nomes no trilho de navegação
Die Kiaat (Pterocarpus angolensis) is 'n boom wat aangetref word in KwaZulu-Natal, Mpumalanga en Limpopo. Dit groei in bosryke grasveld waar daar goed gedreineerde grond is met 'n jaarlikse reënval van 500 mm of meer. Die kenmerkende peule is 9 tot 10 cm in deursnee en die saadkassie is met harde borselhare van tot 1.3 cm bedek. Dit is 'n baie goeie meubelhout. Die taai bloedrooi gom is al in farmaseutiese middels en as kleursel gebruik.
Wikiwoordeboek het 'n inskrywing vir kiaat.Die Kiaat (Pterocarpus angolensis) is 'n boom wat aangetref word in KwaZulu-Natal, Mpumalanga en Limpopo. Dit groei in bosryke grasveld waar daar goed gedreineerde grond is met 'n jaarlikse reënval van 500 mm of meer. Die kenmerkende peule is 9 tot 10 cm in deursnee en die saadkassie is met harde borselhare van tot 1.3 cm bedek. Dit is 'n baie goeie meubelhout. Die taai bloedrooi gom is al in farmaseutiese middels en as kleursel gebruik.
Pterocarpus angolensis, ye una especie d'árbol perteneciente a la familia de les fabacees. Ye orixinaria d'África.
Ye un árbol caducifoliu qu'algama los 16 m d'altor, cola corteza de color marrón escuru y, de fueyes compuestes brilloses. Nos llugares más húmedos, los árboles algamen cerca de 18-19 m d'altor. Les fueyes apaecen nel momentu de les flores o pocu dempués. Estes son alternes, de color verde escuru, imparipinnaes , con 11-19 foliolos de 2,5-7 cm de llargu y 2-4,5 cm d'anchu. La inflorescencia produz una gran cantidá de flores de color mariellu, naranxa con arume, en panícules de 10-20 cm de llargu; floria en primavera. Nel sur d'África, esto ye polo xeneral namái a la fin de la temporada seca, de cutiu a mediaos d'ochobre. La vaina ye de 2-3 cm de diámetru, arrodiáu de nala circular d'un diámetru de 12.8 cm, y que contién una sola grana.[1][2]
Alcuéntrase n'África, onde se distribúi por Angola, Mozambique, Namibia, Sudáfrica, Suazilandia, Tanzania, República Democrática d'El Congu, Zimbabue y Zambia.[3]
Crez nel sur y l'este d'África nuna amplia gama de llugares onde hai una estación seca qu'oldea cola temporada d'agües. Crez meyor cuando'l clima ye calorosu y llibre de xelaes. El tipu de suelu tien de ser arenosu, fondu y bien drenáu, fasteres predreses onde la precipitación ye cimera a 500 mm per añu. Crez bien n'árees de monte abiertu, tales como'l pandu de Mashonaland en Zimbabue y KwaZulu-Natal, la rexón norte de Sudáfrica, onde tien una copa amplia con cañes fuertes, y ye una especie pionera nos montes y marxes de montes. Los meyores exemplares crecen nel zarráu monte de temporada del centru de Mozambique y delles partes de Malawi, onde dacuando se formen mases pures.[1]
Pterocarpus angolensis ye l'alimentu de munchos animales, qu'inclúin la caparina Charaxes achaemenes n'estáu llarval, esguils , babuinos y monos que s'alimenten de les vaines de granes, que tienen un diámetru d'unos 12 cm.
Hai munchos usos pa la madera de Pterocarpus angolensis. La so madera de color marrón ye resistente al barrenador y a les termites , ye durable y tien un arume picante prestosu. La madera apolazar bien y ye bien conocida nel África tropical como Mukwa cuando s'utiliza pa faer muebles calidable que tien un curiosu color marrón-mariellu. Cuidao que la madera nun s'enche o amenorga, ye ideal pa la construcción de canoes.
Valorar pa dellos usos melecinales. Rexistróse pal tratamientu de la tiña, problemes oculares, fiebre d'agües negres , dolores punchantes, la malaria, y p'aumentar el suministru de lleche materno . La paecencia de la cazumbre col sangre llevó a la creencia en supuestos poderes curatibles máxicos relatives a la sangre. Por cuenta de que tamién ye resistente al fueu, P. angolensis dacuando llántense alredor de les cases pa faer un cercu vivu.[1]
Pterocarpus angolensis describióse por Augustin Pyrame de Candolle y espublizóse en Prodromus Systematis Naturalis Regni Vegetabilis 2: 419. 1825.[4]
Pterocarpus: nome xenéricu que deriva de pallabres griegues llatínizada que signifiquen "frutu aláu", en referencia a la inusual forma de les vaines de granes d'esti xéneru.
angolensis: epítetu xeográficu qu'alude al so localización n'Angola.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Pterocarpus angolensis, ye una especie d'árbol perteneciente a la familia de les fabacees. Ye orixinaria d'África.
