nomes no trilho de navegação
Sinai (St.Katherine).
Europe, north Africa, west Asia.
Malva neglecta ye una especie de planta yerbácea de la familia de les malvacees.
Yerba añal, biañal o perenne con tarmos d'hasta 0,6 m d'altu, dacuando maderizos na base, la central ascendente, raramente erecto, los llaterales decumbentes, densamente estrelláu-pubescentes. Les fueyes miden 4-70 por 5-40 mm, son suborbiculares o reniformes, cordaes na base, con 5-7 lóbulos más o menos agudos, crenado-dentaes, densamente estrelláu-pubescentes o solamente con dellos pelos simples o bífidos, largamente peciolaes. Dichos peciolos son 2-5 vegaes más llargos que'l llimbu, estrelláu-pubescentes con estípules de 3-6 mm, ováu-llanceolaes, crenado-dentaes, estrelláu-pubescentes, ciliaes nel marxe. Les flores tienen 1,8-2,5 cm de diámetru, en fascículos axilares de 3-6 flores, llarga y desigualmente pedunculaes con estos últimos deflexos na fructificación. Les 3 pieces del epicáliz tienen 2,5-4 mm, son linear-llanceolaes, estrelláu-pubescentes. Los 5 sépalos del mota miden 3, 5-7 mm, son anchamente triangular ovaos, poco acrescentes y erectos na fructificación, que dacuando despinten el frutu, estrelláu-pubescentes, ciliaos. Los 5 pétalos son obovado-cuneaos, fondamente emarginaos, pálidamente liláceos o ablancazaos, colos nervios lilacinos y l'uña con pelos llargos; miden 7-14mm. El tubu estaminal ye pubescente, con pelos simples. Los 12-16 mericarpos del frutu esquizocárpico miden 2 por 1,5-2 mm, con envés convexu, llisu o reticuláu, carenaes lateralmente, con radios tropezosos nos llaos, más o menos densamente pubescentes a tomentosos, d'un color castañu verdosu.[1]
Crez en yerbazales nitrófilos, campos de cultivu,llugares incultos, escampleros urbanos, etc...[Nota 1]
Floria xeneralmente dende xunu hasta la seronda. El so ciclu completu de vida toma'l periodu entendíu ente marzu y payares.[1]
Macaronesia, Norte d'África, Península Arábiga, Asia y Europa.[2][3]
Na Península Ibérica, ta presente en tol territoriu, sacante'l cuadrante suroeste, y en parte de les Islles Canaries y de les Baleares.[4]
N'otres zones del mundu de clima templáu.
Planta melecinal (propiedaes antiinflamatorias) y comestible (sopes y ensalaes).[1]
Malva neglecta describióse por Karl Friedrich Wilhelm Wallroth y espublizóse en Sylloge Plantarum Novarum 1: 140–142. 1824.[5]
Númberu de cromosomes: 2n = 42.[1]
Malva: nome xenéricu que remanez del Llatín malva, -ae, vocablu emplegáu na Antigua Roma para diversos tipos de malves, principalmente la malva común (Malva sylvestris), pero tamién el "malvariscu" o "altea" (Althaea officinalis) y la "malva arbórea" (Lavatera arborea). Llargamente descrites, coles sos numberoses virtúes y propiedaes, por Pliniu'l Vieyu nel so Historia naturalis (20, LXXXIV).[6][7]
neglecta: epítetu llatín de neglectus. -a, -um, "desdexada", pol porte desordenáu y rastreante/procumbente de la especie.[8]
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Malva neglecta ye una especie de planta yerbácea de la familia de les malvacees.
La malva de fulla rodona, malva de fulla petita, malva, malva blanca, malva de cementiri, malva de flor gran, malva de fulles rodones, malva petita de fulla redona, malva petita de fulla rodona, malves, vauma, vauma de fulla rodona, mauva de fulla rodona o valmutxa -en dialecte alguerès-[3] (Malva neglecta) és una espècie de planta herbàcia de la família de les malvàcies nativa de Macaronèsia, nord d'Àfrica, Península Aràbiga, Àsia i Europa.[4][2] A la península Ibèrica, és present a tot el territori, excepte el quadrant sud-oest, i en part de les Illes Canàries i de les Balears.[5] Ha estat naturalitzada en altres zones del món de clima temperat. Creix en herbassars nitròfils, camps de conreu, llocs incultes, descampats urbans, etc.[6] Floreix generalment des de juny fins a la tardor. El seu cicle biològic abasta el període comprès entre març i novembre.[1] Nombre de nom cromosòmics: 2n = 42.[1] És usada com a planta medicinal per les seves propietats antiinflamatòries i es menja també, en sopes i amanides.[1]
Herba anual, biennal o perenne amb tiges de fins a 0,6 m d'alt, de vegades llenyoses a la base, el central ascendent, rarament erectes, les laterals decumbents, densament estrellades-pubescents. Les fulles mesuren 4-70 per 5-40 mm, són suborbiculars o reniformes, cordades a la base, amb 5-7 lòbuls més o menys aguts, crenat-dentades, densament estrellades-pubescents o només amb alguns pèls simples o bífids, llargament peciolades. Aquests pecíols són 2-5 vegades més llargs que el limbe, estrellat-pubescents amb estípules de 3-6 mm, ovat-lanceolades, crenat-dentades, estrellat-pubescents, ciliades al marge. Les flors tenen 1,8-2,5 cm de diàmetre, en fascicles axil·lars de 3-6 flors, llarga i desigualment pedunculades amb aquests últims deflexos a la fructificació. Les 3 peces del calicle tenen 2,5-4 mm, són linear-lanceolades, estrellat-pubescents. Els cinc sèpals del calze mesuren 3, 5-7 mm, són amplament triangular ovats, poc acrescents i erectes en la fructificació, que de vegades oculten el fruit, estrellat-pubescents, ciliats. Els 5 pètals són obovat-cuneïforme, profundament emarginats, pàl·lidament liliacis o blanquinosos, amb els nervis lilosos i l'ungla amb pèls llargs; mesuren 7-14mm. El tub estaminal és pubescent, amb pèls simples. Els 12-16 mericarps del fruit esquizocarp mesuren 2 per 1,5-2 mm, amb el dors convex, llis o reticulat, més o menys densament pubescents a tomentosos, d'un color castany verdós.[1] El seu nombre cromosòmic és 2n = 42.
