Diodora graeca (Linnaeus 1758)

Diodora graeca, the Greek keyhole limpet, is a sea snail or limpet, a marine gastropod mollusk in the family Fissurellidae, the keyhole limpets.^[1]

It was originally described by Carl Linnaeus in his landmark 1758 10th edition of Systema Naturae as Patella graeca (basionym).

Distribution

This keyhole limpet can be found beneath stones and clinging to rocks in the sublittoral zone (up to a depth of a few hundred meters) in the Mediterranean and West Africa to the North Sea (widespread on the coasts of Ireland and western Britain) and the subarctic North Atlantic. The specimens washed up on the beaches of the North Sea are almost certainly fossils (from the Pliocene and the Eemian), as this species no longer occurs in the south-eastern part of the North Sea.^[2]

Description

The oval shell is small (25 mm long and 18 mm wide) and rather flat. It has no whorls and is shield-shaped. The base of the shell is somewhat bent. Its aperture is situated at the dorsum and is keyhole-shaped. This hole serves as an outlet for water and waste products. The shell has a slight reticulated sculpture with concentric cords crossed by radial ridges and with the alternate ridges larger. The color of the shell varies from creamy white to yellow white and is often slightly orange tinted.

This species is mainly herbivorous and also feeds on detritus. The animal has a broad creeping foot and a developed mantle. Its carotenoid content has been investigated and the following substances have been found : α-, β, γ-carotene, zeaxanthin, diatoxanthin, mutatoxanthin and astaxanthin.^[3]

Synonyms

• Fissurella mamillata Risso, 1826
• Fissurella reticulata (Da Costa, 1778)
• Patella apertura Montagu, 1803
• Patella graeca Linnaeus, 1758
• Patella reticulata Donovan, 1803

References

Diodora graeca est une espèce de mollusque gastéropode appartenant à la famille des Fissurellidae (fissurelles).

Histoire

Entre 1884 et 1890, le biologiste marin Louis Boutan séjourne régulièrement au laboratoire Arago de Banyuls-sur-Mer (Pyrénées-Orientales) afin de récolter des exemplaires pour sa thèse. Il y étudie notamment Diodora graeca, alors connue de lui sous le nom de Fissurella reticulata, qu'il récolte directement dans la rade de Port-Vendres^[1].

Répartition

• Europe
• Afrique du Nord.

Description

• Longueur : 2,6 cm.

Voir aussi

Notes et références

1. ↑ Jean-Jacques Amigo, « Boutan (Louis Marie-Auguste) », dans Nouveau Dictionnaire de biographies roussillonnaises, vol. 3 Sciences de la Vie et de la Terre, Perpignan, Publications de l'olivier, 2017, 915 p. (ISBN 9782908866506)

De sleutelgathoren of gewone sleutelgathoren (Diodora graeca, jonger synoniem Diodora apertura) is een zeeslakkensoort die behoort tot de familie Fissurellidae.

Beschrijving

Schelpkenmerken

De schelp van Diodora graeca is niet gewonden en is 'hoed-' of 'napvormig', in de umbo zit een gat in de vorm van een sleutelgat. De sculptuur bestaat uit parallel aan de schelprand verlopende ribben die gekruist worden door vanuit de top stralende radiaire ribben. Tezamen vormen de ribben een traliewerkstructuur waarin de radiaire ribben het sterkst ontwikkeld zijn. De kleur van de schelp is crêmewit tot geelgroen, soms lichtoranje. Er zijn vaak een aantal vanuit de top uitstralende groene kleurbanden. Fossiele schelpen zijn vaak egaal spierwit, soms bruin of blauw verkleurd.

Afmetingen

• Hoogte: 15 mm.
• Breedte: 25 mm.

Habitat en levenswijze

Diodora graeca leeft vastgehecht op een hard substraat zoals rotsen, keien en steenachtige bodems. De soort leeft beneden de laagwaterlijn tot op een waterdiepte van enkele honderden meters. De dieren voeden zich met sponzen.

Areaal

Deze soort komt tegenwoordig voor in de Middellandse Zee en de Atlantische Oceaan. In de Noordzee komt zij niet levend voor in het Zuidoostelijke deel. Op het strand aangespoelde exemplaren zijn vrijwel zeker altijd fossiel.

Fossiel voorkomen

Diodora graeca is in het Noordzeebekken fossiel alleen bekend uit het Plioceen en het Eemien.

Zie ook

• Lijst van Mollusca
• Termen in gebruik bij de beschrijving van schelpen

• Bruyne, R.H. de, 2004. Veldgids Schelpen. KNNV Uitgeverij, ISBN 90-5011-140-8, 234 pag.
• Bruyne, R.H. de, Bank, R.A., Adema, J.P.H.M. & Perk, F.A., 1994. Nederlandse naamlijst van de weekdieren (Mollusca) van Nederland en België. Feestuitgave ter gelegenheid van het zestigjarig jubileum van de Nederlandse Malacologische Vereniging. Backhuys, Leiden. 149 pp. ISBN 90-733-48-33-1
• Regteren Altena, C.O. van, Bloklander, A. & Pouderoyen, L.P. (1965). De fossiele schelpen van de Nederlandse stranden en zeegaten. Nederlandse Malacologische Vereniging, Lisse, 55 pp., 22 pls. (2e druk)
• Spaink, G., 1958. De Nederlandse Eemlagen, I: Algemeen overzicht. Wetenschappelijke Mededelingen Koninklijke Nederlandse Natuurhistorische Vereniging 29, 44 pp.

Diodora graeca é uma espécie de molusco pertencente à família Fissurellidae.

A autoridade científica da espécie é Linnaeus, tendo sido descrita no ano de 1758.

Trata-se de uma espécie presente no território português, incluindo a zona económica exclusiva.

Referências

• Diodora graeca - World Register of Marine Species (consultado em 29 de dezembro de 2013).