Pterocarpus angolensis ist ein Baum in der Familie der Hülsenfrüchtler aus der Unterfamilie der Schmetterlingsblütler von Zentralafrika bis knapp nach Südafrika und ins mittlere bis südöstliche Afrika.
Pterocarpus angolensis wächst meist als laubabwerfender Baum bis über 25 Meter hoch oder seltener als Strauch. Der Stammdurchmesser erreicht über 80 Zentimeter. Die bräunliche bis gräuliche, im Alter dicke Borke ist leicht furchig bis schuppig. Der Baum führt ein rotes Kino.
Die wechselständigen und gestielten Laubblätter sind wechselnd unpaarig gefiedert mit bis zu 25 Blättchen. Der Blattstiel ist bis zu 8 Zentimeter lang, die fein behaarte Rhachis bis 35 Zentimeter. Die kurz gestielten, leicht ledrigen, fast kahlen Blättchen sind bis zu 10 Zentimeter lang, meist eiförmig bis verkehrt-eiförmig oder elliptisch, ganzrandig und spitz bis zugespitzt mit abgerundeter bis leicht herzförmiger oder spitzer Basis. Die kleinen Nebenblätter sind abfallend.
Es werden end- oder achselständige und kurze, fein bräunlich behaarte Trauben oder Rispen gebildet. Der bis zu 2 Zentimeter lange Blütenstiel ist bräunlich behaart. Die duftenden, zwittrigen und gestielten Schmetterlingsblüten sind gelb. Der becherförmige Kelch mit kurzen Zipfeln ist außen behaart. Die 10 Staubblätter sind einbrüderig mona- oder manchmal diadelpisch, eines ist dann frei. Der gestielte Fruchtknoten ist behaart. Die Blüten erscheinen oft vor den Blättern.
Es werden rundliche, dicht lang stachelborstige, rundum geflügelte und mehrsamige Flügelnuss (Samara) mit beständigem Kelch gebildet. Sie sind mit dem welligen, holzigen, bis 3–4 Zentimeter breiten Flügeln bis zu 15 Zentimeter groß, der zentrale, samentragende, abgeflachte Teil ist bis 3,5 Zentimeter groß. Die bis zu zwei abgeflachten, leicht nierenförmigen, harten, braunen Samen sind bis 2 Zentimeter lang.
Die Mannbarkeit beträgt bis zu 35 Jahre.
Das mittelschwere und recht harte, gut beständige Holz, Rosenholz, Bloodwood, wird vielfältig verwendet. Es ist bekannt als Muninga, African, Wild, Rhodesian teak, Kiaat oder African bloodwood. Verwandt ist African padouk oder Burma padouk von anderen Pterocarpus-Arten.
Das Kino und die Wurzeln werden zum Färben verwendet. Die Rinde und Wurzeln werden medizinisch genutzt.
Pterocarpus angolensis ist ein Baum in der Familie der Hülsenfrüchtler aus der Unterfamilie der Schmetterlingsblütler von Zentralafrika bis knapp nach Südafrika und ins mittlere bis südöstliche Afrika.
Pterocarpus angolensis (African teak, wild teak, Portuguese: Girassonde, Afrikaans: Kiaat, Sotho: Morôtô, Tswana: Mokwa, Venda: Mutondo, Shona: Mukwa, Ndebele: Umvagazi,[2] Shona: Mubvamaropa, Zulu: Umvangazi)[3] is a species of Pterocarpus native to southern Africa, in Angola, Mozambique, Namibia, South Africa, Eswatini, Tanzania, Democratic Republic of the Congo, Zimbabwe, and Zambia.[4] It is a protected tree in South Africa.[3] The name Kiaat, although Afrikaans, is sometimes used outside South Africa as well. In Zimbabwe, depending on what region you are in, it is known as Mukwa or Mubvamaropa.
