Der Azoren-Lorbeer (Laurus azorica, Syn.: Persea azorica) ist eine Pflanzenart aus der Familie der Lorbeergewächse (Lauraceae).
Der Azoren-Lorbeer wächst als immergrüner Baum oder Strauch und kann Wuchshöhen von 15 bis 25 Meter erreichen. Die jungen Laubblätter sind unterseits etwas filzig. Ausgewachsene Laubblätter sind im Unterschied zum Echten Lorbeer (Laurus nobilis) nur wenig aromatisch. Der Blattrand ist glatt oder schwach gewellt. Entlang der Mittelrippe befinden sich in den meisten Achseln der Seitennerven kleine Drüsen (Domatien), die diese Art sicher kennzeichnen. Die Blätter weisen eine Länge von 12 bis 15 Zentimeter und eine Breite von 4 bis 5 Zentimeter.
Die Blütezeit reicht von Februar bis Mai. Der Azoren-Lorbeer ist zweihäusig getrenntgeschlechtig (diözisch).
Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 48.[1]
Der Azoren-Lorbeer ist auf allen Azoren-Inseln, Madeira und in Marokko beheimatet. Der Azoren-Lorbeer bildet zusammen mit anderen Arten aus der Familie der Lorbeergewächse den Hauptbestandteil der Lorbeerwälder. Ob auch die Vorkommen auf den Kanarischen Inseln dieser Art zugeordnet werden sollten (wie die meisten Bearbeiter annehmen), oder, wie 2002 vorgeschlagen, in eine neue Art Laurus novocanariensis ausgegliedert, ist wissenschaftlich umstritten (vgl. Kapitel Taxonomie unten).
Innerhalb der Gattung Laurus wurden traditionell zwei Arten unterschieden, der mediterran verbreitete Echte Lorbeer Laurus nobilis und der makaronesische Azoren-Lorbeer Laurus azorica. Im Jahr 2002 schlugen Rivas-Martínez und Kollegen[2] in einer geobotanischen Arbeit vor, die Pflanzen von den Kanarischen Inseln von Laurus azorica abzutrennen und als eigenständige Art Laurus novocanariensis aufzufassen, der sie nach morphologischen Merkmalen größere Ähnlichkeit zu Laurus nobilis als zu Laurus azorica im neuen Sinne zusprechen; darin sind ihnen einige Bearbeiter gefolgt. Spätere Untersuchungen[3][4][5] stellen diese Abtrennung allerdings in Frage, weil die beiden vorgeschlagenen Taxa weder nach genetischen noch nach morphologischen Daten gegeneinander differenziert werden können. Nach den genetischen Daten können insbesondere Pflanzen aus Marokko keiner der drei Arten mit Sicherheit zugeordnet werden. Damit ist sogar die Monophylie von Laurus azorica s. l. in Frage gestellt, möglicherweise gibt es tatsächlich nur eine Art der Gattung.
Der Azoren-Lorbeer (Laurus azorica, Syn.: Persea azorica) ist eine Pflanzenart aus der Familie der Lorbeergewächse (Lauraceae).
Defneya Kurdistanê, qara/defneya Farsê, defneya Azorê (Persea azorica yan Laurus azorica) riwekek ji famîleya qaran (Lauraceae) e.
Defneya Kurdistanê wekî dar an devî ye, bi qasî 15-25 m bilind dibe. Bi zivistanê jî heşîn dimîne. Ji reşemiyê heya gulanê kulîlk vedide. Li giravên Azor û Kanarya, Marokoyê gelek tê dîtin. Welatê wê Kurdistan û Fars bûye lê ji ber gelek sedeman daristanên defneyan nemane. Hêj jî di zanistiyê de li gel Laurus Azorica (defneya Azoran), navê Persea azorica jî tê bikaranîn.
Defneya Kurdistanê, qara/defneya Farsê, defneya Azorê (Persea azorica yan Laurus azorica) riwekek ji famîleya qaran (Lauraceae) e.
Defneya Kurdistanê wekî dar an devî ye, bi qasî 15-25 m bilind dibe. Bi zivistanê jî heşîn dimîne. Ji reşemiyê heya gulanê kulîlk vedide. Li giravên Azor û Kanarya, Marokoyê gelek tê dîtin. Welatê wê Kurdistan û Fars bûye lê ji ber gelek sedeman daristanên defneyan nemane. Hêj jî di zanistiyê de li gel Laurus Azorica (defneya Azoran), navê Persea azorica jî tê bikaranîn.