La malva de fulla rodona, malva de fulla petita, malva, malva blanca, malva de cementiri, malva de flor gran, malva de fulles rodones, malva petita de fulla redona, malva petita de fulla rodona, malves, vauma, vauma de fulla rodona, mauva de fulla rodona o valmutxa -en dialecte alguerès- (Malva neglecta) és una espècie de planta herbàcia de la família de les malvàcies nativa de Macaronèsia, nord d'Àfrica, Península Aràbiga, Àsia i Europa. A la península Ibèrica, és present a tot el territori, excepte el quadrant sud-oest, i en part de les Illes Canàries i de les Balears. Ha estat naturalitzada en altres zones del món de clima temperat. Creix en herbassars nitròfils, camps de conreu, llocs incultes, descampats urbans, etc. Floreix generalment des de juny fins a la tardor. El seu cicle biològic abasta el període comprès entre març i novembre. Nombre de nom cromosòmics: 2n = 42. És usada com a planta medicinal per les seves propietats antiinflamatòries i es menja també, en sopes i amanides.
Llysieuyn blodeuol lluosflwydd Corhocysen sy'n enw benywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Malvaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Malva neglecta a'r enw Saesneg yw Dwarf mallow.[1] Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Hocys Bychan, Hocys Crwnddail, Hocys Crynddail, Hocys Dinodys.
Mae'r planhigyn hwn yn perthyn yn eithaf agos i'r ocra, cotwm a cacao. Mae'r dail blewog wedi'u gosod ar yn ail a cheir pum sepal a phum petal ym mhob blodyn.
Llysieuyn blodeuol lluosflwydd Corhocysen sy'n enw benywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Malvaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Malva neglecta a'r enw Saesneg yw Dwarf mallow. Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Hocys Bychan, Hocys Crwnddail, Hocys Crynddail, Hocys Dinodys.
Mae'r planhigyn hwn yn perthyn yn eithaf agos i'r ocra, cotwm a cacao. Mae'r dail blewog wedi'u gosod ar yn ail a cheir pum sepal a phum petal ym mhob blodyn.
Sléz přehlížený (Malva neglecta) je jednoletá, dvouletá, někdy i vytrvalá bylina z čeledi slézovitých (malvaceae), lidově nazývaná "homolky", "chlebíček", "pagáčky" nebo "cigánské tvarůžky"[1] díky poživatelným plodům.
Rostlina vytváří poléhavé až vystoupavé, okolo 40 cm dlouhé větvené lodyhy. Listy jsou dlouze řapíkaté, dlanitě laločnaté s tupými laloky, vroubkované, na rubu chlupaté, s trojboce vejčitými palisty. Úžlabní květy jsou drobné, stopkaté, růžové až bělavé, tmavě žilkované, korunní lístky jsou dvakrát až třikrát delší než pěticípý kalich; kvetou od května do října. Plod je uzavřen ve vytrvalém kalichu a po dozrání se rozpadá až na 15 hladkých, šedohnědých tvrdek, jichž na jedné rostlině dozraje až několik stovek.
Jako ruderální porost je velmi hojný na rumištích, podél cest a zdí, v příkopech, na kompostech, loukách i pastvinách, od nížin až do hor. Preferuje středně vlhké, dusíkaté půdy; je indikátorem obsahu dusíku v půdě[2]. Je obecně rozšířeným plevelem zejména v pícninách a travních porostech.
Nezralé plody slézu se pojídají jako tzv. "chlebíčky"[3][4]. Listy, květy či celá rozkvetlá nať se sbírají pro léčivé účely z důvodu obsahu slizu, vitamínu C, karotenu a tříslovin. V semenech je obsaženo množství oleje. Užívá se při žaludečních či dvanácterníkových vředech, jako kloktadlo při zánětu dutiny ústní či při kašli, ve formě koupele při ekzémech (zejména atopickém), neboť tlumí zánětlivost a svědění.[5] Mladé listy bývaly v minulosti oblíbenou salátovou zeleninou.
Obrázky, zvuky či videa k tématu sléz přehlížený ve Wikimedia Commons
Sléz přehlížený (Malva neglecta) je jednoletá, dvouletá, někdy i vytrvalá bylina z čeledi slézovitých (malvaceae), lidově nazývaná "homolky", "chlebíček", "pagáčky" nebo "cigánské tvarůžky" díky poživatelným plodům.
Rundbladet katost (Malva neglecta) er en enårig eller sjældnere flerårig, urteagtig plante med en nedliggende til opstigende vækst. Den har en 15-50 cm lang stængel. Den vokser langs veje og ved bebyggelse.
Stænglen er furet og håret, og den bærer bladene spredtstillet. De er runde med rundtakket rand og kruset overflade. Oversiden er mørkt grågrøn, mens undersiden er en anelse lysere. Begge bladsider er tæt hårede.
Blomstringen sker i juni-september, hvor man finder blomsterne sidde i små bundter fra bladhjørnerne. De enkelte blomster er regelmæssige med dybt udrandede, bleglilla til lyserøde kronblade med mørkere striber. Frugterne er spaltefrugter.
Rodnettet er kraftigt med vidt udbredte hovedrødder.
Højde x bredde og årlig tilvækst: 0,25 x 0,50 m (25 x 50 cm/år).
Arten er udbredt i Nordafrika, Mellemøsten, Lilleasien, Kaukasus, Centralasien, Himalaya, Kina og det meste af Europa. I Danmark findes den spredt over det meste af landet, omend sjældent i Vestjylland. Planten foretrækker et voksested i fuld sol og med en middelfugtig jord, der har et højt kvælstofindhold. Derfor ses den langs veje, på ruderater og byggepladser.
