dcsimg

Comments ( Inglês )

fornecido por eFloras
Pteris vittata has escaped from cultivation. It is found on almost any calcareous substrate, such as old masonry, sidewalks, building crevices, and nearly every habitat in southern Florida with exposed limestone, notably pinelands. It is scattered throughout Florida and is sporadic, becoming less frequent to rare northward in the coastal plain.

Pteris vittata varies exceedingly in size, density of scales on the rachis, presence or absence of hairs on the abaxial costae, and overall color and aspect of the leaf. As a result, it may occasionally bear a resemblance to forms of P . × delchampsii W. H. Wagner & Nauman, the hybrid between P . bahamensis and P . vittata .

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
citação bibliográfica
Flora of North America Vol. 2 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
fonte
Flora of North America @ eFloras.org
editor
Flora of North America Editorial Committee
projeto
eFloras.org
original
visite a fonte
site do parceiro
eFloras

Description ( Inglês )

fornecido por eFloras
Stems stout, short-creeping, densely scaly; scales pale brown. Leaves clustered, 1--10 dm. Petiole green to pale brown, 1--30 cm, densely scaly; scales dense proximally, extending to and along rachis. Blade oblanceolate, 1-pinnate, (15--)25--50(--80) × (6--)13--25 cm; rachis not winged. Pinnae numerous, separated proximally, closely spaced to barely overlapping distally, not remaining green through winter, not decurrent on rachis, not articulate to rachis, linear-lanceolate to linear-attenuate, simple, 2--18 cm × 4--9 mm; base asymmetrically cordate to widened or truncate; margins serrulate, prominently so near apex; apex acuminate, attenuate, or acute; scales of rachis grading into uniseriate hairs on abaxial costae, or hairs absent on abaxial costae; proximal pinnae not divided or lobed. Veins free, forked. Sori narrow, blade tissue exposed abaxially. 2 n = 116.
licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
citação bibliográfica
Flora of North America Vol. 2 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
fonte
Flora of North America @ eFloras.org
editor
Flora of North America Editorial Committee
projeto
eFloras.org
original
visite a fonte
site do parceiro
eFloras

Distribution ( Inglês )

fornecido por eFloras
introduced; Ala., Calif., D.C., Fla., Ga., La., Miss., S.C.; West Indies; South America; native to Asia.
licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
citação bibliográfica
Flora of North America Vol. 2 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
fonte
Flora of North America @ eFloras.org
editor
Flora of North America Editorial Committee
projeto
eFloras.org
original
visite a fonte
site do parceiro
eFloras

Habitat ( Inglês )

fornecido por eFloras
Roadsides and other disturbed habitats; coastal plain; 0--50m.
licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
citação bibliográfica
Flora of North America Vol. 2 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
fonte
Flora of North America @ eFloras.org
editor
Flora of North America Editorial Committee
projeto
eFloras.org
original
visite a fonte
site do parceiro
eFloras

Synonym ( Inglês )

fornecido por eFloras
Pycnodoria vittata (Linnaeus) Small
licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
citação bibliográfica
Flora of North America Vol. 2 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
fonte
Flora of North America @ eFloras.org
editor
Flora of North America Editorial Committee
projeto
eFloras.org
original
visite a fonte
site do parceiro
eFloras

Distribution ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por IABIN
Chile Central
licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
Universidad de Santiago de Chile
autor
Pablo Gutierrez
site do parceiro
IABIN

Distribution ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por INBio
Distribucion en Costa Rica: Se encuentra sólo en el Valle Central a una altura de 900 a 1200 m.
Distribucion General: Desde el Sur Este de Estados Unidos, Honduras, El Salvador, Panama, Perú, Antillas y Paleotrópicos.
licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
INBio, Costa Rica
autor
Alexander Rojas A.
site do parceiro
INBio

Morphology ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por INBio
Helecho terrestre.
licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
INBio, Costa Rica
autor
Alexander Rojas A.
site do parceiro
INBio

Diagnostic Description ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por INBio
Rizoma decumbente a erecto. Escamas del rizoma de 4 a 7 por 0,2 a 0,5 mm, lineares, pálidas a pardo-amarillentas, fláscidas, enteras. Frondes de 0,2 a 0,8 m de largo. Pecíolo de 1/5 a 1/3 del tamaño del fronde, inerme, pajizo, dispersamente escamoso, las escamas de 1 a 3 por 0,1 a 0,2 mm.