Laurus azorica ye una especie de planta d'a familia Lauraceae. Especie caracteristica y nativa d'as selvas de laurisilva d'Azores. Ye considerata en periglo d'extinción por a perduga d'habitat. D'antis mas se consideraba que yera a mesma especie que a Laurus novocanariensis más extendillata.
Se tracta d'un árbol que gosa tener 25 metros d'altaria y a-saber-las brancas, con tronco y brancas de verde a griso, la copa ye prou poblata de fuellas peciolatas y en disposición alterna, lanceolatas, coriáceas, de color verde intenso y brillant.
Laurus azorica, the Azores laurel or Macaronesian laurel, is a small, evergreen tree in the laurel family (Lauraceae), found only on the Azores island group in the North Atlantic.
The Azores laurel is a small dioecious tree, growing up to 15 m (49 ft) in height.[2] Each flower is fragrant, creamy white, about 1 cm diameter, and they are borne in pairs beside a leaf. The leaves are large, shiny dark green, broadly ovoid, 7–14 cm long and 4–8 cm broad, with an entire margin. The fruit is a black drupe about 1–2 cm long.
Laurus azorica is native to the Azores, where it is found in all of the islands. It is a major component of the laurisilva and high altitude juniper forests, occasionally with Myrica faya and Picconia azorica populations in mid-altitude. It is also found in lava flows, margins of cultivated land, coastal scrubland, mountain scrubland and forested peat bogs.[2][5]
As the result of a recent taxonomic change, Laurus azorica is now restricted to the archipelago of the Azores, whereas former populations of this species from the western Canary islands including Gran Canaria and from the Madeira archipelago have been described as a new species, Laurus novocanariensis.
Laurus azorica, the Azores laurel or Macaronesian laurel, is a small, evergreen tree in the laurel family (Lauraceae), found only on the Azores island group in the North Atlantic.
La acora laŭro (Laurus azorica) estas plantospecio el la familio de la laŭracoj.
Tiu palearktisa arbo altas ĝis 25 metrojn kaj ĝi hejmas en la Laŭrisilvaj arbaroj de Acoroj, Madejro, Kanarioj en Makaronezio, kaj en Maroko. Acora laŭro estas karakteriza specio de la ekoregiono kanariaj sekaj duonarbaroj kaj arbaroj. Ĝi estas endanĝerigata pro habitatodetruo.
La acora laŭro (Laurus azorica) estas plantospecio el la familio de la laŭracoj.
Tiu palearktisa arbo altas ĝis 25 metrojn kaj ĝi hejmas en la Laŭrisilvaj arbaroj de Acoroj, Madejro, Kanarioj en Makaronezio, kaj en Maroko. Acora laŭro estas karakteriza specio de la ekoregiono kanariaj sekaj duonarbaroj kaj arbaroj. Ĝi estas endanĝerigata pro habitatodetruo.
Laurus azorica, loro[1] o laurel de Azores es una especie de planta en la familia Lauraceae.
Árbol dioico muy ramificado que alcanza los 10-18 m de altura, con tronco y ramas de verde a gris; la copa está densamente poblada de hojas pecioladas en disposición alterna, lanceoladas, coriáceas, de color verde intenso y brillante, más por el haz que por el envés. El fruto es una baya ovoideo-globosa con una sola semilla, verde a negra al madurar.
Especie característica y nativa de los bosques de laurisilva de las Azores y de las Islas Canarias. Está considerada en peligro de extinción por la perdida de hábitat.
Laurus azorica est un arbuste à feuillage persistant et coriace de la famille des Lauracées, proche du Laurier sauce. C'est un arbuste de forme conique qui peut avoir diverses tailles et formes, pouvant atteindre 10 à 18 m de haut. On le trouve dans l'archipel des Açores.
Laurus azorica est un arbuste à feuillage persistant et coriace de la famille des Lauracées, proche du Laurier sauce. C'est un arbuste de forme conique qui peut avoir diverses tailles et formes, pouvant atteindre 10 à 18 m de haut. On le trouve dans l'archipel des Açores.
O loureiro dos Azores (Laurus azorica), tamén coñecido nos Azores coma louro é unha especie de planta do xénero Laurus, na familia Lauraceae. Até recentemente, todas as poboacións de loureiros macaronésicas eran incluídas nesta especie. Actualmente é recoñecida como endémica dos Azores, pertencendo as poboacións de Madeira e as Illas Canarias a outra especie - Laurus novocanariensis - tamén endémica da Macaronesia. Os loureiros bravos galegos, tradicionalmente clasificados como Laurus nobilis, crese actualmente que son máis achegados a esta especie ca mediterránea.
