nomes no trilho de navegação
Artemisia frigida, ye una especie de parrotal del xéneru Artemisia. Distribúise per Europa, Asia, y en Norteamérica, en Canadá y los Estaos Xuníos.[1] Nel centru oeste d'Estaos Xuníos foi introducida.[2]
Ye una planta perenne con una base maderiza. Los tarmos pa escontra fora, polo xeneral formando un grupu d'hasta 40 centímetros d'altu. Los tarmos tán cubiertos de fueyes gris-verdes lobulaes que tán recubiertes de pelos plateaos. La inflorescencia contién munches flores d'aprosimao mediu centímetru d'anchu y forraes con llana, de color gris verdosu o filarios amarronaos. Les flores contienen delles flores pistilaes ligulaes y munchos floretes del discu bisexuales. La planta ye arumosa, con un golor fuerte.[1][2] Esta planta puede producir una gran cantidá de granes.[3] Tamién puede arrobinase por serpollu; en dellos años produz bien poques granes.[2]
Esta planta ye común y dominante o codominante en munches árees, especialmente nos tipos de hábitats secos y alteriaos. Ye común nes Montes Predresos y les Grandes Llanures de Norteamérica, onde s'atopa en pacionales, carbaes y montes, ente otros. Tien un enclín a aumentar nes zones que fueron fuertemente llendaes pol ganáu. La crecedera escesiva de la planta ye dacuando un indicador de sobrepastoreo nos pacionales.[2] Dacuando conviértese nuna agresiva maleza.[3][4] Los ganaderos consideraron la planta por ser al empar una especie fayadiza de forraxe y una especie de molestia ensin valor.[2]
Un gran númberu d'animales selvaxes peracaben la planta, incluyendo les llebres de cola blanca y el gallu de salvia.[2]
La planta cultivar pola so xamasca, y ganóse el Premiu al Méritu Garden de la Royal Horticultural Society.[5]
Esta artumisa tenía una variedá d'usos pa los grupos de nativos americanos.[6] Foi utilizáu como planta melecinal pa tratar la tos, los resfriaos, mancaes y ardor d'estómagu. El pueblu utilizar pal dolor de cabeza y la fiebre y los Tewa tomar pa la gastritis y la indixestión. Tamién tenía ceremoniales y aplicaciones veterinaries, inclusive pa los Pies negros, que al paecer usaben les fueyes esmagayaes de "esaniciar ematomas de los neños que se cuten mientres xueguen".[7]
Esta planta tamién s'utiliza en xardinería y pal control de la erosión y la revegetación de tierres de llendo.[2] Ye resistente a la seca.[3][8]
Artemisia rigida describióse por Carl Ludwig Willdenow y espublizóse en Species Plantarum. Editio quarta 3(3): 1838. 1803.[9]
Hai dos teoríes na etimoloxía de Artemisia: según la primera, debe'l so nome a Artumisa, hermana ximielga d'Apolo y diosa griega de la caza y de les virtúes curatibles, especialmente de los embaranzos y los partos. según la segunda teoría, el xéneru foi dau n'honor a Artemisia II, hermana y muyer de Mausolo, rei de la Caria, 353-352 e.C., que reinó dempués de la muerte del soberanu. N'el so homenaxe alzóse'l Mausoléu de Halicarnaso, una de les siete maravíes del mundu. Yera esperta en botánica y en medicina.[10]
frigida: epítetu llatín que significa "fría.[11]
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Artemisia frigida, ye una especie de parrotal del xéneru Artemisia. Distribúise per Europa, Asia, y en Norteamérica, en Canadá y los Estaos Xuníos. Nel centru oeste d'Estaos Xuníos foi introducida.
.jpg)