It is a deciduous tree usually growing to 16 m tall, with dark brown bark and a high, wide-crowned canopy of shiny compound leaves. In favoured wetter locations the trees are typically about 18–19 m tall. The leaves appear at the time of the flowers or shortly afterwards. They are alternate, deep green, imparipinnate, with 11-19 subopposite to alternate leaflets, the leaflets 2.5–7 cm long and 2–4.5 cm broad. It produces an abundance of scented, orange-yellow flowers in panicles 10–20 cm long; flowering is in the spring. In southern Africa, this is usually just at the end of the dry season, often about mid-October. The pod is 2–3 cm diameter, surrounded by a circular wing 8–12 cm diameter, reminiscent of a brown fried egg, and containing a single seed. This brown papery and spiky seed pod stays on long after the leaves have fallen. In poorly drained locations, the tree can still grow but it becomes more open in shape with leaves on the end of long branches - a 'stag-headed' appearance.[5][6] It is referred to as a blood wood tree: when it is cut, it appears to bleed because of dark red sap.[7]
Pterocarpus angolensis grows in southern and eastern Africa over a wide range of localities where there is a dry season contrasting with a wet season. It grows best where it is warm and free of frost. The soil type must be deep sandy soil or well drained rocky slopes where the rainfall is above 500 mm per year. It grows well in areas of open woodland such as the Mashonaland plateau in Zimbabwe and northern Kwazulu-Natal region of South Africa, where it assumes a broad crown with heavy branches, and is a pioneer species on woodland and forest margins. The best specimens grow in the seasonal closed woodland of central Mozambique and parts of Malawi, where they sometimes form pure stands.[5]
Pterocarpus angolensis is fed upon by many animals that include the charaxes butterfly in larval state, squirrels, baboons and monkeys that feed on the seed pods, which have a diameter of about 12 cm. The elephant has been known to destroy P. angolensis by pushing it over.[5]
There are several uses for the wood of P. angolensis. The brown heartwood is resistant to borer and termite, is durable and has a pleasing spicy fragrance. The wood polishes well and is well known in tropical Africa as Mukwa when used to make good quality furniture that has an attractive light brownish-yellow colour. It can also be used for curios, and implements. Since the wood does not swell or shrink much it is great for canoe building. Furniture and curios are often made from the reddish sapwood. The colour of the sapwood is a result of the remarkable, dark red sap of the plant; an alternative name of Bloodwood rises from this. This wood also produces a rich, resonant sound and can be made into many different musical instruments.[5] In Zimbabwe, the mbira is traditionally made from mukwa.
Methanolic extracts of the bark have been reported to have molluscicidal activity against some freshwater snails.[2] The resemblance of the sap to blood has led to the belief in supposed magical healing powers concerning the blood. Because of all these reasons and that it is also fire resistant, P. angolensis is sometimes planted around the chief's enclosure to make a living fence.[5]
Pterocarpus angolensis (African teak, wild teak, Portuguese: Girassonde, Afrikaans: Kiaat, Sotho: Morôtô, Tswana: Mokwa, Venda: Mutondo, Shona: Mukwa, Ndebele: Umvagazi, Shona: Mubvamaropa, Zulu: Umvangazi) is a species of Pterocarpus native to southern Africa, in Angola, Mozambique, Namibia, South Africa, Eswatini, Tanzania, Democratic Republic of the Congo, Zimbabwe, and Zambia. It is a protected tree in South Africa. The name Kiaat, although Afrikaans, is sometimes used outside South Africa as well. In Zimbabwe, depending on what region you are in, it is known as Mukwa or Mubvamaropa.
Pterocarpus angolensis es una especie de árbol perteneciente a la familia de las fabáceas. Es originaria de África.
Es un árbol caducifolio que alcanza los 16 m de altura, con la corteza de color marrón oscuro y, de hojas compuestas brillantes. En los lugares más húmedos, los árboles alcanzan cerca de 18-19 m de altura. Las hojas aparecen en el momento de las flores o poco después. Estas son alternas, de color verde oscuro, imparipinnadas , con 11-19 foliolos de 2,5-7 cm de largo y 2-4,5 cm de ancho. La inflorescencia produce una gran cantidad de flores de color amarillo, naranja con aroma, en panículas de 10-20 cm de largo; florece en primavera. En el sur de África, esto es por lo general solo al final de la temporada seca, a menudo a mediados de octubre. La vaina es de 2-3 cm de diámetro, rodeado de ala circular de un diámetro de 12.8 cm, y que contiene una sola semilla.[1][2]
Se encuentra en África, donde se distribuye por Angola, Mozambique, Namibia, Sudáfrica, Suazilandia, Tanzania, Zaire, Zimbabue y Zambia.[3]
Crece en el sur y el este de África en una amplia gama de lugares donde hay una estación seca que contrasta con la temporada de lluvias. Crece mejor cuando el clima es caluroso y libre de heladas. El tipo de suelo debe ser arenoso, profundo y bien drenado, laderas rocosas donde la precipitación es superior a 500 mm por año. Crece bien en áreas de bosque abierto, tales como la meseta de Mashonaland en Zimbabue y KwaZulu-Natal, la región norte de Sudáfrica, donde tiene una copa amplia con ramas fuertes, y es una especie pionera en los bosques y márgenes de bosques. Los mejores ejemplares crecen en el cerrado bosque de temporada del centro de Mozambique y algunas partes de Malawi, donde a veces se forman masas puras.[1]
Pterocarpus angolensis es el alimento de muchos animales, que incluyen la mariposa Charaxes achaemenes en estado larval, ardillas , babuinos y monos que se alimentan de las vainas de semillas, que tienen un diámetro de unos 12 cm.