Lámina de 8 a 20 cm de ancho, 1-pinnada, la base abruptamente reducida. Pinnas basales y suprabasales de 15 a 30 pares, de 5 a 10 mm de ancho, de la misma forma, estrechamente lineares, no bifurcadas, los márgenes (donde no son soríferos) agudamente serrados, la base no articulada al raquis, cartilaginosa.

Raquis y costa dispersamente escamosos, inermes, pajizos, sin aristas. Nervaduras libres. Soros cubriendo buena parte de los segmentos, excepto la base y el ápice.

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
INBio, Costa Rica
autor
Alexander Rojas A.
site do parceiro
INBio

Diagnostic Description ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por INBio
Localidad del tipo: China
Depositario del tipo: (LINN-1246.3)
Recolector del tipo: Osbeck ( s. n.)
licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
INBio, Costa Rica
autor
Alexander Rojas A.
site do parceiro
INBio

Habitat ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por INBio
Se encuentra en muros abandonados y aceras quebradas.
licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
INBio, Costa Rica
autor
Alexander Rojas A.
site do parceiro
INBio

Pteris vittata ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

Pteris vittata, commonly known variously as the Chinese brake,[3] Chinese ladder brake,[3] or simply ladder brake,[3] is a fern species in the Pteridoideae subfamily of the Pteridaceae.[4] It is indigenous to Asia, southern Europe, tropical Africa and Australia.[3] The type specimen was collected in China by Pehr Osbeck.[1]

Habitat and distribution

Ladder Brake Fern growing on a brick wall Chatswood, Australia

Pteris vittata is native and widespread in the paleotropics: found from the east, to the south tropical, and southern Africa (in Angola; Kenya; Lesotho; Malawi; Mozambique; Namibia; Tanzania (including the Zanzibar Archipelago); Cape Province, Free State, KwaZulu-Natal, and Transvaal in South Africa; Eswatini; Uganda; Zambia; and Zimbabwe); temperate and tropical Asia (in the provinces of Anhui, Gansu, Guangdong, Guangxi, Guizhou, Hubei, Jiangxi, Sichuan, Xizang, and Yunnan in China; the prefectures of Honshu, Kyushu, Shikoku, and the Ryukyu Islands of Japan; and Thailand); and Australia, in the states of New South Wales,[5] Queensland, Victoria, and Western Australia.[3]

Pteris vittata is often associated with limestone habitats. It may be seen growing on concrete structures and cracks, in buildings in the central business district and suburbs of Sydney, Australia.[5][6] It is an introduced species in California, Texas, and the Southeastern United States.[7]

A remnant population exists in the Italian peninsula, in Sicily, Calabria and Campania.[8]

Uses

Although it grows readily in the wild, Pteris vittata is sometimes cultivated.[3] It is grown in gardens for its attractive appearance,[3] or used in pollution control schemes:[3] it is known to be a hyperaccumulator plant of arsenic used in phytoremediation.[9]

Suggested reading

  • Cong Tu and Lena Q. Ma; Effects of Arsenic Concentrations and Forms on Arsenic Uptake by the Hyperaccumulator Ladder Brake, Journal of Environmental Quality doi:10.2134/jeq2002.6410 Vol. 31 No. 2, p. 641-647 (résumé)