Árbore dioica moi ramificada que acada os 10–18 m de altura, con tronco e pólas de verde a gris; a copa está densamente poboada de follas pecioladas en disposición alterna, lanceoladas, coriáceas, de cor verde intenso e brillante, máis pola face ca polo envés. O froito é unha baga ovoide-globosa cunha soa semente, verde a negra ao madurecer.
Especie característica e nativa dos bosques de laurisilva dos Azores. Está considerada en perigo de extinción pola perdida de hábitat.
O loureiro dos Azores (Laurus azorica), tamén coñecido nos Azores coma louro é unha especie de planta do xénero Laurus, na familia Lauraceae. Até recentemente, todas as poboacións de loureiros macaronésicas eran incluídas nesta especie. Actualmente é recoñecida como endémica dos Azores, pertencendo as poboacións de Madeira e as Illas Canarias a outra especie - Laurus novocanariensis - tamén endémica da Macaronesia. Os loureiros bravos galegos, tradicionalmente clasificados como Laurus nobilis, crese actualmente que son máis achegados a esta especie ca mediterránea.
Azorski lovor (lat. Laurus azorica) biljna vrsta iz roda lovora, porodica lovorovki, raširena po Azorskom otočju.[1].
Azorski lovor je zimzelena žbunasta biljka koja može narasti do velićine drveta. Na drvetu može narasti parazitska gljiva Laurobasidium lauri ( Geyl) Jülich.[2]
Azorski lovor (lat. Laurus azorica) biljna vrsta iz roda lovora, porodica lovorovki, raširena po Azorskom otočju..
Azorski lovor je zimzelena žbunasta biljka koja može narasti do velićine drveta. Na drvetu može narasti parazitska gljiva Laurobasidium lauri ( Geyl) Jülich.
Acorski ławrjenc (Laurus azorica, syn.: Persea azorica) je štom ze swójby ławrjencowych rostlinow (Lauraceae).
Acorski ławrjenc je štom, kotryž docpěje wysokosć wot hač do 20 m.
Łopjena su přeco zelene a eliptiske. Wone docpěja dołhosć wot hač do 15 cm.
Kćenja steja po pjećoch hač po dźewjećoch we wokołkach. Próškowe nitki docpěja dołhosć wot něhdźe 1 cm.
Acorski ławrjenc (Laurus azorica, syn.: Persea azorica) je štom ze swójby ławrjencowych rostlinow (Lauraceae).
L'alloro della Macaronesia (Laurus azorica (Seub.) Franco) è una pianta sempreverde della famiglia delle Lauracee.[2]
L'alloro della Macaronesia (Laurus azorica (Seub.) Franco) è una pianta sempreverde della famiglia delle Lauracee.
Laurus azorica (binomen post Mauritium Seubert a Ioanne do Amaral Franco statutum) est species generis Lauri, Lauraceis attributi. Laurus azorica, L. nobili haud dissimilis, est arbustum foliis aromaticis, artibus coquorum et medicorum utilibus, munitum. Species naturá in insulis Azores crescit, ubi olim "laurisilvae" (ita a palaeontologis nuncupatae) late florebantur, lauris virentes, et hodie usque partim servantur.
Laurus azorica (binomen post Mauritium Seubert a Ioanne do Amaral Franco statutum) est species generis Lauri, Lauraceis attributi. Laurus azorica, L. nobili haud dissimilis, est arbustum foliis aromaticis, artibus coquorum et medicorum utilibus, munitum. Species naturá in insulis Azores crescit, ubi olim "laurisilvae" (ita a palaeontologis nuncupatae) late florebantur, lauris virentes, et hodie usque partim servantur.
Laurus azorica is een groenblijvende boom uit de laurierfamilie (Lauraceae), die endemisch is voor de Azoren.
De botanische naam Laurus is de Latijnse benaming voor 'laurier'. De soortaanduiding azorica slaat op de vindplaats, de Azoren.
Laurus azorica is een groenblijvende boom, tot 18 m hoog. De stam is sterk vertakt en heeft een grijze of groene schors. De kroon is meestal zeer dicht. De bladeren zijn tot 14 cm lang, aan de bovenzijde glanzend donkergroen, leerachtig, breed eirond, gaafrandig, gesteeld en voorzien van klieren in de bladoksels.