Hay muchos usos para la madera de Pterocarpus angolensis. Su madera de color marrón es resistente al barrenador y a las termitas , es durable y tiene una fragancia picante agradable. La madera se pule bien y es bien conocida en el África tropical como Mukwa cuando se utiliza para hacer muebles de calidad que tiene un atractivo color marrón-amarillo. Dado que la madera no se hincha o reduce, es ideal para la construcción de canoas.
Se valora para varios usos medicinales. Se ha registrado para el tratamiento de la tiña, problemas oculares, fiebre de aguas negras , dolores punzantes, la malaria, y para aumentar el suministro de leche materna . El parecido de la savia con la sangre ha llevado a la creencia en supuestos poderes curativos mágicos relativas a la sangre. Debido a que también es resistente al fuego, P. angolensis a veces se plantan alrededor de las casas para hacer un cerco vivo.[1]
Pterocarpus angolensis fue descrita por Augustin Pyrame de Candolle y publicado en Prodromus Systematis Naturalis Regni Vegetabilis 2: 419. 1825.[4]
Pterocarpus: nombre genérico que deriva de palabras griegas latínizada que significan "fruto alado", en referencia a la inusual forma de las vainas de semillas de este género.
angolensis: epíteto geográfico que alude a su localización en Angola.
Pterocarpus angolensis es una especie de árbol perteneciente a la familia de las fabáceas. Es originaria de África.
Angoola tiibviljak (Pterocarpus angolensis) on liblikõieliste sugukonda tiibviljaku perekonda kuuluv puuliik.
Puul on kohalikes keeltes palju nimesid, sealhulgas kiaat (afrikaani keeles), morôtô (sotho keeles), mokwa (tsvana keeles), mutondo (venda keeles), umvangazi (suulu keeles).[1]
Puu on heitlehine.
Angoola tiibviljakult saavad toitu paljud loomad, sealhulgas koerlibliklase Charaxes'i vastsed. Oravad ja ahvid söövad puu vilju. Elevantidele meeldib puid ümber lükata.[2] Ta on ka võrdlemisi hea meetaim.[3]
Angoola tiibviljak kasvab pärismaisena suurel alal Lõuna-Aafrikas, sealhulgas Angolas, Mosambiigis, Namiibias, Lõuna-Aafrika Vabariigis, Svaasimaal, Tansaanias, Kongo Demokraatlikus Vabariigis, Zimbabwes ja Sambias.[4] Lõuna-Aafrika Vabariigis on ta kaitse all.[1]
Puu kasvab sooja kliimaga piirkondades, kus temperatuur ei lange alla nulli ja kus on selgelt eristatavad kuiva- ja vihmaperioodid. Ta kasvab puistutes ja bushveld'ides, kus sajab üle 500 mm aastas. Puu eelistab kiviseid nõlvu ning liivast ja vett läbilaskvat pinnast.[5] Ta kasvab ka väheläbilaskvas pinnases, kuid sel juhul hakkab võra laiuma ja muutub seest hõredaks.
Angoola tiibviljak on levinud avarates puistutes, näiteks Zimbabwes Mashonalandi platool ja Lõuna-Aafrika Vabariigis KwaZulu-Natalis. Soodsas kasvukohas kujuneb puul võimas jämedate okstega võra ja tihti on ta hõredama puistu ja metsa piiril pioneerliigiks. Kõige uhkemad isendid kasvavad tihedamates puistutes Mosambiigi keskosas ja mõnes kohas Malawis, kus võib esineda angoola tiibviljaku metsi.[2]
Puu on laiuva võraga ja kasvab tavaliselt umbes 15 meetri kõrguseks.[5] Niiskemas kasvukohas kasvavad puud tavaliselt 18–19 meetri kõrguseks.[5] Teistel andmetel võib puu kasvada 25, harva koguni 35 meetri kõrguseks. Tüvi on sirge, selle läbimõõt on kuni 50 cm (harvem kuni 100 cm).[3]
Puu koor on tume, karedapinnaline ja pragunenud, umbes 1,5 cm paksune.[3]
Lehed on tumerohelised läikivad vahelduvalt kinnituvate lehekestega paaritusulgjad liitlehed, mis on tavaliselt longus. Lehekesi on 11–19. Leheke on 2,5–7 cm pikkune ja 2–4,5 cm laiune. Puu läheb lehte õitsemise ajal või veidi hiljem. Kevad algab pärast kuivaperioodi, umbes oktoobri keskel, ja siis puhkeb rohkelt oranžikaskollaseid lõhnavaid õisi. Õisik on 10–20 cm pikkune pööris. Õitsemisaeg on suhteliselt lühike, kaks kuni kolm nädalat.[5][2]
Vili on tiibvili. Selle keskel on kaun, milles on üks seeme. Kauna läbimõõt on 2–3 cm, seda ümbritseb 8–12-sentimeetrise läbimõõduga tiib. Vili meenutab pruunides toonides praetud muna. Vili püsib puul tükk aega pärast lehtede langemist.[2]