I de grå klitter ved Dueodde på Bornholm findes arten sammen med bl.a. aftenpragtstjerne, alm. brunelle, cikorie , draphavre, alm. engelsød, alm. knopurt, slangehoved, sæbeurt, bugtet kløver, gul fladbælg, klitfladbælg, krybende potentil, liden klokke, lægeoksetunge, markkrageklo, nikkende limurt, rød svingel, smalbladet timian, stor knopurt, sølvpotentil og vild løg[1]
Rundbladet katost (Malva neglecta) er en enårig eller sjældnere flerårig, urteagtig plante med en nedliggende til opstigende vækst. Den har en 15-50 cm lang stængel. Den vokser langs veje og ved bebyggelse.
Die Weg-Malve (Malva neglecta) gehört zur Unterfamilie der Malvoideae innerhalb der Familie der Malvengewächse (Malvaceae) und wird auch Feld-Malve, Gemeine Malve, Gänse-Malve, Gänsepappel, Hasenpappel, Käsepappel, Käslikraut, Rosspappel oder Schwellkraut genannt. In Notzeiten wurde diese Pflanzenart als Gemüse und Mehllieferant verwendet, auch gelegentlich als Heilkraut. Wenn die Weg-Malve viel Stickstoff zur Ernährung hat, stellt sie durch die starke Anreicherung von Nitrat eine Gefahr für Tiere dar[1][2].
Die Weg-Malve ist eine sommergrüne, ein- oder zweijährige krautige Pflanze. Es werden kurze Faserwurzeln gebildet. Der 15 bis 60 Zentimeter lange, niederliegende bis aufsteigende Stängel ist an seiner Basis verzweigt.
Die wechselständig angeordneten Laubblätter sind in Blattstiel und Blattspreite gegliedert. Der Blattstiel ist etwa 10 Zentimeter lang. Die Blattspreite ist bei einer Länge sowie Breite von 2 bis 6 Zentimetern rundlich bis nierenförmig leicht fünf- bis neunlappig und gezähnt. Die Blattspreite ist durch mindestens drei Blattadern tief zerfurcht und überall behaart.
Die seitenständigen Blütenstände enthalten eine bis sechs Blüten. Die zwittrigen Blüten sind radiärsymmetrisch, fünfzählig, tütenähnlich. Es sind drei Außenkelchblätter vorhanden. Die fünf schmal lanzettlichen, weißen bis weiß-rosafarbenen Kronblätter sind meist 8 bis 12 Millimeter lang, etwa doppelt so lang wie der Kelch, und tief ausgerandet. Bei der Unterfamilie Malvoideae sind die vielen Staubblätter zu einer den Stempel umgebenden Röhre verwachsen, der sogenannten Columna. Die Staubbeutel haben eine gelbliche bis weißliche Farbe. Die Blütezeit ist Juni bis September.
Die scheibenähnlich runden, grünlichen Früchte sind in 12 bis 15 behaarte Segmente mit je einem Samenkorn aufgeteilt. Samen haben ein knopfartiges Aussehen mit einem Durchmesser von 5 bis 8 Millimetern.
Die Chromosomengrundzahl beträgt x= 21; es liegt Diploidie vor mit einer Chromosomenzahl von 2n = 42.[4]
Die Weg-Malve wird manchmal mit dem Gundermann (Glechoma hederacea) verwechselt. Dieser hat jedoch gegenständige Blattstängel, einen viereckigen Stängel und verbreitet einen minzartigen Geruch. Erkennungsmerkmale der Wegmalve sind auch die süßlich schmeckende Wurzel und käseartigen Früchte. Eine weitere Verwechslungsmöglichkeit besteht mit der Kleinblütigen Malve (Malva pusilla). Die Kleinblütige Malve hat jedoch sehr viel kleinere Blütenkronblätter, die nur 3 bis 5 Millimeter lang und nur schwach ausgerandet sind.
Es erfolgt Selbst- oder Insektenbestäubung mit Bienen oder Fliegen. Die Diasporen werden mit dem Wind oder als Kletten verbreitet.
Eine weitere Eigenschaft der Weg-Malve ist ihre Epinastie.[5]
Von der Wegmalve ernähren sich Rostpilze und Raupen der Schmetterlingsarten Pyrgus communis, Strymon melinus, Vanessa annabella (Neuweltarten), sowie Vanessa cardui, Helicoverpa zea und Heliothis virescens.
Das natürliche Verbreitungsgebiet liegt in Europa und Westasien. Malva neglecta ist in Nordamerika ein Neophyt.
Die Weg-Malve gedeiht am besten auf nicht zu trockenen Böden. Da sie stickstoffliebend ist, wächst sie gern in Stallnähe und bei Komposthaufen. Sie verträgt weder Salz noch Schwermetalle. Sie ist in Mitteleuropa zusammen mit der Kleinen Brennnessel (Urtica urens) eine Charakterart des Urtico-Malvetum aus dem Sisymbrion-Verband, kommt aber auch in überdüngten Gesellschaften der Ordnung Polygono-Chenopodietalia vor.[4] In den Allgäuer Alpen steigt sie im Tiroler Teil auf der Ebene oberhalb Steeg bis zu einer Höhenlage von 1250 Metern auf.[6]
Die Blätter der Weg-Malve enthalten Vitamin C, die Blüten Tannin. In der Pflanze wurde Octacosan,[7] Ascorbinsäure,[7] Cholin,[7] Alkaloid und Saponin (allgemein)[8] gefunden, sie hat einen gewissen Gehalt an Antioxidantien.[9] Bei der Verwendung in der Küche ist ein möglicher hoher Nitratgehalt, ähnlich wie bei Rucola, zu beachten.[1][2]
In der Küche eignen sich junge Blätter der Weg-Malve hervorragend als Salatersatz, oder gekocht als Gemüse oder zum Andicken von Suppen, da die Blätter beim Kochen eine schleimige Substanz abgeben - wie Okras die auch zu den Malvengewächsen gehören. Auch die unreifen Samen können roh als Snack oder gekocht verwendet werden, sie haben einen nussigen Geschmack.[1] Die Früchte schmecken ähnlich wie Käse und wurden in Notzeiten zu Mehl verarbeitet.[10] Der Wurzelsud ist als Eiweißersatz verwendbar. In Pakistan wird die Pflanze für das Gericht namens 'panerak' benötigt.