References

  1. ^ a b Pteris vittata was originally described and published in Species Plantarum 2: 1074. 1753. "Name - Pteris vittata L." Tropicos. Saint Louis, Missouri: Missouri Botanical Garden. Retrieved November 3, 2011.
  2. ^ "Name - Pteris vittata L. synonyms". Tropicos. Saint Louis, Missouri: Missouri Botanical Garden. Retrieved November 3, 2011.
  3. ^ a b c d e f g h "Pteris vittata". Germplasm Resources Information Network (GRIN). Agricultural Research Service (ARS), United States Department of Agriculture (USDA). Retrieved November 3, 2011.
  4. ^ Christenhusz, Maarten J. M.; Zhang, Xian-Chun; Schneider, Harald (18 February 2011). "A linear sequence of extant families and genera of lycophytes and ferns" (PDF). Phytotaxa. 19: 7–54. doi:10.11646/phytotaxa.19.1.2. ISSN 1179-3163.
  5. ^ a b "Pteris vittata, PlantNET - NSW Flora Online, Retrieved June 23, 2011".
  6. ^ Les Robinson - Field Guide to the Native Plants of Sydney, ISBN 978-0-7318-1211-0 page 318
  7. ^ "USDA Plants Database". plants.usda.gov. Retrieved 2010-09-19.
  8. ^ Giardina G. (2010). Piante rare della Sicilia. Palermo: Università degli Studi di Palermo. ISBN 9788890310836.
  9. ^ Wilkins, Carolyn, and Salter, Leo. (2003). Arsenic hyperaccumulation in ferns: A review. Environmental Chemistry Group Bulletin of the Royal Society of Chemistry. July 2003 edition.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Pteris vittata: Brief Summary ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

Pteris vittata, commonly known variously as the Chinese brake, Chinese ladder brake, or simply ladder brake, is a fern species in the Pteridoideae subfamily of the Pteridaceae. It is indigenous to Asia, southern Europe, tropical Africa and Australia. The type specimen was collected in China by Pehr Osbeck.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Pteris vittata ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

Pteris vittata, es una especie de helecho del género Pteris.

 src=
Detalle de la planta

Descripción

Tiene un rizoma rastrero, de hasta 8 mm de ancho, con escamas de color café pálido. Las frondas de mechón insertado y espaciado hasta 1 cm de distancia, desde 0,75 hasta 1,8 m de altura. El estípite puede llegar a ser de hasta 12 cm de largo; lámina elíptico-oblonga de hasta 1,15 m de altura, 40 cm de ancho, simplemente pinnadas, raquis glabros o ligeramente escamosos. Pinnas de 20-40 pares, la más baja reducida y no lobulada, generalmente ovadas a estrechamente lanceoladas, de 2-22 cm de largo, 0.7-1.4 cm de ancho, atenuadas en el ápice, diminutamente crenulado. Soros en líneas submarginales en la mayor parte de la longitud de las pinnas fértiles.[1]

Distribución

Se encuentra muy extendida en las regiones más cálidas del Viejo Mundo. También en la India a Japón, Malasia, Polinesia y Australia, también introdujo en el Nuevo Mundo.

Propiedades

Es conocida en biorremediación por tener la capacidad de hiperabsorber arsénico.[2]

Taxonomía

Pteris vittata fue descrita por Carlos Linneo y publicado en Species Plantarum 2: 1074. 1753.[3]

Sinonimia
  • Pteris costata Bory
  • Pteris diversifolia Sw.
  • Pteris ensifolia Poir.
  • Pteris inaequilateralis Poir.
  • Pteris microdonata Gaudin
  • Pteris vittata f. cristata Ching in Ching & S. H. Wu
  • Pycnodoria vittata (L.) Small[4]

Véase también

Referencias

  1. Pteris vittata en Jstor
  2. Wilkins, Carolyn, and Salter, Leo. (2003). Arsenic hyperaccumulation in ferns: A review. Environmental Chemistry Group Bulletin of the Royal Society of Chemistry. July 2003 edition.
  3. Pteris vittata en Trópicos
  4. Pteris vittata en PlantList

