dcsimg

Canarium luzonicum ( Asturiano )

fornecido por wikipedia AST

Elemi (Canarium luzonicum) ye un árbol nativu de les islles Filipines y fonte de la producción de resines apreciaes.

 src=
Elemicin tomáu de Canarium luzonicum.

Usos

La resina Elemi ye una sustanza mariello pálida de consistencia asemeyada a la miel. Aceites arumosos son destilaos de les sos resines. El so fragante golor recuerda al fenol. Unu de los sos componentes llámase amyrin.

Elemi ye usáu principalmente en barnices y laques comerciales, y ciertes tintes d'impresión.

Elemi tamién ye usáu como medicina yerbácea pa tratar la bronquitis, catarru, toses, stress, y feríes.

Historia

La pallabra elemi foi designada pa denominar distintes resines. Nel sieglu XVII-XVIII el términu emplegar na resines de los árboles del xéneru Icica en Brasil, y primero que significara la resina derivada de Boswellia frereana. La pallabra, como'l vieyu términu animi paez que se deriva de enhaemon (εναιμον): el nome d'una mascota de la medicina que dixo Plinio que contenía llárimes exudaes del árbol de les olives d'Arabia.[1]

Taxonomía

Canarium luzonicum describióse por (Blume) A.Gray y espublizóse en United States Exploring Expedition 1: 374. 1854.[2]

Sinonimia
  • Canarium album Blanco *Canarium

carapifolium G.Perkins

  • Canarium oliganthum Merr.
  • Canarium polyanthum G.Perkins
  • Canarium triandrum Engl.
  • Pimela luzonica Blume[3]

Ver tamién

Referencies

  1. Encyclopædia Britannica Eleventh Edition
  2. «Canarium luzonicum». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 8 d'ochobre de 2013.
  3. Canarium luzonicum en PlantList

Bibliografía

Enllaces esternos

Cymbidium Clarisse Austin 'Best Pink' Flowers 2000px.JPG Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia AST

Canarium luzonicum: Brief Summary ( Asturiano )

fornecido por wikipedia AST
Canarium luzonicum

Elemi (Canarium luzonicum) ye un árbol nativu de les islles Filipines y fonte de la producción de resines apreciaes.

 src= Elemicin tomáu de Canarium luzonicum.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia AST

Canarium luzonicum ( Azerbaijano )

fornecido por wikipedia AZ

Canarium luzonicum (lat. Canarium luzonicum) — burserkimilər fəsiləsinin canarium cinsinə aid bitki növü.

İstinadlar

Dahlia redoute.JPG Bitki ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin. Etdiyiniz redaktələri mənbə və istinadlarla əsaslandırmağı unutmayın.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Vikipediya müəllifləri və redaktorları
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia AZ

Canarium luzonicum: Brief Summary ( Azerbaijano )

fornecido por wikipedia AZ

Canarium luzonicum (lat. Canarium luzonicum) — burserkimilər fəsiləsinin canarium cinsinə aid bitki növü.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Vikipediya müəllifləri və redaktorları
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia AZ

Canarium luzonicum ( Alemão )

fornecido por wikipedia DE

Canarium luzonicum, auch Manilaelemi oder Manilaelemibaum,[1] ist eine Baumart aus der Familie der Balsambaumgewächse (Burseraceae), die auf den Philippinen beheimatet ist.

Beschreibung

Vegetative Merkmale

Canarium luzonicum ist ein immergrüner Baum, der bis zu 35 m Wuchshöhe und einen Durchmesser von 100 cm oder mehr erreichen kann. Die 4–6(–8) mm dicken, verkahlenden Zweige sind mit Lentizellen besetzt. Die Rinde der Zweige enthält Harzgänge. Das Mark weist zahlreiche, randlich angeordnete Leitbündel auf. Die Laubblätter sind schraubig gestellt. Die meist früh abfallenden Nebenblätter sind am Blattstiel entweder an seinem Grund oder bis maximal 5 mm ober seiner Ansatzstelle am Zweig eingefügt. Sie sind kreisförmig, haben etwa 8 mm im Durchmesser, sind ganzrandig und flaumig behaart.