Es gibt eine Laborstudie,[11] die Hinweise auf Wirksamkeit der Pflanze gegen Magengeschwüre zeigt. In der Ethnobotanik wird die Weg-Malve unter anderem gegen Katarrh, Enteritis, Halsschmerzen, Dysphonie und als Expektorans eingesetzt.[12]
Die Weg-Malve (Malva neglecta) gehört zur Unterfamilie der Malvoideae innerhalb der Familie der Malvengewächse (Malvaceae) und wird auch Feld-Malve, Gemeine Malve, Gänse-Malve, Gänsepappel, Hasenpappel, Käsepappel, Käslikraut, Rosspappel oder Schwellkraut genannt. In Notzeiten wurde diese Pflanzenart als Gemüse und Mehllieferant verwendet, auch gelegentlich als Heilkraut. Wenn die Weg-Malve viel Stickstoff zur Ernährung hat, stellt sie durch die starke Anreicherung von Nitrat eine Gefahr für Tiere dar.
As Kaspappele óder Kaspapala isch a Pflånz aus der Familie der Malvengewächse. As werd in der Vólksmedinzin gegn verschiedene Leidn verwéndet. Der enthåltne Schleim wirkt z. B. reizlindernd. Unter Kaspappele kånn man sowóhl Malva neglecta als aa malva sylvestris versteahn.
Käsepappel óder éhnliche Bezeichnungen sein aa in manche Gegndn außerhålb Tiról in Verwéndung.
Kukuczczi chléb (Malva neglecta L.) - to je roscëna z rodzëznë slôzowatëch (Malvaceae). Òn rosce m. jin. na Kaszëbach.
Kukuczczi chléb (Malva neglecta L.) - to je roscëna z rodzëznë slôzowatëch (Malvaceae). Òn rosce m. jin. na Kaszëbach.
Malva neglecta is a species of plant of the family Malvaceae, native to most of the Old World except sub-Saharan Africa. It is an annual growing to 0.6 m (2 ft). It is known as common mallow in the United States and also as buttonweed, cheeseplant, cheeseweed, dwarf mallow, and roundleaf mallow.[2] This plant is often consumed as a food, with its leaves, stalks and seed all being considered edible.[3][4][5] This is especially true of the seeds, which contain 21% protein and 15.2% fat.[6]
Source:[1]
Leaves and young seeds can be eaten raw or cooked. Mature seeds should be cooked like rice or grains.[7]
Malva neglecta is a species of plant of the family Malvaceae, native to most of the Old World except sub-Saharan Africa. It is an annual growing to 0.6 m (2 ft). It is known as common mallow in the United States and also as buttonweed, cheeseplant, cheeseweed, dwarf mallow, and roundleaf mallow. This plant is often consumed as a food, with its leaves, stalks and seed all being considered edible. This is especially true of the seeds, which contain 21% protein and 15.2% fat.
Malva neglecta es una especie de planta herbácea de la familia de las malváceas.
Hierba anual, bienal o perenne con tallos de hasta 0,6 m de alto, a veces leñosos en la base, el central ascendente, raramente erecto, los laterales decumbentes, densamente estrellado-pubescentes. Las hojas miden 4-70 por 5-40 mm, son suborbiculares o reniformes, cordadas en la base, con 5-7 lóbulos más o menos agudos, crenado-dentadas, densamente estrellado-pubescentes o solamente con algunos pelos simples o bífidos, largamente pecioladas. Dichos pecíolos son 2-5 veces más largos que el limbo, estrellado-pubescentes con estípulas de 3-6 mm, ovado-lanceoladas, crenado-dentadas, estrellado-pubescentes, ciliadas en el margen. Las flores tienen 1,8-2,5 cm de diámetro, en fascículos axilares de 3-6 flores, larga y desigualmente pedunculadas con estos últimos deflexos en la fructificación. Las 3 piezas del epicáliz tienen 2,5-4 mm, son linear-lanceoladas, estrellado-pubescentes. Los 5 sépalos del cáliz miden 3, 5-7 mm, son anchamente triangular ovados, poco acrescentes y erectos en la fructificación, que a veces ocultan el fruto, estrellado-pubescentes, ciliados. Los 5 pétalos son obovado-cuneados, profundamente emarginados, pálidamente liláceos o blanquecinos, con los nervios lilacinos y la uña con pelos largos; miden 7-14mm. El tubo estaminal es pubescente, con pelos simples. Los 12-16 mericarpos del fruto esquizocárpico miden 2 por 1,5-2 mm, con dorso convexo, liso o reticulado, carenadas lateralmente, con radios sinuosos en los lados, más o menos densamente pubescentes a tomentosos, de un color castaño verdoso.[1]
Crece en herbazales nitrófilos, campos de cultivo,lugares incultos, descampados urbanos, etc...[Nota 1]
Florece generalmente desde junio hasta el otoño. Su ciclo completo de vida abarca el periodo comprendido entre marzo y noviembre.[1]
En Macaronesia, Norte de África, Península arábiga, Asia y Europa.[2][3]
En la península ibérica, está presente en todo el territorio. También vive en algunos lugares de las Islas Canarias y de las Baleares.[4]
En otras zonas del mundo de clima templado.
Planta medicinal (propiedades antiinflamatorias) y comestible (sopas y ensaladas).[1]
Malva neglecta fue descrita por Karl Friedrich Wilhelm Wallroth y publicado en Sylloge Plantarum Novarum 1: 140–142. 1824.[5]
Número de cromosomas: 2n = 42.[1]
Malva: nombre genérico que deriva del Latín malva, -ae, vocablo empleado en la Antigua Roma para diversos tipos de malvas, principalmente la malva común (Malva sylvestris), pero también el "malvavisco" o "altea" (Althaea officinalis) y la "malva arbórea" (Lavatera arborea). Ampliamente descritas, con sus numerosas virtudes y propiedades, por Plinio el Viejo en su Historia naturalis (20, LXXXIV).[6][7]
neglecta: epíteto latíno de neglectus. -a, -um, "descuidada", por el porte desordenado y rastreante/procumbente de la especie.[8]
Malva neglecta es una especie de planta herbácea de la familia de las malváceas.