Bibliografía

  1. Hokche, O., P. E. Berry & O. Huber. 2008. 1–860. In O. Hokche, P. E. Berry & O. Huber Nuevo Cat. Fl. Vasc. Venezuela. Fundación Instituto Botánico de Venezuela, Caracas.
  2. Lellinger, D. B. 1985. A Field Manual of the Ferns and Fern Allies of the United States and Canada. 389 pp.
  3. Li, H., T. Liu, T. Huang, T. Koyama & C. E. DeVol. 1979. Vascular Plants. Volume 6: 665 pp. In Fl. Taiwan. Epoch Publishing Co., Ltd., Taipéi.
  4. Long, R. W. & O. K. Lakela. 1971. Fl. Trop. Florida i–xvii, 1–962. University of Miami Press, Coral Cables.
  5. Mickel, J. T. & A. R. Smith. 2004. The Pteridophytes of Mexico. Mem. New York Bot. Gard. 88: 1–1054.
  6. Munz, P. A. 1968. Suppl. Calif. Fl. 1–224. University of California Press, Berkeley.
  7. Munz, P. A. 1974. Fl. S. Calif. 1–1086. University of California Press, Berkeley.
  8. Pfeiffer-Berendsohn, B. 1989. Pteridophyta in: Listado Básico de la Flora Salvadorensis. Cuscatlania 1: 1–28.
  9. Radford, A. E., H. E. Ahles & C. R. Bell. 1968. Man. Vasc. Fl. Carolinas i–lxi, 1–1183. University of North Carolina Press, Chapel Hill.
  10. Tryon, R. M. 1964. The ferns of Peru, Polypodiaceae (Dennstaedtia to Oleandreae). Contr. Gray Herb. 194: 1–253.
  11. Tryon, R. M. & R. G. Stolze. 1989. Pteridophyta of Peru---Part II: 13. Pteridaceae--15. Dennstaedtiaceae. Fieldiana, Bot., n.s. 22: 1–128.
  12. Wunderlin, R. P. 1998. Guide Vasc. Pl. Florida i–x, 1–806. University Press of Florida, Gainseville.
  13. Zuloaga, F. O., O. Morrone, M. J. Belgrano, C. Marticorena & E. Marchesi. (eds.) 2008. Catálogo de las Plantas Vasculares del Cono Sur (Argentina, Sur de Brasil, Chile, Paraguay y Uruguay). Monogr. Syst. Bot. Missouri Bot. Gard. 107(1): i–xcvi, 1–983; 107(2): i–xx, 985–2286; 107(3): i–xxi, 2287–3348.

 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Pteris vittata: Brief Summary ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

Pteris vittata, es una especie de helecho del género Pteris.

 src= Detalle de la planta
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Pteris vittata ( Francês )

fornecido por wikipedia FR

Pteris vittata (Ladder brake fern or Chinese brake fern pour les anglophones) est une des espèces de fougère du genre Pteris.

Cette espèce est exceptionnellement résistante à l'arsenic, qu'elle peut en outre fortement bioaccumuler[1].
Ce processus est encore dopé en présence de phosphore[2].

Elle a été introduite en Amérique du Nord (Californie, Texas et Sud-Est des États-Unis) où elle se développe bien[3]. Trois régions où des taux anormaux d'arsenic dans les sols sont fréquents en raison de l'usage ancien et contemporain de pesticides à base d'arsenic, arséniate de plomb autrefois (aujourd'hui interdit), et méthanearséniate monosodique ou méthanearséniate disodique aujourd'hui.

Caractéristiques

C'est une plante hyper-accumulatrice de métaux lourds ou métalloïdes, qui présente des adaptations au stress oxydant[4] et une résistance tout à fait inhabituelle à l'arsenic[5]. Elle l'accumule en quantités importantes sous forme d'arsénite dans des vacuoles[6] des cellules foliaires (on en a trouvé jusqu'à 5 070 mg/kg dans les feuilles) et, dans une moindre mesure, dans les tiges, et moins encore dans les racines[7]. Ce processus pourrait aussi avoir été sélectionné par ces fougères (sélection naturelle) comme moyen de se protéger d'éventuels prédateurs herbivores.