Angoola tiibviljakul on väärtuslik puit, mida kasutatakse nii ehitusmaterjalina kui ka mitmesuguste tarbeesemete valmistamiseks. Lülipuidu värvus võib varieeruda heledast kuldpruunist tumeda punakaspruunini. Vanusega värvide erksus väheneb.[6] Lülipuit on tugev, hea tulekindlusega ja vastupidav kahjuritele. Puidul on meeldiv vürtsikas lõhn ja ta on hästi töödeldav. Et puu mahl on punane, on ka maltspuit punase tooniga. Ka seda kasutatakse tarbeesemete valmistamiseks. Puidu tihedus on 605 kg/m³.[6]
Puidust valmistatakse eelkõige mööblit. Et puidu kuivamiskahanemine on väga väike, sobib ta hästi kanuude valmistamiseks. Angoola tiibviljakust valmistatakse ka muusikariistu.[2] Sellest on traditsiooniliselt valmistatud näiteks Zimbabwe mbira. Puidust tehakse ka spooni, parketti ja mitmesuguseid treitud ja nikerdatud esemeid.[6]
Enamasti on puude raiumisele kehtestatud piirangud. Mitmes Lõuna-Aafrika riigis tohib raiuda vähemalt 25–27-sentimeetrise läbimõõduga puid. Selle läbimõõdu saavutab angoola tiibviljak sõltuvalt kasvukohast 40–80 aastaga. Vaiku võetakse kasvavalt puult. Ka peeni juuri saab koguda ilma puud maha raiumata.[3]
Koore sisemist kiulist osa kasutatakse punutiste valmistamiseks. Juurtest jahvatatud pulbrit kasutatakse värvainena. Sellega värvitakse muu hulgas punutiste toormaterjali ja nahkrõivaid. Õli või rasvaga segades saadakse pulbrist minkimisvahend, mida kasutatakse kehamaalingute tegemisel.[3]
Angoola tiibviljakut kasutatakse ka haiguste ravimiseks. On teada, et puu juurt on kasutatud dermatofütoosi, silmavaevuste, gonorröa ning malaaria ja selle tüsistuste raviks, valu vaigistamiseks ja rinnapiima erituse suurendamiseks. Koorest saadavat vaiku on traditsiooniliselt kasutatud muu hulgas kõhulahtisuse, vererohke menstruatsiooni, ninaverejooksu, peavalu, kõhuvalu, parasiitide, haavade ja nahaprobleemide raviks.[3]
Lehti ja teisi haljaid osi kasutatakse loomasöödana.[3]
Et puu punane mahl meenutab verd, on sellele omistatud maagilist toimet. Selle uskumuse ja puidu tulekindluse tõttu on angoola tiibviljakut mõnikord istutatud pealikute eluasemete ümber elustaraks.[2]
Angoola tiibviljak (Pterocarpus angolensis) on liblikõieliste sugukonda tiibviljaku perekonda kuuluv puuliik.
Puul on kohalikes keeltes palju nimesid, sealhulgas kiaat (afrikaani keeles), morôtô (sotho keeles), mokwa (tsvana keeles), mutondo (venda keeles), umvangazi (suulu keeles).
Puu on heitlehine.
Angoola tiibviljakult saavad toitu paljud loomad, sealhulgas koerlibliklase Charaxes'i vastsed. Oravad ja ahvid söövad puu vilju. Elevantidele meeldib puid ümber lükata. Ta on ka võrdlemisi hea meetaim.
Pterocarpus angolensis est une espèce d’arbres du genre Pterocarpus et de la famille des Fabaceae.
L'espèce Pterocarpus angolensis a été décrite par le botaniste suisse Augustin Pyrame de Candolle en 1825[1].
Originaire d'Afrique australe, on le trouve en Angola, au Mozambique, en Namibie, en Afrique du Sud, au Swaziland, en Tanzanie, au Zaïre, au Zimbabwe et en Zambie[2].
Il y a beaucoup d'utilisations pour le bois de Pterocarpus angolensis.
Son bois brun est résistant aux termites et foreurs, est durable et a un parfum agréable épicé.
Ce bois se polit bien et est connu en Afrique tropicale sous le nom de "Mukwa" quand il est utilisé pour fabriquer des meubles.
Comme il ne gonfle pas ni ne se réduit au contact de l'eau, il est idéal pour la construction de pirogues.
Pterocarpus angolensis est une espèce d’arbres du genre Pterocarpus et de la famille des Fabaceae.
Speiceas de Phterocarpus angolensis dúchasach do dheisceart na hAfraice, Angóla, Mhósaimbíc, Namaib, Afraic Theas, Suasalainn, Tansáin, Siombáib, Sáir, agus Saimbia is ea Iorócó (Afracáinis: Kiaat, Sútúis: Morôtô, Suáinis: Mokwa, Veindis: Mutondo, Seoinis: Mukwa: Súlúis:Umvangazi) [1] nó Pterocarpus angolensis. Is crann cosanta é san Afraic Theas[2]. Úsáidtear an t-ainm Kiaat, cé gur focal Afracáinis é, uaireanta lasmuigh den Afraic Theas chomh maith. Sa tSiombáib, ag brath ar an réigiún ina bhfuil tú, tugtar Mukwa nó Mubvamaropa uirthi.