Kassinaeris (Malva neglecta) on kassinaeriliste perekonda kuuluv taimeliik.
Perekonda kuulub umbes 25–30 liiki ühe-, kahe- ja mitmeaastaseid rohttaimi. Perekonna levikualaks on Aafrika, Aasia ja Euroopa paras- ja lähistroopiline ning troopikavööde.[2]
Harilik kassinaeris on üheaastane taim, mille kõrgus on 10–40 cm. Taim on kohati kaetud karvakestega.[3] Välistupp peaaegu päristupe pikkune.[4]
Vars: tõusev või lamav, vahel punakas, karedakarvane, alusel sageli puitunud.[3]
Lehed: 4–7 cm suurused, ümarad, lamedalt hõlmised, pikarootsulised ja täkilised, karvakestega altpoolt. Abilehed on munakujulised.[3][5]
Õied: kroonlehed 1–1,5 cm pikad, tupest 1,5 korda pikemad, tipud pügaldunud, karvaturoosad või valged. [4][5]Need arenevad lehekaenlas 3–4 kaupa. Tolmukatetorud on paljad. [3]
Vili: 6–7 mm läbimõõduga kettakujuline karbike.[3] Viljad koosnevad 11–15 karpiidist.[4]
Harilik kassinaeris on levinud Euraasias lähistroopika- ja paraskliimas ning eelistab lämmastikurikast mulda. Põhja-Ameerikas leidub invasiivseid liike. Taim kasvab prahipaikades, teeservadel ja aedades.[3]
Kogu taim sisaldab lima- ja parkaineid. Lehed sisaldavad askorbiinhapet, tokoferooli ja karoteeni. Seemnete sees leidub triglütseriide (kuni 17,7%).[6]
Kõik osad on põletikuvastase, uriinieritust suurendava, röga lahtistava ja pehmendava toimega.[7] Rahvameditsiinis kasutatakse kopsukatarri ja mao haiguste korral.
Ravimi valmistamisel kasutatakse lehti või maapealset osa, mis varutakse taime õitsemise ajal. Välispidisel kasutamisel tarvitatakse nahahaiguste, aga samuti angiini ja hemorroidi korral.[6]
Kassinaeris (Malva neglecta) on kassinaeriliste perekonda kuuluv taimeliik.
Perekonda kuulub umbes 25–30 liiki ühe-, kahe- ja mitmeaastaseid rohttaimi. Perekonna levikualaks on Aafrika, Aasia ja Euroopa paras- ja lähistroopiline ning troopikavööde.
Katinjuustomalva (Malva neglecta) on yksivuotinen, Euroopassa tavattava malvakasvi. Suomessa laji on satunnainen tulokas.
Nimensä katinjuustomalva on saanut lohkohedelmistään, jotka muistuttavat kolmiomaista juustonpalaa.[1]
Katinjuustomalva kasvaa 10–50 cm korkeaksi. Kasvi on monivartinen. Varret ovat rentoja ja karvaisia tai kaljuja. Lehdet ovat pitkäruotisia. Lehtilapa on munuaismainen ja 5–7-hakoinen, lehden liuskat ovat leveän kolmiomaisia ja hammaslaitaisia. Kukat ovat väriltään vaaleanpunaisia tai valkoisia ja heikosti sinipunasuonisia. Kukat ovat 3–6 kukan ryhminä lehtihangoissa. Kukan ulkoverhiö on kolmelehtinen ja verhiötä lyhyempi. Terälehdet ovat 9–13 mm pitkiä. Katinjuustomalva kukkii Suomessa heinä-syyskuussa. Kiekkomaiset lohkohedelmykset ovat karvaisia ja lähes sileitä.[2]
Suomessa tavattavista malvoista katinjuustomalva muistuttaa läheisesti kylämalvaa (M. pusilla).[2]
Katinjuustomalvaa tavataan suurimmassa osassa Eurooppaa lukuun ottamatta Pyreneiden niemimaata, Etelä-Italiaa, Skotlantia, Fennoskandian keski- ja pohjoisosia sekä Pohjois-Venäjää. Satunnaisesti lajia tavataan Euroopan ulkopuolella Turkissa, Lähi-idässä ja Keski-Aasiassa. Katinjuustomalva on levinnyt ihmisen mukana laajalle alueelle Yhdysvalloissa.[3] Suomessa katinjuustomalvan esiintymät keskittyvät sekä Suomenlahden että Pohjanlahden rannikkoalueella. Sisämaassa lajia on tavattu muutamin paikoin Etelä-Suomessa. Lajin esiintyminen on Suomessa kuitenkin hyvn satunnaista.[2][4] Merkittävä osa lajin havainnosta Suomessa on purjelaivakaudelta, koska katinjuustomalva levisi laivojen painolastimaiden mukana.[5]
Suomessa katinjuustomalva on tulokaslaji, jota voi tavata satamissa, kaatopaikoilla, puutarhoissa ja vanhoilla painolastipaikoilla.[2]
Muiden malvojen tapaan myös katinjuustomalvaa on lääkekasvi, jota on käytetty muun muassa yskänlääkkeenä ja kuhmujen hoitoon.[6] Varren kuituja on myös käytetty kehruussa.[3]
Katinjuustomalva (Malva neglecta) on yksivuotinen, Euroopassa tavattava malvakasvi. Suomessa laji on satunnainen tulokas.
Nimensä katinjuustomalva on saanut lohkohedelmistään, jotka muistuttavat kolmiomaista juustonpalaa.
La Mauve à feuilles rondes, Mauve commune ou Mauve oubliée (Malva neglecta) est une plante herbacée de la famille des Malvacées.
Plante annuelle ou bisannuelle. Nitrophile. Floraison de mai à septembre.
non acceptés selon ITIS
- Plante haute de 20 à 60 cm.
- Tige à poils épars, couchée ou ascendante. Feuilles lobées, crénelées, munies d'un pétiole très long. Limbe plus ou moins découpé en 5 à 7 lobes.
