nomes no trilho de navegação
Eugenia pungens (guabiyú, guaviyú, en guaraní: ivá viyú, ibá porei) ye un árbol pequeñu neotropical de la familia de les mirtacees, orixinariu de Brasil, Arxentina, Paraguái y Uruguái , de forma montesa; y en delles rexones tropicales d'Asia como cultivu, aprovechándose'l so fruta.
Ye un árbol de medianu porte, hasta 10 m d'altor, con una copa non bien compacta, con muncho ramasca pediceláu y pubescente. Les fueyes son alternes, peciolaes, enterriaes, oval oblongues, obtuses y acuminaes, de 4-7 cm, con color verde fuerte per fora y más claru nel viesu. Tien el tueru semiliso y la corteza aspra de color pardu claru con abondoses escames desprendibles de la corteza. Internamente la corteza tien color ablancazáu, y al cortase emite un nidiu arume. Les sos flores son diminutes, ablancazaes, abondoses y arumoses.
Presenta frutos pequeños, globosos, de 1 cm de diámetru, de color moráu escuru cuando algamen el maduror, con magaya duce y comestible y una grana grande. Floria de setiembre a ochobre y fructifica de payares a xineru. Alcuéntrase nos departamentos paraguayos de Guaira y Caaguazú y nel de Cordal.
Cultivar como planta ornamental en parques y xardinos, podándose como parrotal pa cercos vistosos. Les fueyes pueden usase espardíes nel suelu de zones onde abonden les mosques, yá que al machucase lliberen una resina que les estorna.
Coles fueyes puede preparar una fervinchu de propiedaes diurétiques, dixestives y antidiarreicas; el decocto de la corteza en gárgares emplegar pa les anxines y otres afecciones del gargüelu.
Eugenia pungens describióse por O.Berg y espublizóse en Flora Brasiliensis 14(1): 224. 1857.[2]
Eugenia: nome xenéricu dau n'honor del Príncipe Eugenio de Saboya.[3]
pungens: epítetu llatín que significa "con escayos.[4]
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Eugenia pungens (guabiyú, guaviyú, en guaraní: ivá viyú, ibá porei) ye un árbol pequeñu neotropical de la familia de les mirtacees, orixinariu de Brasil, Arxentina, Paraguái y Uruguái , de forma montesa; y en delles rexones tropicales d'Asia como cultivu, aprovechándose'l so fruta.