Même quand elle pousse dans un sol non pollué (9 mg/kg d'arsenic), cette fougère absorbe l'arsenic, qu'on a retrouvé (en condition de culture sous serre) jusqu'à 71 mg/kg dans les frondes de la fougère et jusqu'à 80 mg/kg pour le rhizome[7].

Néanmoins le « coefficient de bioaccumulation » diminue de manière inversement proportionnelle à l'augmentation de la teneur du sol :

  • pour un sol à 50 mg/kg d'arsenic, les feuilles en contiennent 120 mg/kg et les tiges 100 mg/kg,
  • dans un sol à 23 400 mg/kg, les feuilles n'en contiennent "que" 1 530 mg/kg, les tiges 820 mg/kg et le rhizome 900 mg/kg.

Usages

Sa capacité à absorber l'arsenic sans en mourir en fait une très bonne candidate pour la phytoremédiation de sols pollués par l'arsenic[8]

Voir aussi

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FR

Pteris vittata: Brief Summary ( Francês )

fornecido por wikipedia FR

Pteris vittata (Ladder brake fern or Chinese brake fern pour les anglophones) est une des espèces de fougère du genre Pteris.

Cette espèce est exceptionnellement résistante à l'arsenic, qu'elle peut en outre fortement bioaccumuler.
Ce processus est encore dopé en présence de phosphore.

Elle a été introduite en Amérique du Nord (Californie, Texas et Sud-Est des États-Unis) où elle se développe bien. Trois régions où des taux anormaux d'arsenic dans les sols sont fréquents en raison de l'usage ancien et contemporain de pesticides à base d'arsenic, arséniate de plomb autrefois (aujourd'hui interdit), et méthanearséniate monosodique ou méthanearséniate disodique aujourd'hui.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FR

Pteris vittata ( Italiano )

fornecido por wikipedia IT

La pteride a foglie lunghe (Pteris vittata L.) è una felce della famiglia Pteridaceae, a distribuzione tropicale e subtropicale; tipica pianta iperaccumulatrice, è in grado di accumulare quantità enormi di sostanze tossiche come mercurio e piombo.

In particolare, è tra le poche felci iperaccumulatrici di arsenico: una volta assorbito dalle radici, lʼarsenico è trasportato nelle foglie così che queste possano smaltirlo.[1]

Descrizione

È una felce alta fino a 50 cm, con foglie a pinne alternate (da 19 a 23), con margine finemente seghettato, di colore verde scuro superiormente, più chiare e con nervature evidenti sulla pagina inferiore. I sori, non tutti fertili, sono presenti solo nelle pinne prossime all'apice.

Distribuzione e habitat

Ha una distribuzione pantropicale.
In Italia è segnalata, con popolazioni relitte, in Sicilia, Calabria, Campania[2] e Lazio (forra di Ponte Terra a San Vittorino, Roma).

Cresce su rupi e muri umidi da 0 a 300 m di altitudine.

Note

  1. ^ Cinzia Tromba, Una felce bonifica terreno con arsenico, Corriere della Sera, 25 marzo 2001. URL consultato il 19 marzo 2014 (archiviato dall'url originale il 12 novembre 2015).
  2. ^ Giardina G., Piante rare della Sicilia, Palermo, Università degli Studi di Palermo, 2010, ISBN 978-88-903108-3-6.

 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autori e redattori di Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia IT

Pteris vittata: Brief Summary ( Italiano )

fornecido por wikipedia IT

La pteride a foglie lunghe (Pteris vittata L.) è una felce della famiglia Pteridaceae, a distribuzione tropicale e subtropicale; tipica pianta iperaccumulatrice, è in grado di accumulare quantità enormi di sostanze tossiche come mercurio e piombo.