- Fleurs blanches ou lilas, nombreuses à l'aisselle des feuilles sur des pédoncules dépassant 10 mm à maturité. Pétales légèrement plus foncés le long des nervures, à poils hérissés denses sur les 2 faces de l'onglet, profondément échancrés.
- Fruit mûr en forme de disque se divisant en méricarpes ; carpelles lisses ou légèrement ridés, à bord arrondi, légèrement cannelés sur le dos.
- Graine " en quartier de fruit " à face externe lisse et velue.
- Fruit annulaire de 5 mm de diamètre contenant normalement 16 graines en quartier serrées en cercle, avec à sa base 1 calicule de 3 folioles linéaires. Calice constitué de 5 sépales légèrement recouvrants.
Talus, bords de route, sites rudéralisés.
Europe.
La Mauve à feuilles rondes, Mauve commune ou Mauve oubliée (Malva neglecta) est une plante herbacée de la famille des Malvacées.
Drobny šlěz (regionalnje: Drobny šlez, Malva neglecta) je rostlina ze swójby šlezowych rostlinow, z roda šlězow . Dalše mjeno rostliny je sydrješki.
Drobny šlěz je jednolětna abo dwulětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 15 hač 50 cm.
Łopjena su kulojte abo jěrchenkojte, na spódku wutrobojte a 5-7-dźělne lapate.
Kćěje wot junija hač oktobra. Jasnoróžojte abo nimale běłe kćenja docpěwaja šěrokosć wot 1 hač 2,5 cm a steja zwjetša na dlěšich stołpikach w łopjenowych rozporach. Krónowe łopješka su hłuboko zarěznjene a docpěwaja dołhosć wot 8 hač 10 mm.
Płód ma formu tačałki. Jich dźělpłody su hładke.
Rosće w njerodźowych wobrostach na pućach, na rólnych kromach, na hnojowych městnach, na dworach, w zahrodach a na winicach.
Rostlina je w nimale cyłej Europje rozšěrjena.
Jeli eksistuje w druhej rěči hižo bóle wuwity nastawk ze samsnej temu, potom přełožuj a dodawaj z njeho.
Jeli nastawk ma wjace hač jedyn njedostatk, wužiwaj prošu předłohu {{Předźěłuj}}. Nimo toho so awtomatisce kategorija Kategorija:Zarodk wo botanice doda.
Drobny šlěz (regionalnje: Drobny šlez, Malva neglecta) je rostlina ze swójby šlezowych rostlinow, z roda šlězow . Dalše mjeno rostliny je sydrješki.
Paprastoji dedešva (lot. Malva neglecta, vok. Weg-Malve, angl. Common mallow) – dedešvinių (Malvaceae) šeimos, dedešvų (Malva) genties augalas.
Augalas vienmetis, kartais išgyvena dvejus trejus metus. Žiedų koteliai nevienodo ilgio, kuokšteliais po 3−5 išaugę lapų pažastyse. Prie taurelės priaugęs 3 linijiškų lapelių pataurys. Vainiklapiai 5, šviesiai rožiniai arba balti, 2−3 kartus ilgesni už taurelės lapelius, viršūnėlės giliai įkirptos. Kuokelių labai daug, jų koteliai suaugę į vamzdelį. Vaisius sausas, skeltinis, disko pavidalo, apgaubtas taurelės. Aplink diską išsidėstę plaukuoti vaisiukai. Jų paviršius lygus arba šiek tiek raukšlėtas, kraštai apvalūs. Stiebas gulsčias arba kylantis, apvalus, šakotas, apaugęs žvaigždiškais plaukeliais. Lapai pražanginiai, ilgakočiai, plaukuoti, apskriti arba inkstiški, su 5−7 skiautėmis, kraštas karbuotai dantytas. Prielapiai trumpi, plaukuoti.
Auga daržuose, panamėse, patakėse, dykvietėse, šiukšlynuose. Augalo šaknys ilgos, todėl gerai auga sausose vietose, suplūktoje dirvoje. Žiedus apdulkina nektarą renkantys vabzdžiai. Neblogas pašaras, ėdamas visų gyvulių. Jauni lapeliai tinka salotoms, jų galima dėti į šiupinius. Dedešva turi gleivių, karotino, askorbo rūgšties, kartais vartojama kaip vaistažolė.
Rudenį žydintys augalai, Ramunėlė Jankevičienė, Živilė Lazdauskaitė, Vilnius, Mokslas, 1991, 60 psl.
Paprastoji dedešva (lot. Malva neglecta, vok. Weg-Malve, angl. Common mallow) – dedešvinių (Malvaceae) šeimos, dedešvų (Malva) genties augalas.
Augalas vienmetis, kartais išgyvena dvejus trejus metus. Žiedų koteliai nevienodo ilgio, kuokšteliais po 3−5 išaugę lapų pažastyse. Prie taurelės priaugęs 3 linijiškų lapelių pataurys. Vainiklapiai 5, šviesiai rožiniai arba balti, 2−3 kartus ilgesni už taurelės lapelius, viršūnėlės giliai įkirptos. Kuokelių labai daug, jų koteliai suaugę į vamzdelį. Vaisius sausas, skeltinis, disko pavidalo, apgaubtas taurelės. Aplink diską išsidėstę plaukuoti vaisiukai. Jų paviršius lygus arba šiek tiek raukšlėtas, kraštai apvalūs. Stiebas gulsčias arba kylantis, apvalus, šakotas, apaugęs žvaigždiškais plaukeliais. Lapai pražanginiai, ilgakočiai, plaukuoti, apskriti arba inkstiški, su 5−7 skiautėmis, kraštas karbuotai dantytas. Prielapiai trumpi, plaukuoti.
Auga daržuose, panamėse, patakėse, dykvietėse, šiukšlynuose. Augalo šaknys ilgos, todėl gerai auga sausose vietose, suplūktoje dirvoje. Žiedus apdulkina nektarą renkantys vabzdžiai. Neblogas pašaras, ėdamas visų gyvulių. Jauni lapeliai tinka salotoms, jų galima dėti į šiupinius. Dedešva turi gleivių, karotino, askorbo rūgšties, kartais vartojama kaip vaistažolė.
