfibroj de poo. Ĝi estas konstruita sur aŭ ĉe grundo inter poaro aŭ en rokofendo. La ovoj estas rozkolorecaj kun etaj ruĝecaj punktoj; oni demetas po 3 aŭ 4 en ĉiu ovodemetado. Tio okazas el frua oktobro al decembro kaj eblas po du ovodemetado en ĉiu reprodukta sezono.
Tiu troglodito estas limigita al malgrandaj insuloj liberaj de ratoj kun populacio de nur 4,500-8000 paroj (ĉirkaŭkalkulo de 1997/1998). La specio estas konsiderata kiel vundebla specio deklive al formorto pro ties fragmento en malgrandaj populacioj kiuj povus malaperi se tiuj insuloj estus koloniitaj de ratoj aŭ katoj. La kutimoj de tiuj birdoj manĝi kaj reprodukti je grunda nivelo faras ilin vundebla al predado malkiel la Mallongbeka cistotoro kiu vivas pli alte kaj povas kunekzisti kun predantoj.
La situacio de la Koba troglodito estis ĵus reatentita pro konsidero de Canon kiel endanĝerita specio de la monato de februaro de 2009 de Revuo National Geographic.
Koba troglodito (Troglodytes cobbi) estas eta (12-13.5 cm) trogloditedo kiu estas endemia de la Falklandoj. Ĝi estis iam klasita kiel subspecio de la Domtroglodito (Troglodytes aedon) sed ĝi estas nuntempe konsiderata separata specio pro diferencoj en plumaro, voĉo, ekologio kaj morfologio.
La plumaro estas bruna, pli grizeca en kapo kaj brusto, pli hela sube kaj pli rufa en vosto. Estas malhelaj strioj en flugilplumoj kaj vosto kaj ne estas tiom da malhelaj markoj en dorso kiel ĉe aliaj trogloditoj, sed la bruna koloro estas pli homogena. La beko estas longa, nigreca kaj iom kurbeca. La ĉefa konfuziga specio estas la Mallongbeka cistotoro kiu estas pli malgranda kun pli mallonga beko, sablokolora okulstrio kaj malhela striado dorse kaj kape. Koba troglodito havas nombron de zumaj alvokoj kaj ties kanto estas serio de miksitaj trilado kaj fajfado. La kanto povas esti aŭdata el aŭgusto al februaro kaj varias inter individuoj kun diversaj maskloj havante diferencajn kantaĵojn.
Tiuj birdoj tipe loĝas densajn ejojn de Poa ĉe marbordo. Ili troviĝas ofte en plaĝoj serĉe inter brunaj algoj kaj restaĵoj por trovi etajn senvertebrulojn kiel insektoj kaj amfipodoj. Ili estas maltimidaj kaj oni povas alproksimiĝi tre proksime. Se ili estas ĝenataj, ili preferas ŝteliri kiel muso inter rokoj aŭ poejoj pli ol flugi.
La nesto estas pilko el herbo kovrita de plumoj kaj radikfibroj de poo. Ĝi estas konstruita sur aŭ ĉe grundo inter poaro aŭ en rokofendo. La ovoj estas rozkolorecaj kun etaj ruĝecaj punktoj; oni demetas po 3 aŭ 4 en ĉiu ovodemetado. Tio okazas el frua oktobro al decembro kaj eblas po du ovodemetado en ĉiu reprodukta sezono.
Tiu troglodito estas limigita al malgrandaj insuloj liberaj de ratoj kun populacio de nur 4,500-8000 paroj (ĉirkaŭkalkulo de 1997/1998). La specio estas konsiderata kiel vundebla specio deklive al formorto pro ties fragmento en malgrandaj populacioj kiuj povus malaperi se tiuj insuloj estus koloniitaj de ratoj aŭ katoj. La kutimoj de tiuj birdoj manĝi kaj reprodukti je grunda nivelo faras ilin vundebla al predado malkiel la Mallongbeka cistotoro kiu vivas pli alte kaj povas kunekzisti kun predantoj.
La situacio de la Koba troglodito estis ĵus reatentita pro konsidero de Canon kiel endanĝerita specio de la monato de februaro de 2009 de Revuo National Geographic.
El chochín malvinero o ratona malvinera (Troglodytes cobbi),[2][3] es una especie de ave paseriforme de la familia Troglodytidae endémica de las Islas Malvinas. Fue clasificado anteriormente como subespecie del chochín criollo (Troglodytes aedon) pero ahora es comúnmente considerado como una especie separada, debido a las diferencias en el plumaje, canto, ecología y morfología.
