nomes no trilho de navegação
Planhigyn blodeuol sy'n frodorol o Hemisffer y De yw Helyglys y fforest newydd sy'n enw gwrywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Onagraceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Ludwigia palustris a'r enw Saesneg yw Hampshire purslane.[1] Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Gwlyddyn Dŵr Sur.
Fe'i ceir yn rhannau deheuol Hamisffer y De: o'r Isartig i rannau deheuol Affrica, De America ac Awstralia. Mae'n perthyn yn agos i'r olewyddan, yr onnen, jasmin, a'r leilac.[2] Mae'r dail wedi'u gosod bob yn ail.
Planhigyn blodeuol sy'n frodorol o Hemisffer y De yw Helyglys y fforest newydd sy'n enw gwrywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Onagraceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Ludwigia palustris a'r enw Saesneg yw Hampshire purslane. Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Gwlyddyn Dŵr Sur.
Fe'i ceir yn rhannau deheuol Hamisffer y De: o'r Isartig i rannau deheuol Affrica, De America ac Awstralia. Mae'n perthyn yn agos i'r olewyddan, yr onnen, jasmin, a'r leilac. Mae'r dail wedi'u gosod bob yn ail.
Das Sumpf-Heusenkraut (Ludwigia palustris) ist eine Pflanzenart aus der Gattung Heusenkräuter (Ludwigia) innerhalb der Familie der Nachtkerzengewächse (Onagraceae). Sie ist in Europa, Nordafrika, Südafrika und in Nordamerika weitverbreitet.
Das Sumpf-Heusenkraut ist eine einjährige bis ausdauernde krautige Pflanze. Der meist 10–50, selten bis zu 75 Zentimeter lange, kriechende Stängel ist vierkantig, bleichgrün, im Wasser flutend oder an Land an den Knoten wurzelnd und oft rot überlaufen. Die Laubblätter sind gegenständig. Die dickliche Blattspreite ist bei einer Länge von 2 Zentimetern elliptisch bis eiförmig, zugespitzt, dunkelgrün bis bleich rötlich-grün und glänzend. Die kleinen Nebenblätter sind warzenartig.
Blütezeit Juni bis August. Die Blüten stehen in den Blattachseln. Die Blüten sind vierzählig. Der Achsenbecher hat vier gelblich grüne Längsstreifen mit verkorkten Zwischenräumen. Es sind vier Kelchblätter und vier grüne Staubblätter vorhanden, aber Kronblätter fehlen.
Die 5 mm lange Kapselfrucht ist vierkantige.
Die Art hat die Chromosomenzahl 2n = 16.[1]
Das Sumpf-Heusenkraut ist ein submediterranes Florenelement. Das Sumpf-Heusenkraut ist in Europa, Nordafrika, Südafrika und in Nordamerika verbreitet. In Mitteleuropa tritt das Sumpf-Heusenkraut vereinzelt in der oberrheinischen Tiefebene zwischen Freiburg und Rastatt, sowie in Brandenburg, in Sachsen-Anhalt und am Alpenfuß auf.