Is crann duillsilteach é a fhásann go 16m ar airde, de ghnáth, le coirt dhonn dhorcha agus ceannbhrat leathanchorónach de chomhdhuille lonracha. I láthair fabhraithe ní ba fhliche fásann na crainn thart ar 18-19m ar airde. Bíonn na duilleoga le feiceáil ag am na mbláthanna nó go gairid ina dhiaidh sin. Tá siad athréaltach, glas dorcha, neamhdhuillíneach, le duillí ailtéarnacha, duillíní 2.5–7 cm ar fad agus 2–4.5 cm ar leithead. Táirgeann sí raidhse de bhláthanna cumhra, buí oráiste i panacail 10-20 cm ar fad; Tagann na bláthanna san earrach. I ndeisceart na hAfraice, is gnách é seo a bheith ag deireadh an tséasúir thirim, go minic faoi lár mhí Dheireadh Fómhair.
Speiceas de Phterocarpus angolensis dúchasach do dheisceart na hAfraice, Angóla, Mhósaimbíc, Namaib, Afraic Theas, Suasalainn, Tansáin, Siombáib, Sáir, agus Saimbia is ea Iorócó (Afracáinis: Kiaat, Sútúis: Morôtô, Suáinis: Mokwa, Veindis: Mutondo, Seoinis: Mukwa: Súlúis:Umvangazi) nó Pterocarpus angolensis. Is crann cosanta é san Afraic Theas. Úsáidtear an t-ainm Kiaat, cé gur focal Afracáinis é, uaireanta lasmuigh den Afraic Theas chomh maith. Sa tSiombáib, ag brath ar an réigiún ina bhfuil tú, tugtar Mukwa nó Mubvamaropa uirthi.
Il Pterocarpus angolensis, (detto anche legno africano o legno selvaggio, portoghese: Girassonde, Afrikaans: Kiaat, Sotho: Moroto, Tswana: Mokwa, venda: Mutondo, shona: Mukwa e Mubvamaropa, Zulu: Umvangazi)[1] , è una specie di Pterocarpus nativa nell'Africa meridionale, in Angola, Mozambico, Namibia, Sudafrica, Swaziland, Tanzania, Zaire, Zimbabwe e Zambia.[2] È un albero protetto in Sud Africa.[1] Il nome Kiaat, sebbene afrikaans, è talvolta usato anche al di fuori del Sudafrica. In Zimbabwe, a seconda della regione in cui ti trovi, è conosciuto come Mukwa o Mubvamaropa.
È un albero deciduo, che di solito cresce all'altezza di 16 metri, con una corteccia marrone scuro ed una chioma alta e larga formata da foglie composte. Nelle zone favorite dall'umidità, gli alberi crescono tipicamente di 18–19 metri d'altezza. Le foglie appaiono insieme ai fiori o subito dopo, ed esse sono alternate, di verde intenso, imparipennate, con 11-19 foglie alternate, che misurano 2,5–7 centimetri di lunghezza e 2-4,5 centimetri di larghezza. Produce un'abbondanza di fiori profumati, arancioni-gialli, a pannocchia, lunghi 10-20 centimetri. La fioritura avviene di primavera e in Africa Meridionale, di solito alla fine della stagione secca, spesso intorno a metà ottobre. Il seme ha il diametro di 2-3 centimenti e ha un'ala circolare con diametro di 8-12 centimetri, che ricorda un uovo fritto marrone e contiene un solo seme. Questo contorno marrone insieme ad un baccello appuntito rimane a lungo dopo che le foglie sono cadute. In luoghi poco drenati, l'albero può ancora crescere ma assume una forma più aperta con foglie all'estremità di lunghi rami, con l'aspetto di una testa di cervo.[3]
Il Pterocarpus angolensis cresce in Africa meridionale e orientale su una vasta gamma delle località dove c'è una stagione secca in contrasto con una stagione umida. Cresce meglio dove è caldo e libero dal ghiaccio. Il tipo di suolo deve essere o un terreno sabbioso profondo o pendii rocciosi ben drenati dove la piovosità e di 500 millimetri all'anno. Cresce bene in aree di boschi aperti come l'altopiano di Mashonaland nello Zimbabwe e la regione settentrionale del Kwazulu-Natal del Sud Africa, dove assume un'ampia chioma con rami pesanti, ed è una specie pioniera sui boschi e ai margini delle foreste. I migliori esemplari crescono nei boschi chiusi stagionali del Mozambico centrale e in parti del Malawi, dove a volte formano boschetti puri. Pterocarpus angolensis è fonte di cibo per molti animali tra cui la ninfa del corbezzolo allo stato larvale, scoiattoli, babbuini e scimmie che si nutrono dei baccelli del seme, che hanno un diametro di circa 12 cm. L'elefante è noto per distruggere il P. angolensis.[3]