De plant is tweehuizig (dioecious), de vrouwelijke en mannelijke bloemen vormen zich op verschillende planten. De bloemen zijn klein, crèmewit en sterk geurend, en groeien in kleine trossen of in paren in de bladoksels.
De vruchten zijn eivormige, gladde, 1 tot 2 cm grote bessen, die aanvankelijk groen en bij rijpheid zwart worden.
Op basis van genetische, morfologische en fysiologische verschillen zijn in 2002 alle populaties van L. azorica op Madeira en de Canarische Eilanden in een nieuwe soort Laurus novocanariensis opgenomen. Daardoor is het verspreidingsgbied van Laurus azorica nu beperkt en is de soort endemisch voor de Azoren. De populatie op het eiland Isla de Cortegada in Galicië (Spanje) is door de mens geïntroduceerd.
De boom komt voor op humusrijke bodems in subtropische bossen met een hoge luchtvochtigheid. Hij is kenmerkend voor het Azorische laurierbos (laurisilva) en komt daar voor in het gezelschap van Apollonias barbujana, Ocotea foetens en Persea indica.
Bronnen, noten en/of referentiesLaurus azorica is een groenblijvende boom uit de laurierfamilie (Lauraceae), die endemisch is voor de Azoren.
Laurus azorica (Seub.) Franco é uma espécie do plantas com flor pertencente à família Lauraceae endémica do arquipélago dos Açores, onde ocorre em todas as ilhas. Até recentemente, todas as populações de loureiros macaronésicas eram incluídas nesta espécie. Actualmente é reconhecida como endémica dos Açores, pertencendo as populações da Madeira e Canárias a uma outra espécie, Laurus novocanariensis, também endémica da Macaronésia.[1]
Dá pelos seguintes nomes comuns: louro-da-terra[2] e louro-bravo[3].
Laurus azorica é uma espécie de árvores dioicas (mesofanerófito), muito ramificadas, que alcançam os 10-18 m de altura em condições favoráveis, mas que na maior parte dos casos assume carácter arbustivo. O tronco e ramos com ritidoma de verdoso a cinzento claro, com a copa com folhagem densa.
As folhas são pecioladas com filotaxia alterna, lanceoladas, coreáceas, de coloração verde intenso e brilhante, mais claras na face superior que no verso, onde por vezes assumem um tom ligeiramente acinzentado.
O fruto é uma baga ovóide a globosa, com uma única semente, verde-escuro a negra ao maturar.
L. azorica é uma espécie característica dos bosques de laurissilva dos Açores onde, na presente circunscrição taxonómica é considerada um endemismo. Está considerada em perigo de extinção devido a uma acentuada perda de habitat.
A espécie foi descrita como Persea azorica Seub.. o basónimo da espécie.[4] Existe alguma incerteza sobre a sinonímia da espécie e a sua circunscrição face à redefinição de Laurus nobilis e de Laurus novocanariensis.
Laurus azorica (Seub.) Franco é uma espécie do plantas com flor pertencente à família Lauraceae endémica do arquipélago dos Açores, onde ocorre em todas as ilhas. Até recentemente, todas as populações de loureiros macaronésicas eram incluídas nesta espécie. Actualmente é reconhecida como endémica dos Açores, pertencendo as populações da Madeira e Canárias a uma outra espécie, Laurus novocanariensis, também endémica da Macaronésia.
Atlantlager (Laurus azorica) är ett träd som kan bli upp till 25 meter högt. Dess blommor är gulvita, sitter i klasar och blomning sker från februari till maj. Atlantlager förekommer bland annat på Azorerna och i Marocko.
Лавр азорський, або Лавр канарський (Laurus canariensis Webb. et Berth (Laurus azorica (Seub.) Maire)) — дерева до 15 м висотою. Листя яйцевидне, до 10—12 см довжиною і 2—6 см ширини, тьмяно-зелене. Квіти зібрані у зонтикоподібні суцвіття, розміщені у пазухах листя по декілька, світло-жовті. Квітує в квітні — травні.
Росте у вологих лаврових лісах в нижньому поясі гір на Канарських, Азорських островах і на Мадейрі.
Laurus azorica là loài thực vật có hoa trong họ Nguyệt quế. Loài này được (Seub.) Franco miêu tả khoa học đầu tiên năm 1960.[1]
Laurus azorica là loài thực vật có hoa trong họ Nguyệt quế. Loài này được (Seub.) Franco miêu tả khoa học đầu tiên năm 1960.