Cirə (lat. Cuminum) — çətirkimilər fəsiləsinə aid bitki cinsi. Cirə tərkibində 2,5 – 4,0 % efir yağı və 16-22 % piyli yağ olan toxumlarına görə becərilir. Bu yağın 80 %-ni onun ən qiymətli tərkib hissəsi olan anetol təşkil edir. Cirə yağı və onun komponentləri ətriyyat, qida və əczaçılıq sənayesində, meyvələri tibbidə və qida sənayesində, heyvanların və quşların yemləndirilməsi üçün jmıx alınmasında istifadə edilir.
Cirə ilk vaxtlar yavaş böyüyür. Vegetasiya müddəti 120-150 gün çəkir. Cirə toxum torpaqda 4-5 °C temperatur olduqda inkişafa başlayır. Cücərtiləri – 7 °C temperatura dözür. Toxumun cücərməsi üçün və vegetasiya ərzində optimal temperatur 20-25 °C hesab olunur. Cirə iyun-iyul aylarında çiçəkləyir, meyvələri avqust-sentyabr aylarında yetişir.[1]
Dərman məqsədilə meyvələrindən istifadə olunur. Meyvələrini yetişənə az qalmış toplayırlar. Cirədən təbabətdə bəlğəmgətirici, köpyatırıcı və iştah artırıcı dərman kimi bir sıra preparatlar şəklində geniş istifadə olunur. Xalq təbabətində cirə meyvəsindən çay kimi dəmləyib soyuqdəymədə yumşaldıcı, bəlğəmgətirici, astmanın qarşısını alan və eləcə də xroniki mədə-bağırsaq xəstəliyinin müalicəsində faydalı bir dərman kimi işlədirlər.[1] Həmçinin həzm traktının motor və sekretor fəaliyyətini stimulyasiya edir. Zəif dezinfeksiyaedici təsirə malikdir.[2]
Cirənin qurudulmuş meyvəsindən 15-20 q bir litr su tutan qabda çay kimi dəmləyib gündə iki dəfə, yarım stəkan qəbul edirlər.[1]
Cirə (lat. Cuminum) — çətirkimilər fəsiləsinə aid bitki cinsi. Cirə tərkibində 2,5 – 4,0 % efir yağı və 16-22 % piyli yağ olan toxumlarına görə becərilir. Bu yağın 80 %-ni onun ən qiymətli tərkib hissəsi olan anetol təşkil edir. Cirə yağı və onun komponentləri ətriyyat, qida və əczaçılıq sənayesində, meyvələri tibbidə və qida sənayesində, heyvanların və quşların yemləndirilməsi üçün jmıx alınmasında istifadə edilir.
Cirə ilk vaxtlar yavaş böyüyür. Vegetasiya müddəti 120-150 gün çəkir. Cirə toxum torpaqda 4-5 °C temperatur olduqda inkişafa başlayır. Cücərtiləri – 7 °C temperatura dözür. Toxumun cücərməsi üçün və vegetasiya ərzində optimal temperatur 20-25 °C hesab olunur. Cirə iyun-iyul aylarında çiçəkləyir, meyvələri avqust-sentyabr aylarında yetişir.
Spidskommen-slægten (Cuminum) er en lille slægt med én eller ganske få arter[1], som er udbredt i Mellemøsten og Centralasien. Her beskrives kun den ene art, som bruges i Danmark.
Beskrevne arter
Cuminum is a genus of four flowering plants in the family Apiaceae. The most significant is Cuminum cyminum, source for the cumin seeds that are a popular spice.[1]
Cuminum is a genus of four flowering plants in the family Apiaceae. The most significant is Cuminum cyminum, source for the cumin seeds that are a popular spice.
Kumino (Cuminum) estas genro de unujaraj herboj kun folioj fadene dividaj: estas kvar specioj hejmaj de la Mediteranea regiono ĝis Sudano kaj Centra Azio el kiuj la oficina kumino estas plej konata.[1]
La nomo de la malta insulo Comino etimologie venas de la kumino. Kumino estas unu el la plantoj kiuj povas kreski sur la arida grundo de la insulo.
Kumino (Cuminum) estas genro de unujaraj herboj kun folioj fadene dividaj: estas kvar specioj hejmaj de la Mediteranea regiono ĝis Sudano kaj Centra Azio el kiuj la oficina kumino estas plej konata.