Die gestielten und unpaarig gefiederten, kahlen Blattspreiten bestehen aus etwa drei bis neun Fiederpaaren. Die kurz gestielten, schwach ledrigen, eilanzettlichen bis länglichen oder elliptischen, ganzrandigen Fiederblättchen sind 6,5–25 cm lang und 3,5–8,5 cm breit. Sie besitzen einen keilförmigen bis abgerundeten, stumpfen, teils herzförmigen Grund und sind vorne spitz bis zugespitzt oder bespitzt bis abgerundet. Die Nervatur der Blättchen ist parallel schräg-vorwärts, teils wechselnd gefiedert. Die Seitennerven sind randseitig nach vorne abgebogen, den Rand nicht erreichend.

Generative Merkmale

Die Geschlechtsverteilung ist zweihäusig. Die Blütenstände sind blattachselständige Rispen, die zu mehreren gehäuft im Bereich der Zweigenden stehen. Durch das frühe Abfallen ihrer Tragblätter wird ein endständiger Gesamtblütenstand vorgetäuscht. Die männlichen Blütenstände sind 10–25 cm, die weiblichen 5–18 cm lang. Ihre bis zu 4,5 cm langen Hauptäste sind bei den männlichen Blütenständen reichblütig, bei den weiblichen tragen sie bis fünf Blüten. Die Achsen der Blütenstände verkahlen. Die Tragblätter und Vorblätter im Blütenstand leiten sich von paarweise miteinander verwachsenen Nebenblättern her und ähneln diesen.

Die radiärsymmetrischen, dreizähligen, eingeschlechtigen, duftenden Blüten sind grünlich bis cremefarben. Die fast sitzenden, männlichen Blüten sind 2,5–4 mm lang. Die steif gestielten, weiblichen Blüten besitzen einen konkaven Blütenboden und sind 6–8 mm lang. Die drei am Grund miteinander verwachsenen, in der Knospe klappigen Kelchblätter sind an der Außenseite flaumhaarig. In männlichen Blüten ist der Kelch ungefähr 1,5 mm hoch, in weiblichen etwa 5 mm. Die drei freien, in der Knospe dachziegelig deckenden Kronblätter haben einwärts gekrümmte, klappig deckende Spitzen. Sie sind im zentralen Teil verdickt und mit Ausnahme der Basis und der Ränder an der Außenseite flaumig behaart.

Die Staubblätter sind kahl. Die Staubbeutel sind in der Nähe ihres Grundes dorsifix, also an ihrem Rücken dem Staubfaden angeheftet. Sie öffnen sich in Längsrichtung und sind intrors, also mit ihren Pollensäcken zum Blütenzentrum hin gewandt. In männlichen Blüten sind in der Regel sechs freie Staubblätter vorhanden, es können aber auch die drei vor den Kronblättern stehenden reduziert sein. In weiblichen Blüten sind die sechs reduzierten und sterilen Staubblätter am Grund etwas miteinander verwachsen.

Der Nektardiskus liegt innerhalb der Staubblätter. In männlichen Blüten bildet er ein massives, flaches, etwa 1/3 mm hohes, dicht filzig behaartes Kissen. In weiblichen Blüten ist der kahle Diskus mit dem Blütenboden verwachsen, besitzt aber einen freien Rand. In männlichen Blüten fehlt der Stempel oder ist verkümmert, in weiblichen Blüten besitzt der oberständige, behaarte Stempel einen kugeligen Fruchtknoten und einen kurzen, einfachen Griffel mit kugeliger Narbe. In jedem Fach des dreifächerigen Fruchtknotens sind zwei zentralwinkelständige Samenanlagen vorhanden.

Die 4–10 cm langen, kahlen Fruchtstände umfassen ein bis fünf Früchte.[2] Der im Fruchtzustand persistente und flach ausgebreitete kleine Kelch hat einen Durchmesser von 10–12 mm. Bei den Früchten handelt es sich um pflaumenähnliche, blau-schwarze, kahle Steinfrüchte mit fleischigem Mesokarp. Sie sind eiförmig bis ellipsoid, im Querschnitt rundlich bis leicht dreieckig und 3–5 cm lang sowie 1,5–2,5 cm breit. Der glatte, leicht kantige Steinkern besteht aus drei Kammern, von denen meist nur eine, selten auch eine zweite, jeweils einen einzigen Samen enthält und die anderen reduziert, klein und steril sind. Der Steinkern öffnet sich bei der Keimung mit einem 2,5 mm dicken Deckel. Der Same ist nährgewebslos, d. h., er enthält kein Endosperm, aber die fleischigen Keimblätter sind ölhaltig.