Das Sumpf-Heusenkraut gedeiht am besten auf kalkarmen, aber nährstoff- und besonders stickstoffreichen Schlammboden bzw. flache, warme Gewässer über solchen Böden. Es besiedelt flache Tümpel, Teiche und Gräben, geht aber auch auf Viehweiden in der Nähe von Gehöften; seltener wächst es auch in Seggenwiesen. Es ist in Mitteleuropa eine Verbandscharakterart des Nanocyperion-Verbands; die Art kommt aber auch in Gesellschaften des Bidention oder der Littorelletea vor.[1]
Das Sumpf-Heusenkraut hat in letzter Zeit die meisten seiner auch ursprünglich seltenen Standorte in Mitteleuropa verloren, und zwar in erster Linie, weil man sumpfige Weiden entwässert, Tümpelränder wegsam gemacht und Schweineweiden aufgegeben hat. Die Art gilt nach der Roten Liste in ganz Deutschland als vom Aussterben bedroht (Kategorie 1), in Schleswig-Holstein, Hamburg, Niedersachsen, Hessen, Sachsen und Rheinland-Pfalz ist sie bereits ausgestorben[2]. Nach einer Gefährdungsanalyse von 2000 ist sie auch in Zentraleuropa insgesamt vom Aussterben bedroht.[3]
Ein Synonym von Ludwigia palustris (L.) Elliott ist Isnardia palustris L. Ein weiterer Trivialname Sumpflöffelchen. Als Kreuzung mit Ludwigia repens ist die Breitblättrige Bastardludwigie bekannt.[4]
Das Sumpf-Heusenkraut (Ludwigia palustris) ist eine Pflanzenart aus der Gattung Heusenkräuter (Ludwigia) innerhalb der Familie der Nachtkerzengewächse (Onagraceae). Sie ist in Europa, Nordafrika, Südafrika und in Nordamerika weitverbreitet.
She lus blaaghey sheer-vio eh blaa ny jeeigey (Ludwigia palustris) 'sy chynney Onagraceae. She lus ushtey t'ayn as t'eh gaase ayns buill tashey as ushlagh. Ny keayrtyn, t'eh çheet dy ve ny harkyl ruegyssagh.
Ta gass wheesh as lieh-veader echey, as t'eh skeaylley magh myr breshag er y thalloo, ny snaue er ushtey. T'eh cur magh fraueyn raad t'eh bentyn rish y thalloo hene. Ta duillagyn oochrooagh maylartey echey, as adsyn glass dys jiarg. Ta blaaghyn nyn lomarcan echey, gyn petyl erbee, jeant magh jeh seepalyn ynrican. Ta messyn beggey echey as ymmodee rassyn ayndaue.
She lus blaaghey sheer-vio eh blaa ny jeeigey (Ludwigia palustris) 'sy chynney Onagraceae. She lus ushtey t'ayn as t'eh gaase ayns buill tashey as ushlagh. Ny keayrtyn, t'eh çheet dy ve ny harkyl ruegyssagh.
Ludwigia palustris is a species of flowering plant in the evening primrose family known by the common names marsh seedbox,[1] Hampshire-purslane[2] and water purslane. This is an aquatic or semiaquatic perennial herb which grows in moist to wet to flooded areas. It is sometimes a weed. The species epithet palustris is Latin for "of the marsh" and indicates its common habitat.[3]
The stem is up to half a meter (20 in) long and spreads to form mats on the mud, rooting at nodes in contact with the substrate, or floats ascending in the water. The leaves are oppositely arranged and green to red or purple in color. Solitary flowers appear in leaf axils. They are made up of tiny green sepals and no petals. They yield small capsular fruits containing many minute seeds.
Its native distribution is unclear, but includes parts of the Americas; it can be found on most continents and spreads easily to become naturalized. It is also cultivated as an aquarium plant. It was identified in England in 1827.[4]
Ludwigia palustris is a species of flowering plant in the evening primrose family known by the common names marsh seedbox, Hampshire-purslane and water purslane. This is an aquatic or semiaquatic perennial herb which grows in moist to wet to flooded areas. It is sometimes a weed. The species epithet palustris is Latin for "of the marsh" and indicates its common habitat.
Ludwigia palustris, l'Isnardie des marais ou Ludwigie des marais, est une espèce de plantes herbacées de la famille des Onagraceae.
La tige mesure un demi-mètre de long. Les feuilles, qui peuvent être rouges, vertes ou pourpres, sont disposées de manière opposée sur la plante. Des fleurs, solitaires, sont constituées de minuscules sépales verts et n'ont pas de pétales. Ils donnent des petits fruits capsulaires contenant de nombreuses graines.