El plumaje es de color marrón, con la cabeza y el pecho gris y más rojizo en la cola. Tiene barras oscuras en las plumas de vuelo y la cola. El pico es largo, negruzco y ligeramente curvado.
Suelen habitar densos pastizales de tussok (Poa flabellata) cerca de la costa. A menudo pueden encontrarse en las playas buscando pequeños invertebrados entre las algas y escombros, tales como insectos y anfípodos.
Esta ave se limita a pequeñas islas libres de ratas, con una población de sólo 4500 a 8000 pares. La especie está considerada como especie vulnerable, ya que sus poblaciones son pequeñas y fragmentadas, que podrían desaparecer si sus islas fueran colonizadas por las ratas o gatos. El hábito de alimentación y reproducción a nivel del suelo hace que sean muy vulnerables a la depredación, a diferencia del Cistothorus platensis que habita más arriba y puede coexistir con depredadores.
El chochín malvinero o ratona malvinera (Troglodytes cobbi), es una especie de ave paseriforme de la familia Troglodytidae endémica de las Islas Malvinas. Fue clasificado anteriormente como subespecie del chochín criollo (Troglodytes aedon) pero ahora es comúnmente considerado como una especie separada, debido a las diferencias en el plumaje, canto, ecología y morfología.
Troglodytes cobbi Troglodytes generoko animalia da. Hegaztien barruko Troglodytidae familian sailkatua dago.
Troglodytes cobbi Troglodytes generoko animalia da. Hegaztien barruko Troglodytidae familian sailkatua dago.
Troglodytes cobbi
Le Troglodyte de Cobb (Troglodytes cobbi) est une espèce d'oiseau de la famille des Troglodytidae.
Cet oiseau est endémique des îles Malouines.
Cobbs winterkoning (Troglodytes cobbi), een lid van de familie winterkoningen (Troglodytidae). Het is een endemische soort op de Falklandeilanden. Deze winterkoning wordt ook wel beschouwd als een ondersoort van de Troglodytes aedon.
Cobbs winterkoning is betrekkelijk klein (12 tot 13,5) cm en overwegend bruin gekleurd. Op de kop en de borst is de kleur meer grijs en op de staart is de kleur meer roodbruin. Op de vleugels en de staart is een duidelijke donkere streping.
De vogel is niet schuw en gemakkelijk te benaderen. Bij gevaar zal de Cobbs winterkoning eerder als een muis in de vegetatie wegkruipen dan wegvliegen.
De Cobbs winterkong leeft op eilandjes in de Falkland archipel waarop landpredatoren zoals ratten en katten ontbreken. Schattingen sinds 2000 wijzen onveranderd op een populatie van rond de 12000 volwassen vogels.
De vogel staat als "kwetsbaar" op de internationale rode lijst omdat de eilanden waarop de voorkomen vrij gehouden moeten worden van predatoren.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesCobbs winterkoning (Troglodytes cobbi), een lid van de familie winterkoningen (Troglodytidae). Het is een endemische soort op de Falklandeilanden. Deze winterkoning wordt ook wel beschouwd als een ondersoort van de Troglodytes aedon.
Falklandssmett (Troglodytes cobbi) er en fugl i gjerdesmettfamilien. Den forekommer bare på Falklandsøyene, der det hekker om lag 2 000 par.[1]
Den blir om lag 13 cm lang. Hann- og hunnfuglene er relativt like av utseende.
Denne ornitologirelaterte artikkelen er foreløpig kort eller mangelfull, og du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den. Falklandssmett (Troglodytes cobbi) er en fugl i gjerdesmettfamilien. Den forekommer bare på Falklandsøyene, der det hekker om lag 2 000 par.
Den blir om lag 13 cm lang. Hann- og hunnfuglene er relativt like av utseende.
Falklandsgärdsmyg[2] (Troglodytes cobbi) är en fågel i familjen gärdsmygar inom ordningen tättingar.[3]
Fågeln förekommer enbart på Falklandsöarna.[3]. Tidigare behandlades den som underart till husgärdsmyg.
Från att tidigare ha ansetts vara sårbar kategoriserar internationella naturvårdsunionen IUCN arten sedan 2017 som livskraftig.[1]
Wikispecies har information om Troglodytes cobbi.
Falklandsgärdsmyg (Troglodytes cobbi) är en fågel i familjen gärdsmygar inom ordningen tättingar.