Canarium luzonicum blüht hauptsächlich in den Monaten August und September. Die Blütezeit erstreckt sich aber insgesamt von April bis Oktober. Die Art kann in der Zeit vom August bis in den Mai hinein fruchten, der Höhepunkt der Fruchtzeit liegt aber in den Monaten Jänner und Februar.

Verbreitung und Lebensraum

Canarium luzonicum ist auf den nördlichen und zentralen Philippinen endemisch. Die Art ist dort von den Inseln Luzon, Alabat, Mindoro, Ticao, Masbate und Bohol bekannt.

Die Art kommt in primären tropischen Regenwäldern in niedrigen bis mittleren Höhenlagen vor.

Taxonomie

Die Art wurde zuerst im Jahr 1837 vom spanischen Ordenspriester und Botaniker Francisco Manuel Blanco als Canarium album beschrieben.[3] Der deutsch-niederländische Botaniker Carl Ludwig Blume beschrieb sie im Jahr 1850 noch einmal unter dem Namen Pimela luzonica, nachdem er erkannte hatte, dass die von Blanco behandelte Art nicht mit der schon länger bekannten Pimela alba Lour. (= Canarium album (Lour.) DC.) übereinstimmte.[4] Den heute gültigen Namen Canarium luzonicum erhielt die Art 1854 durch den US-amerikanischen Botaniker Asa Gray.[5] Canarium carapifolium Perkins, Canarium commune Fern.-Vill., Canarium oliganthum Merr., Canarium polyanthum Perkins, Canarium triandrum Engl. sind weitere Synonyme.

Nutzung

Der Baum sondert ein weiches, weißes Harz, das Manilaelemi, ab, das an der Luft erhärtet und als Räucherwerk verwendet wird. Die Samen (Pilinüsse) sind essbar, auch kann ein Pflanzenöl (Pilinussöl) aus ihnen gewonnen werden. Pilinüsse liefert auch Canarium ovatum.

Das Fruchtfleisch wird gekocht gegessen, auch kann ein Öl daraus gepresst werden. Junge Sprossen werden auch gegessen.

Die Rinde und das Harz werden medizinisch verwendet.

Literatur

  • P. W. Leenhouts: Burseraceae. In: Flora Malesiana. Ser. I, Vol. 5(2). Botanic Gardens of Indonesia, Bogor, Rijksherbarium, Leyden 1956, S. 209–296. – S. 270 – online.

Einzelnachweise

  1. Multilingual Multiscript Plant Name Database: Canarium luzonicum (Blume) A. Gray (englisch, abgerufen am 29. Juni 2014).
  2. Juan V. Pancho, William SM. Gruezo: Vascular Flora of Mount Makiling and Vicinity (Luzon: Philippines). Part 2, NAST, 2006, ISBN 978-971-8538-78-4, S. 252 f. (Illustration von Canarium luzonicum), online (PDF; 1,9 MB), bei NAST Philippines, abgerufen am 3. Februar 2018.
  3. F. M. Blanco: Flora de Filipinas. Manila 1837, S. 793. – online.
  4. C. L. Blume: Museum botanicum Lugduno-Batavum. Tom. I. Brill, Leiden (= Lugdunum Batavorum) 1850, S. 220. – online
  5. A. Gray: Ord. Burseraceae. In: United States Exploring Expedition. Vol. XV: Botany. Phanerogamia. Part I. C. Sherman, Philadelphia 1854, S. 373–375. – online
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia DE

Canarium luzonicum: Brief Summary ( Alemão )

fornecido por wikipedia DE

Canarium luzonicum, auch Manilaelemi oder Manilaelemibaum, ist eine Baumart aus der Familie der Balsambaumgewächse (Burseraceae), die auf den Philippinen beheimatet ist.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia DE

Canarium luzonicum ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

Canarium luzonicum, commonly known as elemi, is a tree native to the Philippines. The oleoresin harvested from it is also known as elemi.

Synonyms

Description

Canarium luzonicum is a large evergreen tree growing to a maximum height of about 30 m (100 ft). The leaves are alternate and are pinnate. Clusters of flowers, which are pollinated by insects, are followed by thick-shelled nuts with edible kernels.[3][4]

Uses

Elemi (Canarium luzonicum) essential oil in clear glass vial
Elemicin is named after Canarium luzonicum, one of the vernacular names of which is elemi.