In particolare, è tra le poche felci iperaccumulatrici di arsenico: una volta assorbito dalle radici, lʼarsenico è trasportato nelle foglie così che queste possano smaltirlo.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autori e redattori di Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia IT

Pteris vittata ( Neerlandês; Flamengo )

fornecido por wikipedia NL

Pteris vittata is een varensoort van de lintvarenfamilie (Pteridaceae). De plant staat bekend om accumulatie van arseen,[1][2] en wordt daarom ook wel gebruikt om de concentratie arseen in de grond te verlagen wanneer deze hoog is.

Referentie

Geplaatst op:
12-06-2008
Dit artikel is een beginnetje over biologie. U wordt uitgenodigd om op bewerken te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen. Beginnetje
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NL

Pteris vittata: Brief Summary ( Neerlandês; Flamengo )

fornecido por wikipedia NL

Pteris vittata is een varensoort van de lintvarenfamilie (Pteridaceae). De plant staat bekend om accumulatie van arseen, en wordt daarom ook wel gebruikt om de concentratie arseen in de grond te verlagen wanneer deze hoog is.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NL

Pteris vittata ( Ucraniano )

fornecido por wikipedia UK

Опис

Має міцне повзуче кореневище, шириною до 8 мм. Рослина висотою до 50 см. Листові пластини довжиною 10–80 (до 130) см; черешок до 20 см. Листя з дрібно зубчастим краєм. Спори чотиригранні, з плоскими гранями, сітчасті.

Поширення

Батьківщина: Африка: Кенія; Танзанія; Уганда; Кабо-Верде; Еритрея; Ефіопія; Сомалі; Судан; Ємен; Алжир; Лівія; Марокко; Туніс; Ангола; Малаві; Мозамбік; Замбія; Зімбабве; Лесото; Намібія; Південна Африка; Свазіленд; Гана; Бурунді; Камерун; Заїр; Коморські острови; Мадагаскар; Маврикій; Реюньйон. Азія: Китай; Тайвань Кіпр; Ізраїль; Йорданія; Ліван; Сирія; Туреччина; Індія; Непал; Шрі-Ланка; Таїланд; Папуа-Нова Гвінея; Філіппіни. Австралія. Південна Європа: Греція; Італія; Гібралтар; Іспанія [вкл. Канарські острови]. Північно-західна частина Тихого океану: Північні Маріанські острови. Натуралізований у багатьох частинах світу (в тому числі США, Мексика та країни Південної Америки). Також культивується. Росте на скелях і вологих стінах, як правило, в тіні, від 0 до 300 м над рівнем моря.

Інтерес

Рослина накопичує миш'як, і вважають, що за її допомогою можна видаляти миш'як із забрудненого ним ґрунту.

Галерея

Посилання

Fern Specimens by Boston Public Library.jpg Це незавершена стаття про Папороті.
Ви можете допомогти проекту, виправивши або дописавши її.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Автори та редактори Вікіпедії
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia UK

Pteris vittata ( Vietnamita )

fornecido por wikipedia VI

Pteris vittata là một loài thực vật có mạch trong họ Pteridaceae. Loài này được L. miêu tả khoa học đầu tiên năm 1753.[3]

Hình ảnh

Chú thích

  1. ^ Pteris vittata was originally described and published in Species Plantarum 2: 1074. 1753. “Name - Pteris vittata L.”. Tropicos. Saint Louis, Missouri: Missouri Botanical Garden. Truy cập ngày 3 tháng 11 năm 2011.
  2. ^ “Name - Pteris vittata L. synonyms”. Tropicos. Saint Louis, Missouri: Missouri Botanical Garden. Truy cập ngày 3 tháng 11 năm 2011.
  3. ^ The Plant List (2010). Pteris vittata. Truy cập ngày 13 tháng 8 năm 2013.