Ludwigia palustris est considérée comme une espèce subatlantique, subméditerranéenne et circumpolaire ayant une vaste aire de répartition. Il est présent en Amérique du Nord, dans les régions centrale et septentrionale de l'Amérique du Sud, en Afrique (principalement dans les parties nord et sud du continent), en Asie (la zone tempérée située à l'ouest du continent) et en Europe. L'aire de distribution européenne comprend presque tout le continent, à l'exception des parties N et NE. Il est également connu du Caucase (Géorgie). Des cas de naturalisation ont été signalé à Hawaii, en Australie et en Nouvelle-Zélande[1]. L'espèce est aussi cultivée comme plante d'aquarium. C'est une plante aquatique vivace des zones inondées, marais, étangs et mares. En France, l'espèce bénéficie d'une protection régionale en Alsace, Basse-Normandie, Franche-Comté, Lorraine et Rhône-Alpes mais classée dans les organismes nuisibles dont l’introduction est interdite en Nouvelle-Calédonie[2].
Ludwigia palustris, l'Isnardie des marais ou Ludwigie des marais, est une espèce de plantes herbacées de la famille des Onagraceae.
Bahnowa wodołžička (Ludwigia palustris) je rostlina ze swójby rěpnicowych rostlinow (Onagraceae).
Bahnowa wodołžička (Ludwigia palustris) je rostlina ze swójby rěpnicowych rostlinow (Onagraceae).
Het waterlepeltje (Ludwigia palustris, synoniem: Isnardia palustris L.) is een vaste plant, die behoort tot de teunisbloemfamilie (Onagraceae). De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als zeer zeldzaam en zeer sterk afgenomen. De soort komt voor in Europa, Azië, Noord-Amerika, Midden-Amerika, het noorden van Zuid-Amerika en Noord-Afrika. Van daaruit is de soort verspreid naar Zuid-Afrika, Hawaï, Nieuw-Zeeland en Australië. Het waterlepeltje wordt gehouden als vijver- en aquariumplant.
De plant wordt 15-30 cm hoog en heeft een kruipende groei. De stengels wortelen op de knopen. De olijfgroene tot bruinrode eironde bladeren zijn tegenoverstaand en hebben een wigvormige basis. Boven het water groeiende bladeren zijn tot 3 cm lang en 2,2 cm breed.
Het waterlepeltje bloeit in juli en augustus. De in het oksel van het blad zittende ongeveer 2 cm grote bloem heeft geen kroonbladen en bestaat uit vier kelkbladen zonder kelkbuis met evenzoveel meeldraden en één stamper.
De vrucht is een doosvrucht met veel kleine zaadjes.
De plant komt voor op matig voedselrijke plaatsen in de omgeving van beken, sloten en plassen en in het water.
De namen in andere talen kunnen vaak eenvoudig worden opgezocht met de interwiki-links.
Het waterlepeltje (Ludwigia palustris, synoniem: Isnardia palustris L.) is een vaste plant, die behoort tot de teunisbloemfamilie (Onagraceae). De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als zeer zeldzaam en zeer sterk afgenomen. De soort komt voor in Europa, Azië, Noord-Amerika, Midden-Amerika, het noorden van Zuid-Amerika en Noord-Afrika. Van daaruit is de soort verspreid naar Zuid-Afrika, Hawaï, Nieuw-Zeeland en Australië. Het waterlepeltje wordt gehouden als vijver- en aquariumplant.
De plant wordt 15-30 cm hoog en heeft een kruipende groei. De stengels wortelen op de knopen. De olijfgroene tot bruinrode eironde bladeren zijn tegenoverstaand en hebben een wigvormige basis. Boven het water groeiende bladeren zijn tot 3 cm lang en 2,2 cm breed.
Het waterlepeltje bloeit in juli en augustus. De in het oksel van het blad zittende ongeveer 2 cm grote bloem heeft geen kroonbladen en bestaat uit vier kelkbladen zonder kelkbuis met evenzoveel meeldraden en één stamper.