Ci sono diversi usi rigaurdo l'uso del P. angolensis. Il durame è resistente alla piralide e alle termiti, è durevole e ha un gradevole profumo speziato. Il legno si lucida bene ed è ben noto nell'Africa tropicale come Mukwa quando viene utilizzato per realizzare mobili di buona qualità che hanno un attraente colore giallo-brunastro chiaro. Può essere utilizzato anche per armadi e attrezzi. Poiché il legno non si gonfia o si restringe molto è ottimo per la costruzione di canoe. Mobili e armadi sono spesso realizzati con l'alburno rossastro, che è un risultato della notevole linfa rosso scura dell'albero, da cui deriva il nome alternativo Legno di sangue. Questo legno produce un ricco, un risonanante suono e può essere usato per costruire alcuni differenti strumenti musicali. In Zimbabwe, la mbira è tradizionalmente fatto dal Mukwa.[3]
È apprezzato per parecchi usi medicinali. È noto per trattare tigna, problemi agli occhi, febbre dalle acque nere, dolori lancinanti, malaria e per aumentare la fornitura di latte materno. La somiglianza della linfa con il sangue ha portato alla credenza in presunti poteri magici di guarigione riguardanti il sangue. Viste queste ragioni e visto che è resistente al fuoco viene piantato a volte nei recinti principali come staccionata vivente
Il Pterocarpus angolensis, (detto anche legno africano o legno selvaggio, portoghese: Girassonde, Afrikaans: Kiaat, Sotho: Moroto, Tswana: Mokwa, venda: Mutondo, shona: Mukwa e Mubvamaropa, Zulu: Umvangazi) , è una specie di Pterocarpus nativa nell'Africa meridionale, in Angola, Mozambico, Namibia, Sudafrica, Swaziland, Tanzania, Zaire, Zimbabwe e Zambia. È un albero protetto in Sud Africa. Il nome Kiaat, sebbene afrikaans, è talvolta usato anche al di fuori del Sudafrica. In Zimbabwe, a seconda della regione in cui ti trovi, è conosciuto come Mukwa o Mubvamaropa.
Pterocarpus angolensis (jati Afrika, jati liar, Bahasa Afrikaans: Kiaat, Bahasa Sotho: Morôtô, Bahasa Tswana: Mokwa, Bahasa Venda: Mutondo, Bahasa Shona: Mukwa, Bahasa Shona: Mubvamaropa, Bahasa Zulu: Umvangazi)[2] adalah satu spesies induk Pterocarpus kepada kawasan selatan Afrika, di Angola, Mozambique, Namibia, Afrika Selatan, Swaziland, Tanzania, Zaire, Zimbabwe, dan Zambia.[3] Ia adalah pokok yang dilindungi di Afrika Selatan.[2] Nama Kiaat, walaupun Afrikaans, kadang-kadang digunakan di luar Afrika Selatan juga. Di Zimbabwe, bergantung kepada kawasan apa yang anda ada, ia dikenali sebagai Mukwa atau Mubvamaropa.
Ia adalah pokok daun luruh yang biasanya tumbuh hingga 16 m tinggi, dengan kulit coklat tua dan kanopi daun-daun kompaun yang mengkilap dan tinggi. Di lokasi yang lebih baik, pokok-pokok biasanya kira-kira 18-19 m tinggi. Daun muncul pada masa bunga atau tidak lama kemudian. Daun-daun ini adalah pengganti, hijau gelap, imparipinat, dengan 11-19 suboposit untuk selebaran alternatif, panjang kepingan daun ini berukuran 2.5–7 cm dan lebarnya 2–4.5 cm. Bunga oren-kuning dalam bulir yang panjangnya 10–20 cm yang berbunga semasa musim bunga dan mengahsilkan wangian yang kuat. Di selatan Afrika, ini biasanya hanya pada akhir musim kering, biasanya pada pertengahan Oktober. Benih ini berdiameter 2–3 cm, dikelilingi oleh sayap bulat berdiameter 8–12 cm, menyerupai telur goreng, dan mengandungi satu benih tunggal. Biji coklat seakan kertas dan buah biji berduri ini kekal lama selepas daun gugur. Di lokasi yang tidak lembab, pokok itu masih boleh tumbuh tetapi ia menjadi lebih terbuka dalam bentuk dengan daun pada akhir dahan panjang - menyerupai kumbang rusa[4][5]