Elemi resin is a pale yellow substance, of honey-like consistency. Aromatic elemi oil is steam distilled from the resin. It is a fragrant resin with a sharp pine and lemon-like scent. One of the resin components is called amyrin.[3]

Elemi resin is chiefly used commercially in varnishes and lacquers, and certain printing inks. It is used as a herbal medicine to treat bronchitis, catarrh, extreme coughing, mature skin, scars, stress, and wounds.[3] The constituents include phellandrene, limonene, elemol, elemicin, terpineol, carvone, and terpinolene.

The seed kernels are used for food, both raw and cooked. An edible oil can be extracted from the seeds, and the pulp can be stewed but is somewhat insipid. The young shoots can be boiled and eaten as a vegetable.[3]

History of the name

The word elemi has been used at various times to denote different resins. In the 17th and 18th centuries, the term usually denoted a resin from trees of the genus Icica in Brazil, and before that it meant the resin derived from Boswellia frereana. The word, like the older term animi, appears to have been derived from enhaemon (εναιμον): the name of a styptic medicine said by Pliny to contain tears exuded by the olive tree of Arabia.[5]

"The name Elemi is derived from an Arabic phrase meaning 'above and below', an abbreviation of 'As above, so below' and this tells us something about its action on the emotional and spiritual planes."

[6]

See also

References

  1. ^ Energy Development Corporation; et al. (EDC) (2020). "Canarium luzonicum". IUCN Red List of Threatened Species. 2020: e.T33352A68067675. doi:10.2305/IUCN.UK.2020-1.RLTS.T33352A68067675.en. Retrieved 19 November 2021.
  2. ^ Kew,Plants of the World Online https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:127401-1 Retrieved at 12.29 on 19/7/20
  3. ^ a b c d "Canarium luzonicum - (Blume) A.Gray". Plants For A Future. Retrieved 7 August 2020.
  4. ^ Leenhouts, P. W.; Kalkman, C.; Lam, H. J. (March 1956). "Canarium (Burseraceae)" (Digitised, online). Flora Malesiana. Series I, Spermatophyta : Flowering Plants. Vol. 5. Leiden, The Netherlands: Rijksherbarium / Hortus Botanicus, Leiden University. pp. 249–296.
  5. ^ One or more of the preceding sentences incorporates text from a publication now in the public domain: Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Elemi". Encyclopædia Britannica. Vol. 9 (11th ed.). Cambridge University Press. p. 259.
  6. ^ Davis, Patricia. Aromatherapy A-Z. Revised and Enlarged Edition. Book Production Consultants plc, Cambridge. The C.W. Daniel Company Limited. 1998
  • J. Lawless, The Illustrated Encyclopedia of Essential Oils (Rockport, MA: Element Books, 1995), 59-67.
  • R. Tisserand, Essential Oil Safety (United Kingdom: Churchill Livingstone, 1995), 135.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Canarium luzonicum: Brief Summary ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

Canarium luzonicum, commonly known as elemi, is a tree native to the Philippines. The oleoresin harvested from it is also known as elemi.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Canarium luzonicum ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

Elemi (Canarium luzonicum) es un árbol nativo de las islas Filipinas y fuente de la producción de resinas apreciadas.

 src=
Elemicin tomado de Canarium luzonicum.

Usos

La resina Elemi es una sustancia amarilla pálida de consistencia parecida a la miel. Aceites aromáticos son destilados de sus resinas. Su fragante olor recuerda al fenol. Uno de sus componentes se llama amyrin.

Elemi es usado principalmente en barnices y lacas comerciales, y ciertas tintas de impresión.

Elemi también es usado como medicina herbal para tratar la bronquitis, catarro, toses, stress, y heridas.

Historia

La palabra elemi ha sido designada para denominar diferentes resinas. En el siglo XVII-XVIII el término se empleaba para designar las resinas de los árboles del género Icica en Brasil y, previamente, para la resina derivada de Boswellia frereana. La palabra, como el viejo término animi, parece que se deriva de enhaemon (εναιμον): el nombre de un medicinal astringente que, según Plinio, contenía lágrimas exudadas del árbol de las olivas de Arabia.[2]

Taxonomía

Canarium luzonicum fue descrita por (Blume) A.Gray y publicado en United States Exploring Expedition 1: 374. 1854.[3]

Sinonimia
  • Canarium album Blanco
  • Canarium carapifolium G.Perkins
  • Canarium oliganthum Merr.
  • Canarium polyanthum G.Perkins
  • Canarium triandrum Engl.
  • Pimela luzonica Blume[4]