Liên kết ngoài


Bài viết liên quan đến họ dương xỉ Pteridaceae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia VI

Pteris vittata: Brief Summary ( Vietnamita )

fornecido por wikipedia VI

Pteris vittata là một loài thực vật có mạch trong họ Pteridaceae. Loài này được L. miêu tả khoa học đầu tiên năm 1753.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia VI

鸡冠凤尾蕨 ( Chinês )

fornecido por wikipedia 中文维基百科
Arrows-orphan.svg
沒有或很少條目链入本條目(2017年6月5日)
請根据格式指引,在其他相關條目加入本條目的內部連結,來建構維基百科內部網絡
三名法 Pteris vittata f. cristata
Ching

鸡冠凤尾蕨学名Pteris vittata f. cristata)为凤尾蕨科凤尾蕨属蜈蚣草下的一个变型。

参考文献

扩展阅读


小作品圖示这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
维基百科作者和编辑
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia 中文维基百科

鸡冠凤尾蕨: Brief Summary ( Chinês )

fornecido por wikipedia 中文维基百科

鸡冠凤尾蕨(学名:Pteris vittata f. cristata)为凤尾蕨科凤尾蕨属蜈蚣草下的一个变型。

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
维基百科作者和编辑
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia 中文维基百科

モエジマシダ ( Japonês )

fornecido por wikipedia 日本語
モエジマシダ Pteris vittata moejimasd01.jpg 分類 : 植物界 Plantae : シダ植物門 Pteridophyta : シダ綱 Pteridopsida : イノモトソウ科 Pteridaceae : イノモトソウ属 Pteris : モエジマシダ P. vittata 学名 Pteris vittata L.

モエジマシダ Pteris vittata は、日なたに生えるシダ植物の一つ。石垣などに見られる。

特徴[編集]

常緑性の草本[1]。地下茎は短く斜めに立ち、葉を密につける。茎の鱗片は淡褐色で長さ5mm、幅は狭い。

葉柄は長さ20cm以下で、基部には鱗片を密につけて藁色から淡褐色になる。葉身は単羽状複葉で、頂羽片がはっきりと発達する。束右辺は先端に近いところのものが最も長く、葉身全体としては倒披針形。葉身の長さは10-80cm。羽辺は20対以上になり、線形でほぼ直線的、長さ6-15cm、幅は8-12mm、胞子嚢のない縁にはわずかに鋸歯が出ることがある。頂羽片は特に大きく、長さ20cm、幅10mmに達する。中軸は表面でややくぼみ、鱗片が付く。胞子嚢群は葉の縁沿いに長く付く。包膜の色は薄い。

和名の由来は鹿児島県桜島の北東にある燃島(新島)にちなむ。

分布と生育環境[編集]

本州南部、四国南部、九州から琉球列島に分布。国外では世界の熱帯・亜熱帯域に広く分布する。 比較的乾燥したところに生え、日向や人家の石垣などに出ることも多い。和歌山県白浜などでは古くから知られるが、自然分布かどうかは疑問である由。ギンシダなどと同様に、熱帯性で繁殖力の強いものであり、現在その分布域を広げつつあるものと考えられる。ただし今後どうなるかは予断を許さない。

利害[編集]

身近な雑草的な植物であるが、取りたてて邪魔にはならない。ヒ素を吸収し蓄積する特性が高く、汚染された土壌からのヒ素の除去に応用が可能であると考えられている[2]

分類[編集]

イノモトソウ属には多くの種があるが、日本では単羽状複葉で右辺が20対にもなるものは他にはなく、区別は容易。同様の生育環境では、そもそもシダの種が少ない。

出典[編集]

  1. ^ 以下、主として岩槻編著(1992),p.133
  2. ^ 簡, 宮内 & 遠藤(2012), pp. 1-2

参考文献[編集]

 src= ウィキメディア・コモンズには、モエジマシダに関連するカテゴリがあります。
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
ウィキペディアの著者と編集者
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia 日本語

モエジマシダ: Brief Summary ( Japonês )

fornecido por wikipedia 日本語

モエジマシダ Pteris vittata は、日なたに生えるシダ植物の一つ。石垣などに見られる。

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
ウィキペディアの著者と編集者
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia 日本語