Pterocarpus angolensis tumbuh di selatan dan timur Afrika atas pelbagai kawasan di mana terdapat musim kering yang berlainan dengan musim hujan. Ia tumbuh dengan baik di mana ia hangat dan bebas daripada fros. Jenis tanah mestilah tanah berpasir yang dalam atau cerun berbatu yang baik di mana hujan berada di atas 500 mm setiap tahun. Ia tumbuh dengan baik di kawasan hutan terbuka seperti Mashonaland dan dataran tinggi di Zimbabwe dan wilayah utara Kwazulu-Natal di Afrika Selatan, di mana ia dianggap mahkota yang luas dengan dahan berat, dan merupakan spesies perintis di kawasan hutan dan margin hutan. Spesimen terbaik tumbuh di kawasan hutan tertutup bermusim di tengah Mozambique dan bahagian Malawi, di mana spesies ini kadang-kadang membentuk tempat subur.[4]
Pterocarpus angolensis diberi makan oleh banyak haiwan yang termasuk kupu-kupu charaxes dalam keadaan larva, tupai, babun dan monyet yang memakan buah benih, yang mempunyai diameter kira-kira 12 cm. Gajah diketahui sebagai pemusnah P. angolensis dengan menolaknya.[4]
Terdapat beberapa kegunaan kayu P. angolensis. Teras kayu coklat kalis terhadap reputan dan anai-anai, tahan lama dan mempunyai aroma rempah yang menyenangkan. Kayu mengilat dengan baik dan terkenal di Afrika tropika seperti Mukwa apabila digunakan untuk membuat perabot yang berkualiti tinggi yang mempunyai warna coklat kekuningan yang menarik. Ia juga boleh digunakan untuk kurio, dan alat-alat. Kerana kayu tidak membengkak atau menyusut banyak, ia sangat baik untuk pembuatan kanu. Perabot dan kurio sering dibuat dari kayu gubal. Warna kayu gubal adalah hasil dari sap yang berwarna merah yang luar biasa; nama alternatif Pokok Berdarah adalah diambil dari warna getahnya.[4] Di Zimbabwe, mbira secara tradisinya dibuat daripada mukwa. Ia dihargai untuk beberapa kegunaan ubat. Ia direkodkan untuk merawat kurap, masalah mata, demam hitam, sakit nyeri, malaria, dan meningkatkan susu ibu. Kemiripan sap dengan darah telah menyebabkan kepercayaan kepada kuasa penyembuhan ajaib berkenaan dengan darah. Kerana semua sebab ini dan ia juga kalis api, P. angolensis kadang kala ditanam di sekeliling rumah ketua untuk membuat pagar hidup.[4]
Pterocarpus angolensis (jati Afrika, jati liar, Bahasa Afrikaans: Kiaat, Bahasa Sotho: Morôtô, Bahasa Tswana: Mokwa, Bahasa Venda: Mutondo, Bahasa Shona: Mukwa, Bahasa Shona: Mubvamaropa, Bahasa Zulu: Umvangazi) adalah satu spesies induk Pterocarpus kepada kawasan selatan Afrika, di Angola, Mozambique, Namibia, Afrika Selatan, Swaziland, Tanzania, Zaire, Zimbabwe, dan Zambia. Ia adalah pokok yang dilindungi di Afrika Selatan. Nama Kiaat, walaupun Afrikaans, kadang-kadang digunakan di luar Afrika Selatan juga. Di Zimbabwe, bergantung kepada kawasan apa yang anda ada, ia dikenali sebagai Mukwa atau Mubvamaropa.
Pterocarpus angolensis là một loài thực vật có hoa trong họ Đậu. Loài này được DC. miêu tả khoa học đầu tiên.[1]
Bài viết liên quan đến tông đậu Dalbergieae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
Pterocarpus angolensis là một loài thực vật có hoa trong họ Đậu. Loài này được DC. miêu tả khoa học đầu tiên.
키아트(아프리칸스어: Kiaat, 소토어: Morôtô 모로토, 츠와나어: Mokwa 모크와, 벤다어: Mutondo 무톤도, 쇼나어: Mubvamaropa 뭅바마로파, 줄루어: Umvangazi 움방가지)[1]는 남아프리카 앙골라, 모잠비크, 나미비아, 남아공, 스와질란드, 탄자니아, 자이르, 짐바브웨, 잠비아에 자생하는 인도자단속의 한 종이다.[2] 남아공에서는 보호수종으로 지정되어 있다.[1]
키아트(아프리칸스어: Kiaat, 소토어: Morôtô 모로토, 츠와나어: Mokwa 모크와, 벤다어: Mutondo 무톤도, 쇼나어: Mubvamaropa 뭅바마로파, 줄루어: Umvangazi 움방가지)는 남아프리카 앙골라, 모잠비크, 나미비아, 남아공, 스와질란드, 탄자니아, 자이르, 짐바브웨, 잠비아에 자생하는 인도자단속의 한 종이다. 남아공에서는 보호수종으로 지정되어 있다.