Het klein kaasjeskruid (Malva neglecta) is een vaste plant uit de kaasjeskruidfamilie (Malvaceae). Klein kaasjeskruid komt voor in Europa en West-Azië. De soort is in het westelijke en noordelijke deel van Nederland vrij algemeen, maar elders is de plant zeldzaam.
De plant wordt 10-40 cm hoog met meestal liggende stengels. Klein kaasjeskruid bloeit van juni tot september met lila, paarsachtig of soms witachtige bloemen. De kroonbladen zijn niet langer dan 1 cm en twee tot drie maal zo lang als de kelk.
Per bloem wordt een splitvrucht met ongeveer vijftien gladde, maar aan de rugzijde behaarde, 2,5 mm lange, deelvruchten gevormd.
Klein kaasjeskruid komt voor op stikstofrijke, bewerkte gronden bij boerderijen en in bermen.
Klein kaasjeskruid is een waardplant voor rupsen van Pyrgus communis, Strymon melinus, Vanessa annabella, Vanessa cardui, Helicoverpa zea en Heliothis virescens.
Plant
Bloemen
Vruchten
Zaden (deelvruchten)
(Nederlandstalige) Wikisource (Van Uildriks en Bruinsma spreken van “gewoon kaasjeskruid” Malva vulgaris).Het klein kaasjeskruid (Malva neglecta) is een vaste plant uit de kaasjeskruidfamilie (Malvaceae). Klein kaasjeskruid komt voor in Europa en West-Azië. De soort is in het westelijke en noordelijke deel van Nederland vrij algemeen, maar elders is de plant zeldzaam.
De plant wordt 10-40 cm hoog met meestal liggende stengels. Klein kaasjeskruid bloeit van juni tot september met lila, paarsachtig of soms witachtige bloemen. De kroonbladen zijn niet langer dan 1 cm en twee tot drie maal zo lang als de kelk.
Per bloem wordt een splitvrucht met ongeveer vijftien gladde, maar aan de rugzijde behaarde, 2,5 mm lange, deelvruchten gevormd.
Klein kaasjeskruid komt voor op stikstofrijke, bewerkte gronden bij boerderijen en in bermen.
Malva rotundifolia auct. non L.
Pianta con reis carnosa con diramassion secondarie, auta fin a un méter. Feuje rionde, pi rionde che la Malva sylvestris. Fior con la gamba longa quàich centìmetr, con sinch petaj color violet ciàir. A fioriss da la prima a l'otonn.
A chers ant ij bòrd ëd le stra, dal livel dël mar fin a 1800 méter.
A l'é dovrà contra j'infiammassion. A conten le vitamin-e B1, B2 e C. A peul esse dovrà për arzensesse le zanzive.
Le feuje a peulo esse consumà frësche.
Malva neglecta Wallr.
Ślaz zaniedbany (Malva neglecta L.)[3] – gatunek rośliny, należący do rodziny ślazowatych (Malvaceae). Nazwy zwyczajowe: babi serek, babski chleb, guziczkowe ziele[4].
Jest pochodzenia irańsko-turańskiego[5], ale rozprzestrzenił się i poza Antarktydą występuje na wszystkich kontynentach i niektórych wyspach [6]. W Polsce po raz pierwszy odnotowano jego występowanie w okresie kultury łużyckiej. Jest pospolity na niżu i w niższych położeniach gór, na północy Polski spotykany rzadziej[5]. Jako relikt dawnych upraw często spotykany jest na grodziskach w Wielkopolsce[7]. Status gatunku we florze Polski: archeofit[8].
Ślaz zaniedbany (Malva neglecta L.) – gatunek rośliny, należący do rodziny ślazowatych (Malvaceae). Nazwy zwyczajowe: babi serek, babski chleb, guziczkowe ziele.
Malva neglecta é uma espécie de planta com flor pertencente à família Malvaceae.
A autoridade científica da espécie é Wallr., tendo sido publicada em Sylloge Plantarum Novarum 1: 140–142. 1824.
Trata-se de uma espécie presente no território português, nomeadamente em Portugal Continental.
Em termos de naturalidade é nativa da região atrás indicada.
Não se encontra protegida por legislação portuguesa ou da Comunidade Europeia.
Malva neglecta é uma espécie de planta com flor pertencente à família Malvaceae.
A autoridade científica da espécie é Wallr., tendo sido publicada em Sylloge Plantarum Novarum 1: 140–142. 1824.
Skär kattost (Malva neglecta) är en art i familjen malvaväxter. Den är en ettårig eller flerårig ört.
Den växer framförallt i näringsrik jord i kulturlandskapet, till exempel i vägrenar och åkrar. Utbredningsområdet är Europa och västra Asien, förutom deras nordligaste delar. I Sverige går gränsen ungefär i mitten av Svealand. Skär kattost har i modern tid också införts i Nordamerika.
Stjälk och grenar är ofta ganska liggande. De når upp till en höjd av 15 till 50 centimeter. Stjälk och bladskaft är håriga.
Bladen är tandade och grunt trubbigt flikiga, med kring 6 flikar per blad. Bladskaften är ovanligt långa i förhållande till bladet.
Blommorna sitter i små grupper i bladvecken och på skaft som är cirka 20 millimeter långa. De fem kronbladen har ganska olika längd på olika exemplar, kring 10 millimeter. De är ljust lila eller skära och har några markant mörkare längsgående streck. Kronbladet är inskuret i änden. Foderbladen är knappt hälften så långa som kronbladen. Under de vanliga foderbladen sitter tre något kortare och mycket smala extra foderblad.
Frukten är cirkelrund och markant tillplattad i längsriktningen. Den är indelad i cirka 14 delfrukter, som bildar en cirkel som kan tyckas påminna om en liten ost (därav namnet).
Wikimedia Commons har media som rör Skär kattost.
Skär kattost (Malva neglecta) är en art i familjen malvaväxter. Den är en ettårig eller flerårig ört.