Referencias

  1. Energy Development Corporation (EDC). (2020). «Canarium luzonicum». Lista Roja de especies amenazadas de la UICN 2020.1 (en inglés). ISSN 2307-8235. Consultado el 23 de mayo de 2020.
  2. Encyclopædia Britannica Eleventh Edition
  3. «Canarium luzonicum». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultado el 8 de octubre de 2013.
  4. Canarium luzonicum en PlantList

 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Canarium luzonicum: Brief Summary ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

Elemi (Canarium luzonicum) es un árbol nativo de las islas Filipinas y fuente de la producción de resinas apreciadas.

 src= Elemicin tomado de Canarium luzonicum.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Canarium luzonicum ( Vietnamita )

fornecido por wikipedia VI

Canarium luzonicum là một loài thực vật có hoa trong họ Burseraceae. Loài này được (Blume) A.Gray mô tả khoa học đầu tiên năm 1854.[1]

Hình ảnh

Chú thích

  1. ^ The Plant List (2010). Canarium luzonicum. Truy cập ngày 15 tháng 9 năm 2013.

Liên kết ngoài


Bài viết liên quan đến Họ Trám này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia VI

Canarium luzonicum: Brief Summary ( Vietnamita )

fornecido por wikipedia VI

Canarium luzonicum là một loài thực vật có hoa trong họ Burseraceae. Loài này được (Blume) A.Gray mô tả khoa học đầu tiên năm 1854.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia VI

エレミ ( Japonês )

fornecido por wikipedia 日本語
エレミ 保全状況評価 VULNERABLE
(IUCN Red List Ver.3.1 (2001))
Status iucn3.1 VU.svg 分類APG III : 植物界 Plantae 階級なし : 被子植物 Angiosperms 階級なし : 真正双子葉類 Eudicots 階級なし : コア真正双子葉類 Core eudicots 階級なし : バラ類 Rosids 階級なし : 真正バラ類II Eurosids II : ムクロジ目 Sapindales : カンラン科 Burseraceae : カンラン属 Canarium : エレミ C. luzonicum 学名 Canarium luzonicum
(Blume) A.Gray

エレミ(elemi)は、フィリピンに自生する樹木であり、またその樹木から採れる樹脂である。

利用[編集]

 src=
エレミシンはエレミから名付けられた。

エレミは、淡黄色の物質で、はちみつのような濃度を持つ。芳香を持つエレミ油は、樹脂から水蒸気蒸留して生成される。香りは、パイナップルレモンに似ている。樹脂の構成成分の1つはアミリンである。

エレミ樹脂は主にニスラッカー、印刷用のインク等に用いられる。また、本草薬として気管支炎カタル、酷い咳、ストレス、傷の治療等に用いられる。成分には、フェランドレンリモネンエレモールエレミシンテルピネオールカルボンテルピノレン等を含む。

2006年に向精神薬作用が報告されたが、現在は否定されている[1]

脚注[編集]

  1. ^ Study by Dr.Heart of Boston university 2007

出典[編集]

  • World Conservation Monitoring Centre (1998). Canarium luzonicum. 2006. IUCN Red List of Threatened Species. IUCN 2006. www.iucnredlist.org. Retrieved on 11 May 2006. Listed as Vulnerable (VU A1cd v2.3)
  • J. Lawless, The Illustrated Encyclopedia of Essential Oils (Rockport, MA: Element Books, 1995), 59-67.
  • R. Tisserand, Essential Oil Safety (United Kingdom: Churchill Livingstone, 1995), 135.
  • パブリックドメイン この記事にはアメリカ合衆国内で著作権が消滅した次の百科事典本文を含む: Chisholm, Hugh, ed. (1911). "要記事名". Encyclopædia Britannica (英語) (11th ed.). Cambridge University Press.
  • Davis, Patricia. Aromatherapy A-Z. Revised and Enlarged Edition. Book Production Consultants plc, Cambridge. The C.W. Daniel Company Limited. 1998.
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
ウィキペディアの著者と編集者
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia 日本語

エレミ: Brief Summary ( Japonês )

fornecido por wikipedia 日本語

エレミ(elemi)は、フィリピンに自生する樹木であり、またその樹木から採れる樹脂である。

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
ウィキペディアの著者と編集者
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia 日本語