Słonecznica wąskolistna[2] (Heliosperma quadridentatum Sch. & Thell.[3]), znana też jako słonecznica czterodzielna[4] – gatunek rośliny należący do rodziny goździkowatych. Występuje w górach środkowej Europy, w Polsce wyłącznie w Tatrach[5]. Według The Plant List jest to takson niepewny[6].
Morfologia
- Pokrój
- Roślina z licznymi cienkimi i płożącymi się pędami płonnymi oraz podnoszącymi się, również cienkimi łodygami kwiatowymi. Wysokość do 20(30) cm[7].
- Liście
-
Ulistnienie nakrzyżległe, liście niemal równowąskie, 1-nerwowe, orzęsione, o szerokości ok. 1 mm[7]. Od kształtu liści pochodzi polska nazwa gatunkowa tej rośliny[5].
- Kwiaty
- Nieliczne, zebrane w wierzchotkę. Są białe lub różowe, 5-krotne z przykoronkiem. Kielich dzwonkowaty, płatki korony drobne, 4-ząbkowe (czasami tylko wycięte) z nagim paznokciem. Od ilości ząbków korony pochodzi gatunkowa nazwa rośliny w języku łacińskim. Wewnątrz korony 1 słupek z 3 znamionami i 10 pręcików[7].
- Owoc
- Jajowata torebka otwierająca się 6 ząbkami na szczycie z licznymi, drobnymi nasionami. Nasiona te na powierzchni posiadają promienistą skulpturę i stąd pochodzi nazwa rodzaju (helios po grecku znaczy słońce)[5].
Biologia i ekologia
Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Siedlisko: nad potokami, w źródliskach, na wilgotnych skałach i żwirkach. Występuje zarówno na podłożu wapiennym, jak i granitowym[5]. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Cratoneuretum falcati[8].
Przypisy
-
↑ Stevens P.F.: Caryophyllales (ang.). Angiosperm Phylogeny Website, 2001–. [dostęp 2010-02-12].
-
↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
-
↑ Kadereit J. W., Albach D. C., Ehrendorfer F., Galbany-Casals M. i inni. Which changes are needed to render all genera of the German flora monophyletic?. „Willdenowia”. 46, s. 39 – 91, 2016. DOI: http://dx.doi.org/10.3372/wi.46.46105.
-
↑ František Antonín Novák: Tomik III. Rośliny górskie [Horské rostliny.]. il. Svolinský, Karel; tłum. i uzup. Zofia Radwańska-Paryska. Wyd. trzecie. Praga: 1961, s. 7, seria: Nasza przyroda w obrazach. [dostęp 2017-05-11]. (maszynopis, bez ilustracji)
-
↑ a b c d Zbigniew Mirek, Halina Pięknoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd.. ISBN 83-7073-385-9.
-
↑ The Plant List. [dostęp 2017-01-29].
-
↑ a b c Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
-
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