De vrucht is een doosvrucht met veel kleine zaadjes.
De plant komt voor op matig voedselrijke plaatsen in de omgeving van beken, sloten en plassen en in het water.
Multimedia w Wikimedia Commons Ludwigia błotna (Ludwigia palustris L.) – gatunek roślin z rodziny wiesiołkowatych (Onagraceae). Inna nazwa zwyczajowa: płytek błotny. Jest szeroko rozprzestrzeniona, występuje na wszystkich z wyjątkiem Antarktydy kontynentach świata[2]. W Polsce dawniej występowała koło Gubina, obecnie jest wymarła[3]. Czasami jest uprawiana jako roślina akwariowa.
Kategorie zagrożenia gatunku:
Ludwigia błotna (Ludwigia palustris L.) – gatunek roślin z rodziny wiesiołkowatych (Onagraceae). Inna nazwa zwyczajowa: płytek błotny. Jest szeroko rozprzestrzeniona, występuje na wszystkich z wyjątkiem Antarktydy kontynentach świata. W Polsce dawniej występowała koło Gubina, obecnie jest wymarła. Czasami jest uprawiana jako roślina akwariowa.
Ludwigia palustris é uma espécie de planta com flor pertencente à família Onagraceae.
A autoridade científica da espécie é (L.) Elliott, tendo sido publicada em A Sketch of the Botany of South-Carolina and Georgia 1(3): 211. 1817.
Trata-se de uma espécie presente no território português, nomeadamente em Portugal Continental.
Em termos de naturalidade é nativa da região atrás indicada.
Não se encontra protegida por legislação portuguesa ou da Comunidade Europeia.
Ludwigia palustris é uma espécie de planta com flor pertencente à família Onagraceae.
A autoridade científica da espécie é (L.) Elliott, tendo sido publicada em A Sketch of the Botany of South-Carolina and Georgia 1(3): 211. 1817.
Ludwigia palustris là một loài thực vật có hoa trong họ Anh thảo chiều. Loài này được (L.) Elliott mô tả khoa học đầu tiên năm 1817.[1]
Bài viết về họ Anh thảo chiều này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Ludwigia palustris là một loài thực vật có hoa trong họ Anh thảo chiều. Loài này được (L.) Elliott mô tả khoa học đầu tiên năm 1817.
Ludwigia palustris (L.) Elliott (1817)
Охранный статус
Людвигия болотная (лат. Ludwigia palustris) — вид травянистых растений рода Людвигия (Ludwigia) семейства Кипрейные (Onagraceae).
Однолетние или многолетние травянистые растения без опушения. Корневище ползучее, нитевидное. Стебель прямой или стелющийся, четырёхгранный, гладкий, бледнозелёный, иногда с красным оттенком, (3)10—30(50) см длиной. Листья супротивные, продолговатые, эллиптические или яйцевидные, суживаются в черешок, острые, цельнокрайние, бледнокрасновато-зелёные, блестящие, 6—30 мм длиной. Прилистники мелкие, бородавкообразные.
Цветки одиночные, располагаются в пазухах листьев. Прицветников 2. Чашелистиков 4, яйцевидные или короткотреугольные, острые, 1,5—2 мм длиной, зелёные, остаются при плодах. Лепестки отсутствуют. Тычинок 4, короче чашелистиков. Завязь четырёхгнёздная. Столбик нитевидный; рыльце головчатое, двураздельное.
Плод — продолговато-обратнояйцевидная, четырехугольная, многосемянная, бледнокоричневая коробочка, открывается отверстиями в верхней части. Семена продолговатые, гладкие, блестящие, светло-коричневые, зародыш вальковатый.
Цветение в мае—августе (сентябре).
Людвигия болотная (лат. Ludwigia palustris) — вид травянистых растений рода Людвигия (Ludwigia) семейства Кипрейные (Onagraceae).
.jpg)