Cuminum es un género de plantas herbáceas perteneciente a la familia Apiaceae. Comprende 18 especies descritas y de estas, solo 4 aceptadas.[1]
Son hierbas anuales. Tallos erectos, sin restos fibrosos en la base. Hojas de 2 ternatisectas a 2 pinnatisectas, alternas; hojas basales pecioladas, las caulinares casi sentadas. Umbelas compuestas. Brácteas 2-7, indivisas o tripartidas. Bractéolas 2-4. Cáliz con dientes generalmente desiguales. Pétalos emarginados, los externos de las flores marginales mayores, blancos o rosados. Estilopodio cónico; estilos muy cortos, erectos. Frutos ovoideos, comprimidos lateralmente, glabros; mericarpos de sección semielíptica, con las costillas primarias netas, sin costillas secundarias; vitas valeculares solitarias y 2 en la cara comisural. Semillas con endosperma cóncavo o ± plano en la cara comisural.[2]
El género fue descrito por Carlos Linneo y publicado en Species Plantarum 1: 254. 1753.[3] La especie tipo es: Cuminum cyminum L.
A continuación se brinda un listado de las especies del género Cuminum aceptadas hasta septiembre de 2012, ordenadas alfabéticamente. Para cada una se indica el nombre binomial seguido del autor, abreviado según las convenciones y usos.
Cuminum es un género de plantas herbáceas perteneciente a la familia Apiaceae. Comprende 18 especies descritas y de estas, solo 4 aceptadas.
Kumin (lat. Cuminum), maleni biljni rod iz porodice štitarki kojemu pripadaju četiri vrste biljaka[1] od kojih je najpozantija začinska biljka kumin Cuminum cyminum. Podrijetlom je iz Turkestana i Indijskog potkontinenta.
Listovi su dugi sa nitastim ispercima, cvjetovi crvenkasti, a plod je kalavac. Kao začin uzgaja se po cijelom svijetu. Eterično ulje koristi se u ljekarništvu, parfimeriji.
U hrvatskom jeziku naziv kumin koristi se i za kim (Carum carvi)[2]
Kumin (lat. Cuminum), maleni biljni rod iz porodice štitarki kojemu pripadaju četiri vrste biljaka od kojih je najpozantija začinska biljka kumin Cuminum cyminum. Podrijetlom je iz Turkestana i Indijskog potkontinenta.
Listovi su dugi sa nitastim ispercima, cvjetovi crvenkasti, a plod je kalavac. Kao začin uzgaja se po cijelom svijetu. Eterično ulje koristi se u ljekarništvu, parfimeriji.
U hrvatskom jeziku naziv kumin koristi se i za kim (Carum carvi)
Kmin (Cuminum L.) – rodzaj roślin należący do rodziny selerowatych. Wyróżnia się w jego obrębie 4 gatunki[2], spośród których ze względu na znaczenie użytkowe najbardziej znany jest kmin rzymski.
Rodzaj należący do podrodziny Apioideae Seemann, rodziny selerowatych (Apiaceae Lindl.), rzędu selerowców (Apiales Lindl.), kladu astrowych w obrębie okrytonasiennych[1].
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa dereniowe (Cornidae Frohne & U. Jensen ex Reveal), nadrząd Aralianae Takht., rząd araliowce (Araliales Reveal), rodzina selerowate (Apiaceae Lindl.), syn. Umbelliferae Juss.), podrodzina Cuminoideae Leurss., plemię Cumineae W.D.J. Koch, podplemię Cumininae Tausch, rodzaj kmin (Cuminum L.)[3].
Przyprawa określana czasem mianem „kminu czarnego” to owoce gatunku z innego rodzaju – Bunium persicum (błędnie opisywanego jako Cuminum nigrum)[4].
Kmin (Cuminum L.) – rodzaj roślin należący do rodziny selerowatych. Wyróżnia się w jego obrębie 4 gatunki, spośród których ze względu na znaczenie użytkowe najbardziej znany jest kmin rzymski.
Cuminum L. é um género botânico pertencente à família Apiaceae.[1]
Cuminum là chi thực vật có hoa trong họ Apiaceae.[1]
Cuminum là chi thực vật có hoa trong họ Apiaceae.
Cuminum L.
ВидыКмин, или Комун (лат. Cuminum) — небольшой род растений семейства Зонтичные (Apiaceae).
Представители рода встречаются в Средней Азии, Судане, на Средиземноморье.
Однолетние или двулетние растения.
Листья удвоенно тройчато-рассечёнными с тонкими линейными долями.
Зубцы чашечки заметные, удлиненные, лепестки белые или красные, продолговатые, глубоко выемчатые с длинной, внутрь загнутой верхушкой.
Плод продолговатый, кверху и книзу суженный, с боков немного сплюснутый.
По информации базы данных The Plant List, род включает 4 вида[2]:
Кмин, или Комун (лат. Cuminum) — небольшой род растений семейства Зонтичные (Apiaceae).
Представители рода встречаются в Средней Азии, Судане, на Средиземноморье.
孜然芹属(学名:Cuminum)是伞形科下的一个属,为一、二年生草本植物。该属共有2种,分布于地中海和中亚地区。[1]