Den växer framförallt i näringsrik jord i kulturlandskapet, till exempel i vägrenar och åkrar. Utbredningsområdet är Europa och västra Asien, förutom deras nordligaste delar. I Sverige går gränsen ungefär i mitten av Svealand. Skär kattost har i modern tid också införts i Nordamerika.
Стебло лежаче або висхідне, циліндричне, від основи дуже розгалужене, 10-45 см заввишки. Листки чергові, довгочерешкові, округлі до майже нирковидних, по краю дрібнозубчасті, при основі — виїмчасті, 5-7-лопатеві, з яйцевидно-ланцетними прилистками. Квітки правильні, двостатеві, блідорожеві, на циліндричних квітконіжках, по 3-4 або цілими пучками у пазухах листків; пелюстки яйцевидні, глибоковиїмчасті, в 2-3 рази довші за чашечку. Плід розпадається на 14 (12-16) плодиків-сім'янок. Цвіте у червні-вересні.
Калачики непомітні трапляються всюди на подвір'ях, при дорогах, на засмічених місцях як звичайний бур'ян по всій території України.
Уся рослина містить слизові й дубильні речовини; листя — аскорбінову кислоту (до 200 мг %), токоферол, каротин, насіння — жирну олію (до 17,7%).
Калачики непомітні виявляють пом'якшувальну, відхаркувальну, обволікаючу, заспокійливу та болетамувальну дію. Слиз має велику адсорбційну поверхню і діє антитоксично. Препарати калачиків непомітних приймають всередину при захворюваннях дихальних шляхів (бронхіт, сухий нестримний кашель, охриплість тощо), при запальних процесах у шлунку і кишечнику та при діареї. Для посилення терапевтичного ефекту квітки і листя калачиків непомітних поєднують з квітками гречки звичайної, підбілу звичайного і маку дикого та з травою медунки лікарської. Зовнішньо у вигляді полоскань, обмивань, примочок і припарок калачики непомітні використовують при гінгівітах, запальних станах верхніх дихальних шляхів, при ангіні й геморої та для лікування опіків, ран, виразок, різних форм дисгідрозів та інших захворюваннях шкіри. Часто калачики непомітні використовують як замінник алтеї лікарської. До складу лікувально-профіликтичного раціону включають салати з молодого листя калачиків.
Для виготовлення ліків використовують листя або всю надземну частину (траву), які заготовляють під час цвітіння рослини. Зібрану сировину попередньо пров'ялюють на сонці, а потім досушують під укриттям на вільному повітрі. Рослина неофіцинальна.
Внутрішньо — настій квіток або листя (1 столова ложка сировини на 400 мл окропу, настоюють 1 годину) по пів склянки 3 рази на день до їди, підсолоджуючі медом; настій листя (2 чайні ложки сировини на 200 мл холодної кип'яченої води, настоюють 3-5 годин) п'ють ковтками по 1 склянці на день; напар суміші (порівну) квіток калачиків непомітних, гречки звичайної, підбілу звичайного, маку дикого і трави медунки лікарської (50 г суміші на 1 л окропу, напарюють у термосі ніч) по 1 склянці 5 раз на день; салат — помите листя калачиків занурюють на 1 хвилину в окріп, подрібнюють, додають цибулі, хрону і солі, перемішують, заправляють вершками (на 100 г листя калачиків беруть 25 г ріпчастої цибулі, 25 г тертого хрону, 20 г вершків та сіль).
Зовнішньо — відвар суміші квіток і листя калачиків непомітних (по 1 столовій ложці в 1 склянці води) для полоскання і примочок; настій суміші (порівну) квіток калачиків непомітних алтеї лікарської, бузини чорної і дивини густоквіткової (1-2 чайні ложки суміші на 200 мл окропу) для полоскання і примочок; теплий залишок після проціджування настою квіток або листя калачиків прикладають до опіків 2-3 рази на день у виглядв припарок; настій пелюсток калачиків (2 пучки на 200 мл окропу настоюють 10 хвилин) використовують теплим для компресів при тріщині заднього проходу (Fissura ani); лосьйон — 2 столові ложки листя калачиків непомітних настоюють на 300 мл холодної кип'яченої води 1 годину і використовують для компресів (примочок) при надмірній жирності шкіри обличчя; суміш трави калачиків непомітних (200 г), трави полину звичайного, квіток ромашки лікарської, зерна вівса посівного (по 150 г) заливають 5 л окропу, настоюють протягом дня, ввечері кип'ятять і додають до ванни, яку приймають на ніч при збільшенні селезінки (тривалість процедури — 20-30 хвилин).
Malva neglecta là một loài thực vật có hoa trong họ Cẩm quỳ. Loài này được Wallr. mô tả khoa học đầu tiên năm 1824.[1]
Malva neglecta là một loài thực vật có hoa trong họ Cẩm quỳ. Loài này được Wallr. mô tả khoa học đầu tiên năm 1824.
Malva neglecta Wallr.
Ма́льва незамеченная, или просвирник пренебрежённый (лат. Malva neglecta) — вид растений рода Мальва (Malva) семейства Мальвовые (Malvaceae).
Растёт в Евразии в областях субтропического и умеренного климата. Инвазионный вид в Северной Америке. Предпочитает почвы богатые азотистыми веществами. Растёт на выгонах и среди редких кустарников, вдоль дорог, в садах и огородах.
Однолетнее растение 10—40 см высотой, местами покрытое волосками. Стебель прямостоячий или приподнимающийся, разветвлённый.
Листья длинночерешковые, округлые, частично 5—7 лопастные, пильчатые. Неопушенные сверху, снизу с волосками и желёзками. Прилистники яйцевидные.
Цветки развиваются в пазухах листьев. Венчик в 2 раза длиннее чашечки, розово-белый, лепестки слегка выемчатые. Цветёт с мая по сентябрь.
Плод — дискообразная коробочка, 6—7 мм в диаметре, с коротким столбиком.
Лекарственное растение, в народной медицине применяемое при катарах верхних дыхательных путей и желудочных заболеваниях.
Ма́льва незамеченная, или просвирник пренебрежённый (лат. Malva neglecta) — вид растений рода Мальва (Malva) семейства Мальвовые (Malvaceae).
.jpg)
.jpg)
.jpg)
